Собирање на она што е на небесата и она на Земјата
„Во склад со она што му е угодно . . . повторно да се состави сѐ во Христос, она што е на небесата и она на земјата“ (ЕФЕШАНИТЕ 1:9, 10).
1. Што „му е угодно“ на Јехова во врска со небото и Земјата?
МИР ВО ЦЕЛИОТ УНИВЕРЗУМ! Тоа е величествената намера на Јехова, „Богот на мирот“ (Евреите 13:20). Тој го инспирирал апостол Павле да напише дека Нему „му е угодно . . . повторно да се состави сѐ во Христос, она што е на небесата и она на земјата“ (Ефешаните 1:9, 10). Кое е значењето на глаголот што во овој стих е преведен со „повторно да се состави сѐ“? Библискиот изучувач Џ. Б. Лајтфут вели: „Овој израз означува целосен склад во универзумот, во кој повеќе нема да има непожелни и разединувачки елементи, туку сѐ ќе се соедини и ќе биде обединето во Христос. Гревот и смртта, болката, слабостите и страдањето повеќе нема да постојат“.
„Она што е на небесата“
2. Што е „она што е на небесата“ што треба да се собере?
2 Апостол Петар со неколку збора ја кажал прекрасната надеж што ја имаат вистинските христијани кога напишал: „Според неговото ветување очекуваме нови небеса и нова земја, и во нив ќе престојува праведност“ (2. Петрово 3:13). Тие „нови небеса“ што се ветени овде се однесуваат на една нова влада, Месијанското Царство. „Она што е на небесата“, кое го спомнал Павле во своето писмо до Ефешаните, треба да се собере „во Христос“. Тоа се ограничениот број луѓе што се избрани да владеат со Христос на небесата (1. Петрово 1:3, 4). Овие 144.000 помазани христијани се „купени од земјата“, „купени од луѓето“ за да бидат сонаследници со Христос во неговото небесно Царство (Откровение 5:9, 10; 14:3, 4; 2. Коринќаните 1:21; Ефешаните 1:11; 3:6).
3. Зошто може да се рече дека помазаниците се ‚седнати на небесните места‘ уште додека се на Земјата?
3 Помазаните христијани се повторно родени преку светиот дух за да станат Јеховини духовни синови (Јован 1:12, 13; 3:5-7). Бидејќи Јехова ги усвојува како „синови“, тие стануваат Исусови браќа (Римјаните 8:15; Ефешаните 1:5). Како такви, уште додека се на Земјата, за нив се вели дека се ‚подигнати заедно и седнати заедно на небесните места во обединетост со Христос Исус‘ (Ефешаните 1:3; 2:6). Тие ја добиваат оваа возвишена духовна положба затоа што се „запечатени со ветениот свет дух, кој е однапред даден залог на [нивното] наследство“, зачувано за нив на небесата (Ефешаните 1:13, 14; Колошаните 1:5). Значи, тие се „она што е на небесата“, и требало да се собере вкупниот број што однапред го одредил Јехова.
Почнува собирањето
4. Кога и како започнало собирањето на „она што е на небесата“?
4 Во склад со Јеховиното „управување“, или начин на водење на работите, собирањето на „она што е на небесата“ требало да започне ‚при потполното завршување на одредените времиња‘ (Ефешаните 1:10). Тоа одредено време дошло на Пентекост 33 година од н.е. Тој ден светиот дух бил излеан врз апостолите и врз една група ученици, која била составена и од мажи и од жени (Дела 1:13-15; 2:1-4). Ова било доказ дека новиот сојуз стапил на сила, а со тоа било означено раѓањето на христијанското собрание и на еден нов народ, духовниот Израел, „Израелот Божји“ (Галатите 6:16; Евреите 9:15; 12:23, 24).
5. Зошто Јехова создал една нова „нација“ што го заменила дословниот Израел?
5 Од сојузот на Законот што бил склучен со дословниот Израел не произлегло „царство, свештеници, свет народ“ што ќе служи вечно на небото (Излез 19:5, 6). Исус им рекол на еврејските верски водачи: „Божјето царство ќе се одземе од вас и ќе ѝ се даде на нација која ги донесува неговите плодови“ (Матеј 21:43). Таа нација, духовниот Израел, е составена од помазаните христијани, кои се земени во новиот сојуз. Ним апостол Петар им напишал: „Вие сте ‚избран род, царско свештенство, света нација, народ за посебна сопственост, за да ги објавите надалеку извонредностите‘ на оној кој ве повикал од темнината во својата чудесна светлина. Зашто некогаш не бевте народ, а сега сте Божји народ“ (1. Петрово 2:9, 10). Дословниот Израел повеќе не бил Јеховин народ на сојузот (Евреите 8:7-13). Како што однапред кажал Исус, честа да бидат дел од Месијанското Царство им била одземена и им била дадена на 144.000 членови на духовниот Израел (Откровение 7:4-8).
Земени во сојузот за Царството
6, 7. Каков посебен сојуз склучил Исус со своите браќа родени со дух, и што значи тоа за нив?
6 Ноќта кога Исус ја вовел Спомен-свеченоста на својата смрт, им рекол на своите верни апостоли: „Вие сте тие кои останавте со мене во моите искушенија; и јас склучувам со вас сојуз, како што мојот Татко склучи сојуз со мене, за царство, да јадете и да пиете на мојата маса во моето царство, и да седите на престоли за да им судите на дванаесетте Израелови племиња“ (Лука 22:28-30). Овде Исус се осврнал на еден посебен сојуз што го склучил со своите 144.000 браќа родени со дух, кои ќе останат ‚верни до самата смрт‘ и ќе бидат ‚победници‘ (Откровение 2:10; 3:21).
7 Оние што се дел од оваа група со ограничен број се откажуваат од секаква надеж да живеат вечно на Земјата како луѓе од крв и месо. Тие ќе владеат со Христос на небото, седејќи на престоли за да им судат на луѓето (Откровение 20:4, 6). Сега да разгледаме и други библиски стихови што се однесуваат само на овие помазаници и што покажуваат зошто ‚другите овци‘ не земаат од симболите што се користат на Спомен-свеченоста (Јован 10:16).
8. Што покажуваат помазаниците со тоа што земаат од лебот? (Види ја рамката на 23. страница.)
8 Помазаниците страдаат како Христос и спремни се да умрат како него. Како еден од таа група, Павле рекол дека е спремен да направи секаква жртва за да ‚го добие Христос за да го запознае него и силата на неговото воскресение и соучесништвото во неговите страдања‘. Да, Павле бил спремен да се подложи на „смрт како неговата“ (Филипјаните 3:8, 10). Многу помазани христијани го претрпеле врз своите тела „смртоносното постапување какво што трпеше Исус“ (2. Коринќаните 4:10).
9. Кое тело е претставено со лебот што се користи на Спомен-свеченоста?
9 Кога Исус ја вовел Господаровата вечера, рекол: „Ова значи моето тело“ (Марко 14:22). Тој мислел на своето дословно тело, кое наскоро требало да биде претепано и раскрвавено. Бесквасниот леб бил соодветен симбол за тоа тело. Зошто? Затоа што кога во Библијата се спомнува квасец, тој може да означува грев или злоба (Матеј 16:4, 11, 12; 1. Коринќаните 5:6-8). Исус бил совршен, и неговото човечко тело било без грев. Тој требало да го принесе тоа совршено тело како жртва помирница (Евреите 7:26; 1. Јованово 2:2). Од тоа би имале корист сите верни христијани, без оглед на тоа дали се надевале да живеат на небото или да добијат вечен живот на една рајска Земја (Јован 6:51).
10. Во кој поглед оние што земаат од виното на Спомен-свеченоста имаат „заедништво во Христовата крв“?
10 Во врска со виното што го земаат помазаните христијани на прославата на Спомен-свеченоста, Павле напишал: „Чашата на благословот што ја благословуваме, не е ли заедништво во Христовата крв?“ (1. Коринќаните 10:16). Во кој поглед тие што земаат од виното имаат „заедништво во Христовата крв“? Тие сигурно немаат удел во обезбедувањето на откупната жртва, бидејќи и ним им треба искупување од гревовите. Затоа што покажуваат вера во откупната моќ на Христовата крв, нивните гревови се простени и тие се прогласени за праведни за да живеат на небото (Римјаните 5:8, 9; Тит 3:4-7). Благодарение на Христовата пролеана крв, тие 144.000 сонаследници со Христос се „осветени“, одвоени, очистени од гревот за да бидат ‚свети‘ (Евреите 10:29; Даниел 7:18, 27; Ефешаните 2:19). Да, со својата пролеана крв, Христос „купи за Бог луѓе од секое племе и јазик и народ и нација, и ги направи царство и свештеници на нашиот Бог, и ќе владеат како цареви над земјата“ (Откровение 5:9, 10).
11. Што покажуваат помазаниците со тоа што пијат од виното на Спомен-свеченоста?
11 Кога Исус ја вовел Спомен-свеченоста со која се одбележува неговата смрт, им ја подал чашата вино на своите верни апостоли и им рекол: „Пијте од неа сите; зашто ова значи мојата ‚крв на сојузот‘, која треба да се пролее во корист на мнозина за простување на гревовите“ (Матеј 26:27, 28). Исто како што сојузот на Законот помеѓу Бог и нацијата Израел станал правосилен со крвта на воловите и козите, со Исусовата крв станал правосилен новиот сојуз што Јехова го склучил со духовниот Израел на Пентекост 33 година од н.е. (Излез 24:5-8; Лука 22:20; Евреите 9:14, 15). Пиејќи од виното со кое е симболизирана ‚крвта на сојузот‘, помазаниците покажуваат дека се земени во новиот сојуз и ги уживаат благодатите од него.
12. Како помазаниците се крстени во Христовата смрт?
12 Помазаниците се потсетени на уште нешто. Исус им рекол на своите верни ученици: „Чашата што ја пијам јас, ќе ја пиете, и со крштавањето со кое се крштавам јас, ќе се крстите“ (Марко 10:38, 39). Подоцна апостол Павле рекол дека христијаните се ‚крстени во Христовата смрт‘ (Римјаните 6:3). Животот на помазаниците е жртва во таа смисла што со својата смрт се откажуваат од секаква надеж за вечен живот на Земјата. Крштавањето на овие помазани христијани во Христовата смрт е завршено кога, откако ќе умрат верни, воскреснуваат како духовни суштества за да ‚владеат како цареви‘ заедно со Христос на небото (2. Тимотеј 2:10-12; Римјаните 6:5; 1. Коринќаните 15:42-44, 50).
Кој зема од симболите
13. Зошто оние што имаат земна надеж не земаат од симболите на Спомен-свеченоста, но зошто присуствуваат на оваа прослава?
13 Бидејќи во земањето од лебот и виното што се подаваат кога се одбележува Спомен-свеченоста е вклучено сево ова, јасно е дека не би било на место да земаат од нив оние што имаат земна надеж. Тие сфаќаат дека не се помазани членови на Христовото тело, ниту се во новиот сојуз што го склучил Јехова со оние што ќе владеат со Исус Христос. Бидејќи „чашата“ го претставува новиот сојуз, од симболите земаат само оние што се во тој сојуз. Оние што се надеваат да живеат вечно како совршени луѓе на Земјата под владата на Царството не се ниту крстени со Исусовата смрт ниту се повикани да владеат со него на небото. Кога би зеле од симболите, би направиле нешто што не треба да го направат. Затоа, не земаат од нив, иако присуствуваат на Спомен-свеченоста како набљудувачи полни со почит. Тие се благодарни за сѐ што направил Јехова за нив преку својот Син, вклучувајќи го и простувањето што го добиваат на темел на Христовата пролеана крв.
14. Како помазаниците се духовно зајакнати со тоа што земаат од лебот и виното?
14 Конечното запечатување на релативно малиот број христијани што се повикани да владеат со Христос на небото е при крај. До крајот на нивниот живот на Земјата, кој ќе го жртвуваат, помазаниците се духовно зајакнати кога земаат од симболите на Спомен-свеченоста. Тие чувствуваат врска на единство со своите браќа и сестри што се членови на Христовата невеста. Тоа што земаат од симболичните леб и вино ги потсетува дека имаат одговорност да останат верни до смрт (2. Петрово 1:10, 11).
Собирање на „она на земјата“
15. Кој застанува на страната на помазаните христијани?
15 Од средината на 1930-тите, сѐ поголем број „други овци“, кои не се дел од „малото стадо“ и кои имаат надеж да живеат вечно на Земјата, застануваат на страната на помазаниците (Јован 10:16; Лука 12:32; Захарија 8:23). Тие им станале лојални придружници на Христовите браќа, давајќи им скапоцена помош во проповедањето на „оваа добра вест за царството“ за сведоштво на сите народи (Матеј 24:14; 25:40). Поради тоа, ќе имаат можност Исус да ги прогласи за свои „овци“ што стојат откај неговата „десница“, што значи дека ја имаат неговата наклоност кога ќе дојде да им суди на народите (Матеј 25:33-36, 46). Бидејќи положуваат вера во Христовата крв, тие ќе го сочинуваат ‚големото мноштво‘, кое ќе ја преживее „големата неволја“ (Откровение 7:9-14).
16. Кој ќе биде вклучен во „она на земјата“, и како сите тие ќе имаат прилика да станат ‚Божји деца‘?
16 Кога ќе заврши запечатувањето на 144-те илјади, ќе биде расчистен патот да се пуштат ‚ветровите‘ на уништување врз Сатановиот злобен свет (Откровение 7:1-4). За време на Илјадагодишното владеење на Христос и неговите придружни цареви-свештеници, на големото мноштво ќе му се придружат огромен број воскреснати (Откровение 20:12, 13). Тие ќе имаат прилика вечно да живеат на Земјата и да му бидат поданици на Месијанскиот цар, Исус Христос. На крајот на Илјадагодишното владеење, сите што спаѓаат во „она на земјата“ ќе бидат подложени на еден последен испит. Оние што ќе останат верни ќе бидат усвоени како ‚Божји деца‘ на Земјата (Ефешаните 1:10; Римјаните 8:21; Откровение 20:7, 8).
17. Како ќе се исполни Јеховината намера?
17 Така, преку ова бескрајно мудро „управуање“, или начин на водење на работите, Јехова ќе ја исполни својата намера „повторно да се состави сѐ во Христос, она што е на небесата и она на земјата“. Сите интелигентни созданија на небото и на Земјата ќе бидат собрани во еден сеопшт мир, радосно подложувајќи се на праведното владеење на Големиот Наумител, Јехова.
18. Како ќе им користи и на помазаниците и на нивните придружници тоа што ќе присуствуваат на одбележувањето на Христовата смрт?
18 Колку само ќе им биде зајакната верата на малиот број помазаници и на нивните милиони придружници други овци кога ќе се состанат на 12 април 2006 година! Тие ќе ја одбележат Христовата смрт, токму како што заповедал Исус: „Правете го ова за мој спомен“ (Лука 22:19). Сите присутни треба да мислат на она што го направил Јехова за нив преку својот драг Син, Исус Христос.
За повторување
• Која е Јеховината намера со она што е на небото и на Земјата?
• Кој е вклучен во „она што е на небесата“, и како биле собрани?
• Кој е вклучен во „она на земјата“, и каква надеж имаат тие?
[Рамка на страница 23]
„Христовото тело“
Во 1. Коринќаните 10:16, 17, кога зборувал за посебното значење на лебот за Христовите браќа помазани со дух, Павле спомнал „тело“ во една посебна смисла. Тој рекол: „Лебот што го кршиме, не е ли заедништво во Христовото тело? Поради тоа што е еден леб, ние, иако сме многу, едно тело сме, бидејќи сите сме учесници во тој еден леб“. Кога помазаните христијани земаат од лебот на Спомен-свеченоста, го покажуваат своето единство со собранието од помазаници, кое е како тело чија Глава е Христос (Матеј 23:10; 1. Коринќаните 12:12, 13, 18).
[Слики на страница 23]
Зошто само помазаниците земаат од лебот и од виното?
[Слика на страница 25]
Преку Јеховиното управување, ќе бидат обединети сите созданија на небото и на Земјата