ആഗസ്റ്റ്‌

ഈ വാക്യ​ത്തിൽ പറഞ്ഞി​രി​ക്കുന്ന പ്രധാ​ന​പ്പെട്ട രണ്ടു കാര്യങ്ങൾ ശ്രദ്ധി​ക്കുക: (1) നീതി​മാ​ന്മാർക്കു പ്രശ്‌നങ്ങൾ ഉണ്ടാകു​ന്നു. (2) പ്രശ്‌ന​ങ്ങ​ളിൽനിന്ന്‌ യഹോവ നമ്മളെ വിടു​വി​ക്കു​ന്നു. യഹോവ എങ്ങനെ​യാണ്‌ അതു ചെയ്യു​ന്നത്‌? ഇപ്പോ​ഴത്തെ നമ്മുടെ ജീവി​ത​ത്തെ​ക്കു​റിച്ച്‌ ശരിയായ ഒരു കാഴ്‌ച​പ്പാ​ടു​ണ്ടാ​യി​രി​ക്കാൻ സഹായി​ക്കു​ന്ന​താണ്‌ ഒരു വിധം. ദൈവത്തെ സേവി​ക്കു​ന്ന​തി​ലൂ​ടെ നമുക്ക്‌ സന്തോഷം കിട്ടു​മെന്ന്‌ യഹോവ ഉറപ്പു​ത​ന്നി​ട്ടുണ്ട്‌. എങ്കിലും ജീവി​ത​ത്തിൽ ഒരു പ്രശ്‌ന​വും ഉണ്ടാകി​ല്ലെന്ന്‌ ദൈവം പറഞ്ഞി​ട്ടില്ല. (യശ. 66:14) പകരം നമുക്ക്‌ എന്നും സന്തോ​ഷ​ത്തോ​ടെ ജീവി​ക്കാ​നാ​കുന്ന ഭാവി​യി​ലേക്കു നോക്കാ​നാണ്‌ യഹോവ ആവശ്യ​പ്പെ​ടു​ന്നത്‌. (2 കൊരി. 4:16-18) അതുവരെ ഓരോ ദിവസ​വും തന്നെ സേവി​ക്കാ​നുള്ള സഹായം ദൈവം നമുക്കു തരുന്നു. (വിലാ. 3:22-24) ബൈബിൾക്കാ​ല​ങ്ങ​ളി​ലെ​യും ഇപ്പോ​ഴ​ത്തെ​യും വിശ്വ​സ്‌ത​ദാ​സ​ന്മാ​രു​ടെ മാതൃ​ക​ക​ളിൽനിന്ന്‌ എന്തു പഠിക്കാം? പ്രതീ​ക്ഷി​ക്കാത്ത പല പ്രശ്‌ന​ങ്ങ​ളും നമുക്കും നേരി​ട്ടേ​ക്കാം. പക്ഷേ തന്നിൽ ആശ്രയി​ക്കു​ന്ന​വരെ യഹോവ ഒരിക്ക​ലും കൈവി​ടില്ല.—സങ്കീ. 55:22. w23.04 14–15 ¶3-4.

ഉന്നതാ​ധി​കാ​രി​കളെ അനുസ​രി​ക്കുന്ന കാര്യ​ത്തിൽ യോ​സേ​ഫും മറിയ​യും നമുക്കു നല്ലൊരു മാതൃ​ക​യാണ്‌. അനുസ​രി​ക്കാൻ ബുദ്ധി​മു​ട്ടാ​യി​രു​ന്നി​ട്ടു​കൂ​ടി അവർ അങ്ങനെ ചെയ്യാൻ തയ്യാറാ​യി. (ലൂക്കോ. 2:1-6) മറിയ ഒൻപതു മാസം ഗർഭി​ണി​യാ​യി​രുന്ന സമയത്താണ്‌ ഗവൺമെന്റ്‌ അവരോ​ടു വളരെ ബുദ്ധി​മു​ട്ടുള്ള ഒരു കാര്യം ചെയ്യാൻ ആവശ്യ​പ്പെ​ട്ടത്‌. റോമാ​സാ​മ്രാ​ജ്യ​ത്തി​ന്റെ ചക്രവർത്തി​യായ അഗസ്റ്റസ്‌ ജനങ്ങ​ളോ​ടു സ്വന്തം നാട്ടിൽ ചെന്ന്‌ പേര്‌ രേഖ​പ്പെ​ടു​ത്ത​ണ​മെന്നു കല്പിച്ചു. അതിനു​വേണ്ടി യോ​സേ​ഫി​നും മറിയ​യ്‌ക്കും ബേത്ത്‌ലെ​ഹെ​മിൽ എത്താൻ കുന്നും മലയും കടന്ന്‌ 150-ഓളം കിലോ​മീ​റ്റർ സഞ്ചരി​ക്ക​ണ​മാ​യി​രു​ന്നു. എന്തായി​രു​ന്നാ​ലും ആ യാത്ര മറിയ​യ്‌ക്ക്‌ അത്ര സുഖക​ര​മാ​യി​രി​ക്കി​ല്ലാ​യി​രു​ന്നു. അമ്മയു​ടെ​യും കുഞ്ഞി​ന്റെ​യും സുരക്ഷ​യെ​ക്കു​റിച്ച്‌ അവർ ചിന്തി​ച്ചു​കാ​ണും. യാത്ര​യ്‌ക്കി​ട​യി​ലാ​ണു മറിയ​യ്‌ക്കു പ്രസവ​വേദന വരുന്ന​തെ​ങ്കിൽ എന്തു ചെയ്യും? ഭാവി മിശി​ഹ​യാ​ണ​ല്ലോ മറിയ​യു​ടെ വയറ്റി​ലു​ള്ളത്‌. ഉന്നതാ​ധി​കാ​രി​കൾ നൽകിയ നിയമം അനുസ​രി​ക്കാ​തി​രി​ക്കാ​നുള്ള കാരണ​ങ്ങ​ളാ​യി ഇതി​നെ​യെ​ല്ലാം അവർ കാണു​മാ​യി​രു​ന്നോ? ഗവൺമെ​ന്റി​ന്റെ നിയമം അനുസ​രി​ക്കു​ന്നത്‌ എളുപ്പ​മ​ല്ലാ​യി​രു​ന്നെ​ങ്കി​ലും യോ​സേ​ഫും മറിയ​യും അതിനു തയ്യാറാ​യി. യഹോവ അവരെ അനു​ഗ്ര​ഹി​ക്കു​ക​യും ചെയ്‌തു. മറിയ സുരക്ഷി​ത​മാ​യി ബേത്ത്‌ലെ​ഹെ​മിൽ എത്തി, ആരോ​ഗ്യ​മുള്ള ഒരു കുഞ്ഞിനു ജന്മം നൽകി, അങ്ങനെ ബൈബിൾപ്ര​വ​ചനം നിറ​വേ​റാ​നും ഇടയായി.—മീഖ 5:2. w23.10 8 ¶9; 9 ¶11-12

മീറ്റി​ങ്ങു​ക​ളിൽ അഭി​പ്രാ​യങ്ങൾ പറയു​ന്ന​തി​നെ​ക്കു​റിച്ച്‌ ഓർക്കു​മ്പോൾത്തന്നെ നിങ്ങൾക്കു പേടി തോന്നു​ന്നു​ണ്ടോ? നന്നായി തയ്യാറാ​കുക. (സുഭാ. 21:5) ശരിക്കു പഠിച്ചി​ട്ടു​ണ്ടെ​ങ്കിൽ അഭി​പ്രാ​യം പറയാൻ നിങ്ങൾക്ക്‌ അധികം പേടി തോന്നില്ല. ഇനി, ചെറി​യ​ചെ​റിയ അഭി​പ്രാ​യങ്ങൾ പറയുക. (സുഭാ. 15:23; 17:27) ചെറിയ ഉത്തരമാ​കു​മ്പോൾ പറയാൻ കുറെ​ക്കൂ​ടി ധൈര്യം തോന്നും. സ്വന്തവാ​ച​ക​ത്തിൽ ചെറിയ ഉത്തരങ്ങൾ പറയു​മ്പോൾ, നിങ്ങൾ ആ ഭാഗം നന്നായി തയ്യാറാ​യി​ട്ടു​ണ്ടെ​ന്നും ആശയങ്ങൾ നിങ്ങൾക്കു​തന്നെ വളരെ വ്യക്തമാ​ണെ​ന്നും മറ്റുള്ള​വർക്കു മനസ്സി​ലാ​കും. ഈ നിർദേ​ശ​ങ്ങ​ളൊ​ക്കെ പരീക്ഷി​ച്ചു​നോ​ക്കി​യി​ട്ടും ഒന്നോ രണ്ടോ ഉത്തരങ്ങ​ളിൽ കൂടുതൽ പറയാ​നുള്ള ധൈര്യം തോന്നു​ന്നി​ല്ലെ​ങ്കി​ലോ? വിഷമി​ക്കേണ്ടാ. കഴിവി​ന്റെ പരമാ​വധി ചെയ്യാൻ നിങ്ങൾ ആത്മാർഥ​മാ​യി ശ്രമി​ക്കു​ന്നതു യഹോ​വയെ സന്തോ​ഷി​പ്പി​ക്കും. (ലൂക്കോ. 21:1-4) നമ്മുടെ കഴിവിന്‌ അപ്പുറം ചെയ്യാൻ യഹോവ ഒരിക്ക​ലും ആവശ്യ​പ്പെ​ടു​ന്നില്ല. (ഫിലി. 4:5) അതു​കൊണ്ട്‌ നിങ്ങൾക്ക്‌ എത്ര​ത്തോ​ളം ചെയ്യാൻ പറ്റു​മെന്നു നോക്കുക. അതു ചെയ്യാൻ ലക്ഷ്യം വെക്കുക. മനസ്സു ശാന്തമാ​കാൻ സഹായി​ക്കണേ എന്ന്‌ യഹോ​വ​യോ​ടു പ്രാർഥി​ക്കു​ക​യും ചെയ്യുക. ആദ്യ​മൊ​ക്കെ ചെറിയ ഒരു അഭി​പ്രാ​യം പറയാൻ ലക്ഷ്യം വെക്കാ​വു​ന്ന​താണ്‌. w23.04 21 ¶6-8

പടക്കോ​പ്പു​ക​ളൊ​ക്കെ അണിഞ്ഞ്‌ ജാഗ്ര​ത​യോ​ടെ നിൽക്കുന്ന പടയാ​ളി​ക​ളോ​ടാണ്‌ അപ്പോ​സ്‌ത​ല​നായ പൗലോസ്‌ നമ്മളെ താരത​മ്യം ചെയ്‌തത്‌. യുദ്ധ​മേ​ഖ​ല​യി​ലുള്ള ഒരു പടയാളി ആക്രമ​ണത്തെ നേരി​ടാൻ എപ്പോ​ഴും ഒരുങ്ങി​യി​രി​ക്കേ​ണ്ട​തുണ്ട്‌. നമ്മുടെ കാര്യ​ത്തി​ലും അങ്ങനെ​ത​ന്നെ​യാണ്‌. വിശ്വാ​സ​ത്തി​ന്റെ​യും സ്‌നേ​ഹ​ത്തി​ന്റെ​യും മാർച്ചട്ട ധരിച്ചും പ്രത്യാശ എന്ന പടത്തൊ​പ്പി അണിഞ്ഞും യഹോ​വ​യു​ടെ ദിവസ​ത്തി​നാ​യി നമ്മൾ എപ്പോ​ഴും ഒരുങ്ങി​യി​രി​ക്കു​ക​യാണ്‌. ഒരു മാർച്ചട്ട പടയാ​ളി​യു​ടെ ഹൃദയത്തെ സംരക്ഷി​ക്കു​ന്നു. അതു​പോ​ലെ വിശ്വാ​സ​വും സ്‌നേ​ഹ​വും നമ്മുടെ ആലങ്കാ​രിക ഹൃദയത്തെ സംരക്ഷി​ക്കു​ന്നു. ദൈവത്തെ സേവി​ക്കു​ന്ന​തിൽ തുടരാ​നും യേശു​വി​നെ അനുഗ​മി​ക്കാ​നും ആ ഗുണങ്ങൾ നമ്മളെ സഹായി​ക്കും. വിശ്വാ​സ​മു​ണ്ടെ​ങ്കിൽ ആത്മാർഥ​മാ​യി തന്നെ അന്വേ​ഷി​ക്കു​ന്ന​വർക്ക്‌ യഹോവ പ്രതി​ഫലം തരു​മെന്നു നമുക്ക്‌ ഉറപ്പു​ണ്ടാ​യി​രി​ക്കും. (എബ്രാ. 11:6) പ്രശ്‌ന​ങ്ങ​ളൊ​ക്കെ സഹി​ക്കേണ്ടി വന്നാലും നേതാ​വായ യേശു​ക്രി​സ്‌തു​വി​നോ​ടു ചേർന്നു​നിൽക്കാ​നും ആകും. ഇനി, ഉപദ്ര​വ​മോ സാമ്പത്തി​ക​ബു​ദ്ധി​മു​ട്ടോ പോലുള്ള പ്രശ്‌നങ്ങൾ നേരി​ടു​മ്പോ​ഴും പിടി​ച്ചു​നിൽക്കാൻ വിശ്വാ​സം നമ്മളെ സഹായി​ക്കും. ഇതു​പോ​ലുള്ള പ്രശ്‌ന​ങ്ങ​ളു​ണ്ടാ​യ​പ്പോ​ഴും വിശ്വ​സ്‌ത​ത​യോ​ടെ സഹിച്ചു​നിന്ന ഇക്കാലത്തെ സഹോ​ദ​ര​ങ്ങ​ളു​ടെ മാതൃക അനുക​രി​ക്കു​ന്നതു നമ്മുടെ വിശ്വാ​സം ശക്തമാ​ക്കും. വിശ്വാ​സ​മു​ണ്ടെ​ങ്കിൽ പണത്തോ​ടും വസ്‌തു​വ​ക​ക​ളോ​ടു​മുള്ള സ്‌നേഹം എന്ന കെണി ഒഴിവാ​ക്കാ​നും നമുക്കാ​കും. ദൈവ​രാ​ജ്യ​ത്തിന്‌ ഒന്നാം സ്ഥാനം കൊടു​ക്കാൻ, ജീവിതം ലളിത​മാ​ക്കി​ക്കൊണ്ട്‌ ആ കെണി ഒഴിവാ​ക്കിയ ധാരാളം സഹോ​ദ​ര​ങ്ങ​ളു​ടെ മാതൃ​കകൾ നമുക്ക്‌ ഇന്നുണ്ട്‌. w23.06 10 ¶8-9

സ്വന്തം വികാ​ര​ങ്ങ​ളെ​യും പ്രവൃ​ത്തി​ക​ളെ​യും നിയ​ന്ത്രി​ക്കാ​നുള്ള കഴിവി​നെ​യാണ്‌ ആത്മനി​യ​ന്ത്രണം എന്നു പറയു​ന്നത്‌. ലക്ഷ്യങ്ങ​ളിൽ എത്തി​ച്ചേ​രു​ന്ന​തി​നും നമുക്ക്‌ ആത്മനി​യ​ന്ത്രണം വേണം, പ്രത്യേ​കിച്ച്‌ നമ്മുടെ ലക്ഷ്യം വളരെ ബുദ്ധി​മു​ട്ടു​ള്ള​തോ അത്ര ഇഷ്ടമി​ല്ലാ​ത്ത​തോ ആണെങ്കിൽ. ദൈവാ​ത്മാ​വി​ന്റെ ഫലത്തിന്റെ ഒരു വശമാ​ണ​ല്ലോ ആത്മനി​യ​ന്ത്രണം. അതു​കൊണ്ട്‌ പരിശു​ദ്ധാ​ത്മാ​വി​നെ തന്നു​കൊണ്ട്‌ പ്രധാ​ന​പ്പെട്ട ഈ ഗുണം വളർത്തി​യെ​ടു​ക്കാൻ സഹായി​ക്കണേ എന്നു നമുക്ക്‌ യഹോ​വ​യോട്‌ അപേക്ഷി​ക്കാം. (ലൂക്കോ. 11:13; ഗലാ. 5:22, 23) എല്ലാ കാര്യ​ങ്ങ​ളും അനുകൂ​ല​മാ​കാൻ കാത്തി​രി​ക്ക​രുത്‌. ഈ ലോക​ത്തിൽ എല്ലാം തികഞ്ഞ ഒരു സാഹച​ര്യം ഉണ്ടാകാൻ സാധ്യത വളരെ കുറവാണ്‌. അതിനാ​യി നോക്കി​യി​രു​ന്നാൽ ഒരുപക്ഷേ നമ്മൾ ഒരിക്ക​ലും ലക്ഷ്യത്തിൽ എത്തില്ല. എത്തിപ്പി​ടി​ക്കാൻ ബുദ്ധി​മു​ട്ടു​ള്ള​താ​ണു നമ്മുടെ ലക്ഷ്യം എന്നു തോന്നി​യാൽ അതിനു​വേണ്ടി ശ്രമി​ക്കാ​നുള്ള ആഗ്രഹം ചില​പ്പോൾ നഷ്ടമാ​യേ​ക്കാം. നിങ്ങളു​ടെ സാഹച​ര്യം അതാ​ണെ​ങ്കിൽ ആ ലക്ഷ്യത്തെ ചെറി​യ​ചെ​റിയ ലക്ഷ്യങ്ങ​ളാ​ക്കി മാറ്റാൻ പറ്റുമോ എന്നു ചിന്തി​ക്കുക. ഉദാഹ​ര​ണ​ത്തിന്‌ ഒരു ഗുണം വളർത്തി​യെ​ടു​ക്കാ​നാ​ണു നിങ്ങൾ ലക്ഷ്യം വെച്ചി​രി​ക്കു​ന്ന​തെ​ങ്കിൽ ആദ്യം ചെറി​യ​ചെ​റിയ വിധങ്ങ​ളിൽ ആ ഗുണം കാണി​ക്കാൻ ശ്രമി​ക്കുക. ഇനി, മുഴു​ബൈ​ബി​ളും വായി​ച്ചു​തീർക്കുക എന്നതാണു ലക്ഷ്യ​മെ​ങ്കിൽ ആദ്യ​മൊ​ക്കെ കുറച്ച്‌ സമയം വീതം വായി​ക്കാൻ തീരു​മാ​നി​ക്കുക. w23.05 29 ¶11-13

ഈ അവസാ​ന​കാ​ലത്ത്‌ ഉടനീളം യഹോവ തന്റെ സംഘട​ന​യി​ലൂ​ടെ ആത്മീയാ​ഹാ​രം മുടക്കം കൂടാതെ നമുക്കു ലഭ്യമാ​ക്കി​യി​രി​ക്കു​ന്നു. ‘വിശു​ദ്ധ​വ​ഴി​യി​ലൂ​ടെ’ യാത്ര തുടരാൻ നമ്മളെ സഹായി​ക്കുക എന്ന ഉദ്ദേശ്യ​ത്തി​ലാണ്‌ അത്‌. (യശ. 35:8; 48:17; 60:17) ഒരാൾ ബൈബിൾ പഠിക്കാൻ തയ്യാറാ​കു​ന്ന​തോ​ടെ ‘വിശു​ദ്ധ​വ​ഴി​യി​ലൂ​ടെ’ യാത്ര ചെയ്യാ​നുള്ള അവസരം കിട്ടു​ക​യാണ്‌. ചിലർ കുറച്ച്‌ നാൾ കഴിയു​മ്പോൾ ആ യാത്ര ഉപേക്ഷിച്ച്‌ പോ​യേ​ക്കാം. എന്നാൽ മറ്റുള്ളവർ ലക്ഷ്യസ്ഥാ​നത്ത്‌ എത്തുന്ന​തു​വരെ യാത്ര തുടരാൻ തീരു​മാ​നി​ച്ചി​രി​ക്കു​ന്നു. ഏതാണ്‌ ആ ലക്ഷ്യസ്ഥാ​നം? ഈ “വിശു​ദ്ധ​വഴി” സ്വർഗീ​യ​പ്ര​ത്യാ​ശ​യു​ള്ള​വരെ സ്വർഗ​ത്തിൽ ‘ദൈവ​ത്തി​ന്റെ പറുദീ​സ​യി​ലേ​ക്കാ​ണു’ നയിക്കു​ന്നത്‌. (വെളി. 2:7) ഭൂമി​യിൽ ജീവി​ക്കാൻ പ്രത്യാ​ശ​യു​ള്ളവർ ഈ വിശു​ദ്ധ​വ​ഴി​യി​ലൂ​ടെ യാത്ര ചെയ്‌ത്‌ 1,000 വർഷഭ​ര​ണ​ത്തി​ന്റെ അവസാനം പൂർണ​ത​യിൽ എത്തി​ച്ചേ​രും. നിങ്ങൾ ഇന്ന്‌ ആ വഴിയി​ലൂ​ടെ യാത്ര ചെയ്യു​ക​യാ​ണോ? എങ്കിൽ പിന്നിൽ വിട്ടു​കളഞ്ഞ കാര്യ​ങ്ങ​ളി​ലേക്കു തിരി​ഞ്ഞു​നോ​ക്ക​രുത്‌. ലക്ഷ്യസ്ഥാ​നത്ത്‌ എത്തുന്ന​തു​വരെ നിങ്ങൾ ആ യാത്ര ഉപേക്ഷി​ക്കു​ക​യു​മ​രുത്‌. w23.05 17 ¶15-16; 19 ¶17-18

യഹോവ നിങ്ങൾക്കു​വേണ്ടി ചെയ്‌ത​തി​നെ​ക്കു​റി​ച്ചെ​ല്ലാം ചിന്തി​ക്കു​മ്പോൾ യഹോ​വ​യ്‌ക്കു സമർപ്പി​ക്കാൻ നിങ്ങൾക്കു സ്വാഭാ​വി​ക​മാ​യും തോന്നും. (സങ്കീ. 116:12-14) “എല്ലാ നല്ല ദാനങ്ങ​ളും തികവുറ്റ സമ്മാന​ങ്ങ​ളും” യഹോവ തരുന്നു​വെന്ന്‌ ബൈബിൾ പറയുന്നു. (യാക്കോ. 1:17) അതിൽ ഏറ്റവും വലിയ സമ്മാനം ദൈവ​ത്തി​ന്റെ മകനായ യേശു​വി​ന്റെ ജീവനാണ്‌. അതിലൂ​ടെ നമുക്ക്‌ എത്ര വലിയ അനു​ഗ്ര​ഹ​ങ്ങ​ളാ​ണു കിട്ടി​യ​തെന്നു ചിന്തി​ച്ചു​നോ​ക്കുക! മോച​ന​വി​ല​യി​ലൂ​ടെ നമുക്ക്‌ യഹോ​വ​യു​മാ​യി ഒരു അടുത്ത​ബ​ന്ധ​ത്തി​ലേക്കു വരാൻ കഴിഞ്ഞു. എന്നേക്കും ജീവി​ക്കാ​നുള്ള പ്രത്യാ​ശ​യും കിട്ടി. (1 യോഹ. 4:9, 10) യഹോവ കാണി​ച്ചി​രി​ക്കുന്ന ഈ വലിയ സ്‌നേ​ഹ​ത്തി​നും നമുക്കു നൽകി​യി​രി​ക്കുന്ന മറ്റ്‌ അനു​ഗ്ര​ഹ​ങ്ങൾക്കും തിരിച്ച്‌ നന്ദി കാണി​ക്കാ​നുള്ള ഏറ്റവും നല്ല വിധമാണ്‌ നമ്മുടെ ജീവിതം യഹോ​വ​യ്‌ക്കു സമർപ്പി​ക്കു​ന്നത്‌.—ആവ. 16:17; 2 കൊരി. 5:15. w24.03 5 ¶8

യഹോ​വ​യു​ടെ ധാർമി​ക​നി​ല​വാ​ര​ങ്ങളെ ഒട്ടും​തന്നെ ആദരി​ക്കാ​ത്ത​വ​രാണ്‌ ഇന്നു നമുക്കു ചുറ്റു​മു​ള്ളത്‌. അതു കാണു​മ്പോൾ നീതി​മാ​നായ ലോത്തി​നു തോന്നി​യ​തു​പോ​ലെ​യാ​ണു നമുക്കും തോന്നു​ന്നത്‌. അദ്ദേഹം ‘ധിക്കാ​രി​ക​ളു​ടെ ധിക്കാ​ര​ത്തോ​ടെ​യുള്ള പെരു​മാ​റ്റ​ത്തിൽ ഏറെ മനോ​വി​ഷമം അനുഭ​വി​ച്ചി​രു​ന്നു.’ കാരണം നമ്മുടെ സ്വർഗീ​യ​പി​താ​വിന്‌ അത്തരം പെരു​മാ​റ്റങ്ങൾ അങ്ങേയറ്റം വെറു​പ്പാ​ണെന്ന്‌ അദ്ദേഹ​ത്തിന്‌ അറിയാ​മാ​യി​രു​ന്നു. (2 പത്രോ. 2:7, 8) ദൈവ​ഭ​യ​വും ദൈവ​ത്തോ​ടുള്ള സ്‌നേ​ഹ​വു​മാ​ണു ചുറ്റു​മുള്ള ആളുക​ളു​ടെ അധാർമി​ക​പ്ര​വർത്ത​ന​ങ്ങളെ വെറു​ക്കാൻ ലോത്തി​നെ പ്രേരി​പ്പി​ച്ചത്‌. അതു​പോ​ലെ ദൈവ​ത്തോ​ടുള്ള സ്‌നേഹം നിലനി​റു​ത്തു​ക​യും ശരിയായ ദൈവ​ഭയം വളർത്തി​യെ​ടു​ക്കു​ക​യും ചെയ്യു​ന്നെ​ങ്കിൽ നമുക്കും ധാർമി​ക​ശു​ദ്ധി​യു​ള്ള​വ​രാ​യി തുടരാ​നാ​കും. ഇക്കാര്യ​ത്തിൽ നമ്മളെ സഹായി​ക്കു​ന്ന​തി​നു​വേണ്ടി യഹോവ സ്‌നേ​ഹ​ത്തോ​ടെ ചില ഉപദേ​ശങ്ങൾ തരുന്നുണ്ട്‌. സുഭാ​ഷി​തങ്ങൾ എന്ന ബൈബിൾപു​സ്‌ത​ക​ത്തിൽ അതു കാണാം. പുരു​ഷ​ന്മാ​രോ സ്‌ത്രീ​ക​ളോ ചെറു​പ്പ​ക്കാ​രോ പ്രായ​മാ​യ​വ​രോ ആയ എല്ലാ ക്രിസ്‌ത്യാ​നി​കൾക്കും പ്രയോ​ജനം ചെയ്യുന്ന ഉപദേ​ശ​ങ്ങ​ളാണ്‌ അവ. യഹോ​വാ​ഭയം ഉണ്ടെങ്കിൽ തെറ്റായ കാര്യങ്ങൾ ചെയ്യു​ന്ന​വ​രു​മാ​യുള്ള കൂട്ടു​കെട്ടു നമ്മൾ ഒഴിവാ​ക്കും. w23.06 20 ¶1-2; 21 ¶5

ചില​പ്പോൾ കുടും​ബ​ത്തി​ന്റെ എതിർപ്പു സഹിച്ചാ​യി​രി​ക്കാം നിങ്ങൾ പഠിച്ചു​വ​ന്നത്‌. അല്ലെങ്കിൽ ദൈവ​രാ​ജ്യം ഒന്നാമതു വെക്കാ​നാ​യി നിങ്ങൾ കൂടുതൽ പണവും വസ്‌തു​വ​ക​ക​ളും ഉണ്ടാക്കാ​നുള്ള അവസരങ്ങൾ വേണ്ടെന്നു വെച്ചി​ട്ടു​ണ്ടാ​കാം. (മത്താ. 6:33) ആ ത്യാഗ​ങ്ങ​ളെ​ല്ലാം യഹോവ അറിയു​ന്നു​ണ്ടെന്ന്‌ ഉറപ്പു​ണ്ടാ​യി​രി​ക്കുക. (എബ്രാ. 6:10) യേശു​വി​ന്റെ ഈ വാക്കുകൾ സത്യമാ​ണെന്ന്‌ നിങ്ങൾ അനുഭ​വി​ച്ച​റി​ഞ്ഞി​ട്ടു​ണ്ടാ​കും: “എന്നെ​പ്ര​തി​യും ദൈവ​രാ​ജ്യ​ത്തെ​ക്കു​റി​ച്ചുള്ള സന്തോ​ഷ​വാർത്ത​യെ​പ്ര​തി​യും വീടു​ക​ളെ​യോ സഹോ​ദ​ര​ന്മാ​രെ​യോ സഹോ​ദ​രി​മാ​രെ​യോ അപ്പനെ​യോ അമ്മയെ​യോ മക്കളെ​യോ നിലങ്ങ​ളെ​യോ ഉപേക്ഷി​ക്കേ​ണ്ടി​വന്ന ഏതൊ​രാൾക്കും ഈ കാലത്തു​തന്നെ ഉപദ്ര​വ​ത്തോ​ടു​കൂ​ടെ 100 മടങ്ങു വീടു​ക​ളെ​യും സഹോ​ദ​ര​ന്മാ​രെ​യും സഹോ​ദ​രി​മാ​രെ​യും അമ്മമാ​രെ​യും മക്കളെ​യും നിലങ്ങ​ളെ​യും ലഭിക്കും; വരാൻപോ​കുന്ന വ്യവസ്ഥി​തി​യിൽ നിത്യ​ജീ​വ​നും!” (മർക്കോ. 10:29, 30) ഈ അനു​ഗ്ര​ഹങ്ങൾ നിങ്ങൾ ചെയ്‌ത ത്യാഗ​ങ്ങ​ളെ​ക്കാ​ളെ​ല്ലാം എത്രയോ വലുതാണ്‌!—സങ്കീ. 37:4. w24.03 9 ¶5

യഹൂദ്യ​യിൽ താമസി​ക്കുന്ന ക്രിസ്‌ത്യാ​നി​കൾക്കു കടുത്ത ക്ഷാമം നേരി​ട്ട​പ്പോൾ അന്ത്യോ​ക്യ​യി​ലുള്ള സഭയിലെ “ഓരോ​രു​ത്ത​രും അവരുടെ കഴിവ​നു​സ​രിച്ച്‌ യഹൂദ്യ​യി​ലുള്ള സഹോ​ദ​ര​ങ്ങൾക്കു സഹായം എത്തിച്ചു​കൊ​ടു​ക്കാൻ തീരു​മാ​നി​ച്ചു” എന്നാണു നമ്മൾ വായി​ക്കു​ന്നത്‌. (പ്രവൃ. 11:27-30) ക്ഷാമം നേരിട്ട സഹോ​ദ​രങ്ങൾ താമസി​ച്ചി​രു​ന്നതു വളരെ അകലെ​യാ​യി​രു​ന്നെ​ങ്കി​ലും എങ്ങനെ​യും അവരെ സഹായി​ക്കാൻ അന്ത്യോ​ക്യ​യി​ലെ സഹോ​ദ​രങ്ങൾ ആഗ്രഹി​ച്ചു. (1 യോഹ. 3:17, 18) നമ്മുടെ സഹോ​ദ​രങ്ങൾ ഏതെങ്കി​ലും ദുരന്ത​ത്തിന്‌ ഇരയാ​കു​മ്പോൾ നമുക്കും അനുകമ്പ കാണി​ക്കാ​നാ​കും. പല വിധങ്ങ​ളിൽ അതു ചെയ്യാം: ദുരി​താ​ശ്വാ​സ​പ്ര​വർത്ത​ന​ങ്ങ​ളിൽ സഹായി​ക്കാൻ അവസര​മു​ണ്ടോ എന്നു മൂപ്പന്മാ​രോ​ടു ചോദി​ക്കാം. അല്ലെങ്കിൽ ലോക​വ്യാ​പ​ക​വേ​ല​യ്‌ക്കു​വേണ്ടി സംഭാ​വ​നകൾ നൽകാം. അതുമ​ല്ലെ​ങ്കിൽ ആ സഹോ​ദ​ര​ങ്ങൾക്കു​വേണ്ടി പ്രാർഥി​ക്കാം. അന്നന്നത്തെ ആവശ്യങ്ങൾ നടത്താൻപോ​ലും സഹോ​ദ​ര​ങ്ങൾക്ക്‌ സഹായം വേണ്ടി​വ​രും. അപ്പോൾ നമുക്ക്‌ അവരോട്‌ അനുകമ്പ കാണി​ക്കാം. അങ്ങനെ ചെയ്യു​ക​യാ​ണെ​ങ്കിൽ ന്യായ​വി​ധി നടത്താ​നാ​യി നമ്മുടെ രാജാ​വായ യേശു വരു​മ്പോൾ ‘രാജ്യം അവകാ​ശ​മാ​ക്കാൻ’ നമ്മളെ​യും ക്ഷണിക്കും.—മത്താ. 25:34-40. w23.07 4 ¶9-10; 6 ¶12

യേശു​വി​നെ ഭൂമി​യി​ലേക്ക്‌ അയച്ചത്‌ ‘ഇസ്രാ​യേൽഗൃ​ഹ​ത്തി​ലെ കാണാ​തെ​പോയ ആടുക​ളോ​ടു’ സന്തോ​ഷ​വാർത്ത അറിയി​ക്കാ​നാണ്‌. പക്ഷേ ആ നിയമനം ചെയ്‌ത​പ്പോൾ യേശു വഴക്കം കാണിച്ചു. ഉദാഹ​ര​ണ​ത്തിന്‌ ഒരിക്കൽ ഇസ്രാ​യേ​ല്യ​യ​ല്ലാത്ത ഒരു സ്‌ത്രീ തന്റെ മകൾക്കു “കടുത്ത ഭൂതോ​പ​ദ്രവം” ഉണ്ടെന്നും അവളെ സുഖ​പ്പെ​ടു​ത്ത​ണ​മെ​ന്നും യേശു​വി​നോട്‌ അപേക്ഷി​ച്ചു. അപ്പോൾ ആ സ്‌ത്രീ ആവശ്യ​പ്പെ​ട്ട​തു​പോ​ലെ അനുക​മ്പ​യോ​ടെ അവരുടെ മകളെ സുഖ​പ്പെ​ടു​ത്താൻ യേശു തയ്യാറാ​യി. (മത്താ. 15:21-28) ഇനി മറ്റൊരു ഉദാഹ​രണം നോക്കാം: ‘എന്നെ തള്ളിപ്പ​റ​യു​ന്ന​വരെ ഞാനും തള്ളിപ്പ​റ​യും’ എന്ന്‌ യേശു മുമ്പൊ​രി​ക്കൽ പറഞ്ഞി​രു​ന്ന​താണ്‌. (മത്താ. 10:33) പക്ഷേ തന്നെ മൂന്നു തവണ തള്ളിപ്പറഞ്ഞ പത്രോ​സി​നെ യേശു തള്ളിപ്പ​റ​ഞ്ഞോ? ഇല്ല. തനിക്കു പറ്റിയ തെറ്റി​നെ​ക്കു​റിച്ച്‌ പത്രോ​സിന്‌ പശ്ചാത്താ​പം ഉണ്ടെന്നും അദ്ദേഹം വളരെ വിശ്വ​സ്‌ത​നായ ഒരു മനുഷ്യ​നാ​ണെ​ന്നും യേശു​വിന്‌ അറിയാ​മാ​യി​രു​ന്നു. അതു​കൊണ്ട്‌ തന്റെ പുനരു​ത്ഥാ​ന​ത്തി​നു ശേഷം യേശു പത്രോ​സി​നെ നേരിൽ കണ്ടു. (ലൂക്കോ. 24:33, 34) മാത്രമല്ല, അദ്ദേഹ​ത്തോ​ടു ക്ഷമി​ച്ചെ​ന്നും ഇപ്പോ​ഴും അദ്ദേഹത്തെ സ്‌നേ​ഹി​ക്കു​ന്നു​ണ്ടെ​ന്നും സർവസാ​ധ്യ​ത​യു​മ​നു​സ​രിച്ച്‌ പത്രോ​സിന്‌ ഉറപ്പു​കൊ​ടു​ത്തി​ട്ടു​മു​ണ്ടാ​കണം. യഹോ​വ​യും യേശു​വും വഴക്കം കാണി​ക്കു​ന്ന​വ​രാണ്‌. എന്നാൽ നമ്മൾ അങ്ങനെ​യാ​ണോ? നമ്മൾ വഴക്കമു​ള്ള​വ​രാ​യി​രി​ക്കാൻ യഹോവ പ്രതീ​ക്ഷി​ക്കു​ന്നുണ്ട്‌. w23.07 21 ¶6-7

ഭൂമി ഒരു പറുദീ​സ​യാ​യി​ത്തീ​രു​മെന്ന്‌ ഉറച്ച്‌ വിശ്വ​സി​ക്കാ​നുള്ള കാരണങ്ങൾ, അങ്ങനെ സംഭവി​ക്കു​മോ എന്നു സംശയി​ക്കു​ന്ന​വ​രോട്‌ നമുക്കു പറയാ​നാ​കും. എന്തെല്ലാ​മാണ്‌ അവ? ഒന്ന്‌, യഹോവ തന്നെയാ​ണു വാക്കു തന്നിരി​ക്കു​ന്നത്‌. വെളി​പാ​ടു പുസ്‌തകം ഇങ്ങനെ പറയുന്നു: “സിംഹാ​സ​ന​ത്തിൽ ഇരിക്കു​ന്നവൻ, ‘ഇതാ, ഞാൻ എല്ലാം പുതി​യ​താ​ക്കു​ന്നു’ എന്നു പറഞ്ഞു.” ആ വാക്കു പാലി​ക്കാ​നുള്ള ജ്ഞാനവും ശക്തിയും ആഗ്രഹ​വും ഉള്ള വ്യക്തി​യാണ്‌ അതു പറഞ്ഞി​രി​ക്കു​ന്നത്‌. രണ്ട്‌, ആ വാഗ്‌ദാ​നം നിറ​വേ​റു​മെന്ന്‌ യഹോ​വ​യ്‌ക്കു പൂർണ​മാ​യി ഉറപ്പു​ള്ള​തു​കൊണ്ട്‌ യഹോ​വ​യു​ടെ വീക്ഷണ​ത്തിൽ അത്‌ ഇപ്പോൾത്തന്നെ നടന്നു​ക​ഴി​ഞ്ഞ​തു​പോ​ലെ​യാണ്‌. അതു​കൊ​ണ്ടാണ്‌ യഹോവ ഇങ്ങനെ പറഞ്ഞത്‌: “ഈ വാക്കുകൾ സത്യമാണ്‌, ഇവ വിശ്വ​സി​ക്കാം. . . . എല്ലാം സംഭവി​ച്ചു​ക​ഴി​ഞ്ഞു!” മൂന്ന്‌, യഹോവ ഒരു കാര്യം തുടങ്ങി​വെ​ച്ചാൽ അതു വിജയ​ക​ര​മാ​യി പൂർത്തീ​ക​ര​ണ​ത്തി​ലേക്കു കൊണ്ടു​വ​രു​ന്നു. “ഞാൻ ആൽഫയും ഒമേഗ​യും ആണ്‌” എന്നു പറഞ്ഞതി​ലൂ​ടെ യഹോവ ആ ഉറപ്പു തരുക​യാ​യി​രു​ന്നു. (വെളി. 21:6) അങ്ങനെ സാത്താൻ ഒരു നുണയ​നാ​ണെ​ന്നും അവന്‌ ഒരിക്ക​ലും തന്നെ തടയാ​നാ​കി​ല്ലെ​ന്നും യഹോവ തെളി​യി​ക്കും. അതു​കൊണ്ട്‌ “അതൊക്കെ കേൾക്കാൻ രസമുണ്ട്‌, പക്ഷേ നടക്കാൻ പോകു​ന്നില്ല” എന്ന്‌ ആരെങ്കി​ലും പറഞ്ഞാൽ വെളി​പാട്‌ 21:5, 6 വാക്യങ്ങൾ അവർക്കു പറഞ്ഞു​കൊ​ടു​ക്കാം. യഹോവ സ്വന്തം കയ്യൊ​പ്പി​ട്ടു തന്നാ​ലെ​ന്ന​പോ​ലെ അതിന്‌ ഉറപ്പു തന്നിരി​ക്കു​ന്നത്‌ എങ്ങനെ​യാ​ണെന്ന്‌ അവർക്കു കാണി​ച്ചു​കൊ​ടു​ക്കുക.—യശ. 65:16. w23.11 7 ¶18-19

75-ാം വയസ്സി​ലും മക്കളി​ല്ലാ​തി​രുന്ന അബ്രാ​ഹാ​മി​നാണ്‌ യഹോവ ഇങ്ങനെ​യൊ​രു വാക്കു കൊടു​ത്തത്‌. ആ വാക്കുകൾ പൂർണ​മാ​യി നിറ​വേ​റു​ന്നത്‌ അബ്രാ​ഹാ​മി​നു കാണാ​നാ​യില്ല. യൂഫ്ര​ട്ടീസ്‌ നദി കടന്ന്‌, നീണ്ട 25 വർഷത്തെ കാത്തി​രി​പ്പി​നു ശേഷം യഹോവ ഒരു അത്ഭുതം പ്രവർത്തി​ച്ച​തി​ലൂ​ടെ യിസ്‌ഹാക്ക്‌ എന്ന മകനെ അബ്രാ​ഹാ​മി​നു കിട്ടി. വീണ്ടും 60 വർഷത്തി​നു ശേഷം കൊച്ചു​മ​ക്ക​ളായ ഏശാവും യാക്കോ​ബും ജനിക്കു​ന്ന​തും അബ്രാ​ഹാ​മി​നു കാണാ​നാ​യി. (എബ്രാ. 6:15) എന്നാൽ തന്റെ പിൻത​ല​മു​റ​ക്കാർ ഒരു മഹാജ​ന​ത​യാ​കു​ന്ന​തും വാഗ്‌ദ​ത്ത​ദേശം അവകാ​ശ​മാ​ക്കു​ന്ന​തും അബ്രാ​ഹാം ഒരിക്ക​ലും കണ്ടില്ല. എന്നിട്ടും സ്രഷ്ടാ​വു​മാ​യി ഒരു അടുത്ത സുഹൃ​ദ്‌ബന്ധം വിശ്വ​സ്‌ത​നായ അബ്രാ​ഹാം എന്നും നിലനി​റു​ത്തി. (യാക്കോ. 2:23) തന്റെ വിശ്വാ​സ​വും ക്ഷമയും സകല ജനതകൾക്കും ഒരു അനു​ഗ്ര​ഹ​മാ​യി​ത്തീർന്നെന്നു പുനരു​ത്ഥാ​ന​ത്തിൽ വരുന്ന അബ്രാ​ഹാം അറിയു​മ്പോൾ അദ്ദേഹ​ത്തിന്‌ എത്ര സന്തോ​ഷ​മാ​കും! (ഉൽപ. 22:18) എന്താണു നമുക്കുള്ള പാഠം? യഹോവ വാഗ്‌ദാ​നം ചെയ്‌തി​രി​ക്കുന്ന എല്ലാ കാര്യ​ങ്ങ​ളും ഇപ്പോൾത്തന്നെ നിറ​വേ​റു​ന്നത്‌ ഒരുപക്ഷേ നമ്മൾ കാണി​ല്ലാ​യി​രി​ക്കാം. എന്നാൽ അബ്രാ​ഹാ​മി​നെ​പ്പോ​ലെ നമ്മൾ ക്ഷമ കാണി​ക്കു​ന്നെ​ങ്കിൽ ഇപ്പോൾത്തന്നെ യഹോവ നമ്മളെ അനു​ഗ്ര​ഹി​ക്കു​മെ​ന്നും പുതിയ ഭൂമി​യിൽ കൂടു​ത​ലായ അനു​ഗ്ര​ഹങ്ങൾ നേടാ​നാ​കു​മെ​ന്നും നമുക്ക്‌ ഉറപ്പു​ള്ള​വ​രാ​യി​രി​ക്കാ​നാ​കും.—മർക്കോ. 10:29, 30. w23.08 24 ¶14

ചെറു​പ്പ​ത്തിൽ ഉസ്സീയ രാജാവ്‌ വളരെ താഴ്‌മ​യുള്ള വ്യക്തി​യാ​യി​രു​ന്നു. അദ്ദേഹം ‘സത്യ​ദൈ​വത്തെ ഭയപ്പെ​ടാൻ പഠിച്ചു.’ 68 വർഷം ജീവിച്ച അദ്ദേഹ​ത്തി​നു ജീവി​ത​ത്തി​ലെ ഭൂരി​ഭാ​ഗം സമയവും യഹോ​വ​യു​ടെ അനു​ഗ്ര​ഹ​മു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു. (2 ദിന. 26:1-4) ഉസ്സീയ പല ശത്രു​രാ​ജ്യ​ങ്ങളെ തോൽപ്പി​ക്കു​ക​യും യരുശ​ലേ​മി​ന്റെ സുരക്ഷ ഉറപ്പു​വ​രു​ത്തു​ക​യും ചെയ്‌തു. (2 ദിന. 26:6-15) യഹോ​വ​യു​ടെ സഹായ​ത്താൽ ഒരുപാ​ടു കാര്യങ്ങൾ ചെയ്യാൻ കഴിഞ്ഞ​തിൽ ഉസ്സീയ​യ്‌ക്ക്‌ ഉറപ്പാ​യും സന്തോഷം തോന്നി​യി​ട്ടുണ്ട്‌. (സഭാ. 3:12, 13) ഒരു രാജാ​വെന്ന നിലയിൽ മറ്റുള്ള​വർക്കു നിർദേ​ശങ്ങൾ കൊടുത്ത്‌ അവരെ​ക്കൊണ്ട്‌ അത്‌ അനുസ​രി​പ്പി​ക്കുന്ന രീതി​യാ​ണ​ല്ലോ ഉസ്സീയ ശീലി​ച്ചു​വ​ന്നത്‌. അതു​കൊണ്ട്‌ ആഗ്രഹി​ക്കുന്ന എന്തും തനിക്കു ചെയ്യാം എന്ന്‌ അദ്ദേഹം ചിന്തി​ച്ചി​രി​ക്കു​മോ? എന്തായി​രു​ന്നാ​ലും ഒരിക്കൽ ഉസ്സീയ യഹോ​വ​യു​ടെ ആലയത്തിൽ പ്രവേ​ശിച്ച്‌ ധിക്കാ​ര​ത്തോ​ടെ യാഗപീ​ഠ​ത്തിൽ സുഗന്ധ​ക്കൂട്ട്‌ അർപ്പി​ക്കാൻ തീരു​മാ​നി​ച്ചു. അങ്ങനെ ചെയ്യാൻ രാജാ​ക്ക​ന്മാർക്ക്‌ അനുവാ​ദ​മു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നില്ല. (2 ദിന. 26:16-18) മഹാപു​രോ​ഹി​ത​നായ അസര്യ തടയാൻ ശ്രമി​ച്ച​പ്പോൾ അദ്ദേഹം കോപം​കൊണ്ട്‌ വിറച്ചു. അങ്ങനെ അതുവരെ യഹോ​വയെ വിശ്വ​സ്‌ത​മാ​യി സേവി​ച്ച​തി​ന്റെ നല്ല പേര്‌ അദ്ദേഹ​ത്തി​നു നഷ്ടമായി. കുഷ്‌ഠം വരുത്തി​ക്കൊണ്ട്‌ യഹോവ ഉസ്സീയയെ ശിക്ഷി​ക്കു​ക​യും ചെയ്‌തു. (2 ദിന. 26:19-21) അദ്ദേഹം താഴ്‌മ​യു​ള്ള​വ​നാ​യി തുടർന്നി​രു​ന്നെ​ങ്കിൽ അദ്ദേഹ​ത്തി​ന്റെ ജീവിതം എത്ര നല്ലതാ​കു​മാ​യി​രു​ന്നു! w23.09 10 ¶9-10

പരിശു​ദ്ധാ​ത്മാ​വി​നാൽ അഭി​ഷേകം ചെയ്യ​പ്പെ​ട്ട​ശേ​ഷ​വും അപ്പോ​സ്‌ത​ല​നായ പത്രോ​സി​നു തന്റെ ബലഹീ​ന​ത​ക​ളോ​ടു പോരാ​ടേ​ണ്ടി​വന്നു. എ.ഡി. 36-ൽ ദൈവം പത്രോ​സി​നെ ജൂതന​ല്ലാ​തി​രുന്ന കൊർന്നേ​ല്യൊ​സി​ന്റെ അടു​ത്തേക്ക്‌ അയച്ചു. അന്നു ദൈവം കൊർന്നേ​ല്യൊ​സി​ന്റെ മേൽ പരിശു​ദ്ധാ​ത്മാ​വി​നെ പകർന്നു. ഈ സംഭവം ‘ദൈവം പക്ഷപാ​ത​മു​ള്ള​വനല്ല’ എന്നതി​നും ജനതക​ളിൽപ്പെ​ട്ട​വർക്കും ക്രിസ്‌തീ​യ​സ​ഭ​യു​ടെ ഭാഗമാ​കാൻ കഴിയു​മെ​ന്ന​തി​നും ഉള്ള വ്യക്തമായ തെളി​വാ​യി​രു​ന്നു. (പ്രവൃ. 10:34, 44, 45) അതോടെ പത്രോസ്‌ ജനതക​ളിൽപ്പെ​ട്ട​വ​രോ​ടൊ​പ്പം ഭക്ഷണം കഴിക്കാൻതു​ടങ്ങി. മുമ്പാ​യി​രു​ന്നെ​ങ്കിൽ അങ്ങനെ​യൊ​രു കാര്യം ചെയ്യു​ന്ന​തി​നെ​ക്കു​റിച്ച്‌ അദ്ദേഹം ചിന്തി​ക്കു​ക​പോ​ലു​മി​ല്ലാ​യി​രു​ന്നു. എന്നാൽ ജൂതന്മാ​രും ജനതക​ളിൽപ്പെ​ട്ട​വ​രും ഒരുമി​ച്ചി​രുന്ന്‌ ഭക്ഷണം കഴിക്കാൻ പാടി​ല്ലെന്നു ചില ജൂത​ക്രി​സ്‌ത്യാ​നി​കൾക്കു തോന്നി. അങ്ങനെ​യൊ​രു കാഴ്‌ച​പ്പാ​ടു​ണ്ടാ​യി​രുന്ന ചിലർ അന്ത്യോ​ക്യ​യിൽ എത്തിയ​പ്പോൾ, അവർക്ക്‌ എന്തു തോന്നു​മെന്നു കരുതി പത്രോസ്‌ ജനതക​ളിൽപ്പെട്ട സഹോ​ദ​ര​ങ്ങ​ളോ​ടൊ​പ്പം ഭക്ഷണം കഴിക്കു​ന്നതു നിറുത്തി. പത്രോസ്‌ അങ്ങനെ ചെയ്യു​ന്നതു കണ്ടിട്ട്‌ പൗലോസ്‌ അപ്പോ​സ്‌തലൻ എല്ലാവ​രു​ടെ​യും മുന്നിൽവെച്ച്‌ അദ്ദേഹ​ത്തി​നു തിരുത്തൽ നൽകി. (ഗലാ. 2:13, 14) ഇങ്ങനെ​യൊ​രു തെറ്റു പറ്റി​യെ​ങ്കി​ലും പത്രോസ്‌ മടുത്ത്‌ പിന്മാ​റി​യില്ല. w23.09 22 ¶8

ആത്മാർഥ​മാ​യി പരി​ശോ​ധി​ക്കു​മ്പോൾ ഏതെങ്കി​ലും ഒക്കെ കാര്യ​ത്തിൽ നിങ്ങൾ മെച്ച​പ്പെ​ടേ​ണ്ട​തു​ണ്ടെന്നു ചില​പ്പോൾ കണ്ടെത്തി​യേ​ക്കാം. പക്ഷേ നിരാ​ശ​പ്പെ​ട​രുത്‌. ‘കർത്താവ്‌ ദയയു​ള്ള​വ​നാണ്‌.’ മെച്ച​പ്പെ​ടാൻ യേശു നിങ്ങളെ സഹായി​ക്കും. (1 പത്രോ. 2:3) അപ്പോ​സ്‌ത​ല​നായ പത്രോസ്‌ നമുക്ക്‌ ഇങ്ങനെ ഉറപ്പു​ത​ന്നി​ട്ടുണ്ട്‌: ‘ദൈവം നിങ്ങളു​ടെ പരിശീ​ലനം പൂർത്തീ​ക​രി​ക്കും. ദൈവം നിങ്ങളെ ബലപ്പെ​ടു​ത്തും.’ ദൈവ​പു​ത്രന്റെ കൂടെ​യാ​യി​രി​ക്കാൻ തനിക്ക്‌ യോഗ്യ​ത​യി​ല്ലെന്ന്‌ ഒരിക്കൽ പത്രോസ്‌ ചിന്തി​ച്ച​താണ്‌. (ലൂക്കോ. 5:8) പക്ഷേ യഹോ​വ​യു​ടെ​യും യേശു​വി​ന്റെ​യും സ്‌നേ​ഹ​ത്തോ​ടെ​യുള്ള സഹായം സ്വീക​രി​ച്ചു​കൊണ്ട്‌ അദ്ദേഹം മടുത്തു​പി​ന്മാ​റാ​തെ യേശു​വി​ന്റെ വിശ്വ​സ്‌താ​നു​ഗാ​മി​യാ​യി തുടർന്നു. അങ്ങനെ പത്രോ​സി​നു ‘കർത്താ​വും രക്ഷകനും ആയ യേശു​ക്രി​സ്‌തു​വി​ന്റെ നിത്യ​രാ​ജ്യ​ത്തി​ലേക്കു പ്രവേ​ശി​ക്കാ​നുള്ള’ അംഗീ​കാ​രം ലഭിച്ചു. (2 പത്രോ. 1:11) അത്‌ എത്ര വലി​യൊ​രു അനു​ഗ്ര​ഹ​മാണ്‌, അല്ലേ! നിങ്ങളും പത്രോ​സി​നെ​പ്പോ​ലെ മടുത്തു​പോ​കാ​തെ ശ്രമം തുടരു​ക​യും നിങ്ങളെ പരിശീ​ലി​പ്പി​ക്കാൻ യഹോ​വയെ അനുവ​ദി​ക്കു​ക​യും ആണെങ്കിൽ നിങ്ങൾക്കും നിത്യ​ജീ​വ​നാ​കുന്ന സമ്മാനം കിട്ടും. നിങ്ങളു​ടെ ‘വിശ്വാ​സം രക്ഷയി​ലേക്കു നയിക്കും.’—1 പത്രോ. 1:9. w23.09 31 ¶16-17

പുരാ​ത​ന​കാ​ലത്തെ വിശു​ദ്ധ​കൂ​ടാ​ര​ത്തിന്‌ ഒരു മുറ്റമു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു. ചുറ്റും വേലി​കെട്ടി തിരിച്ച, വിശാ​ല​മായ ഒരു സ്ഥലമാ​യി​രു​ന്നു അത്‌. അവി​ടെ​യാ​ണു പുരോ​ഹി​ത​ന്മാർ തങ്ങളുടെ ജോലി​കൾ ചെയ്‌തി​രു​ന്നത്‌. ദഹനയാ​ഗം അർപ്പി​ച്ചി​രുന്ന ചെമ്പു​കൊ​ണ്ടുള്ള ഒരു യാഗപീ​ഠം അവി​ടെ​യു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു. കൂടാതെ, ശുശ്രൂഷ ചെയ്യു​ന്ന​തി​നു മുമ്പ്‌ പുരോ​ഹി​ത​ന്മാർക്കു കൈകാ​ലു​കൾ കഴുകാ​നുള്ള വെള്ളം വെച്ചി​രുന്ന ചെമ്പു​പാ​ത്ര​വും അതിന്‌ അടുത്തു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു. (പുറ. 30:17-20; 40:6-8) ഇന്ന്‌ അഭിഷി​ക്ത​രിൽ ബാക്കി​യു​ള്ളവർ ഭൂമി​യിൽ ആത്മീയാ​ല​യ​ത്തി​ന്റെ അകത്തെ മുറ്റത്ത്‌ യഹോ​വയെ വിശ്വ​സ്‌ത​മാ​യി സേവി​ക്കു​ന്നു. വിശു​ദ്ധ​കൂ​ടാ​ര​ത്തി​ലും ദേവാ​ല​യ​ങ്ങ​ളി​ലും ഉണ്ടായി​രുന്ന ആ വലിയ പാത്ര​ത്തി​ലെ വെള്ളം അവരെ​യും എല്ലാ ക്രിസ്‌ത്യാ​നി​ക​ളെ​യും ഒരു കാര്യം ഓർമി​പ്പി​ക്കു​ന്നു: ധാർമി​ക​മാ​യും ആത്മീയ​മാ​യും ശുദ്ധരാ​യി​രി​ക്കു​ന്നതു പ്രധാ​ന​മാ​ണെന്ന കാര്യം. അങ്ങനെ​യെ​ങ്കിൽ “മഹാപു​രു​ഷാ​രം” എവി​ടെ​യാണ്‌ ആരാധന നടത്തു​ന്നത്‌? അവർ ‘സിംഹാ​സ​ന​ത്തി​നു മുന്നിൽ’ നിൽക്കു​ന്ന​തും “രാപ്പകൽ ദൈവ​ത്തി​ന്റെ ആലയത്തിൽ വിശു​ദ്ധ​സേ​വനം അനുഷ്‌ഠി​ക്കു​ന്ന​തും” അപ്പോ​സ്‌ത​ല​നായ യോഹ​ന്നാൻ കണ്ടു. ഇന്നു മഹാപു​രു​ഷാ​രം അതു ചെയ്യു​ന്നത്‌ ഇവിടെ ഭൂമി​യിൽ ആത്മീയാ​ല​യ​ത്തി​ന്റെ പുറത്തെ മുറ്റത്താണ്‌. (വെളി. 7:9, 13-15) തന്റെ മഹത്തായ ആത്മീയാ​ല​യ​ത്തിൽ യഹോ​വയെ ആരാധി​ക്കാൻ വിലപ്പെട്ട ഒരു അവസരം തന്നതിൽ യഹോ​വ​യോ​ടു നമുക്ക്‌ എത്ര നന്ദിയു​ള്ള​വ​രാ​യി​രി​ക്കാം! w23.10 28 ¶15-16

ഇന്നു നമ്മളെ ബലപ്പെ​ടു​ത്താൻ യഹോവ ഉപയോ​ഗി​ക്കുന്ന ഒരു മാർഗ​മാ​ണു മൂപ്പന്മാ​രി​ലൂ​ടെ​യുള്ള സഹായം. (യശ. 32:1, 2) അതു​കൊണ്ട്‌ എന്തെങ്കി​ലും ഉത്‌ക​ണ്‌ഠകൾ തോന്നു​മ്പോൾ അതു മൂപ്പന്മാ​രോ​ടു തുറന്നു​പ​റ​യുക. അവർ സഹായി​ക്കാൻ തയ്യാറാ​കു​മ്പോൾ സന്തോ​ഷ​ത്തോ​ടെ അതു സ്വീക​രി​ക്കുക. അവരി​ലൂ​ടെ യഹോ​വ​യ്‌ക്കു നിങ്ങളെ ശക്തരാ​ക്കാൻ കഴിയും. ബൈബിൾ നൽകുന്ന പ്രത്യാ​ശ​യ്‌ക്കു നമ്മളെ ബലപ്പെ​ടു​ത്താ​നാ​കും. (റോമ. 4:3, 18, 19) നമു​ക്കെ​ല്ലാം എന്നെന്നും ജീവി​ക്കാ​നുള്ള പ്രത്യാ​ശ​യുണ്ട്‌. ചിലർ സ്വർഗ​ത്തി​ലും മറ്റു ചിലർ ഭൂമി​യി​ലെ പറുദീ​സ​യി​ലും ആയിരി​ക്കും ജീവി​ക്കു​ന്നത്‌. ഈ പ്രത്യാശ ഉള്ളതു​കൊണ്ട്‌ പരീക്ഷ​ണ​ങ്ങ​ളു​ണ്ടാ​കു​മ്പോൾ സഹിച്ചു​നിൽക്കാ​നും മറ്റുള്ള​വരെ സന്തോ​ഷ​വാർത്ത അറിയി​ക്കാ​നും നിയമ​ന​ങ്ങ​ളും ഉത്തരവാ​ദി​ത്വ​ങ്ങ​ളും ഒക്കെ നന്നായി ചെയ്യാ​നും വേണ്ട ശക്തി നമുക്കു കിട്ടുന്നു. (1 തെസ്സ. 1:3) ഇതേ പ്രത്യാ​ശ​യാണ്‌ അപ്പോ​സ്‌ത​ല​നായ പൗലോ​സി​നെ ശക്തനാ​ക്കി​യത്‌. അദ്ദേഹം ‘സമ്മർദം നേരിട്ട,’ ‘ആശയക്കു​ഴ​പ്പ​ത്തി​ലായ,’ ‘ഉപദ്ര​വ​മേറ്റ,’ ‘മർദന​മേറ്റ്‌ വീണ’ ഒരാളാ​യി​രു​ന്നു. അദ്ദേഹ​ത്തി​ന്റെ ജീവൻപോ​ലും അപകട​ത്തി​ലാ​യി​രു​ന്നു. (2 കൊരി. 4:8-10) പ്രത്യാ​ശ​യിൽ ശ്രദ്ധ കേന്ദ്രീ​ക​രി​ച്ച​തു​കൊണ്ട്‌ പൗലോ​സി​നു സഹിച്ചു​നിൽക്കാ​നുള്ള ശക്തി കിട്ടി. (2 കൊരി. 4:16-18) പൗലോ​സി​ന്റെ ശ്രദ്ധ മുഴുവൻ ഭാവി പ്രത്യാ​ശ​യി​ലാ​യി​രു​ന്നു. സ്വർഗ​ത്തിൽ അദ്ദേഹ​ത്തി​നുള്ള നിത്യ​ജീ​വന്റെ പ്രത്യാശ, ഇപ്പോൾ അനുഭ​വി​ക്കുന്ന പ്രശ്‌ന​ങ്ങ​ളെ​ക്കാൾ ഒക്കെ ‘അത്യന്തം ഗംഭീ​ര​മാ​യി​രു​ന്നു.’ ആ പ്രത്യാ​ശ​യെ​ക്കു​റിച്ച്‌ ചിന്തി​ച്ച​തു​കൊണ്ട്‌ താൻ ‘ഓരോ ദിവസ​വും പുതു​ക്ക​പ്പെ​ടു​ന്ന​താ​യി’ പൗലോ​സി​നു തോന്നി. w23.10 15–16 ¶14-17

പ്രാർഥി​ക്കു​മ്പോൾ നമ്മൾ ചിന്തി​ക്കേണ്ട കാര്യം ‘ഇതു നമ്മുടെ അപേക്ഷ സാധി​ച്ചു​ത​രാ​നുള്ള യഹോ​വ​യു​ടെ സമയമാ​ണോ’ എന്നതാണ്‌. നമ്മൾ പ്രാർഥി​ക്കുന്ന കാര്യ​ത്തിന്‌ അപ്പോൾത്തന്നെ ഒരു ഉത്തരം കിട്ടണ​മെ​ന്നാ​യി​രി​ക്കാം നമ്മുടെ ആഗ്രഹം. എന്നാൽ നമ്മളെ സഹായി​ക്കാ​നുള്ള ഏറ്റവും പറ്റിയ സമയം ഏതാ​ണെന്ന്‌ യഹോ​വ​യ്‌ക്കാണ്‌ അറിയാ​വു​ന്നത്‌. (എബ്രാ. 4:16) നമ്മൾ അപേക്ഷിച്ച കാര്യ​ത്തിന്‌ ഉടനടി ഉത്തരം കിട്ടാതെ വരു​മ്പോൾ ഒരുപക്ഷേ നമ്മൾ ചിന്തി​ച്ചേ​ക്കാം, അതിനുള്ള യഹോ​വ​യു​ടെ ഉത്തരം ‘ഇല്ല’ എന്നാ​ണെന്ന്‌. എന്നാൽ ശരിക്കും യഹോ​വ​യു​ടെ ഉത്തരം ‘ഇതുവരെ സമയമാ​യി​ട്ടില്ല’ എന്നായി​രി​ക്കാം. ഉദാഹ​ര​ണ​ത്തിന്‌, തന്റെ അസുഖം ഭേദമാ​കാൻ സഹായി​ക്ക​ണ​മെന്ന്‌ ഒരു യുവസ​ഹോ​ദരൻ യഹോ​വ​യോ​ടു പ്രാർഥി​ക്കു​ന്നു. പക്ഷേ അദ്ദേഹ​ത്തി​ന്റെ ആരോ​ഗ്യം മെച്ച​പ്പെ​ടു​ന്നില്ല. യഹോവ അത്ഭുത​ക​ര​മാ​യി അദ്ദേഹ​ത്തി​ന്റെ അസുഖം ഭേദമാ​ക്കി​യാൽ അതു​കൊ​ണ്ടു മാത്ര​മാണ്‌ അദ്ദേഹം ഇപ്പോ​ഴും യഹോ​വയെ വിശ്വ​സ്‌ത​മാ​യി സേവി​ക്കു​ന്ന​തെന്നു സാത്താൻ ഒരുപക്ഷേ വാദി​ക്കു​മാ​യി​രു​ന്നു. (ഇയ്യോ. 1:9-11; 2:4) ഇനി, എല്ലാ അസുഖ​ങ്ങ​ളും സുഖ​പ്പെ​ടു​ത്താൻ യഹോവ ഒരു സമയം തീരു​മാ​നി​ച്ചി​ട്ടുണ്ട്‌. (യശ. 33:24; വെളി. 21:3, 4) അതിനു മുമ്പ്‌ യഹോവ അത്ഭുത​ക​ര​മാ​യി അസുഖം ഭേദമാ​ക്കു​മെന്നു പ്രതീ​ക്ഷി​ക്കു​ന്നതു ശരിയല്ല. അതു​കൊണ്ട്‌ അസുഖ​മൊ​ക്കെ ഉണ്ടെങ്കിൽപ്പോ​ലും യഹോ​വയെ തുടർന്നും വിശ്വ​സ്‌ത​മാ​യി സേവി​ക്കാ​നും മനസ്സമാ​ധാ​ന​ത്തോ​ടെ സഹിച്ചു​നിൽക്കാ​നും ആവശ്യ​മായ ശക്തിക്കു​വേണ്ടി സഹോ​ദ​രന്‌ യഹോ​വ​യോ​ടു പ്രാർഥി​ക്കാ​നാ​കും. w23.11 23 ¶13

ശിം​ശോൻ ഗുരു​ത​ര​മായ തെറ്റു ചെയ്‌തെ​ങ്കി​ലും നിരാ​ശ​പ്പെട്ട്‌ യഹോ​വയെ സേവി​ക്കു​ന്നതു നിറു​ത്തി​ക്ക​ള​ഞ്ഞില്ല. പകരം, ഫെലി​സ്‌ത്യർക്കെ​തി​രെ പോരാ​ടാൻ ദൈവം കൊടുത്ത നിയമനം നിറ​വേ​റ്റാ​നുള്ള അവസര​ത്തി​നാ​യി അദ്ദേഹം കാത്തി​രു​ന്നു. (ന്യായാ. 16:28-30) ശിം​ശോൻ യഹോ​വ​യോ​ടു ഇങ്ങനെ അപേക്ഷി​ച്ചു: “ഫെലി​സ്‌ത്യ​രോ​ടു പ്രതി​കാ​രം ചെയ്യാൻ എനിക്കു ശക്തി നൽകേ​ണമേ.” യഹോവ ആ അപേക്ഷ കേൾക്കു​ക​യും ശിം​ശോ​നു വീണ്ടും അത്ഭുത​ക​ര​മാ​യി ശക്തി നൽകു​ക​യും ചെയ്‌തു. അങ്ങനെ ഇത്തവണ ഫെലി​സ്‌ത്യർക്കെ​തി​രെ മുമ്പ​ത്തെ​ക്കാ​ളെ​ല്ലാം വലിയ വിജയം നേടാൻ ശിം​ശോ​നു കഴിഞ്ഞു. ശിം​ശോ​നു തന്റെ തെറ്റിന്റെ മോശം ഫലങ്ങൾ അനുഭ​വി​ക്കേ​ണ്ടി​വ​ന്നെ​ങ്കി​ലും അദ്ദേഹം യഹോ​വയെ സേവി​ക്കു​ന്നതു നിറു​ത്തി​ക്ക​ള​ഞ്ഞില്ല. അതു​പോ​ലെ നമുക്കും ഒരു തെറ്റു പറ്റിയി​ട്ടു തിരുത്തൽ കിട്ടു​ക​യോ സേവന​പ​ദവി നഷ്ടപ്പെ​ടു​ക​യോ ഒക്കെ ചെയ്‌താൽ നമ്മളും യഹോ​വയെ സേവി​ക്കു​ന്നതു നിറു​ത്തി​ക്ക​ള​യ​രുത്‌. കാരണം യഹോവ ഒരിക്ക​ലും നമ്മളെ ഉപേക്ഷി​ച്ചു​ക​ള​യില്ല. (സങ്കീ. 103:8, 9) ശിം​ശോ​ന്റെ കാര്യ​ത്തിൽ ചെയ്‌ത​തു​പോ​ലെ തെറ്റു​ക​ളൊ​ക്കെ പറ്റിയാ​ലും തന്റെ ഇഷ്ടം ചെയ്യാൻവേണ്ടി യഹോ​വ​യ്‌ക്കു തുടർന്നും നമ്മളെ ഉപയോ​ഗി​ക്കാ​നാ​കും. w23.09 6 ¶15-16

നമ്മൾ സഹിച്ചു​നി​ന്നാൽ നമുക്ക്‌ യഹോ​വ​യു​ടെ അംഗീ​കാ​രം കിട്ടും. അതിനർഥം നിങ്ങൾ കഷ്ടപ്പെ​ടു​ന്ന​തിൽ യഹോവ സന്തോ​ഷി​ക്കു​ന്നു എന്നല്ല. പകരം നിങ്ങളിൽ, നിങ്ങൾ വിശ്വ​സ്‌ത​മാ​യി സഹിച്ചു​നി​ന്ന​തിൽ ആണ്‌ യഹോവ സന്തോ​ഷി​ക്കു​ന്നത്‌. സഹിച്ചു​നി​ന്നു​കൊണ്ട്‌ യഹോ​വ​യു​ടെ അംഗീ​കാ​രം നേടാ​നാ​കു​ന്നത്‌ എത്ര വലി​യൊ​രു അനു​ഗ്ര​ഹ​മാണ്‌! (സങ്കീ. 5:12) അബ്രാ​ഹാ​മി​നെ​ക്കു​റിച്ച്‌ വീണ്ടും ചിന്തി​ക്കുക. അദ്ദേഹം സഹിച്ചു​നി​ന്ന​തു​കൊണ്ട്‌ ദൈവ​ത്തി​ന്റെ അംഗീ​കാ​രം നേടി. യഹോവ അദ്ദേഹത്തെ സുഹൃ​ത്താ​യി കാണു​ക​യും നീതി​മാ​നാ​യി കണക്കാ​ക്കു​ക​യും ചെയ്‌തു. (ഉൽപ. 15:6; റോമ. 4:13, 22) നമ്മുടെ കാര്യ​ത്തി​ലും അതു സത്യമാണ്‌. ദൈവ​സേ​വ​ന​ത്തിൽ നമ്മൾ എത്ര​ത്തോ​ളം ചെയ്യു​ന്നുണ്ട്‌, നമുക്ക്‌ എന്തൊക്കെ നിയമ​ന​ങ്ങ​ളുണ്ട്‌ എന്നതൊ​ന്നും നോക്കി​യല്ല ദൈവം നമ്മളെ അംഗീ​ക​രി​ക്കു​ന്നത്‌. പകരം, നമ്മൾ വിശ്വ​സ്‌ത​മാ​യി സഹിച്ചു​നിൽക്കു​ന്ന​തു​കൊ​ണ്ടാണ്‌. നമ്മുടെ പ്രായ​മോ സാഹച​ര്യ​മോ കഴിവു​ക​ളോ എന്തുത​ന്നെ​യാ​ണെ​ങ്കി​ലും നമുക്ക്‌ എല്ലാവർക്കും സഹിച്ചു​നിൽക്കാൻ കഴിയും. നിങ്ങൾ ഇപ്പോൾ ഏതെങ്കി​ലും പ്രശ്‌നം നേരി​ടു​ന്നു​ണ്ടോ? അതിനെ വിശ്വ​സ്‌ത​മാ​യി സഹിച്ചു​നിൽക്കു​ക​യാ​ണോ? എങ്കിൽ, നിങ്ങൾ യഹോ​വ​യു​ടെ ഹൃദയത്തെ സന്തോ​ഷി​പ്പി​ക്കു​ക​യാണ്‌ എന്ന്‌ ഓർക്കുക. ദൈവാം​ഗീ​കാ​ര​മു​ണ്ടെന്ന ആ അറിവി​നു വലിയ ശക്തിയുണ്ട്‌. കാരണം അതു നമ്മുടെ പ്രത്യാശ ശക്തമാ​ക്കും. w23.12 11 ¶13-14

ഒരു ക്രിസ്‌തീ​യ​പു​രു​ഷൻ നന്നായി ആശയവി​നി​മയം ചെയ്യാൻ പഠി​ക്കേ​ണ്ട​തുണ്ട്‌. അങ്ങനെ​യുള്ള ഒരു വ്യക്തി മറ്റുള്ള​വരെ ശ്രദ്ധി​ക്കു​ക​യും അവരുടെ ചിന്തക​ളും വികാ​ര​ങ്ങ​ളും മനസ്സി​ലാ​ക്കാൻ ശ്രമി​ക്കു​ക​യും ചെയ്യും. (സുഭാ. 20:5) മറ്റുള്ള​വ​രു​ടെ ശബ്ദത്തിൽനി​ന്നും അവരുടെ മുഖഭാ​വ​ങ്ങ​ളിൽനി​ന്നും ശരീര​ഭാ​ഷ​യിൽനി​ന്നും അദ്ദേഹ​ത്തി​നു കാര്യങ്ങൾ വായി​ച്ചെ​ടു​ക്കാ​നാ​കും. ആളുക​ളോ​ടൊ​പ്പം സമയം ചെലവ​ഴി​ക്കാ​തെ നിങ്ങൾക്ക്‌ ഒരിക്ക​ലും ഈ വൈദ​ഗ്‌ധ്യം നേടാൻ കഴിയില്ല. മെസ്സേ​ജോ ഇ-മെയി​ലോ വഴി മാത്ര​മാണ്‌ നിങ്ങൾ എപ്പോ​ഴും ആശയവി​നി​മയം ചെയ്യു​ന്ന​തെ​ങ്കിൽ ആളുക​ളോ​ടു നേരിട്ട്‌ സംസാ​രി​ക്കാൻ നിങ്ങൾക്കു ബുദ്ധി​മുട്ട്‌ തോന്നി​യേ​ക്കാം. അതു​കൊണ്ട്‌ നേരിട്ട്‌ സംസാ​രി​ക്കാൻ പരമാ​വധി അവസരങ്ങൾ കണ്ടെത്തുക. (2 യോഹ. 12) തന്റെത​ന്നെ​യും കുടും​ബ​ത്തി​ന്റെ​യും ചെലവു​കൾക്കാ​യി കരുതാ​നും പക്വത​യെ​ത്തിയ ഒരു ക്രിസ്‌തീ​യ​പു​രു​ഷനു സാധി​ക്കണം. (1 തിമൊ. 5:8) ഒരു ജോലി നേടാൻ സഹായി​ക്കുന്ന വൈദ​ഗ്‌ധ്യം പഠിച്ചി​രി​ക്കു​ന്നത്‌ വളരെ നല്ലതാണ്‌. (പ്രവൃ. 18:2, 3; 20:34; എഫെ. 4:28) ഏൽപ്പി​ക്കുന്ന ജോലി​കൾ വിശ്വ​സ്‌ത​മാ​യി ചെയ്യുന്ന, കഠിനാ​ധ്വാ​നി​യായ ഒരാളാ​ണെന്ന പേര്‌ നേടുക. അത്‌ ഒരു ജോലി കിട്ടാ​നും അതു നഷ്ടപ്പെ​ടു​ത്താ​തി​രി​ക്കാ​നും സഹായി​ച്ചേ​ക്കും. w23.12 27 ¶12-13

“യഹോ​വ​യു​ടെ ദിവസം” എന്ന പദം ബൈബി​ളിൽ ഉപയോ​ഗി​ച്ചി​രി​ക്കു​ന്നതു ദൈവം ശത്രു​ക്കളെ നശിപ്പി​ക്കു​ക​യും തന്റെ ജനത്തെ രക്ഷിക്കു​ക​യും ചെയ്യുന്ന സമയത്തെ കുറി​ക്കാ​നാണ്‌. യഹോവ മുമ്പും പല ജനതക​ളു​ടെ​മേൽ ശിക്ഷ നടപ്പാ​ക്കി​യി​ട്ടുണ്ട്‌. (യശ. 13:1, 6; യഹ. 13:5; സെഫ. 1:8) നമ്മുടെ കാലത്ത്‌ “യഹോ​വ​യു​ടെ ദിവസം” തുടങ്ങു​ന്നതു രാഷ്‌ട്രങ്ങൾ ബാബി​ലോൺ എന്ന മഹതിയെ നശിപ്പി​ക്കു​ന്ന​തോ​ടെ​യാ​യി​രി​ക്കും. അത്‌ അർമ​ഗെ​ദോൻ യുദ്ധത്തിൽ അവസാ​നി​ക്കു​ക​യും ചെയ്യും. ആ ‘ദിവസത്തെ’ അതിജീ​വി​ക്ക​ണ​മെ​ങ്കിൽ നമ്മൾ ഇപ്പോൾത്തന്നെ തയ്യാറാ​കേ​ണ്ട​തുണ്ട്‌. ‘മഹാക​ഷ്ട​തയെ’ നേരി​ടാൻ നമ്മൾ “ഒരുങ്ങി​യി​രി​ക്കണം” എന്നാണു യേശു പറഞ്ഞത്‌. അതിലൂ​ടെ നമ്മൾ അങ്ങനെ ചെയ്യു​ന്ന​തിൽ തുടര​ണ​മെന്നു യേശു സൂചി​പ്പി​ക്കു​ക​യാ​യി​രു​ന്നു. (മത്താ. 24:21; ലൂക്കോ. 12:40) പൗലോസ്‌ അപ്പോ​സ്‌തലൻ ദൈവ​പ്ര​ചോ​ദി​ത​നാ​യി തെസ്സ​ലോ​നി​ക്യർക്ക്‌ എഴുതിയ ആദ്യത്തെ കത്തിൽ യഹോ​വ​യു​ടെ ദിവസ​ത്തെ​ക്കു​റിച്ച്‌ പറയാൻ പല ദൃഷ്ടാ​ന്ത​ങ്ങ​ളും ഉപയോ​ഗി​ച്ചു. ആ മഹാദി​വ​സ​ത്തി​നാ​യി ഒരുങ്ങി​യി​രി​ക്കാൻ ക്രിസ്‌ത്യാ​നി​കളെ സഹായി​ക്കു​ന്ന​വ​യാ​യി​രു​ന്നു അവ. ആ ദിവസം അപ്പോൾത്തന്നെ വരി​ല്ലെന്നു പൗലോ​സിന്‌ അറിയാ​മാ​യി​രു​ന്നു. (2 തെസ്സ. 2:1-3) എന്നിട്ടും അതു തൊട്ട​ടുത്ത ദിവസം വരും എന്നതു​പോ​ലെ ഒരുങ്ങി​യി​രി​ക്കാൻ പൗലോസ്‌ സഹോ​ദ​ര​ങ്ങളെ പ്രോ​ത്സാ​ഹി​പ്പി​ച്ചു. നമുക്കും ആ ഉപദേശം അനുസ​രി​ക്കാം. w23.06 8 ¶1-2

ജപ്പാനി​ലെ ടോക്കി​യോ​യിൽ 60 നില പൊക്ക​മുള്ള ഒരു കെട്ടിടം 1978-ൽ പണിതു​യർത്തി. ആ നഗരത്തിൽ കൂടെ​ക്കൂ​ടെ ഭൂകമ്പങ്ങൾ ഉണ്ടാകാ​റുണ്ട്‌. അതു​കൊ​ണ്ടു​തന്നെ ഇത്രയും വലി​യൊ​രു കെട്ടിടം എങ്ങനെ തകർന്നു​വീ​ഴാ​തെ നിൽക്കു​മെന്ന്‌ ആളുകൾ ചിന്തിച്ചു. എന്നാൽ ഭൂകമ്പം ഉണ്ടാകു​മ്പോൾ ചെറു​താ​യി ആടിയാൽപ്പോ​ലും തകർന്ന്‌ വീഴാത്ത വിധം ഉറപ്പുള്ള രീതി​യി​ലാണ്‌ എഞ്ചിനീ​യർമാർ ആ കെട്ടിടം പണിതത്‌. ഒരു തരത്തിൽ പറഞ്ഞാൽ, ക്രിസ്‌ത്യാ​നി​ക​ളും ആ വലിയ കെട്ടി​ടം​പോ​ലെ​യാണ്‌. അത്‌ എങ്ങനെ​യാണ്‌? ക്രിസ്‌ത്യാ​നി​കൾ ഇളകി​പ്പോ​കാ​തെ ഉറച്ചു​നിൽക്കു​ന്ന​വ​രും അതേസ​മയം വഴക്കമു​ള്ള​വ​രും ആയിരി​ക്കേ​ണ്ട​തുണ്ട്‌. യഹോ​വ​യു​ടെ നിയമ​ങ്ങൾക്കും നിലവാ​ര​ങ്ങൾക്കും ചേർച്ച​യിൽ പ്രവർത്തി​ക്കുന്ന കാര്യ​ത്തിൽ അവർ ഉറച്ചു​നിൽക്കണം. അങ്ങനെ​യുള്ള ഒരാൾ “അനുസ​രി​ക്കാൻ ഒരുക്ക​മുള്ള” ആളായി​രി​ക്കും. എന്തുവ​ന്നാ​ലും ആ തീരു​മാ​ന​ത്തി​നു മാറ്റം ഉണ്ടാകു​ക​യു​മില്ല. അതേസ​മയം ആ വ്യക്തി “വിട്ടു​വീഴ്‌ച ചെയ്യാൻ” അഥവാ വഴക്കം കാണി​ക്കാൻ, സാഹച​ര്യം അനുവ​ദി​ക്കു​മ്പോ​ഴോ അങ്ങനെ ചെയ്യു​ന്നത്‌ ആവശ്യ​മാ​യി വരു​മ്പോ​ഴോ അതിനു മനസ്സുള്ള ആളുമാ​യി​രി​ക്കണം. (യാക്കോ. 3:17) ഇങ്ങനെ സമനി​ല​യോ​ടെ കാര്യ​ങ്ങളെ കാണാൻ പഠിച്ച ഒരു ക്രിസ്‌ത്യാ​നി കടും​പി​ടു​ത്ത​ക്കാ​ര​നോ എന്തുമാ​കാം എന്ന മനോ​ഭാ​വം കാണി​ക്കു​ന്ന​യാ​ളോ ആയിരി​ക്കില്ല. w23.07 14 ¶1-2

സാത്താ​നിൽനി​ന്നുള്ള പ്രലോ​ഭ​നങ്ങൾ യേശു​വി​നു നേരി​ടേ​ണ്ടി​വന്നു. യഹോ​വ​യോ​ടുള്ള വിശ്വ​സ്‌തത തകർക്കാൻ സാത്താന്റെ നേരി​ട്ടുള്ള ആക്രമ​ണ​ങ്ങൾപോ​ലും ഉണ്ടായി. (മത്താ. 4:1-11) യേശു​വി​നെ​ക്കൊണ്ട്‌ പാപം ചെയ്യി​ക്കാ​നും അങ്ങനെ മോച​ന​വി​ല​യെന്ന ക്രമീ​ക​രണം തകർത്തു​ക​ള​യാ​നും സാത്താൻ കിണഞ്ഞു​ശ്ര​മി​ച്ചു. ഭൂമി​യി​ലെ ശുശ്രൂ​ഷ​യു​ടെ സമയത്ത്‌ യേശു​വി​നു വേറെ​യും പരീക്ഷ​ണങ്ങൾ നേരിട്ടു. ശത്രുക്കൾ യേശു​വി​നെ ഉപദ്ര​വി​ക്കാ​നും കൊല്ലാ​നും നോക്കി. (ലൂക്കോ. 4:28, 29; 13:31) തന്റെ അനുഗാ​മി​ക​ളു​ടെ അപൂർണ​ത​ക​ളു​മാ​യി യേശു​വിന്‌ ഒത്തു​പോ​കേ​ണ്ടി​വന്നു. (മർക്കോ. 9:33, 34) വിചാ​ര​ണ​യു​ടെ സമയത്ത്‌ യേശു​വി​നെ അവർ ക്രൂര​മാ​യി ഉപദ്ര​വി​ക്കു​ക​യും പരിഹ​സി​ക്കു​ക​യും ചെയ്‌തു. ഇനി അങ്ങേയറ്റം വേദന സഹിച്ചാണ്‌ യേശു മരിച്ചത്‌; അതും ഒരു കുറ്റവാ​ളി​യെ​പ്പോ​ലെ. (എബ്രാ. 12:1-3) ദണ്ഡനസ്‌തം​ഭ​ത്തി​ലാ​യി​രു​ന്ന​പ്പോൾ, യഹോ​വ​യു​ടെ പ്രത്യേക സംരക്ഷ​ണ​മി​ല്ലാ​തി​രു​ന്ന​തു​കൊണ്ട്‌ യേശു​വിന്‌ ഒറ്റയ്‌ക്ക്‌ ഒരുപാട്‌ സഹി​ക്കേ​ണ്ടി​വന്നു. (മത്താ. 27:46) മോച​ന​വില നൽകു​ന്ന​തി​നു​വേണ്ടി യേശു എന്തെല്ലാ​മാ​ണു സഹിച്ചത്‌! യേശു മനസ്സോ​ടെ ചെയ്‌ത ആ ത്യാഗ​ങ്ങ​ളെ​ക്കു​റിച്ച്‌ ചിന്തി​ക്കു​മ്പോൾ നമ്മുടെ ഉള്ളിൽ സ്‌നേ​ഹ​വും വിലമ​തി​പ്പും നിറയു​ന്നി​ല്ലേ? w24.01 10–11 ¶7-9

നമുക്കു ക്ഷമയു​ണ്ടെ​ങ്കിൽ മറ്റുള്ള​വ​രോ​ടു നല്ല വിധത്തിൽ ഇടപെ​ടാ​നാ​കും. മറ്റുള്ളവർ സംസാ​രി​ക്കു​മ്പോൾ ശ്രദ്ധ​യോ​ടെ കേട്ടി​രി​ക്കാൻ അതു നമ്മളെ സഹായി​ക്കും. (യാക്കോ. 1:19) മാത്രമല്ല, എല്ലാവ​രു​മാ​യി സമാധാ​ന​ത്തി​ലാ​യി​രി​ക്കാ​നും നമുക്കു കഴിയും. ക്ഷമയു​ണ്ടെ​ങ്കിൽ ചിന്തി​ക്കാ​തെ നമ്മൾ പ്രതി​ക​രി​ക്കു​ക​യോ ടെൻഷ​നി​ലാ​ണെ​ങ്കിൽപ്പോ​ലും മറ്റുള്ള​വരെ വേദനി​പ്പി​ക്കുന്ന വിധത്തിൽ സംസാ​രി​ക്കു​ക​യോ ചെയ്യില്ല. ആരെങ്കി​ലും നമ്മളെ വിഷമി​പ്പി​ച്ചാ​ലും പെട്ടെന്നു ദേഷ്യ​പ്പെ​ടു​ക​യോ പകരം​വീ​ട്ടു​ക​യോ ഇല്ല. മറിച്ച്‌ എല്ലാം ‘സഹിക്കു​ക​യും അന്യോ​ന്യം ഉദാര​മാ​യി ക്ഷമിക്കു​ക​യും ചെയ്യും.’ (കൊലോ. 3:12, 13) ക്ഷമയു​ണ്ടെ​ങ്കിൽ നല്ല തീരു​മാ​ന​ങ്ങ​ളെ​ടു​ക്കാ​നും നമുക്കു കഴിയും. കാരണം അങ്ങനെ​യാ​കു​മ്പോൾ ചിന്തി​ക്കാ​തെ എടുത്തു​ചാ​ടി നമ്മൾ ഒന്നും തീരു​മാ​നി​ക്കില്ല. പകരം നമുക്കു മുന്നി​ലുള്ള സാധ്യ​ത​ക​ളൊ​ക്കെ നന്നായി വിലയി​രു​ത്തി ഏറ്റവും ഉചിത​മാ​യതു നമ്മൾ തിര​ഞ്ഞെ​ടു​ക്കും. ഉദാഹ​ര​ണ​ത്തിന്‌, നമ്മൾ ഒരു ജോലി തേടു​ക​യാ​ണെ​ന്നി​രി​ക്കട്ടെ. നമുക്കു ലഭിക്കുന്ന ആദ്യത്തെ ജോലി സ്വീക​രി​ക്കാ​നാ​യി​രി​ക്കും സ്വാഭാ​വി​ക​മാ​യി നമ്മുടെ പ്രവണത. എന്നാൽ നമുക്കു ക്ഷമയു​ണ്ടെ​ങ്കിൽ അതു നമ്മുടെ കുടും​ബ​ത്തെ​യും യഹോ​വ​യു​മാ​യുള്ള ബന്ധത്തെ​യും എങ്ങനെ ബാധി​ക്കും എന്നു ചിന്തി​ക്കാൻ സമയ​മെ​ടു​ക്കും. അങ്ങനെ ക്ഷമ കാണി​ക്കു​ന്ന​തി​ലൂ​ടെ തെറ്റായ തീരു​മാ​നങ്ങൾ ഒഴിവാ​ക്കാൻ നമുക്കാ​കും. w23.08 22 ¶8-9

തെറ്റായ മോഹ​ങ്ങൾക്ക്‌ എതിരെ പോരാ​ടേ​ണ്ടി​വ​രു​മ്പോൾ നിങ്ങൾക്കു നിരു​ത്സാ​ഹം തോന്നി​യേ​ക്കാം. എന്നാൽ യഹോ​വ​യ്‌ക്കു സമർപ്പി​ച്ച​പ്പോൾ കൊടുത്ത വാക്കി​നെ​ക്കു​റിച്ച്‌ ചിന്തി​ക്കു​ന്നത്‌ പ്രലോ​ഭ​ന​ത്തിന്‌ എതിരെ പോരാ​ടാ​നുള്ള ശക്തി നിങ്ങൾക്കു തരും. എന്തു​കൊണ്ട്‌? യഹോ​വ​യ്‌ക്കു സമർപ്പി​ക്കു​മ്പോൾ നിങ്ങൾ സ്വയം ത്യജി​ക്കു​ക​യാണ്‌. എന്നു പറഞ്ഞാൽ, നമ്മുടെ ആഗ്രഹ​ങ്ങ​ളും ലക്ഷ്യങ്ങ​ളും യഹോ​വ​യ്‌ക്ക്‌ ഇഷ്ടമി​ല്ലാ​ത്തത്‌ ആണെങ്കിൽ അവയെ​ല്ലാം നമ്മൾ വേണ്ടെ​ന്നു​വെ​ക്കും. (മത്താ. 16:24) അതു​കൊണ്ട്‌ ജീവി​ത​ത്തിൽ ഒരു പരി​ശോ​ധന വരു​മ്പോൾ എന്തു ചെയ്യണ​മെന്ന്‌ ആലോ​ചിച്ച്‌ നമ്മൾ സമയം കളയില്ല. കാരണം അത്തര​മൊ​രു സാഹച​ര്യ​ത്തിൽ നമ്മുടെ മുമ്പിൽ ഒരു വഴിയേ ഉള്ളൂ: യഹോ​വ​യോ​ടു വിശ്വ​സ്‌ത​രാ​യി​രി​ക്കുക. ബാക്കി​യുള്ള വഴിക​ളെ​ല്ലാം നമ്മൾ സമർപ്പി​ച്ച​പ്പോൾത്തന്നെ അടച്ചു​ക​ളഞ്ഞു. നിങ്ങളു​ടെ ആ തീരു​മാ​ന​ത്തിൽ നിങ്ങൾ ഉറച്ചു​നിൽക്കും. അങ്ങേയറ്റം ദുഷ്‌ക​ര​മായ സാഹച​ര്യ​ങ്ങ​ളി​ലൂ​ടെ കടന്നു​പോ​യ​പ്പോ​ഴും, “ദൈവ​ത്തോ​ടുള്ള വിശ്വ​സ്‌തത ഞാൻ ഉപേക്ഷി​ക്കില്ല” എന്നു പറഞ്ഞ ഇയ്യോ​ബി​നെ​പ്പോ​ലെ​യാ​യി​രി​ക്കും നിങ്ങൾ.—ഇയ്യോ. 27:5. w24.03 9 ¶6-7

‘സ്‌നേ​ഹ​ത്തി​ന്റെ ദൈവ​മായ’ യഹോവ എപ്പോ​ഴും നമ്മുടെ കൂടെ​യുണ്ട്‌. (2 കൊരി. 13:11) നമ്മുടെ ഓരോ​രു​ത്ത​രു​ടെ​യും കാര്യ​ത്തിൽ ദൈവ​ത്തി​നു താത്‌പ​ര്യ​മുണ്ട്‌. യഹോവ തന്റെ ‘അചഞ്ചല​മായ സ്‌നേ​ഹം​കൊണ്ട്‌ നമ്മളെ പൊതി​യു​മെന്നു’ നമുക്ക്‌ അറിയാം. (സങ്കീ. 32:10) ദൈവം നമ്മളോ​ടു സ്‌നേഹം കാണി​ച്ചി​രി​ക്കു​ന്നത്‌ എങ്ങനെ​യെ​ല്ലാ​മാ​ണെന്ന്‌ എത്രയ​ധി​കം ചിന്തി​ക്കു​ന്നോ അത്രയ​ധി​കം നമ്മൾ യഹോ​വയെ മനസ്സി​ലാ​ക്കും, അത്രയ​ധി​കം നമുക്ക്‌ യഹോ​വ​യോട്‌ അടുപ്പം തോന്നും. അങ്ങനെ​യാ​കു​മ്പോൾ നമ്മൾ യഹോ​വ​യോട്‌ ഉള്ളുതു​റന്ന്‌ സംസാ​രി​ക്കും. നമുക്ക്‌ യഹോ​വ​യു​ടെ സ്‌നേഹം എത്ര​ത്തോ​ളം ആവശ്യ​മാ​ണെ​ന്നും നമുക്ക്‌ എന്തെല്ലാം വിഷമ​ങ്ങ​ളു​ണ്ടെ​ന്നും നമ്മൾ നമ്മുടെ പിതാ​വി​നോ​ടു തുറന്നു​പ​റ​യും. കാരണം, യഹോവ നമ്മളെ മനസ്സി​ലാ​ക്കു​ന്നു​ണ്ടെ​ന്നും നമ്മളെ സഹായി​ക്കാ​നാ​യി നോക്കി​യി​രി​ക്കു​ക​യാ​ണെ​ന്നും നമുക്ക്‌ ഉറപ്പുണ്ട്‌. (സങ്കീ. 145:18, 19) തണുപ്പുള്ള സമയത്ത്‌ നമ്മൾ തീയുടെ അടു​ത്തേക്ക്‌ ആകർഷി​ക്ക​പ്പെ​ടു​ന്ന​തു​പോ​ലെ ആകെ തണുത്തു​റഞ്ഞ ഈ ലോക​ത്തിൽ യഹോ​വ​യു​ടെ സ്‌നേഹം നമ്മളെ ആകർഷി​ക്കു​ന്നു. യഹോ​വ​യു​ടെ സ്‌നേഹം ശക്തമാ​ണെന്നു മാത്രമല്ല അതു വാത്സല്യം നിറഞ്ഞ​തു​മാണ്‌. അതു​കൊണ്ട്‌ യഹോ​വ​യു​ടെ സ്‌നേ​ഹ​വും വാത്സല്യ​വും രുചി​ച്ച​റി​യാ​നാ​കു​ന്ന​തിൽ സന്തോ​ഷി​ക്കുക. അപ്പോൾ നമുക്ക്‌ ഇങ്ങനെ പറയാൻ തോന്നും: “ഞാൻ യഹോ​വയെ സ്‌നേ​ഹി​ക്കു​ന്നു.”—സങ്കീ. 116:1. w24.01 31 ¶19-20

അന്നത്തെ ജൂതന്മാർക്ക്‌ ദൈവ​നാ​മം അറിയാ​മാ​യി​രു​ന്നു. അതു​കൊണ്ട്‌ ദൈവ​ത്തി​ന്റെ പേര്‌ യഹോ​വ​യാ​ണെന്ന്‌ അവർക്ക്‌ പറഞ്ഞു​കൊ​ടു​ക്കേണ്ട ആവശ്യ​മി​ല്ലാ​യി​രു​ന്നു. പിന്നെ എങ്ങനെ​യാണ്‌ യേശു അവരെ ദൈവ​ത്തി​ന്റെ പേര്‌ അറിയി​ച്ചത്‌? ‘ദൈവ​ത്തെ​ക്കു​റിച്ച്‌ വിവരി​ച്ചു​കൊ​ടു​ത്തു​കൊണ്ട്‌.’ (യോഹ. 1:17, 18) ഉദാഹ​ര​ണ​ത്തിന്‌, എബ്രാ​യ​തി​രു​വെ​ഴു​ത്തു​ക​ളിൽ യഹോവ കരുണ​യും അനുക​മ്പ​യും ഉള്ള ദൈവ​മാ​ണെന്നു പറയു​ന്നുണ്ട്‌. (പുറ. 34:5-7) ധൂർത്ത​പു​ത്ര​നെ​യും അവന്റെ പിതാ​വി​നെ​യും കുറി​ച്ചുള്ള ദൃഷ്ടാ​ന്തകഥ പറഞ്ഞ​പ്പോൾ യേശു ആ സത്യം കുറെ​ക്കൂ​ടെ വ്യക്തമാ​ക്കി​ക്കൊ​ടു​ത്തു. പശ്ചാത്ത​പിച്ച മകനെ ‘ദൂരെ​വെ​ച്ചു​തന്നെ തിരി​ച്ച​റി​യു​ക​യും’ അവനെ ഓടി​ച്ചെന്ന്‌ കെട്ടി​പ്പി​ടി​ക്കു​ക​യും അവനോ​ടു മനസ്സോ​ടെ ക്ഷമിക്കു​ക​യും ഒക്കെ ചെയ്‌ത അപ്പനെ​ക്കു​റിച്ച്‌ വായി​ക്കു​മ്പോൾ യഹോ​വ​യു​ടെ കരുണ​യു​ടെ​യും അനുക​മ്പ​യു​ടെ​യും മനോ​ഹ​ര​മാ​യൊ​രു ചിത്ര​മാണ്‌ നമ്മുടെ മനസ്സി​ലേക്കു വരുന്നത്‌. (ലൂക്കോ. 15:11-32) തന്റെ പിതാവ്‌ എങ്ങനെ​യാ​ണോ അങ്ങനെ​തന്നെ യേശു യഹോ​വയെ വരച്ചു​കാ​ട്ടി. w24.02 10 ¶8-9

കഷ്ടതയി​ലാ​യി​രി​ക്കുന്ന ഒരാൾക്ക്‌ യഹോവ ഉന്മേഷ​വും ആശ്വാ​സ​വും പകരുന്നു. മറ്റുള്ള​വ​രോട്‌ അനുകമ്പ തോന്നു​ക​യും അവരെ ആശ്വസി​പ്പി​ക്കു​ക​യും ചെയ്യുന്ന കാര്യ​ത്തിൽ നമുക്ക്‌ എങ്ങനെ യഹോ​വയെ അനുക​രി​ക്കാം? ആളുക​ളോട്‌ അനുകമ്പ തോന്നാ​നും അവരെ ആശ്വസി​പ്പി​ക്കാ​നും നമ്മളെ സഹായി​ക്കുന്ന ഗുണങ്ങൾ വളർത്തി​യെ​ടു​ക്കു​ന്ന​താണ്‌ അതിനുള്ള ഒരു മാർഗം. അത്തരം ചില ഗുണങ്ങൾ ഏതൊക്കെയാണ്‌? എപ്പോ​ഴും മറ്റുള്ള​വരെ സ്‌നേ​ഹി​ക്കാ​നും ‘പരസ്‌പരം ആശ്വസി​പ്പി​ച്ചു​കൊ​ണ്ടി​രി​ക്കാ​നും’ നമ്മളെ എന്തു സഹായി​ക്കും? (1 തെസ്സ. 4:18) അതിനു​വേണ്ടി സഹാനു​ഭൂ​തി, സഹോ​ദ​ര​പ്രി​യം, ദയ എന്നിവ​പോ​ലുള്ള ഗുണങ്ങൾ നമ്മൾ വളർത്തി​യെ​ടു​ക്കേ​ണ്ട​തുണ്ട്‌. (കൊലോ. 3:12; 1 പത്രോ. 3:8) ഈ ഗുണങ്ങൾ നമ്മളെ എങ്ങനെ​യാ​ണു സഹായി​ക്കു​ന്നത്‌? അനുക​മ്പ​യും അതുമാ​യി ബന്ധപ്പെട്ട മറ്റു ഗുണങ്ങ​ളും നമ്മുടെ വ്യക്തി​ത്വ​ത്തി​ന്റെ ഭാഗമാ​കു​മ്പോൾ കഷ്ടതയി​ലാ​യി​രി​ക്കു​ന്ന​വരെ ആശ്വസി​പ്പി​ക്കാ​നുള്ള ശക്തമായ ആഗ്രഹം നമുക്കു​ണ്ടാ​കും. യേശു പറഞ്ഞതു​പോ​ലെ “ഹൃദയം നിറഞ്ഞു​ക​വി​യു​ന്ന​താ​ണു വായ്‌ സംസാ​രി​ക്കു​ന്നത്‌! നല്ല മനുഷ്യൻ തന്റെ നല്ല നിക്ഷേ​പ​ത്തിൽനിന്ന്‌ നല്ല കാര്യങ്ങൾ പുറ​ത്തെ​ടു​ക്കു​ന്നു.” (മത്താ. 12:34, 35) കഷ്ടതയി​ലാ​യി​രി​ക്കുന്ന സഹോ​ദ​ര​ങ്ങളെ ആശ്വസി​പ്പി​ക്കു​ന്നതു ശരിക്കും അവരോ​ടുള്ള സ്‌നേഹം തെളി​യി​ക്കാ​നുള്ള ഒരു പ്രധാന വഴിയാണ്‌. w23.11 10 ¶10-11

ബൈബിൾപ്ര​വ​ച​നങ്ങൾ മനസ്സി​ലാ​ക്ക​ണ​മെ​ങ്കിൽ നമ്മൾ സഹായം ചോദി​ക്കണം. ഉദാഹ​ര​ണ​ത്തിന്‌, നിങ്ങൾ ഒട്ടും പരിച​യ​മി​ല്ലാത്ത ഒരു സ്ഥലത്തേക്കു പോകു​ക​യാ​ണെ​ന്നി​രി​ക്കട്ടെ. പക്ഷേ നിങ്ങളു​ടെ കൂടെ​യുള്ള കൂട്ടു​കാ​രന്‌ ആ സ്ഥലമൊ​ക്കെ നന്നായി അറിയാം. നിങ്ങൾ ഇപ്പോൾ എവി​ടെ​യാ​ണു നിൽക്കു​ന്ന​തെ​ന്നും ഓരോ വഴിയും എങ്ങോ​ട്ടു​ള്ള​താ​ണെ​ന്നും അദ്ദേഹ​ത്തി​നു കൃത്യ​മാ​യി പറയാ​നാ​കും. അദ്ദേഹം കൂടെ​യു​ള്ള​തിൽ നിങ്ങൾക്ക്‌ ഒരുപാ​ടു സന്തോഷം തോന്നും, ശരിയല്ലേ? ആ കൂട്ടു​കാ​ര​നെ​പ്പോ​ലെ​ത​ന്നെ​യാണ്‌ യഹോ​വ​യും. നമ്മൾ ഇപ്പോൾ എത്തിനിൽക്കു​ന്നത്‌ എവി​ടെ​യാ​ണെ​ന്നും ഇനിയ​ങ്ങോട്ട്‌ എന്താണു സംഭവി​ക്കാൻ പോകു​ന്ന​തെ​ന്നും യഹോ​വ​യ്‌ക്കു കൃത്യ​മാ​യി അറിയാം. അതു​കൊണ്ട്‌ ബൈബിൾപ്ര​വ​ച​ന​ങ്ങ​ളു​ടെ അർഥം മനസ്സി​ലാ​ക്കാൻ നമ്മൾ താഴ്‌മ​യോ​ടെ യഹോ​വ​യു​ടെ സഹായം ചോദി​ക്കണം. (ദാനി. 2:28; 2 പത്രോ. 1:19, 20) സ്‌നേ​ഹ​മുള്ള ഒരു അപ്പനെ​പ്പോ​ലെ യഹോ​വ​യും ആഗ്രഹി​ക്കു​ന്നതു തന്റെ മക്കൾക്കു നല്ലൊരു ഭാവി​യു​ണ്ടാ​യി​രി​ക്കാ​നാണ്‌. (യിരെ. 29:11) പക്ഷേ, ഭാവി​യിൽ എന്തു നടക്കു​മെന്നു പറയാൻ മനുഷ്യർക്കാ​കില്ല. എന്നാൽ അതു കൃത്യ​മാ​യി പറയാൻ യഹോ​വ​യ്‌ക്കു കഴിയും. ആ പ്രവച​ന​ങ്ങ​ളെ​ല്ലാം യഹോവ തന്റെ വചനത്തിൽ എഴുതി​ച്ചി​ട്ടു​മുണ്ട്‌. (യശ. 46:10) പ്രധാ​ന​പ്പെട്ട പല സംഭവ​ങ്ങ​ളും അവ നടക്കു​ന്ന​തി​നു മുമ്പു​തന്നെ നമ്മൾ അറിയാൻവേ​ണ്ടി​യാണ്‌ യഹോവ അങ്ങനെ ചെയ്‌തത്‌. w23.08 8 ¶3-4