Марко

10 Потоа си замина оттаму, го премина Јордан и дојде во подрачјето кое се граничи со Јудеја. Тогаш повторно се собраа многу луѓе околу него, и тој повторно почна да ги поучува, како што вообичаено правеше. 2 А фарисеите му пристапија и, со намера да го искушаат, го прашаа дали е дозволено мажот да се разведе од својата жена. 3 Тој им одговори: „Што ви заповеда Мојсеј?“ 4 Тие рекоа: „Мојсеј дозволи мажот да напише потврда за развод и да се разведе од неа“. 5 А Исус им одговори: „Тој ви ја напиша таа заповед поради закоравеноста на вашето срце. 6 Но, во почетокот на создавањето ’Бог создаде маж и жена. 7 Затоа човекот ќе ги остави својот татко и својата мајка, 8 и двајцата ќе бидат едно тело‘. Така повеќе не се две, туку едно тело. 9 Затоа, Бог што составил,* човек да не разделува!“ 10 Кога повторно беа во една куќа, учениците го прашуваа за тоа. 11 А тој им рече: „Секој што ќе се разведе од својата жена и ќе се ожени со друга, прави прељуба кон првата. 12 И ако жената се разведе од мажот, па се омажи со друг, прави прељуба“.

13 А луѓето почнаа да му доведуваат деца за да ги стави рацете врз нив и да ги благослови, но учениците ги прекоруваа. 14 Кога го виде тоа, Исус се налути и им рече: „Пуштете ги децата да доаѓаат кај мене. Не забранувајте им, зашто на таквите им припаѓа Божјето Царство. 15 Вистина ви велам, кој не го прима Божјето Царство како дете, нема да влезе во него“. 16 И ги зеде децата во прегратка и почна да ги благословува, ставајќи ги рацете врз нив.

17 Кога тргна да си оди, дотрча еден човек, падна на колена пред него и го праша: „Учителе добар, што морам да правам за да наследам вечен живот?“ 18 Исус му рече: „Зошто ме нарекуваш добар? Никој не е добар, освен еден, Бог. 19 Заповедите ги знаеш: ’Не убивај, не прави прељуба, не кради, не давај лажно сведоштво, не мами, почитувај ги татко ти и мајка ти‘“. 20 А човекот му рече: „Учителе, сето тоа го држам уште од младоста“. 21 Тогаш Исус го погледна и поттикнат од љубов кон него му рече: „Едно ти недостига: оди, продај сѐ што имаш и парите дај им ги на сиромашните, па ќе имаш богатство на небото. Тогаш дојди и оди по мене“.* 22 Кога го слушна ова, тој се разочара и си замина натажен, зашто имаше голем имот.

23 Откако погледна наоколу, Исус им рече на своите ученици: „Колку ќе им биде тешко на богатите да влезат во Божјето Царство!“ 24 А учениците беа изненадени од неговите зборови. Тогаш Исус им рече: „Деца, тешко е да се влезе во Божјето Царство! 25 Полесно е камила да помине низ увото на иглата* отколку богат човек да влезе во Божјето Царство“. 26 А тие уште повеќе се зачудија и му рекоа:* „Тогаш, кој може да се спаси?“ 27 Исус ги погледна и рече: „За луѓето тоа е невозможно, но не и за Бог. За Бог сѐ е возможно“. 28 А Петар му рече: „Еве, ние оставивме сѐ и одиме по тебе“. 29 Тогаш Исус рече: „Вистина ви велам, никој не оставил куќа или браќа или сестри или мајка или татко или деца или ниви заради мене и заради добрата вест, 30 а да не добие сега, во ова време, 100 пати повеќе — куќи, браќа, сестри, мајки, деца и ниви, но со прогонство — а во светот* што доаѓа и вечен живот. 31 Но, мнозина кои се први ќе бидат последни, а последните први“.

32 Додека одеа кон Ерусалим, Исус одеше пред нив. Учениците беа воодушевени, а оние што одеа по нив ги фати страв. Тогаш повторно ги тргна настрана 12-те апостоли и почна да им кажува за она што треба да му се случи: 33 „Еве, одиме во Ерусалим, и Синот човечки ќе им биде предаден на главните свештеници и на познавачите на Законот.* Тие ќе го осудат на смрт и ќе им го предадат на луѓе од другите народи, 34 и ќе го исмејуваат, ќе го плукаат, ќе го камшикуваат и ќе го убијат, но по три дена ќе воскресне“.

35 Јаков и Јован, синовите на Зеведеј, му пристапија и му рекоа: „Учителе, сакаме да го направиш за нас тоа што ќе го побараме од тебе“. 36 А тој им рече: „Што сакате да направам за вас?“ 37 Тие му одговорија: „Дозволи ни да седнеме до тебе кога ќе владееш во твоето Царство,* едниот од твојата десна, а другиот од твојата лева страна“. 38 Но, Исус им рече: „Не знаете што барате. Можете ли да пиете од чашата од која пијам јас или да се крстите со крштавањето со кое се крштавам јас?“ 39 Му одговорија: „Можеме“. Тогаш Исус им рече: „Од чашата од која пијам јас, ќе пиете, и со крштавањето со кое се крштавам јас, ќе се крстите. 40 Но, кој ќе седи од мојата десна или лева страна, не одлучувам јас. Таму ќе седат оние кои мојот Татко ги избрал“.

41 Кога останатите 10 апостоли го слушнаа тоа, им се налутија на Јаков и на Јован. 42 Но Исус ги повика кај себе и им рече: „Знаете дека царевите владеат над народите и угледните луѓе ги држат народите под своја власт. 43 Меѓу вас не смее да биде така! Туку, кој сака да биде голем меѓу вас, нека ви биде слуга, 44 и кој сака да биде прв меѓу вас, нека им биде роб на сите. 45 Зашто, ни Синот човечки не дојде да му служат, туку да служи и да го даде својот живот како откупнина за мнозина“.

46 Потоа дојдоа во Ерихон. Додека тој и неговите ученици и мноштвото луѓе излегуваа од Ерихон, покрај патот седеше еден слеп просјак по име Вартимеј (синот на Тимеј). 47 Кога слушна дека тоа е Исус Назареќанецот, почна да вика: „Исусе, Сине Давидов, сожали се на мене!“ 48 Тогаш мнозина почнаа да го замолчуваат, но тој уште посилно викаше: „Сине Давидов, сожали се на мене!“ 49 А Исус застана и рече: „Викнете го“. И го повикаа слепиот човек и му рекоа: „Не плаши се! Стани, те вика“. 50 Тој ја фрли својата наметка, скокна и отиде кај Исус. 51 Тогаш Исус го праша: „Што сакаш да направам за тебе?“ Слепиот човек му одговори: „Учителе,* сакам да прогледам“. 52 А Исус му рече: „Оди, твојата вера те оздраве“. И тој веднаш прогледа и тргна по него.