ജൂലൈ

സത്യത്തിൽ, പിതാ​വി​ന്റെ ചിന്തക​ളും വികാ​ര​ങ്ങ​ളും യേശു അതേ വിധത്തിൽ പകർത്തി. അത്ഭുതങ്ങൾ ഉൾപ്പെടെ യേശു ചെയ്‌ത​തും പറഞ്ഞതും ആയ എല്ലാ കാര്യ​ങ്ങ​ളി​ലും അതാണു കാണു​ന്നത്‌. (യോഹ. 14:9) യേശു​വി​ന്റെ അത്ഭുത​ങ്ങ​ളിൽനിന്ന്‌ നമുക്ക്‌ എന്തു പഠിക്കാം? യേശു​വും പിതാ​വും നമ്മളെ ആഴമായി സ്‌നേ​ഹി​ക്കു​ന്നു. ദുരി​തങ്ങൾ അനുഭ​വി​ച്ചി​രു​ന്ന​വരെ സഹായി​ക്കു​ന്ന​തിന്‌ അത്ഭുത​ക​ര​മായ ശക്തി ഉപയോ​ഗി​ച്ച​തി​ലൂ​ടെ ആളുകളെ താൻ എത്ര ആഴമായി സ്‌നേ​ഹി​ക്കു​ന്നു​ണ്ടെന്നു യേശു തെളി​യി​ച്ചു. ഒരിക്കൽ അന്ധരായ രണ്ടു പേർ സഹായ​ത്തി​നാ​യി യേശു​വി​നോട്‌ അപേക്ഷി​ച്ചു. (മത്താ. 20:30-34) അപ്പോൾ ‘മനസ്സ്‌ അലിഞ്ഞിട്ട്‌’ യേശു അവരെ സുഖ​പ്പെ​ടു​ത്തി. ‘മനസ്സ്‌ അലിഞ്ഞു’ എന്നു പരിഭാ​ഷ​പ്പെ​ടു​ത്തി​യി​രി​ക്കുന്ന ഗ്രീക്കു ക്രിയാ​പ​ദ​ത്തി​നു ശരീര​ത്തി​ന്റെ ഉള്ളിന്റെ ഉള്ളിൽനിന്ന്‌ വരുന്ന തീവ്ര​മായ അനുക​മ്പയെ സൂചി​പ്പി​ക്കാ​നാ​കും. ഈ അനുക​മ്പ​യാണ്‌ അനേകർക്കു ഭക്ഷണം കൊടു​ക്കാ​നും കുഷ്‌ഠ​രോ​ഗി​യെ സുഖ​പ്പെ​ടു​ത്താ​നും എല്ലാം യേശു​വി​നെ പ്രേരി​പ്പി​ച്ചത്‌. അതിലൂ​ടെ യേശു അവരോ​ടുള്ള സ്‌നേഹം തെളി​യി​ച്ചു. (മത്താ. 15:32; മർക്കോ. 1:41) ‘ആർദ്രാ​നു​ക​മ്പ​യു​ടെ’ ദൈവ​മായ യഹോ​വ​യും പുത്ര​നായ യേശു​വും നമ്മളെ ഒരുപാ​ടു സ്‌നേ​ഹി​ക്കു​ന്നു​ണ്ടെ​ന്നും നമ്മൾ ദുരി​തങ്ങൾ അനുഭ​വി​ക്കു​മ്പോൾ അത്‌ അവരെ വേദനി​പ്പി​ക്കു​ന്നു​ണ്ടെ​ന്നും ഉറപ്പോ​ടെ പറയാൻ കഴിയും. (ലൂക്കോ. 1:78; 1 പത്രോ. 5:7) മനുഷ്യർ അനുഭ​വി​ക്കുന്ന ദുരി​തങ്ങൾ മാറ്റു​ന്ന​തിന്‌ അവർ എത്രമാ​ത്രം ആഗ്രഹി​ക്കു​ന്നു​ണ്ടാ​കും! w23.04 3 ¶4-5

സാത്താന്റെ ലോക​ത്തിൽ നിറഞ്ഞു​നിൽക്കുന്ന തെറ്റായ ചിന്തകൾ അടങ്ങിയ കാര്യങ്ങൾ വായി​ക്കു​ക​യോ കേൾക്കു​ക​യോ ചെയ്യാ​തി​രി​ക്കാൻ നമുക്കു ശ്രദ്ധി​ക്കാം. പകരം ബൈബിൾ വായി​ക്കു​ക​യും പഠിക്കു​ക​യും ചെയ്‌തു​കൊണ്ട്‌ നമ്മുടെ മനസ്സിൽ ശരിയായ ചിന്തകൾ നിറയ്‌ക്കാം. മീറ്റി​ങ്ങു​കൾക്കു പോകു​ന്ന​തും പ്രസം​ഗ​പ്ര​വർത്തനം ചെയ്യു​ന്ന​തും നമ്മുടെ ചിന്തകൾ തെറ്റായ വഴിക്കു പോകാ​തെ സംരക്ഷി​ക്കും. ഇങ്ങനെ​യൊ​ക്കെ ചെയ്‌താൽ യഹോവ നമ്മളെ സഹായി​ക്കു​മെന്ന്‌ ഉറപ്പാണ്‌. നമുക്കു ചെറു​ക്കാ​നാ​കാത്ത ഒരു പ്രലോ​ഭ​ന​വും ഉണ്ടാകാൻ ദൈവം അനുവ​ദി​ക്കില്ല. (1 കൊരി. 10:12, 13) ബുദ്ധി​മു​ട്ടു​കൾ നിറഞ്ഞ ഈ അവസാ​ന​കാ​ലത്ത്‌ യഹോ​വ​യോ​ടു വിശ്വ​സ്‌ത​രാ​യി തുടരാൻ കഴിയ​ണ​മെ​ങ്കിൽ, നമ്മൾ ഓരോ​രു​ത്ത​രും മുമ്പെ​ന്ന​ത്തെ​ക്കാൾ അധികം പ്രാർഥി​ക്കേ​ണ്ട​തുണ്ട്‌. പ്രാർഥ​ന​യിൽ നമ്മൾ ‘ദൈവ​മു​മ്പാ​കെ ഹൃദയം പകരാൻ’ യഹോവ ആഗ്രഹി​ക്കു​ന്നു. (സങ്കീ. 62:8) യഹോ​വയെ സ്‌തു​തി​ക്കു​ക​യും യഹോവ നൽകുന്ന എല്ലാ കാര്യ​ങ്ങൾക്കും നന്ദി പറയു​ക​യും ചെയ്യുക. പ്രസം​ഗ​പ്ര​വർത്തനം ചെയ്യാ​നുള്ള ധൈര്യ​ത്തി​നാ​യി അപേക്ഷി​ക്കുക. പ്രശ്‌ന​ങ്ങളെ നേരി​ടാ​നും പ്രലോ​ഭ​ന​ങ്ങളെ ചെറു​ത്തു​നിൽക്കാ​നും ഉള്ള ശക്തിക്കാ​യി യാചി​ക്കുക. പതിവാ​യി യഹോ​വ​യോ​ടു പ്രാർഥി​ക്കു​ന്ന​തിന്‌ ഒരു തടസ്സമാ​കാൻ ആരെയും, ഒന്നി​നെ​യും അനുവ​ദി​ക്ക​രുത്‌. w23.05 7 ¶17-18

നമ്മൾ മീറ്റി​ങ്ങു​കൾക്കു പോകു​ന്നത്‌ എന്തിനാണ്‌? പ്രധാ​ന​മാ​യും യഹോ​വയെ സ്‌തു​തി​ക്കുക എന്നതാണു നമ്മുടെ ഉദ്ദേശ്യം. (സങ്കീ. 26:12; 111:1) കൂടാതെ, ബുദ്ധി​മു​ട്ടു നിറഞ്ഞ ഈ സമയങ്ങ​ളിൽ പരസ്‌പരം പ്രോ​ത്സാ​ഹി​പ്പി​ക്കാ​നും നമ്മൾ ആഗ്രഹി​ക്കു​ന്നു. (1 തെസ്സ. 5:11) ഓരോ തവണ കൈ ഉയർത്തി അഭി​പ്രാ​യം പറയു​മ്പോ​ഴും നമ്മൾ ഈ രണ്ടു കാര്യ​വും ചെയ്യു​ക​യാണ്‌. എന്നാൽ അഭി​പ്രാ​യം പറയു​ന്ന​തി​നു രണ്ടു കാര്യങ്ങൾ തടസ്സമാ​യേ​ക്കാം. ഒന്നുകിൽ ഉത്തരം പറയാൻ നമുക്കു പേടി​യാ​യി​രി​ക്കും. അല്ലെങ്കിൽ ആഗ്രഹി​ക്കുന്ന അത്രയും തവണ അഭി​പ്രാ​യങ്ങൾ പറയാ​നുള്ള അവസരം നമുക്കു കിട്ടു​ന്നി​ല്ലാ​യി​രി​ക്കാം. ഈ തടസ്സങ്ങൾ നമുക്ക്‌ എങ്ങനെ മറിക​ട​ക്കാം? ‘പരസ്‌പരം പ്രോ​ത്സാ​ഹി​പ്പി​ക്കു​ന്ന​തിൽ’ ശ്രദ്ധി​ക്കാൻ പൗലോസ്‌ പറഞ്ഞു. നമ്മുടെ വിശ്വാ​സ​ത്തെ​ക്കു​റി​ച്ചുള്ള ചെറി​യ​ചെ​റിയ അഭി​പ്രാ​യ​ങ്ങൾപോ​ലും മറ്റുള്ള​വരെ പ്രോ​ത്സാ​ഹി​പ്പി​ക്കു​മെന്ന്‌ ഓർക്കു​ന്നത്‌ ഒരു പരിധി​വരെ പേടിയെ മറിക​ട​ക്കാൻ നമ്മളെ സഹായി​ക്കും. ഇനി കൂടെ​ക്കൂ​ടെ നമ്മളോ​ടു ചോദി​ക്കു​ന്നി​ല്ലെ​ങ്കിൽ, അതിലൂ​ടെ സഭയിലെ മറ്റുള്ള​വർക്ക്‌ അഭി​പ്രാ​യം പറയാൻ അവസരം കിട്ടു​ക​യാ​ണ​ല്ലോ എന്ന്‌ ഓർത്ത്‌ നമുക്കു സന്തോ​ഷി​ക്കാം.—1 പത്രോ. 3:8. w23.04 20 ¶1-3

രാജാവ്‌ ഒരു വിളം​ബരം നടത്തി! ഏതാണ്ട്‌ 70 വർഷമാ​യി ബാബി​ലോ​ണിൽ അടിമ​ക​ളാ​യി​രുന്ന ജൂതന്മാർക്ക്‌ ഇനി അവരുടെ സ്വദേ​ശ​മായ ഇസ്രാ​യേ​ലി​ലേക്കു തിരി​ച്ചു​പോ​കാം. (എസ്ര 1:2-4) അങ്ങനെ​യൊ​രു കാര്യം സാധ്യ​മാ​ക്കാൻ യഹോ​വ​യ്‌ക്കു മാത്രമേ കഴിയു​മാ​യി​രു​ന്നു​ള്ളൂ. കാരണം ബാബി​ലോൺകാർ പൊതു​വേ അടിമ​കളെ വിട്ടയ​യ്‌ക്കാ​റി​ല്ലാ​യി​രു​ന്നു. (യശ. 14:4, 17) എന്നാൽ സംഭവി​ച്ച​തോ? ബാബി​ലോൺ സാമ്രാ​ജ്യം തകർക്ക​പ്പെട്ടു! പുതിയ ഭരണാ​ധി​കാ​രി ജൂതന്മാർക്കു പോകാ​നുള്ള അനുവാ​ദം നൽകി. എല്ലാ ജൂതന്മാർക്കും, പ്രത്യേ​കിച്ച്‌ കുടും​ബ​നാ​ഥ​ന്മാർക്ക്‌, ഒരു തീരു​മാ​നം എടു​ക്കേ​ണ്ട​താ​യി​വന്നു. ബാബി​ലോൺ വിട്ടു​പോ​ക​ണോ, അതോ അവിടെ തുടര​ണോ? അത്‌ അത്ര പെട്ടെന്ന്‌ എടുക്കാൻ പറ്റുന്ന ഒരു തീരു​മാ​ന​മാ​യി​രു​ന്നില്ല. പ്രായ​മാ​യ​തു​കൊണ്ട്‌ അവരിൽ പലർക്കും ഒരു നീണ്ട യാത്ര ബുദ്ധി​മു​ട്ടാ​യി​രു​ന്നി​രി​ക്കാം. ഇനി, മിക്ക ജൂതന്മാ​രും ബാബി​ലോ​ണിൽത്തന്നെ ജനിച്ച​തു​കൊണ്ട്‌ അവർക്ക്‌ അവിടം മാത്രമേ പരിച​യ​മു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു​ള്ളൂ. ഇസ്രാ​യേൽ എന്നത്‌ അവർക്കു പൂർവി​ക​രു​ടെ ദേശം മാത്ര​മാ​യി​രു​ന്നു. വേറേ ചിലർക്കാ​ണെ​ങ്കിൽ ബാബി​ലോ​ണിൽ നല്ല വീടും വലിയ ബിസി​നെ​സ്സും ഒക്കെയു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു. അതെല്ലാം വിട്ട്‌ പരിച​യ​മി​ല്ലാത്ത ഒരു സ്ഥലത്ത്‌ പോയി താമസി​ക്കുക എന്നത്‌ അത്ര എളുപ്പ​മാ​യി​രു​ന്നില്ല. w23.05 14 ¶1-2

സഹനശ​ക്തി​യും സ്‌നേ​ഹ​വും അനുക​മ്പ​യും നമ്മൾ തുടർന്നും വളർത്തി​യെ​ടു​ക്കാ​നാ​ണു ദൈവ​വ​ചനം പറയു​ന്നത്‌. ലൂക്കോസ്‌ 21:19-ൽ നമ്മൾ ഇങ്ങനെ വായി​ക്കു​ന്നു: “സഹിച്ചു​നിൽക്കു​ന്നെ​ങ്കിൽ നിങ്ങൾ നിങ്ങളു​ടെ ജീവൻ രക്ഷിക്കും.” കൊ​ലോ​സ്യർ 3:12 പറയു​ന്നത്‌ ‘അനുകമ്പ ധരിക്കുക’ എന്നാണ്‌. ഇനി, 1 തെസ്സ​ലോ​നി​ക്യർ 4:9, 10 പറയുന്നു: “അന്യോ​ന്യം സ്‌നേ​ഹി​ക്കാൻ ദൈവം​തന്നെ നിങ്ങളെ പഠിപ്പി​ച്ചി​ട്ടു​ണ്ട​ല്ലോ. . . . എങ്കിലും സഹോ​ദ​ര​ങ്ങളേ, ഇനിയും കൂടുതൽ പുരോ​ഗതി വരുത്താൻ ഞങ്ങൾ നിങ്ങളെ പ്രോ​ത്സാ​ഹി​പ്പി​ക്കു​ക​യാണ്‌.” ആ ക്രിസ്‌ത്യാ​നി​കൾക്ക്‌ അപ്പോൾത്തന്നെ സഹനശ​ക്തി​യും അനുക​മ്പ​യും സ്‌നേ​ഹ​വും ഉണ്ടായി​രു​ന്നു. എങ്കിലും അവർ ഈ ഗുണങ്ങൾ വളർത്തി​യെ​ടു​ക്കു​ന്ന​തിൽ തുടര​ണ​മാ​യി​രു​ന്നു എന്ന്‌ ഈ വാക്യങ്ങൾ സൂചി​പ്പി​ക്കു​ന്നു. നമ്മളും അതുതന്നെ ചെയ്യണം. അതിനു​വേണ്ടി ഒന്നാം നൂറ്റാ​ണ്ടി​ലെ ക്രിസ്‌ത്യാ​നി​കൾ ഈ ഓരോ ഗുണവും എങ്ങനെ​യാ​ണു കാണി​ച്ച​തെന്നു പഠിക്കുക. എങ്ങനെ അവരുടെ മാതൃക അനുക​രി​ക്കാ​മെ​ന്നും കാണുക. അവരെ അനുക​രി​ക്കു​മ്പോൾ മഹാക​ഷ്ട​തയെ നേരി​ടാൻ ഒരുങ്ങി​യി​രി​ക്കു​ന്നെന്നു നിങ്ങൾ തെളി​യി​ക്കു​ക​യാ​യി​രി​ക്കും. അങ്ങനെ​യാ​കു​മ്പോൾ മഹാക​ഷ്ട​ത​യു​ടെ സമയമാ​കു​മ്പോ​ഴേ​ക്കും എങ്ങനെ പിടി​ച്ചു​നിൽക്ക​ണ​മെന്നു നിങ്ങൾ പഠിച്ചി​ട്ടു​ണ്ടാ​യി​രി​ക്കും. മാത്രമല്ല, വിശ്വ​സ്‌ത​രാ​യി സഹിച്ചു​നിൽക്കാ​നുള്ള നിങ്ങളു​ടെ തീരു​മാ​നം ശക്തവു​മാ​യി​രി​ക്കും. w23.07 2 ¶4; 3 ¶8

നമ്മൾ അഭിഷി​ക്ത​രിൽപ്പെ​ട്ട​വ​രോ ‘വേറെ ആടുക​ളിൽപ്പെ​ട്ട​വ​രോ’ ആണെങ്കി​ലും ‘വിശു​ദ്ധ​വ​ഴി​യി​ലൂ​ടെ​യുള്ള’ യാത്ര തുടരണം. (യോഹ. 10:16) കാരണം യഹോ​വയെ ആരാധി​ക്കു​ന്ന​തിൽ തുടരാ​നും ദൈവ​രാ​ജ്യ​ത്തിൽ ലഭിക്കാ​നി​രി​ക്കുന്ന അനു​ഗ്ര​ഹങ്ങൾ നേടാ​നും അതു നമ്മളെ സഹായി​ക്കും. എ.ഡി. 1919 മുതൽ വ്യാജമത ലോക​സാ​മ്രാ​ജ്യ​മായ ബാബി​ലോൺ എന്ന മഹതിയെ വിട്ട്‌ ലക്ഷക്കണ​ക്കി​നു പുരു​ഷ​ന്മാ​രും സ്‌ത്രീ​ക​ളും കുട്ടി​ക​ളും ആ ആലങ്കാ​രിക വഴിയേ യാത്ര ചെയ്‌തു​കൊ​ണ്ടി​രി​ക്കു​ക​യാണ്‌. ജൂതന്മാർ ബാബി​ലോൺ വിട്ട്‌ പോന്ന​പ്പോൾ വഴിയി​ലുള്ള തടസ്സങ്ങ​ളെ​ല്ലാം മാറ്റി​യി​ട്ടു​ണ്ടെന്ന്‌ യഹോവ ഉറപ്പു​വ​രു​ത്തി. (യശ. 57:14) ആധുനി​ക​നാ​ളി​ലെ ‘വിശു​ദ്ധ​വ​ഴി​യു​ടെ’ കാര്യ​ത്തി​ലോ? ബാബി​ലോൺ എന്ന മഹതി​യിൽനിന്ന്‌ പുറത്ത്‌ കടക്കാൻ ആളുകളെ സഹായി​ക്കു​ന്ന​തി​നു​വേണ്ടി വഴി ഒരുക്കാൻ 1919-നു പല നൂറ്റാ​ണ്ടു​കൾക്കു മുമ്പു​തന്നെ ദൈവ​ഭ​യ​മുള്ള മനുഷ്യ​രെ യഹോവ ഉപയോ​ഗി​ച്ചു​തു​ടങ്ങി. (യശയ്യ 40:3 താരത​മ്യം ചെയ്യുക.) അവർ നടത്തിയ ആ മുന്നൊ​രു​ക്കങ്ങൾ വ്യാജ​മതം ഉപേക്ഷി​ക്കാ​നും ദൈവ​ജ​ന​ത്തോ​ടൊ​പ്പം യഹോ​വയെ ആരാധി​ക്കാ​നും പിൽക്കാ​ലത്ത്‌ ആത്മാർഥ​ഹൃ​ദ​യ​രായ ആളുകളെ സഹായി​ച്ചു. w23.05 15–16 ¶8-9

തന്റെ ദാസർ മുഴു​മ​ന​സ്സോ​ടെ​യും സന്തോ​ഷ​ത്തോ​ടെ​യും തന്നെ സേവി​ക്കാ​നാണ്‌ യഹോവ ആഗ്രഹി​ക്കു​ന്നത്‌. (2 കൊരി. 9:7) അങ്ങനെ​യെ​ങ്കിൽ ഒരു ആത്മീയ​ല​ക്ഷ്യ​ത്തിൽ എത്തുന്ന​തി​നു​വേണ്ടി പ്രവർത്തി​ക്കാൻ ശക്തമായ ആഗ്രഹം തോന്നാ​ത്ത​പ്പോ​ഴും നമ്മൾ അതിനു​വേണ്ടി ശ്രമി​ക്കേ​ണ്ട​തു​ണ്ടോ? പൗലോസ്‌ അപ്പോ​സ്‌ത​ലന്റെ കാര്യം നോക്കാം. അദ്ദേഹം പറഞ്ഞു: “ഞാൻ എന്റെ ശരീരത്തെ, കർശന​മായ ശിക്ഷണ​ത്തി​ലൂ​ടെ ഒരു അടിമ​യെ​പ്പോ​ലെ കൊണ്ടു​ന​ട​ക്കു​ന്നു.” (1 കൊരി. 9:25-27, അടിക്കു​റിപ്പ്‌) ശരിയായ കാര്യങ്ങൾ ചെയ്യാ​നുള്ള ശക്തമായ ആഗ്രഹം തോന്നാ​തി​രു​ന്ന​പ്പോ​ഴും അങ്ങനെ ചെയ്യാൻ പൗലോസ്‌ തന്നെത്തന്നെ നിർബ​ന്ധി​ച്ചു. അതു കണ്ടപ്പോൾ യഹോ​വ​യ്‌ക്കു സന്തോ​ഷ​മാ​യോ? തീർച്ച​യാ​യും. യഹോവ പൗലോ​സി​നെ സമൃദ്ധ​മാ​യി അനു​ഗ്ര​ഹി​ക്കു​ക​യും ചെയ്‌തു. (2 തിമൊ. 4:7, 8) പൗലോ​സി​ന്റെ കാര്യ​ത്തി​ലെ​ന്ന​പോ​ലെ ആഗ്രഹം തോന്നാ​ത്ത​പ്പോ​ഴും ലക്ഷ്യത്തിൽ എത്താൻ നമ്മൾ ശ്രമി​ക്കു​ന്നതു കാണു​മ്പോൾ യഹോ​വ​യ്‌ക്കു സന്തോഷം തോന്നും. കാരണം നമ്മൾ അതു ചെയ്യു​ന്നത്‌ ആ കാര്യ​ത്തോ​ടുള്ള ഇഷ്ടം​കൊ​ണ്ടല്ല, മറിച്ച്‌ തന്നോ​ടുള്ള ഇഷ്ടം​കൊ​ണ്ടാ​ണെന്ന്‌ യഹോ​വ​യ്‌ക്ക്‌ അറിയാം. പൗലോ​സി​നെ അനു​ഗ്ര​ഹി​ച്ച​തു​പോ​ലെ യഹോവ നമ്മുടെ ശ്രമങ്ങ​ളെ​യും അനു​ഗ്ര​ഹി​ക്കും. (സങ്കീ. 126:5) ആ അനു​ഗ്ര​ഹങ്ങൾ ആസ്വദി​ക്കു​മ്പോൾ ലക്ഷ്യത്തിൽ എത്തി​ച്ചേ​രാ​നുള്ള ശക്തമായ ആഗ്രഹം നമുക്കു വീണ്ടും തോന്നി​ത്തു​ട​ങ്ങി​യേ​ക്കാം. w23.05 29 ¶9-10

യഹോ​വ​യു​ടെ ദിവസത്തെ അതിജീ​വി​ക്കാ​ത്ത​വരെ ഉറക്കത്തി​ലാ​യി​രി​ക്കു​ന്ന​വ​രോ​ടാ​ണു അപ്പോ​സ്‌ത​ല​നായ പൗലോസ്‌ താരത​മ്യം ചെയ്‌തത്‌. അങ്ങനെ​യു​ള്ളവർ ചുറ്റും നടക്കുന്ന കാര്യ​ങ്ങ​ളോ സമയം കടന്നു​പോ​കു​ന്ന​തോ അറിയു​ന്നില്ല. അതു​കൊ​ണ്ടു​തന്നെ പ്രധാ​ന​പ്പെട്ട എന്തെങ്കി​ലും നടന്നാൽ അതു തിരി​ച്ച​റി​യാ​നോ പ്രതി​ക​രി​ക്കാ​നോ അവർക്കു കഴിയില്ല. ഇന്നു മിക്ക ആളുക​ളും ആത്മീയ​മാ​യി ഉറക്കത്തി​ലാണ്‌. (റോമ. 11:8) നമ്മൾ ജീവി​ക്കു​ന്നത്‌ അവസാന കാലത്താ​ണെ​ന്നും മഹാകഷ്ടത ഉടനെ വരു​മെ​ന്നും ഉള്ളതിന്റെ തെളി​വു​കൾ അവർ വിശ്വ​സി​ക്കു​ന്നില്ല. (2 പത്രോ. 3:3, 4) എന്നാൽ ഓരോ ദിവസം കഴിയു​ന്തോ​റും ഉണർന്നി​രി​ക്കേ​ണ്ട​തി​ന്റെ പ്രാധാ​ന്യം കൂടി​ക്കൂ​ടി വരിക​യാ​ണെന്നു നമുക്ക​റി​യാം. (1 തെസ്സ. 5:6) അതു​കൊണ്ട്‌ നമുക്ക്‌ ശാന്തത​യും സ്ഥിരത​യും ഉണ്ടായി​രി​ക്കണം. എന്തു​കൊണ്ട്‌? അങ്ങനെ​യാ​കു​മ്പോൾ ഇന്നത്തെ രാഷ്‌ട്രീ​യ​വും സാമൂ​ഹി​ക​വും ആയ പ്രശ്‌ന​ങ്ങ​ളിൽ ഉൾപ്പെ​ടാ​തെ നമ്മൾ മാറി​നിൽക്കും. യഹോ​വ​യു​ടെ ദിവസം അടുക്കു​ന്തോ​റും ഈ കാര്യ​ങ്ങ​ളിൽ ഉൾപ്പെ​ടാ​നുള്ള സമ്മർദം കൂടി​ക്കൂ​ടി വരും. എങ്കിലും അങ്ങനെ​യു​ണ്ടാ​യാൽ നമ്മൾ എന്തു ചെയ്യും എന്നോർത്ത്‌ ഉത്‌ക​ണ്‌ഠ​പ്പെ​ടേണ്ട. കാരണം ശാന്തവും സ്ഥിരത​യു​ള്ള​തും ആയ ഒരു മനസ്സു​ണ്ടാ​യി​രി​ക്കാ​നും ശരിയായ തീരു​മാ​ന​ങ്ങ​ളെ​ടു​ക്കാ​നും ദൈവാ​ത്മാ​വി​നു നമ്മളെ സഹായി​ക്കാ​നാ​കും.—ലൂക്കോ. 12:11, 12. w23.06 10 ¶6-7

ശിം​ശോൻ എന്ന പേര്‌ കേൾക്കു​മ്പോൾ നിങ്ങളു​ടെ മനസ്സി​ലേക്ക്‌ ആദ്യം വരുന്നത്‌ എന്താണ്‌? സാധ്യ​ത​യ​നു​സ​രിച്ച്‌ അദ്ദേഹ​ത്തി​ന്റെ അസാധാ​ര​ണ​മായ ശക്തിയാ​യി​രി​ക്കും. അതു ശരിയു​മാണ്‌. പക്ഷേ അദ്ദേഹം തെറ്റായ ചില തീരു​മാ​ന​ങ്ങ​ളെ​ടു​ത്തു. അതിന്റെ മോശ​മായ ഫലങ്ങൾ അനുഭ​വി​ക്കു​ക​യും ചെയ്‌തു. എങ്കിലും, യഹോവ കൂടു​ത​ലാ​യി ശ്രദ്ധി​ച്ചതു ശിം​ശോ​ന്റെ വിശ്വ​സ്‌ത​ത​യോ​ടെ​യുള്ള സേവന​മാണ്‌. അവ നമ്മുടെ പ്രയോ​ജ​ന​ത്തി​നാ​യി ബൈബി​ളിൽ ഉൾപ്പെ​ടു​ത്തു​ക​യും ചെയ്‌തു. തന്റെ ജനമായ ഇസ്രാ​യേ​ലി​നെ സഹായി​ക്കാൻ അതിശ​യ​ക​ര​മായ പലതും ചെയ്യു​ന്ന​തിന്‌ യഹോവ ശിം​ശോ​നെ ഉപയോ​ഗി​ച്ചു. ശിം​ശോൻ മരിച്ച്‌ നൂറ്റാ​ണ്ടു​കൾക്കു ശേഷം വിശ്വാ​സ​ത്തി​ന്റെ നല്ല മാതൃ​ക​ക​ളാ​യി​രുന്ന ആളുക​ളോ​ടൊ​പ്പം ശിം​ശോ​ന്റെ പേരും ഉൾപ്പെ​ടു​ത്താൻ യഹോവ അപ്പോ​സ്‌ത​ല​നായ പൗലോ​സി​നെ പ്രേരി​പ്പി​ക്കു​ക​യും ചെയ്‌തു. (എബ്രാ. 11:32-34) അദ്ദേഹ​ത്തി​ന്റെ മാതൃക നമുക്കു വലി​യൊ​രു പ്രോ​ത്സാ​ഹ​ന​മാണ്‌. കാരണം ബുദ്ധി​മു​ട്ടുള്ള സാഹച​ര്യ​ങ്ങ​ളി​ലൂ​ടെ കടന്നു​പോ​യ​പ്പോൾ അദ്ദേഹം യഹോ​വ​യിൽ ആശ്രയി​ച്ചു. ശിം​ശോ​നിൽനിന്ന്‌ നമുക്ക്‌ പലതും പഠിക്കാം. അദ്ദേഹ​ത്തി​ന്റെ മാതൃക നമ്മളെ പ്രോ​ത്സാ​ഹി​പ്പി​ക്കും. w23.09 2 ¶1-2

നമ്മുടെ പ്രശ്‌ന​ങ്ങ​ളെ​ക്കു​റി​ച്ചെ​ല്ലാം തുറന്നു​പ​റ​ഞ്ഞു​കൊണ്ട്‌ കൂടെ​ക്കൂ​ടെ യഹോ​വ​യോ​ടു പ്രാർഥി​ക്കു​ന്ന​തി​ലൂ​ടെ നമുക്കു സഹനശക്തി വർധി​പ്പി​ക്കാ​നാ​കും. (1 തെസ്സ. 5:17) ഒരുപക്ഷേ ഇപ്പോൾ നിങ്ങൾക്കു കടുത്ത പരീക്ഷ​ണങ്ങൾ ഒന്നും ഇല്ലായി​രി​ക്കാം. എങ്കിലും മനസ്സു വിഷമി​ക്കു​മ്പോ​ഴോ എന്തു ചെയ്യണ​മെന്ന്‌ അറിയാ​ത്ത​പ്പോ​ഴോ സഹായ​ത്തി​നാ​യി യഹോ​വ​യി​ലേക്കു നോക്കാ​റു​ണ്ടോ? ഇപ്പോൾ ചെറി​യ​ചെ​റിയ പ്രശ്‌ന​ങ്ങ​ളൊ​ക്കെ ഉണ്ടാകു​മ്പോൾത്തന്നെ നിങ്ങൾ അങ്ങനെ ചെയ്യു​ന്നത്‌ ഒരു ശീലമാ​ക്കു​ന്നെ​ങ്കിൽ ഭാവി​യിൽ വലിയ പ്രശ്‌നങ്ങൾ ഉണ്ടാകു​മ്പോൾ പെട്ടെ​ന്നു​തന്നെ യഹോ​വ​യി​ലേക്കു തിരി​യാൻ നിങ്ങൾ തയ്യാറാ​കും. മാത്രമല്ല, എപ്പോൾ, എങ്ങനെ നിങ്ങൾക്കു​വേണ്ടി പ്രവർത്തി​ക്ക​ണ​മെന്ന്‌ യഹോ​വ​യ്‌ക്ക്‌ കൃത്യ​മാ​യി അറിയാ​മെന്ന നിങ്ങളു​ടെ ബോധ്യം അതിലൂ​ടെ ശക്തമാ​കു​ക​യും ചെയ്യും. അത്‌ പ്രശ്‌ന​ങ്ങ​ളൊ​ക്കെ ഉണ്ടാകു​മ്പോൾ സഹിച്ചു​നിൽക്കാൻ നിങ്ങളെ സഹായി​ക്കും. (സങ്കീ. 27:1, 3) ഇന്നു പരീക്ഷ​ണ​ങ്ങ​ളൊ​ക്കെ ഉണ്ടാകു​മ്പോൾ സഹിച്ചു​നി​ന്നാൽ നാളെ മഹാക​ഷ്ട​ത​യു​ടെ സമയത്ത്‌ പിടി​ച്ചു​നിൽക്കാൻ നമുക്കു കൂടുതൽ എളുപ്പ​മാ​യി​രി​ക്കും. (റോമ. 5:3) ജീവി​ത​ത്തിൽ വിശ്വാ​സ​ത്തി​ന്റെ പരി​ശോ​ധന ഉണ്ടായ ഓരോ സമയത്തും സഹിച്ചു​നി​ന്നത്‌ അടുത്ത പരീക്ഷ​ണത്തെ നേരി​ടാൻ പല സഹോ​ദ​ര​ങ്ങ​ളെ​യും സഹായി​ച്ചി​ട്ടുണ്ട്‌. അത്‌ എങ്ങനെ​യാണ്‌? ഓരോ തവണയും യഹോ​വ​യു​ടെ സഹായ​ത്താൽ വിശ്വ​സ്‌ത​രാ​യി തുടരാൻ കഴിഞ്ഞ​തു​കൊണ്ട്‌ തങ്ങളെ സഹായി​ക്കാൻ യഹോവ ശരിക്കും ആഗ്രഹി​ക്കു​ന്നു​ണ്ടെന്ന അവരുടെ വിശ്വാ​സം ശക്തമായി. ആ വിശ്വാ​സം അടുത്ത പരീക്ഷ​ണത്തെ വിജയ​ക​ര​മാ​യി നേരി​ടാൻ അവരെ സഹായി​ച്ചു.—യാക്കോ. 1:2-4. w23.07 3 ¶7-8

വഴക്കം കാണി​ക്കാൻ യഹോ​വയെ പ്രേരി​പ്പി​ക്കുന്ന രണ്ടു ഗുണങ്ങ​ളാ​ണു താഴ്‌മ​യും അനുക​മ്പ​യും. ഉദാഹ​ര​ണ​ത്തിന്‌ സോ​ദോ​മി​ലെ ദുഷ്ടമ​നു​ഷ്യ​രെ നശിപ്പി​ക്കാൻപോ​കുന്ന സമയത്ത്‌ യഹോവ താഴ്‌മ കാണി​ച്ചത്‌ എങ്ങനെ​യാ​ണെന്നു നോക്കുക. തന്റെ ദൂതന്മാ​രെ അയച്ച്‌ യഹോവ നീതി​മാ​നായ ലോത്തി​നോ​ടു മലനാ​ട്ടി​ലേക്ക്‌ ഓടി​പ്പോ​കാൻ പറഞ്ഞു. പക്ഷേ അങ്ങോ​ട്ടു​പോ​കാൻ ഭയം തോന്നി​യ​തു​കൊണ്ട്‌ അടുത്തുള്ള ചെറിയ പട്ടണമായ സോവ​റി​ലേക്കു പോകാൻ തന്നെയും കുടും​ബ​ത്തെ​യും അനുവ​ദി​ക്ക​ണ​മെന്ന്‌ അദ്ദേഹം അപേക്ഷി​ച്ചു. യഹോ​വ​യ്‌ക്കു വേണ​മെ​ങ്കിൽ ലോത്തി​നോട്‌, ‘ഞാൻ പറയു​ന്ന​തങ്ങ്‌ അനുസ​രി​ച്ചാൽ മതി’ എന്നു പറയാ​മാ​യി​രു​ന്നു. കാരണം ആ പട്ടണവും നശിപ്പി​ക്കാൻ യഹോവ തീരു​മാ​നി​ച്ചി​രു​ന്ന​താണ്‌. എന്നിട്ടും അവി​ടേക്കു പോകാൻ യഹോവ ലോത്തി​നെ അനുവ​ദി​ച്ചു. ആ പട്ടണം നശിപ്പി​ച്ചു​മില്ല. (ഉൽപ. 19:18-22) ഇനി, വർഷങ്ങൾക്കു​ശേഷം നിനെ​വെ​യി​ലെ ആളുക​ളോട്‌ യഹോവ അനുകമ്പ കാണിച്ചു. ആ നഗര​ത്തെ​യും അതിലെ ദുഷ്ടമ​നു​ഷ്യ​രെ​യും പെട്ടെ​ന്നു​തന്നെ നശിപ്പി​ക്കു​മെന്ന്‌ അറിയി​ക്കാൻ യഹോവ യോന പ്രവാ​ച​കനെ അങ്ങോട്ട്‌ അയച്ചു. പക്ഷേ നിനെ​വെ​ക്കാർ മാനസാ​ന്ത​ര​പ്പെ​ട്ട​തു​കൊണ്ട്‌ യഹോ​വ​യ്‌ക്ക്‌ അവരോട്‌ അനുകമ്പ തോന്നു​ക​യും ആ നഗരം നശിപ്പി​ക്കേണ്ടാ എന്നു തീരു​മാ​നി​ക്കു​ക​യും ചെയ്‌തു.—യോന 3:1, 10; 4:10, 11. w23.07 21 ¶5

യഹോ​വാ​ശി​ന്റെ ജീവി​ത​ത്തിൽനിന്ന്‌ നമുക്ക്‌ എന്തു പഠിക്കാം? ആഴത്തിൽ വേരി​ല്ലാത്ത, താങ്ങു​കൊ​ടുത്ത്‌ നിറു​ത്തി​യി​രുന്ന ഒരു മരം​പോ​ലെ​യാ​യി​രു​ന്നു അദ്ദേഹം. താങ്ങാ​യി​രുന്ന യഹോ​യാദ മരിക്കു​ക​യും വിശ്വാ​സ​ത്യാ​ഗം എന്ന കാറ്റ്‌ അടിക്കു​ക​യും ചെയ്‌ത​പ്പോൾ യഹോ​വാശ്‌ മറിഞ്ഞു​വീ​ണു. ഇതു നമ്മളെ ശക്തമാ​യൊ​രു പാഠം പഠിപ്പി​ക്കു​ന്നു. നമുക്കുള്ള ദൈവ​ഭയം മറ്റു സഹോ​ദ​ര​ങ്ങ​ളെ​യോ കുടും​ബാം​ഗ​ങ്ങ​ളെ​യോ മാത്രം ആശ്രയി​ച്ചാ​യി​രി​ക്ക​രുത്‌. പകരം നമുക്കു​തന്നെ ദൈവ​വു​മാ​യി വളരെ അടുത്ത ഒരു ബന്ധമു​ണ്ടാ​യി​രി​ക്കണം. അതിനു​വേണ്ടി പതിവാ​യി ബൈബിൾ പഠിക്കു​ക​യും അതെക്കു​റിച്ച്‌ ആഴത്തിൽ ചിന്തി​ക്കു​ക​യും പ്രാർഥി​ക്കു​ക​യും ഒക്കെ ചെയ്‌തു​കൊ​ണ്ടു ദൈവ​ത്തോ​ടുള്ള സ്‌നേ​ഹ​വും ഭയാദ​ര​വും നമ്മൾ കൂടുതൽ ശക്തമാ​ക്കണം. (യിരെ. 17:7, 8; കൊലോ. 2:6) യഹോവ നമ്മളിൽനിന്ന്‌ ഒരുപാ​ടൊ​ന്നും പ്രതീ​ക്ഷി​ക്കു​ന്നില്ല. സഭാ​പ്ര​സം​ഗകൻ 12:13-ൽ യഹോവ നമ്മളോട്‌ എന്താണ്‌ ആവശ്യ​പ്പെ​ടു​ന്ന​തെന്നു ചുരുക്കി പറഞ്ഞി​ട്ടുണ്ട്‌. അവിടെ പറയുന്നു: “സത്യ​ദൈ​വത്തെ ഭയപ്പെട്ട്‌ ദൈവ​ക​ല്‌പ​നകൾ അനുസ​രി​ക്കുക. മനുഷ്യ​ന്റെ കർത്തവ്യം അതാണ​ല്ലോ.” ദൈവ​ഭ​യ​മു​ണ്ടെ​ങ്കിൽ ഭാവി​യിൽ എന്തൊക്കെ സംഭവി​ച്ചാ​ലും വിശ്വ​സ്‌ത​രാ​യി തുടരാൻ നമുക്കാ​കും. യഹോ​വ​യു​മാ​യുള്ള നമ്മുടെ സ്‌നേ​ഹ​ബന്ധം തകർക്കാൻ യാതൊ​ന്നി​നു​മാ​കില്ല. w23.06 19 ¶17-19

5-ാം വാക്യം തുടങ്ങു​ന്നതു “സിംഹാ​സ​ന​ത്തിൽ ഇരിക്കു​ന്നവൻ” പറഞ്ഞു എന്ന വാക്കു​ക​ളോ​ടെ​യാണ്‌. ഇതി​നൊ​രു പ്രത്യേ​ക​ത​യുണ്ട്‌. കാരണം മൂന്നു സന്ദർഭ​ങ്ങ​ളിൽ മാത്രമേ യഹോവ നേരിട്ട്‌ സംസാ​രി​ക്കു​ന്ന​താ​യി വെളി​പാ​ടു പുസ്‌ത​ക​ത്തിൽ പറഞ്ഞി​ട്ടു​ള്ളൂ. അതി​ലൊ​ന്നാണ്‌ ഇത്‌. ഈ ഉറപ്പു തന്നിരി​ക്കു​ന്നത്‌ ഒരു ദൈവ​ദൂ​ത​നോ യേശു​പോ​ലു​മോ അല്ല, യഹോ​വ​ത​ന്നെ​യാണ്‌. തുടർന്നു​പ​റ​യുന്ന വാക്കുകൾ വിശ്വ​സി​ക്കാ​മെ​ന്നാണ്‌ അതു കാണി​ക്കു​ന്നത്‌. കാരണം യഹോ​വ​യ്‌ക്കു ‘നുണ പറയാൻ കഴിയില്ല.’ (തീത്തോ. 1:2) അതു​കൊണ്ട്‌, വെളി​പാട്‌ 21:5, 6-ൽ പറയുന്ന കാര്യങ്ങൾ നമുക്കു വിശ്വ​സി​ക്കാം. യഹോവ പറയുന്നു: “ഇതാ, ഞാൻ എല്ലാം പുതി​യ​താ​ക്കു​ന്നു.” “ഇതാ” എന്നു പരിഭാഷ ചെയ്‌തി​രി​ക്കുന്ന ഗ്രീക്കു​പദം വെളി​പാട്‌ പുസ്‌ത​ക​ത്തിൽ പല വാക്യ​ങ്ങ​ളി​ലും കാണാം. ദൈവം തുടർന്ന്‌ എന്താണു പറയു​ന്നത്‌? “ഞാൻ എല്ലാം പുതി​യ​താ​ക്കു​ന്നു.” ഇവിടെ, ഞാൻ എല്ലാം പുതി​യ​താ​ക്കും എന്നല്ല പുതി​യ​താ​ക്കു​ന്നു എന്നാണ്‌ യഹോവ പറഞ്ഞത്‌. ഭാവി​യിൽ കൊണ്ടു​വ​രാൻപോ​കുന്ന മാറ്റങ്ങ​ളെ​ക്കു​റി​ച്ചാണ്‌ യഹോവ പറയു​ന്ന​തെ​ങ്കി​ലും അത്‌ ഇപ്പോൾത്തന്നെ ചെയ്യു​ന്ന​തു​പോ​ലെ​യാണ്‌ ഇവിടെ പറഞ്ഞി​രി​ക്കു​ന്നത്‌. കാരണം താൻ വാഗ്‌ദാ​നം ചെയ്‌തി​രി​ക്കുന്ന കാര്യങ്ങൾ നിറ​വേ​റു​മെന്ന്‌ യഹോ​വ​യ്‌ക്ക്‌ അത്ര ഉറപ്പാണ്‌.—യശ. 46:10. w23.11 3–4 ¶7-8

പത്രോസ്‌ തന്റെ ബലഹീ​ന​തകൾ മറിക​ട​ക്കാൻ പാടു​പെട്ടു. ചില ഉദാഹ​ര​ണങ്ങൾ നോക്കാം. തിരു​വെ​ഴു​ത്തു​ക​ളിൽ മുൻകൂ​ട്ടി​പ്പ​റ​ഞ്ഞി​രി​ക്കു​ന്ന​തു​പോ​ലെ താൻ കഷ്ടതകൾ സഹിച്ച്‌ മരിക്കു​മെന്നു യേശു ഒരിക്കൽ പറഞ്ഞ​പ്പോൾ, പത്രോസ്‌ യേശു​വി​നെ ശകാരി​ച്ചു. (മർക്കോ. 8:31-33) ഇനി, പത്രോ​സും മറ്റ്‌ അപ്പോ​സ്‌ത​ല​ന്മാ​രും പല തവണ തങ്ങളിൽ ആരാണു വലിയവൻ എന്നതി​നെ​ക്കു​റിച്ച്‌ തർക്കി​ച്ചി​ട്ടുണ്ട്‌. (മർക്കോ. 9:33, 34) യേശു​വി​ന്റെ മരണത്തി​ന്റെ തലേ രാത്രി പത്രോസ്‌ എടുത്തു​ചാ​ടി പ്രവർത്തി​ച്ചു. ഒരാളു​ടെ ചെവി വെട്ടി​ക്ക​ളഞ്ഞു. (യോഹ. 18:10) അതേ രാത്രി​തന്നെ പേടി കാരണം പത്രോസ്‌ മൂന്നു തവണ തന്റെ ഏറ്റവും അടുത്ത സുഹൃ​ത്തായ യേശു​വി​നെ തള്ളിപ്പ​റഞ്ഞു. (മർക്കോ. 14:66-72) അത്‌ ഓർത്ത്‌ പത്രോസ്‌ പിന്നീട്‌ ഒരുപാ​ടു കരഞ്ഞു. നിരാ​ശ​യിൽ ആണ്ടു​പോയ തന്റെ അപ്പോ​സ്‌ത​ലനെ യേശു കൈവി​ട്ടില്ല. പുനരു​ത്ഥാ​ന​ശേഷം യേശു പത്രോ​സി​നെ ചെന്ന്‌ കാണു​ക​യും തന്നോ​ടുള്ള സ്‌നേഹം തുറന്നു​പ​റ​യാൻ അവസരം കൊടു​ക്കു​ക​യും ചെയ്‌തു. കൂടാതെ, താഴ്‌മ​യോ​ടെ തന്റെ ആടുകളെ മേയ്‌ക്കാ​നുള്ള ഉത്തരവാ​ദി​ത്വ​വും യേശു അദ്ദേഹത്തെ ഏൽപ്പിച്ചു. (യോഹ. 21:15-17) യേശു തന്നോട്‌ ആവശ്യ​പ്പെ​ട്ടതു ചെയ്യാൻ പത്രോസ്‌ തയ്യാറാ​യി. പെന്തി​ക്കോ​സ്‌ത്‌ ദിവസം അദ്ദേഹം യരുശ​ലേ​മി​ലു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു. അങ്ങനെ ആദ്യമാ​യി പരിശു​ദ്ധാ​ത്മാ​വി​നാൽ അഭി​ഷേകം ലഭിച്ച​വ​രു​ടെ കൂട്ടത്തി​ലാ​യി​രി​ക്കാൻ അദ്ദേഹ​ത്തി​നു കഴിഞ്ഞു. w23.09 22 ¶6-7

“ദൈവ​ത്തി​ന്റെ ആട്ടിൻപ​റ്റത്തെ മേയ്‌ക്കുക” എന്ന്‌ അപ്പോ​സ്‌ത​ല​നായ പത്രോസ്‌ സഹമൂ​പ്പ​ന്മാ​രോ​ടു പറഞ്ഞു. (1 പത്രോ. 5:1-4.) നിങ്ങൾ ഒരു മൂപ്പനാ​ണെ​ങ്കിൽ സഹോ​ദ​ര​ങ്ങളെ നിങ്ങൾ സ്‌നേ​ഹി​ക്കു​ന്നു​ണ്ടെ​ന്നും അവർക്കു വേണ്ട സഹായ​വും പ്രോ​ത്സാ​ഹ​ന​വും നൽകാൻ ആഗ്രഹി​ക്കു​ന്നു​ണ്ടെ​ന്നും ഉറപ്പാണ്‌. പക്ഷേ തിരക്കും ക്ഷീണവും കാരണം ആ ഉത്തരവാ​ദി​ത്വം ചെയ്യാൻ ചില​പ്പോ​ഴെ​ങ്കി​ലും നിങ്ങൾക്കു ബുദ്ധി​മു​ട്ടു തോന്നി​യേ​ക്കാം. അപ്പോൾ നിങ്ങളെ എന്തു സഹായി​ക്കും? നിങ്ങളു​ടെ ഉത്‌ക​ണ്‌ഠ​ക​ളെ​ക്കു​റിച്ച്‌ യഹോ​വ​യോ​ടു തുറന്നു​പ​റ​യുക. പത്രോസ്‌ എഴുതി: “ആരെങ്കി​ലും . . . ശുശ്രൂ​ഷി​ക്കു​ന്നെ​ങ്കിൽ ദൈവം നൽകുന്ന ശക്തിയിൽ ആശ്രയിച്ച്‌ ശുശ്രൂ​ഷി​ക്കട്ടെ.” (1 പത്രോ. 4:11) ഈ വ്യവസ്ഥി​തി​യിൽ പൂർണ​മാ​യി പരിഹ​രി​ക്കാൻ കഴിയാത്ത പ്രശ്‌ന​ങ്ങ​ളാ​യി​രി​ക്കാം ചില​പ്പോൾ സഹോ​ദ​രങ്ങൾ അനുഭ​വി​ക്കു​ന്നത്‌. എന്നാൽ മറ്റാ​രെ​ക്കാ​ളും നന്നായി അവരെ സഹായി​ക്കാൻ ‘മുഖ്യ​യി​ട​യ​നായ’ യേശു​ക്രി​സ്‌തു​വി​നു കഴിയു​മെന്ന കാര്യം ഓർക്കുക. ഇപ്പോ​ഴും പുതിയ ഭൂമി​യി​ലും യേശു അങ്ങനെ ചെയ്യും. യഹോവ മൂപ്പന്മാ​രിൽനിന്ന്‌ പ്രതീ​ക്ഷി​ക്കു​ന്നതു സഹോ​ദ​ര​ങ്ങളെ സ്‌നേ​ഹി​ക്കാ​നും അവർക്ക്‌ ഇടയവേല ചെയ്യാ​നും ‘ആട്ടിൻപ​റ്റ​ത്തി​നു മാതൃ​ക​ക​ളാ​യി​രി​ക്കാ​നും’ മാത്ര​മാണ്‌. w23.09 29–30 ¶13-14

നമ്മൾ മാനു​ഷി​ക​മായ ചിന്താ​രീ​തി​ക്കു വഴി​പ്പെ​ട​രുത്‌. മാനു​ഷി​ക​മായ രീതി​യി​ലാ​ണു കാര്യ​ങ്ങളെ കാണു​ന്ന​തെ​ങ്കിൽ നമ്മൾ യഹോ​വ​യെ​യും യഹോ​വ​യു​ടെ നിലവാ​ര​ങ്ങ​ളെ​യും അവഗണി​ക്കാൻ തുടങ്ങി​യേ​ക്കാം. (1 കൊരി. 3:19) ‘ഈ ലോക​ത്തി​ന്റെ ജ്ഞാനത്തി​നു’ ചേർച്ച​യിൽ പ്രവർത്തി​ക്കാ​നാ​യി​രി​ക്കാം മിക്ക​പ്പോ​ഴും നമ്മുടെ സ്വാഭാ​വി​ക​ചാ​യ്‌വ്‌. പെർഗ​മൊ​സി​ലെ​യും തുയ​ഥൈ​ര​യി​ലെ​യും ചില ക്രിസ്‌ത്യാ​നി​കൾ ആ കെണി​യിൽ വീണു​പോ​യി. അവർ അവിടത്തെ ആളുക​ളു​ടെ അധാർമി​ക​പ്ര​വൃ​ത്തി​ക​ളും വിഗ്ര​ഹാ​രാ​ധ​ന​യും തങ്ങളെ സ്വാധീ​നി​ക്കാൻ അനുവ​ദി​ച്ചു. ലൈം​ഗിക അധാർമി​കത വെച്ചു​പൊ​റു​പ്പി​ച്ച​തി​ന്റെ പേരിൽ ആ രണ്ടു സഭകൾക്കും യേശു ശക്തമായ തിരുത്തൽ നൽകി. (വെളി. 2:14, 20) ഇന്നും തെറ്റായ ചിന്തകൾക്ക​നു​സ​രിച്ച്‌ പ്രവർത്തി​ക്കാ​നുള്ള സമ്മർദം നമുക്കും നേരി​ടാ​റുണ്ട്‌. നമ്മുടെ നിയമങ്ങൾ അങ്ങേയറ്റം കർക്കശ​മാ​ണെ​ന്നും ചില​തൊ​ക്കെ അനുസ​രി​ച്ചി​ല്ലെ​ങ്കി​ലും കുഴപ്പ​മി​ല്ലെ​ന്നും നമ്മളെ വിശ്വ​സി​പ്പി​ക്കാൻ കുടും​ബാം​ഗ​ങ്ങ​ളോ കൂട്ടു​കാ​രോ ശ്രമി​ച്ചേ​ക്കാം. ബൈബി​ളി​ന്റെ ധാർമി​ക​നി​ല​വാ​രങ്ങൾ പഴഞ്ചനാ​ണെ​ന്നും നമ്മുടെ ആഗ്രഹ​ങ്ങൾക്കു വഴങ്ങി​ക്കൊ​ടു​ക്കു​ന്നതു ഒരു തെറ്റ​ല്ലെ​ന്നും ഒക്കെയാ​യി​രി​ക്കാം അവർ പറയു​ന്നത്‌. ഇനി, മറ്റു ചില​പ്പോൾ യഹോവ വേണ്ടത്ര നിർദേ​ശങ്ങൾ തന്നിട്ടി​ല്ലെന്നു നമുക്കു തോന്നി​യേ​ക്കാം. അതു​കൊ​ണ്ടു​തന്നെ ‘എഴുതി​യി​രി​ക്കു​ന്ന​തിന്‌ അപ്പുറം പോകാൻ’ നമു​ക്കൊ​രു പ്രവണത തോന്നാ​നി​ട​യുണ്ട്‌.—1 കൊരി. 4:6. w23.07 16 ¶10-11

യേശു​വി​ന്റെ അമ്മയായ മറിയ​യ്‌ക്ക്‌ നല്ല ധൈര്യം ആവശ്യ​മാ​യി​രു​ന്നു. കല്യാണം കഴിക്കാത്ത മറിയ​യോട്‌ ഒരു കുഞ്ഞിനെ ഗർഭം ധരിക്കു​മെന്നു ഗബ്രി​യേൽ ദൂതൻ പറഞ്ഞ​പ്പോൾ മറിയ​യ്‌ക്ക്‌ എന്തുമാ​ത്രം ഉത്‌കണ്‌ഠ തോന്നി​ക്കാ​ണും! ഇനി, കുട്ടി​കളെ വളർത്തി പരിച​യ​മൊ​ന്നും ഇല്ലാതി​രുന്ന മറിയ​യ്‌ക്ക്‌ ഭാവി​യിൽ മിശി​ഹ​യാ​കു​മാ​യി​രുന്ന കുഞ്ഞിനെ വളർത്തു​ന്ന​തി​നുള്ള വലി​യൊ​രു നിയമ​ന​മാണ്‌ ഇപ്പോൾ ലഭിച്ചി​രി​ക്കു​ന്നത്‌. ലൈം​ഗി​ക​ബ​ന്ധ​ങ്ങ​ളി​ലൊ​ന്നും ഏർപ്പെ​ടാ​തെ​യാ​ണു താൻ ഇപ്പോൾ ഗർഭി​ണി​യാ​യി​രി​ക്കു​ന്ന​തെന്ന കാര്യം, കല്യാണം കഴിക്കാൻ പോകുന്ന യോ​സേ​ഫി​നോ​ടു പറയു​ന്ന​തും മറിയ​യ്‌ക്ക്‌ ഒട്ടും എളുപ്പ​മുള്ള കാര്യ​മാ​യി​രു​ന്നില്ല. (ലൂക്കോ. 1:26-33) മറിയ​യ്‌ക്ക്‌ എങ്ങനെ​യാ​ണു ധൈര്യം കിട്ടി​യത്‌? മറിയ മറ്റുള്ള​വ​രു​ടെ സഹായം തേടി. ഉദാഹ​ര​ണ​ത്തിന്‌, ആ നിയമ​ന​ത്തെ​ക്കു​റി​ച്ചുള്ള കൂടു​ത​ലായ കാര്യങ്ങൾ മറിയ ഗബ്രി​യേൽ ദൂത​നോ​ടു ചോദി​ച്ച​റി​ഞ്ഞു. (ലൂക്കോ. 1:34) അതു കഴിഞ്ഞ്‌ അധികം വൈകാ​തെ മറിയ ബന്ധുവായ എലിസ​ബ​ത്തി​നെ കാണാൻ വളരെ ദൂരം യാത്ര ചെയ്‌ത്‌ യഹൂദ​യി​ലെ “മലനാ​ട്ടി​ലുള്ള” ഒരു നഗരത്തി​ലേക്കു പോയി. എലിസ​ബത്ത്‌ മറിയയെ അഭിന​ന്ദി​ക്കു​ക​യും ദൈവാ​ത്മാവ്‌ പ്രചോ​ദി​പ്പി​ച്ചിട്ട്‌, ജനിക്കാ​നി​രി​ക്കുന്ന കുഞ്ഞി​നെ​ക്കു​റിച്ച്‌ സന്തോഷം നൽകുന്ന ഒരു കാര്യം മറിയ​യോ​ടു മുൻകൂ​ട്ടി പറയു​ക​യും ചെയ്‌തു. (ലൂക്കോ. 1:39-45) അപ്പോൾ യഹോവ “തന്റെ കൈ​കൊണ്ട്‌ വലിയ കാര്യങ്ങൾ ചെയ്‌തി​രി​ക്കു​ന്നു” എന്നു മറിയ പറഞ്ഞു. (ലൂക്കോ. 1:46-51) ഗബ്രി​യേൽ ദൂതനി​ലൂ​ടെ​യും എലിസ​ബ​ത്തി​ലൂ​ടെ​യും യഹോവ മറിയ​യ്‌ക്കു വേണ്ട ധൈര്യം കൊടു​ത്തു. w23.10 14–15 ¶10-12

ക്രിസ്‌തു​വി​ന്റെ ശിഷ്യ​ന്മാ​രിൽ കുറച്ച്‌ പേർ പരിശു​ദ്ധാ​ത്മാ​വി​നാൽ അഭി​ഷേകം ചെയ്യ​പ്പെ​ടു​ക​യും അവർ യഹോ​വ​യു​മാ​യുള്ള ഒരു പ്രത്യേ​ക​ബ​ന്ധ​ത്തി​ലേക്കു വരുക​യും ചെയ്‌തി​രി​ക്കു​ന്നു. ആ 1,44,000 പേർ യേശു​വി​നോ​ടൊ​പ്പം സ്വർഗ​ത്തിൽ പുരോ​ഹി​ത​ന്മാ​രാ​യി സേവി​ക്കാ​നു​ള്ള​വ​രാണ്‌. (വെളി. 14:1) അവർ ഭൂമി​യിൽ ആയിരി​ക്കു​മ്പോൾത്തന്നെ ദൈവം അവരെ പരിശു​ദ്ധാ​ത്മാ​വി​നാൽ അഭി​ഷേകം ചെയ്‌ത്‌ തന്റെ സ്വന്തം പുത്ര​ന്മാ​രാ​യി ദത്തെടു​ക്കു​ന്നു. യഹോ​വ​യു​മാ​യി അവർക്കുള്ള ഈ പ്രത്യേ​ക​ബ​ന്ധ​ത്തെ​യാ​ണു വിശു​ദ്ധ​കൂ​ടാ​ര​ത്തി​ലെ വിശു​ദ്ധ​സ്ഥലം സൂചി​പ്പി​ക്കു​ന്നത്‌. (റോമ. 8:15-17) ഇനി, വിശു​ദ്ധ​കൂ​ടാ​ര​ത്തി​ലെ അതിവി​ശു​ദ്ധം സൂചി​പ്പി​ക്കു​ന്നത്‌ യഹോ​വ​യു​ടെ വാസസ്ഥ​ല​മായ സ്വർഗ​ത്തെ​യാണ്‌. വിശു​ദ്ധ​കൂ​ടാ​ര​ത്തി​ലെ ഈ രണ്ടു ഭാഗങ്ങളെ വേർതി​രി​ക്കുന്ന “തിരശ്ശീല” അർഥമാ​ക്കു​ന്നത്‌ യേശു​വി​ന്റെ മനുഷ്യ​ശ​രീ​ര​ത്തെ​യാണ്‌. മനുഷ്യ​ശ​രീ​ര​ത്തിൽ ആയിരി​ക്കു​ന്നി​ട​ത്തോ​ളം കാലം യേശു​വിന്‌ ആത്മീയാ​ല​യ​ത്തി​ന്റെ ശ്രേഷ്‌ഠ​നായ മഹാപു​രോ​ഹി​തൻ എന്ന നിലയിൽ സ്വർഗ​ത്തി​ലേക്കു പ്രവേ​ശി​ക്കാ​നാ​കു​മാ​യി​രു​ന്നില്ല. മുഴു മനുഷ്യ​കു​ടും​ബ​ത്തി​നും​വേണ്ടി യേശു തന്റെ ശരീരം ഒരു ബലിയാ​യി അർപ്പി​ച്ച​തി​ലൂ​ടെ എല്ലാ അഭിഷി​ക്ത​ക്രി​സ്‌ത്യാ​നി​കൾക്കും സ്വർഗീ​യ​ജീ​വൻ നേടാ​നുള്ള വഴി തുറന്നു​കൊ​ടു​ക്കു​ക​യാ​യി​രു​ന്നു. സ്വർഗീ​യ​ജീ​വൻ കിട്ടാൻ അവരും തങ്ങളുടെ മനുഷ്യ​ശ​രീ​രം ഉപേക്ഷി​ക്കേ​ണ്ട​തുണ്ട്‌—എബ്രാ. 10:19, 20; 1 കൊരി. 15:50. w23.10 28 ¶13

എഫ്രയീ​മ്യർ കുറ്റ​പ്പെ​ടു​ത്തി​യ​പ്പോൾ ഗിദെ​യോൻ ദേഷ്യ​പ്പെ​ട്ടില്ല. പകരം ശാന്തമാ​യി​ട്ടാ​ണു പ്രതി​ക​രി​ച്ചത്‌. (ന്യായാ. 8:1-3) അവർക്കു പറയാ​നു​ള്ളതു ക്ഷമയോ​ടെ കേൾക്കു​ക​യും ദയയോ​ടെ മറുപടി പറയു​ക​യും ചെയ്‌തു​കൊണ്ട്‌ അദ്ദേഹം താഴ്‌മ കാണിച്ചു. അങ്ങനെ ആ പ്രശ്‌നം പരിഹ​രി​ക്കാ​നാ​യി. ഇന്നു മൂപ്പന്മാ​രും ആരെങ്കി​ലും തങ്ങളെ കുറ്റ​പ്പെ​ടു​ത്തു​മ്പോൾ ദേഷ്യ​പ്പെ​ടാ​തെ അവർക്കു പറയാ​നു​ള്ളതു ശ്രദ്ധി​ച്ചു​കേൾക്കു​ക​യും ശാന്തമാ​യി പ്രതി​ക​രി​ക്കു​ക​യും ചെയ്‌തു​കൊണ്ട്‌ ഗിദെ​യോ​ന്റെ മാതൃക അനുക​രി​ക്കു​ന്നു. (യാക്കോ. 3:13) അങ്ങനെ സഭയിൽ സമാധാ​നം നിലനി​റു​ത്താൻ അവർക്കാ​കു​ന്നു. മിദ്യാ​ന്യ​രു​ടെ​മേൽ ജയം നേടി​യ​പ്പോൾ ആളുകൾ വന്ന്‌ ഗിദെ​യോ​നെ പ്രശം​സി​ച്ചു. പക്ഷേ അദ്ദേഹം അവരുടെ ശ്രദ്ധ തന്നിൽനിന്ന്‌ യഹോ​വ​യി​ലേക്കു തിരി​ച്ചു​വി​ടു​ക​യാണ്‌ ചെയ്‌തത്‌. (ന്യായാ. 8:22, 23) ഇന്നു മൂപ്പന്മാർക്ക്‌ എങ്ങനെ ഗിദെ​യോ​ന്റെ മാതൃക അനുക​രി​ക്കാം? തങ്ങൾ ചെയ്യുന്ന കാര്യ​ങ്ങൾക്കുള്ള മഹത്ത്വം യഹോ​വ​യ്‌ക്കു നൽകി​ക്കൊണ്ട്‌. (1 കൊരി. 4:6, 7) ഉദാഹ​ര​ണ​ത്തിന്‌ ഒരു മൂപ്പന്റെ പഠിപ്പി​ക്കൽരീ​തി വളരെ നല്ലതാ​ണെന്ന്‌ ആരെങ്കി​ലും പറയുന്നു എന്നിരി​ക്കട്ടെ. അപ്പോൾ, താൻ പഠിപ്പി​ക്കു​ന്നത്‌ ദൈവ​വ​ച​ന​ത്തിൽനി​ന്നാ​ണെ​ന്നും യഹോ​വ​യു​ടെ സംഘട​ന​യി​ലൂ​ടെ നമുക്കു കിട്ടുന്ന പരിശീ​ല​ന​മാ​ണു തന്നെ അതിനു സഹായി​ക്കു​ന്ന​തെ​ന്നും അദ്ദേഹ​ത്തി​നു പറയാ​നാ​കും. ഇനി, തങ്ങൾ പഠിപ്പി​ക്കു​ന്നത്‌ യഹോ​വ​യ്‌ക്കു മഹത്ത്വം നൽകുന്ന രീതി​യി​ലാ​ണോ അതോ തങ്ങളി​ലേക്ക്‌ അനാവ​ശ്യ​ശ്രദ്ധ ആകർഷി​ക്കുന്ന തരത്തി​ലാ​ണോ എന്നും മൂപ്പന്മാർക്ക്‌ ഇടയ്‌ക്കി​ടെ ചിന്തി​ക്കാ​വു​ന്ന​താണ്‌. w23.06 4 ¶7-8

പ്രാർഥ​ന​യിൽ നമ്മൾ ചോദി​ക്കുന്ന കാര്യ​ങ്ങൾക്ക്‌ ഉത്തരം കിട്ടു​ന്നി​ല്ലെ​ങ്കിൽ നമുക്കു സ്വയം ചോദി​ക്കാം, ‘ഞാൻ പ്രാർഥി​ക്കു​ന്നതു ശരിയായ കാര്യ​ത്തി​നു​വേ​ണ്ടി​യാ​ണോ?’ നമ്മുടെ കാര്യ​ത്തിൽ എന്താണ്‌ ഏറ്റവും നല്ലതെന്നു നമുക്ക്‌ അറിയാ​മെ​ന്നാ​ണു മിക്ക​പ്പോ​ഴും നമ്മൾ ചിന്തി​ക്കു​ന്നത്‌. എന്നാൽ നമ്മുടെ മുന്നോ​ട്ടുള്ള ജീവിതം കണക്കി​ലെ​ടു​ക്കു​മ്പോൾ നമ്മൾ ആവശ്യ​പ്പെ​ടുന്ന കാര്യം നമുക്കു ശരിക്കും പ്രയോ​ജനം ചെയ്യണ​മെ​ന്നില്ല. നമ്മുടെ പ്രശ്‌ന​ത്തി​നു നമ്മൾ ആവശ്യ​പ്പെ​ടു​ന്ന​തി​നെ​ക്കാൾ മികച്ച ഒരു പരിഹാ​രം വേറെ ഉണ്ടായി​രി​ക്കാം. ഇനി, ചില​പ്പോൾ നമ്മൾ അപേക്ഷിച്ച കാര്യം യഹോ​വ​യു​ടെ ഇഷ്ടത്തിനു ചേർച്ച​യി​ലു​ള്ള​താ​യി​രി​ക്കില്ല. (1 യോഹ. 5:14) ഉദാഹ​ര​ണ​ത്തിന്‌, മാതാ​പി​താ​ക്ക​ളു​ടെ കാര്യ​മെ​ടു​ക്കുക. തങ്ങളുടെ കുട്ടി സത്യത്തിൽ തുടരാ​നി​ട​യാ​ക്ക​ണ​മെന്ന്‌ അവർ യഹോ​വ​യോ​ടു പ്രാർഥി​ക്കു​ന്നു. അങ്ങനെ അപേക്ഷി​ക്കു​ന്നത്‌ ഒരു തെറ്റല്ല. എന്നാൽ ഓർക്കേണ്ട കാര്യം, തന്നെ സേവി​ക്കാൻ യഹോവ ആരെയും നിർബ​ന്ധി​ക്കു​ന്നില്ല എന്നതാണ്‌. മക്കൾ ഉൾപ്പെടെ നമ്മൾ എല്ലാവ​രും അതു സ്വയം തിര​ഞ്ഞെ​ടു​ക്കാ​നാണ്‌ യഹോവ പ്രതീ​ക്ഷി​ക്കു​ന്നത്‌. (ആവ. 10:12, 13; 30:19, 20) അതു​കൊണ്ട്‌ യഹോ​വയെ സ്‌നേ​ഹി​ക്കാ​നും സുഹൃ​ത്താ​ക്കാ​നും പ്രേരി​പ്പി​ക്കുന്ന വിധത്തിൽ കുട്ടിയെ പഠിപ്പി​ക്കാൻ സഹായി​ക്ക​ണ​മെന്നു മാതാ​പി​താ​ക്കൾക്ക്‌ യഹോ​വ​യോ​ടു പ്രാർഥി​ക്കാൻ കഴിയും.—സുഭാ. 22:6; എഫെ. 6:4. w23.11 21 ¶5; 23 ¶12

മറ്റുള്ള​വരെ ആശ്വസി​പ്പി​ക്കു​ന്നത്‌ അവരോ​ടുള്ള സ്‌നേഹം തെളി​യി​ക്കാ​നുള്ള ഒരു പ്രധാ​ന​വി​ധ​മാ​യി​രി​ക്കു​ന്നത്‌ എന്തു​കൊ​ണ്ടാണ്‌? ബൈബിൾവാ​ക്യ​ങ്ങ​ളെ​ക്കു​റിച്ച്‌ വിശദീ​ക​രി​ക്കുന്ന ഒരു പുസ്‌തകം പറയു​ന്ന​ത​നു​സ​രിച്ച്‌ ‘ആശ്വസി​പ്പി​ക്കുക’ എന്നതിനു പൗലോസ്‌ ഉപയോ​ഗി​ച്ചി​രി​ക്കുന്ന വാക്കിന്റെ അർഥം “പ്രശ്‌ന​ങ്ങ​ളി​ലൂ​ടെ കടന്നു​പോ​കുന്ന ഒരാളെ പ്രോ​ത്സാ​ഹി​പ്പി​ക്കാൻവേണ്ടി അയാളു​ടെ അടുത്ത്‌ നിൽക്കുക” എന്നാണ്‌. അതു​കൊണ്ട്‌ കഷ്ടതയി​ലാ​യി​രി​ക്കുന്ന ഒരു സഹോ​ദ​രനെ നമ്മൾ ആശ്വസി​പ്പി​ക്കു​ന്ന​തി​ലൂ​ടെ തളർന്നു​പോ​കാ​തെ ജീവന്റെ പാതയിൽ തുടർന്നും നടക്കാൻ നമ്മൾ ആ വ്യക്തിയെ സഹായി​ക്കു​ക​യാ​യി​രി​ക്കും. അങ്ങനെ ഓരോ തവണ സഹോ​ദ​ര​ങ്ങളെ ആശ്വസി​പ്പി​ക്കു​മ്പോ​ഴും അവരെ സ്‌നേ​ഹി​ക്കു​ന്നു​ണ്ടെന്നു നമ്മൾ തെളി​യി​ക്കു​ക​യാണ്‌. (2 കൊരി. 7:6, 7, 13) അനുകമ്പ തോന്നു​ന്ന​തും ആശ്വാസം നൽകു​ന്ന​തും തമ്മിൽ അടുത്ത ബന്ധമുണ്ട്‌. കാരണം, കഷ്ടതയി​ലാ​യി​രി​ക്കുന്ന ആരോ​ടെ​ങ്കി​ലും അനുകമ്പ തോന്നു​ന്ന​യാൾ ആ വ്യക്തിയെ ആശ്വസി​പ്പി​ക്കാ​നും എങ്ങനെ​യും അദ്ദേഹത്തെ സഹായി​ക്കാ​നും ആഗ്രഹി​ക്കും. അതു​കൊണ്ട്‌ മറ്റുള്ള​വ​രോട്‌ അനുകമ്പ തോന്നു​മ്പോ​ഴാണ്‌ അവരെ ആശ്വസി​പ്പി​ക്കാൻ നമ്മൾ തയ്യാറാ​കു​ന്നത്‌. യഹോ​വ​യു​ടെ അനുകമ്പ ദൈവം നൽകുന്ന ആശ്വാ​സ​വു​മാ​യി എങ്ങനെ ബന്ധപ്പെ​ട്ടി​രി​ക്കു​ന്നെന്നു പൗലോസ്‌ വ്യക്തമാ​ക്കി. യഹോ​വ​യെ​ക്കു​റിച്ച്‌ അദ്ദേഹം പറഞ്ഞു: “ദൈവം മനസ്സലി​വുള്ള പിതാ​വും ഏതു സാഹച​ര്യ​ത്തി​ലും ആശ്വാസം തരുന്ന ദൈവ​വും ആണല്ലോ.”—2 കൊരി. 1:3. w23.11 9–10 ¶8-10

ക്രിസ്‌തു​വി​ന്റെ അനുഗാ​മി​കൾക്കെ​ല്ലാം കഷ്ടതയു​ണ്ടാ​കും എന്നതാണു വസ്‌തുത. പൗലോ​സി​നെ​ക്കു​റിച്ച്‌ ചിന്തി​ക്കുക. പൗലോസ്‌ തെസ്സ​ലോ​നി​ക്യ​യി​ലുള്ള ക്രിസ്‌ത്യാ​നി​ക​ളോ​ടു പറഞ്ഞു: “നമ്മൾ കഷ്ടതകൾ സഹി​ക്കേ​ണ്ടി​വ​രു​മെന്നു നിങ്ങളു​ടെ​കൂ​ടെ ആയിരു​ന്ന​പ്പോൾത്തന്നെ ഞങ്ങൾ മുൻകൂ​ട്ടി​പ്പ​റ​യാ​റു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്ന​ല്ലോ. . . . ഇപ്പോൾ അതു സംഭവി​ക്കു​ക​യും ചെയ്‌തി​രി​ക്കു​ന്നു.” (1 തെസ്സ. 3:4) കൊരി​ന്തി​ലു​ള്ള​വർക്കു പൗലോസ്‌ എഴുതി: ‘സഹോ​ദ​ര​ങ്ങളേ, ഞങ്ങൾ സഹിച്ച കഷ്ടതകൾ നിങ്ങൾ അറിയാ​തെ പോക​രു​തെന്നു ഞങ്ങൾ ആഗ്രഹി​ക്കു​ന്നു. ജീവ​നോ​ടി​രി​ക്കു​മോ എന്നു​പോ​ലും ഞങ്ങൾക്ക്‌ ആശങ്ക തോന്നി.’ (2 കൊരി. 1:8; 11:23-27) ഏതെങ്കി​ലും തരത്തി​ലുള്ള കഷ്ടത തങ്ങൾ നേരി​ടേ​ണ്ടി​വ​രു​മെന്ന്‌ ഇന്നത്തെ ക്രിസ്‌ത്യാ​നി​കൾക്കും അറിയാം. (2 തിമൊ. 3:12) യേശു​വി​നെ വിശ്വ​സി​ക്കു​ക​യും അനുഗ​മി​ക്കു​ക​യും ചെയ്യു​ന്ന​തു​കൊണ്ട്‌ സുഹൃ​ത്തു​ക്ക​ളും ബന്ധുക്ക​ളും നിങ്ങളെ ഉപദ്ര​വി​ച്ചി​ട്ടു​ണ്ടാ​കും. ഇനി എല്ലാ കാര്യ​ത്തി​ലും സത്യസ​ന്ധ​രാ​യി​രി​ക്കാൻ നിങ്ങൾ ശ്രമി​ച്ച​തി​ന്റെ പേരിൽ ജോലി​സ്ഥ​ലത്ത്‌ പ്രശ്‌ന​ങ്ങ​ളു​ണ്ടാ​യോ? (എബ്രാ. 13:18) മറ്റുള്ള​വ​രോ​ടു സന്തോ​ഷ​വാർത്ത അറിയി​ച്ച​തു​കൊണ്ട്‌ ഗവൺമെ​ന്റി​ന്റെ എതിർപ്പു നേരി​ടേ​ണ്ടി​വ​ന്നോ? നേരി​ടുന്ന കഷ്ടതകൾ എന്തുത​ന്നെ​യാ​ണെ​ങ്കി​ലും, പൗലോസ്‌ പറഞ്ഞത്‌ നമ്മൾ സന്തോ​ഷി​ക്കണം എന്നാണ്‌. w23.12 10–11 ¶9-10

യാക്കോ​ബി​നു പല പ്രശ്‌ന​ങ്ങ​ളു​ണ്ടാ​യി. യാക്കോ​ബി​ന്റെ രണ്ടു മക്കളായ ശിമെ​യോ​നും ലേവി​യും കുടും​ബ​ത്തി​നും യഹോ​വ​യു​ടെ പേരി​നും വലിയ നിന്ദ വരുത്തി. കൂടാതെ, യാക്കോ​ബി​ന്റെ പ്രിയ ഭാര്യ​യായ റാഹേൽ ഇളയ മകനെ പ്രസവി​ക്കുന്ന സമയത്ത്‌ മരിച്ചു​പോ​യി. ഇനി, യാക്കോ​ബി​നു വളരെ പ്രായ​മാ​യ​ശേഷം കടുത്ത ക്ഷാമം കാരണം ഈജി​പ്‌തി​ലേക്കു പോ​കേ​ണ്ട​താ​യും വന്നു. (ഉൽപ. 35:16-19; 37:28; 45:9-11, 28) ഇത്രയ​ധി​കം പ്രശ്‌നങ്ങൾ സഹി​ക്കേ​ണ്ടി​വ​ന്നെ​ങ്കി​ലും യാക്കോ​ബിന്‌ ഒരിക്ക​ലും യഹോ​വ​യി​ലും യഹോ​വ​യു​ടെ വാഗ്‌ദാ​ന​ങ്ങ​ളി​ലും ഉള്ള വിശ്വാ​സം നഷ്ടപ്പെ​ട്ടില്ല. അതു​കൊ​ണ്ടു​തന്നെ യാക്കോ​ബി​നു തന്റെ സ്‌നേ​ഹ​വും അംഗീ​കാ​ര​വും ഉണ്ടെന്ന്‌ യഹോ​വ​യും തെളി​യി​ച്ചു. ഉദാഹ​ര​ണ​ത്തിന്‌, ധാരാളം സ്വത്തുക്കൾ നൽകി യഹോവ യാക്കോ​ബി​നെ അനു​ഗ്ര​ഹി​ച്ചു. ഇനി, വർഷങ്ങൾക്കു മുമ്പ്‌ മരിച്ചു​പോ​യെന്നു കരുതിയ തന്റെ പ്രിയ​പ്പെട്ട മകനായ യോ​സേ​ഫി​നോ​ടൊ​പ്പം വീണ്ടു​മാ​യി​രി​ക്കാൻ കഴിഞ്ഞ​പ്പോൾ യാക്കോ​ബിന്‌ യഹോ​വ​യോട്‌ എത്ര നന്ദി തോന്നി​ക്കാ​ണു​മെന്നു ചിന്തി​ക്കുക. യഹോ​വ​യു​മാ​യുള്ള വളരെ അടുത്ത സൗഹൃ​ദ​മാണ്‌ ഈ പ്രശ്‌ന​ങ്ങ​ളൊ​ക്കെ വിജയ​ക​ര​മാ​യി സഹിക്കാൻ യാക്കോ​ബി​നെ സഹായി​ച്ചത്‌. (ഉൽപ. 30:43; 32:9, 10; 46:28-30) ഇതു​പോ​ലെ യഹോ​വ​യു​മാ​യി അടുത്ത ബന്ധമു​ണ്ടെ​ങ്കിൽ അപ്രതീ​ക്ഷി​ത​മാ​യി ഉണ്ടാകുന്ന പ്രശ്‌ന​ങ്ങളെ വിജയ​ക​ര​മാ​യി തരണം ചെയ്യാൻ നമുക്കും കഴിയും. w23.04 15 ¶6-7

23-ാം സങ്കീർത്ത​ന​ത്തിൽ ദാവീദ്‌ ദൈവ​ത്തി​ന്റെ സ്‌നേ​ഹ​ത്തെ​യും വാത്സല്യ​ത്തെ​യും കുറിച്ച്‌ പറയു​ന്നുണ്ട്‌. ദാവീ​ദും ഇടയനായ യഹോ​വ​യും തമ്മിലുള്ള ശക്തമായ ബന്ധം അതിൽ നന്നായി വിവരി​ക്കു​ന്നു. യഹോവ വഴിന​യി​ക്കു​ന്ന​തു​കൊണ്ട്‌ താൻ സുരക്ഷി​ത​നാ​ണെന്നു ദാവീ​ദി​നു തോന്നി. അദ്ദേഹം യഹോ​വ​യിൽ പൂർണ​മാ​യി ആശ്രയി​ച്ചു. യഹോവ തന്നോട്‌ ഓരോ ദിവസ​വും സ്‌നേഹം കാണി​ക്കു​മെന്നു ദാവീ​ദിന്‌ ഉറപ്പു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു. എങ്ങനെ​യാണ്‌ ആ ബോധ്യം ദാവീ​ദി​നു കിട്ടി​യത്‌? യഹോ​വ​യു​ടെ കരുതൽ ദാവീദ്‌ തിരി​ച്ച​റി​ഞ്ഞു. കാരണം ദാവീ​ദിന്‌ എന്താണോ വേണ്ടത്‌ അത്‌ യഹോവ എപ്പോ​ഴും കൊടു​ത്തി​രു​ന്നു. യഹോ​വ​യു​ടെ സൗഹൃ​ദ​വും അംഗീ​കാ​ര​വും തനിക്കു​ണ്ടെ​ന്നും ദാവീ​ദിന്‌ ഉറപ്പാ​യി​രു​ന്നു. അതു​കൊണ്ട്‌ ഭാവി​യിൽ എന്തൊക്കെ നേരി​ട്ടാ​ലും യഹോവ തനിക്കു​വേണ്ടി കരുതു​മെന്ന കാര്യ​ത്തിൽ ദാവീ​ദിന്‌ ഒരു സംശയ​വു​മി​ല്ലാ​യി​രു​ന്നു. യഹോ​വ​യു​ടെ സ്‌നേ​ഹ​ത്തി​ലും വാത്സല്യ​ത്തി​ലും ഉറപ്പു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്ന​തു​കൊണ്ട്‌ ഏതു ഭയത്തെ​യും മറിക​ട​ക്കാ​നും സന്തോ​ഷ​വും സംതൃ​പ്‌തി​യും ആസ്വദി​ക്കാ​നും ദാവീ​ദി​നു കഴിഞ്ഞു.—സങ്കീ. 16:11. w24.01 28–29 ¶12-13

രണ്ടാം ലോക​മ​ഹാ​യു​ദ്ധ​ത്തി​നു ശേഷം പല ദേശങ്ങ​ളി​ലും യഹോ​വ​യു​ടെ ജനത്തിനു സ്വാത​ന്ത്ര്യ​ത്തോ​ടെ പ്രസം​ഗ​പ്ര​വർത്തനം നടത്താൻ കഴിഞ്ഞി​രി​ക്കു​ന്നു. അങ്ങനെ നമ്മുടെ പ്രവർത്തനം ഭൂമി മുഴുവൻ വ്യാപി​ക്കാ​നും അനേകർ യഹോ​വ​യെ​ക്കു​റിച്ച്‌ അറിയാ​നും ഇടയായി. ഇന്ന്‌, ഭരണസം​ഘ​ത്തി​ലെ അംഗങ്ങൾ വഴിന​ട​ത്തി​പ്പി​നാ​യി ക്രിസ്‌തു​വി​ലേക്കു നോക്കു​ന്നു. ഒരു നിർദേശം നൽകു​മ്പോൾ അത്‌ യഹോ​വ​യു​ടെ​യും യേശു​വി​ന്റെ​യും വീക്ഷണ​ത്തോ​ടു ചേർച്ച​യി​ലാ​യി​രി​ക്കാൻ അവർ ആഗ്രഹി​ക്കു​ന്നു. ആ നിർദേ​ശ​ങ്ങ​ളാ​ണു സർക്കിട്ട്‌ മേൽവി​ചാ​ര​ക​ന്മാ​രി​ലൂ​ടെ​യും മൂപ്പന്മാ​രി​ലൂ​ടെ​യും സഭകൾക്കു ലഭിക്കു​ന്നത്‌. അഭിഷി​ക്ത​രായ മൂപ്പന്മാർ, വിശാ​ല​മായ അർഥത്തിൽ എല്ലാ മൂപ്പന്മാ​രും, ക്രിസ്‌തു​വി​ന്റെ “വലതു​കൈ​യിൽ” ഉള്ളവരാണ്‌. (വെളി. 2:1) എന്നാൽ, ഈ മൂപ്പന്മാർ അപൂർണ​രാ​യ​തു​കൊ​ണ്ടു​തന്നെ അവർക്കു തെറ്റുകൾ പറ്റും. മോശ​യ്‌ക്കും യോശു​വ​യ്‌ക്കും അപ്പോ​സ്‌ത​ല​ന്മാർക്കും ഒക്കെ ചില​പ്പോൾ തെറ്റുകൾ പറ്റിയി​ട്ടുണ്ട്‌. (സംഖ്യ 20:12; യോശു. 9:14, 15; റോമ. 3:23) പക്ഷേ ഒരു കാര്യം ഉറപ്പാണ്‌; വിശ്വ​സ്‌ത​നായ അടിമ​യെ​യും എല്ലാ നിയമിത മൂപ്പന്മാ​രെ​യും ക്രിസ്‌തു ശ്രദ്ധ​യോ​ടെ വഴിന​യി​ക്കു​ന്നുണ്ട്‌. തുടർന്നും ക്രിസ്‌തു അതുതന്നെ ചെയ്യും. അതു​കൊണ്ട്‌, നേതൃ​ത്വ​മെ​ടു​ക്കാൻ നിയമി​ത​രാ​യി​രി​ക്കുന്ന മൂപ്പന്മാ​രി​ലൂ​ടെ യേശു നൽകുന്ന വഴിന​ട​ത്തി​പ്പിൽ വിശ്വ​സി​ക്കാൻ നമുക്ക്‌ എല്ലാ കാരണ​ങ്ങ​ളു​മുണ്ട്‌. w24.02 23–24 ¶13-14

യഹോ​വ​യെ​ക്കു​റിച്ച്‌ സ്‌നേ​ഹ​ത്തോ​ടെ​യും നന്ദി​യോ​ടെ​യും മറ്റുള്ള​വ​രോ​ടു സംസാ​രി​ച്ചു​കൊണ്ട്‌ നമുക്ക്‌ യഹോ​വ​യു​ടെ ഹൃദയത്തെ സന്തോ​ഷി​പ്പി​ക്കാം. ശുശ്രൂ​ഷ​യി​ലാ​യി​രി​ക്കു​മ്പോൾ നമ്മുടെ പ്രധാന ഉദ്ദേശ്യം യഹോ​വയെ അറിയാൻ ആളുകളെ സഹായി​ക്കുക എന്നതാണ്‌. നമ്മളെ​പ്പോ​ലെ​തന്നെ അവരും യഹോ​വയെ സ്‌നേ​ഹ​മുള്ള പിതാ​വാ​യി കാണാൻ നമ്മൾ ആഗ്രഹി​ക്കു​ന്നു. (യാക്കോ. 4:8) യഹോ​വ​യു​ടെ വ്യക്തി​ത്വ​ത്തെ​ക്കു​റിച്ച്‌, യഹോ​വ​യു​ടെ സ്‌നേഹം നീതി, ജ്ഞാനം, ശക്തി എന്നിവ​പോ​ലുള്ള മനോ​ഹ​ര​മായ ഗുണങ്ങ​ളെ​ക്കു​റിച്ച്‌ ബൈബിൾ പറയുന്ന കാര്യങ്ങൾ നമ്മൾ മറ്റുള്ള​വർക്കു സന്തോ​ഷ​ത്തോ​ടെ വിശദീ​ക​രി​ച്ചു​കൊ​ടു​ക്കു​ന്നു. ഇനി, യഹോ​വയെ അനുക​രി​ച്ചു​കൊ​ണ്ടും നമ്മൾ യഹോ​വയെ സ്‌തു​തി​ക്കു​ക​യും സന്തോ​ഷി​പ്പി​ക്കു​ക​യും ചെയ്യുന്നു. അങ്ങനെ ചെയ്യു​മ്പോൾ ഈ ദുഷ്ട​ലോ​ക​ത്തി​ലെ ആളുക​ളിൽനിന്ന്‌ നമ്മൾ വ്യത്യ​സ്‌ത​രാ​യി നിൽക്കും. അതു മറ്റുള്ളവർ ശ്രദ്ധി​ക്കു​ക​യും ചെയ്യും. (മത്താ. 5:14-16) ഓരോ ദിവസ​വും മറ്റുള്ള​വ​രോട്‌ ഇടപെ​ടു​മ്പോൾ നമ്മൾ വ്യത്യ​സ്‌ത​രാ​യി​രി​ക്കു​ന്നത്‌ എന്തു​കൊ​ണ്ടാ​ണെന്നു വിശദീ​ക​രി​ക്കാൻ ചില​പ്പോൾ അവസര​വും കിട്ടി​യേ​ക്കാം. അതിലൂ​ടെ ആത്മാർഥ​ഹൃ​ദ​യ​രായ ആളുകൾക്ക്‌ യഹോ​വ​യി​ലേ​ക്കുള്ള വഴി തുറക്കു​ക​യാ​ണു നമ്മൾ. ഈ വിധങ്ങ​ളി​ലെ​ല്ലാം യഹോ​വയെ സ്‌തു​തി​ക്കു​ന്നതു നമ്മുടെ പിതാ​വി​നെ സന്തോ​ഷി​പ്പി​ക്കും.—1 തിമൊ. 2:3, 4. w24.02 10 ¶7

പക്വത​യു​ള്ള ഒരു ക്രിസ്‌തീ​യ​പു​രു​ഷ​നാ​യി​ത്തീ​രാൻ നിത്യ​ജീ​വി​ത​ത്തിൽ പ്രയോ​ജനം ചെയ്യുന്ന വൈദ​ഗ്‌ധ്യ​ങ്ങൾ നിങ്ങൾ വളർത്തി​യെ​ടു​ക്കണം. അതു സഭയിലെ ഉത്തരവാ​ദി​ത്വ​ങ്ങൾ നന്നായി ചെയ്യാ​നും നിങ്ങളു​ടെ​യോ കുടും​ബ​ത്തി​ന്റെ​യോ ആവശ്യ​ങ്ങൾക്കാ​യി ഒരു ജോലി ഉണ്ടായി​രി​ക്കാ​നും മറ്റുള്ള​വ​രു​മാ​യി നല്ല ബന്ധം നിലനി​റു​ത്താ​നും നിങ്ങളെ സഹായി​ക്കും. ഉദാഹ​ര​ണ​ത്തിന്‌, നന്നായി എഴുതാ​നും വായി​ക്കാ​നും പഠിക്കുക. ദിവസ​വും ദൈവ​വ​ചനം വായി​ക്കു​ക​യും അതെക്കു​റിച്ച്‌ ധ്യാനി​ക്കു​ക​യും ചെയ്യുന്ന ഒരു മനുഷ്യൻ സന്തോ​ഷ​മുള്ള, വിജയി​ക്കുന്ന ഒരാളാ​യി​രി​ക്കു​മെന്നു ബൈബിൾ പറയുന്നു. (സങ്കീ. 1:1-3) ദിവസ​വും അങ്ങനെ ബൈബിൾ വായി​ക്കു​ന്ന​തി​ലൂ​ടെ യഹോവ ചിന്തി​ക്കുന്ന രീതി അദ്ദേഹ​ത്തി​നു മനസ്സി​ലാ​കും. ശരിയായ വിധത്തിൽ ചിന്തി​ക്കാ​നും തിരു​വെ​ഴു​ത്തു​കൾക്കു ചേർച്ച​യിൽ പ്രവർത്തി​ക്കാ​നും അത്‌ അദ്ദേഹത്തെ സഹായി​ക്കും. (സുഭാ. 1:3, 4) ബൈബി​ളി​നെ അടിസ്ഥാ​ന​മാ​ക്കി പഠിപ്പി​ക്കാ​നും ഉപദേ​ശങ്ങൾ നൽകാ​നും, പ്രാപ്‌ത​രായ പുരു​ഷ​ന്മാ​രെ സഭയ്‌ക്ക്‌ ആവശ്യ​മാണ്‌. നിങ്ങൾക്കു നന്നായി എഴുതാ​നും വായി​ക്കാ​നും അറിയാ​മെ​ങ്കിൽ മറ്റുള്ള​വർക്ക്‌ അറിവ്‌ പകരുന്ന, അവരുടെ വിശ്വാ​സം ബലപ്പെ​ടു​ത്തുന്ന പ്രസം​ഗ​ങ്ങ​ളും അഭി​പ്രാ​യ​ങ്ങ​ളും തയ്യാറാ​കാൻ പറ്റും. അതു​പോ​ലെ നന്നായി കുറി​പ്പു​കൾ എടുക്കാ​നും കഴിയും. നിങ്ങളു​ടെ​തന്നെ വിശ്വാ​സം ബലപ്പെ​ടു​ത്തു​ന്ന​തി​നും മറ്റുള്ള​വരെ പ്രോ​ത്സാ​ഹി​പ്പി​ക്കു​ന്ന​തി​നും അത്‌ ഉപകാ​ര​പ്പെ​ടും. w23.12 26–27 ¶9-11

പേടി തോന്നു​മ്പോൾ, ഭാവി​യിൽ യഹോവ നിങ്ങൾക്കു​വേണ്ടി ചെയ്യാൻപോ​കുന്ന കാര്യ​ങ്ങ​ളെ​ക്കു​റിച്ച്‌ ധ്യാനി​ക്കുക. അന്നു സാത്താ​നില്ല. 2014-ലെ മേഖലാ കൺ​വെൻ​ഷ​നിൽ ഒരു അവതരണം ഉണ്ടായി​രു​ന്നു. 2 തിമൊ​ഥെ​യൊസ്‌ 3:1-5 പറയു​ന്നതു പറുദീ​സ​യെ​ക്കു​റി​ച്ചാ​യി​രു​ന്നെ​ങ്കിൽ, അതിലെ വാക്കുകൾ എങ്ങനെ ആയിരി​ക്കു​മെന്ന്‌ ഒരു പിതാവ്‌ തന്റെ കുടും​ബ​ത്തോ​ടൊ​പ്പം ചർച്ച ചെയ്‌തു: “പുതിയ ലോക​ത്തിൽ സന്തോഷം നിറഞ്ഞ സമയങ്ങൾ ആയിരി​ക്കു​മെന്നു മനസ്സി​ലാ​ക്കി​ക്കൊ​ള്ളുക. കാരണം മനുഷ്യർ പരസ്‌പരം സ്‌നേ​ഹി​ക്കു​ന്ന​വ​രും ആത്മീയ​സ​മ്പത്ത്‌ ആഗ്രഹി​ക്കു​ന്ന​വ​രും എളിമ​യു​ള്ള​വ​രും താഴ്‌മ​യു​ള്ള​വ​രും ദൈവത്തെ സ്‌തു​തി​ക്കു​ന്ന​വ​രും മാതാ​പി​താ​ക്കളെ അനുസ​രി​ക്കു​ന്ന​വ​രും നന്ദിയു​ള്ള​വ​രും വിശ്വ​സി​ക്കാൻ കൊള്ളാ​വു​ന്ന​വ​രും കുടും​ബ​ത്തോട്‌ അതിയായ സ്‌നേ​ഹ​വും വാത്സല്യ​വും ഉള്ളവരും യോജി​ക്കാൻ മനസ്സു​ള്ള​വ​രും മറ്റുള്ള​വ​രെ​ക്കു​റിച്ച്‌ നല്ലതു മാത്രം സംസാ​രി​ക്കു​ന്ന​വ​രും ആത്മനി​യ​ന്ത്രണം ഉള്ളവരും സൗമ്യത ഉള്ളവരും നന്മ ഇഷ്ടപ്പെ​ടു​ന്ന​വ​രും ആശ്രയ​യോ​ഗ്യ​രും വഴക്കമു​ള്ള​വ​രും വിനയ​മു​ള്ള​വ​രും ജീവി​ത​സു​ഖങ്ങൾ പ്രിയ​പ്പെ​ടു​ന്ന​തി​നു പകരം ദൈവത്തെ സ്‌നേ​ഹി​ക്കു​ന്ന​വ​രും യഥാർഥ​ദൈ​വ​ഭ​ക്തി​യു​ള്ള​വ​രും ആയിരി​ക്കും. ഇവരോട്‌ അടുത്തു​പ​റ്റി​നിൽക്കുക.” പുതിയ ലോക​ത്തി​ലെ ജീവിതം എങ്ങനെ​യാ​യി​രി​ക്കു​മെന്ന്‌ കുടും​ബാം​ഗ​ങ്ങ​ളോ​ടോ സഹോ​ദ​ര​ങ്ങ​ളോ​ടോ ഒപ്പമി​രുന്ന്‌ നിങ്ങൾ ചർച്ച ചെയ്യാ​റു​ണ്ടോ? w24.01 6 ¶13-14

ഒരു കൂട്ടമെന്ന നിലയിൽ യഹോവ തന്റെ ജനത്തെ അംഗീ​ക​രി​ക്കു​ന്നു എന്ന്‌ അറിയു​ന്നത്‌ നമുക്ക്‌ ആശ്വാസം നൽകുന്ന ഒരു കാര്യ​മാണ്‌. ബൈബിൾ പറയുന്നു: “യഹോവ തന്റെ ജനത്തിൽ സംപ്രീ​ത​നാണ്‌.” (സങ്കീ. 149:4) പക്ഷേ, അങ്ങേയറ്റം നിരാശ തോന്നുന്ന ചില സമയങ്ങ​ളിൽ ചിലർ ഇങ്ങനെ ചിന്തി​ച്ചേ​ക്കാം, ‘ഒരു വ്യക്തി​യെന്ന നിലയിൽ യഹോവ എന്നെ അംഗീ​ക​രി​ക്കു​ന്നു​ണ്ടോ?’ ബൈബിൾക്കാ​ല​ങ്ങ​ളിൽ വിശ്വ​സ്‌ത​രായ പല ദാസന്മാർക്കും ഇതു​പോ​ലെ തോന്നി​യി​ട്ടുണ്ട്‌. (1 ശമു. 1:6-10; ഇയ്യോ. 29:2, 4; സങ്കീ. 51:11) അപൂർണ​മ​നു​ഷ്യർക്ക്‌ യഹോ​വ​യു​ടെ അംഗീ​കാ​രം നേടി​യെ​ടു​ക്കാ​നാ​കു​മെന്നു ബൈബിൾ വ്യക്തമാ​യി പറയുന്നു. എങ്ങനെ? അതിനു നമ്മൾ യേശു​ക്രി​സ്‌തു​വിൽ വിശ്വ​സി​ക്കു​ക​യും സ്‌നാ​ന​മേൽക്കു​ക​യും വേണം. (യോഹ. 3:16) അതിലൂ​ടെ പാപങ്ങ​ളെ​ക്കു​റിച്ച്‌ പശ്ചാത്താ​പ​മു​ണ്ടെ​ന്നും ദൈവ​ത്തി​ന്റെ ഇഷ്ടം ചെയ്യു​മെന്നു ദൈവ​ത്തി​നു വാക്കു കൊടു​ത്തി​ട്ടു​ണ്ടെ​ന്നും നമ്മൾ പരസ്യ​മാ​യി കാണി​ക്കു​ക​യാണ്‌. (പ്രവൃ. 2:38; 3:19) താനു​മാ​യി ഒരു അടുത്ത ബന്ധത്തി​ലേക്കു വരുന്ന​തി​നു​വേണ്ടി നമ്മൾ ഈ കാര്യ​ങ്ങ​ളൊ​ക്കെ ചെയ്യു​ന്നതു കാണു​മ്പോൾ യഹോവ നമ്മളിൽ പ്രസാ​ദി​ക്കും. ആ സമർപ്പ​ണ​പ്ര​തി​ജ്ഞ​യ്‌ക്കു ചേർച്ച​യിൽത്തന്നെ ജീവി​ക്കാൻ നമ്മൾ പരമാ​വധി ശ്രമി​ക്കു​മ്പോൾ നമുക്കു തുടർന്നും യഹോ​വ​യു​ടെ അംഗീ​കാ​ര​മു​ണ്ടാ​യി​രി​ക്കും, നമ്മളെ അടുത്ത സുഹൃ​ത്തു​ക്ക​ളാ​യി യഹോവ കാണു​ക​യും ചെയ്യും.—സങ്കീ. 25:14. w24.03 26 ¶1-2

പ്രസം​ഗ​പ്ര​വർത്തനം നിറു​ത്താൻ അധികാ​രി​കൾ ആവശ്യ​പ്പെ​ട്ടാ​ലും അതു തുടർന്നും ചെയ്‌തു​കൊണ്ട്‌ നമുക്ക്‌ അപ്പോ​സ്‌ത​ല​ന്മാ​രു​ടെ മാതൃക അനുക​രി​ക്കാം. പ്രസം​ഗ​പ്ര​വർത്തനം ചെയ്യാൻ യഹോവ നമ്മളെ സഹായി​ക്കു​മെന്ന്‌ ഉറപ്പു​ണ്ടാ​യി​രി​ക്കാം. അതു​കൊണ്ട്‌ ധൈര്യ​ത്തി​നും ജ്ഞാനത്തി​നും പ്രശ്‌ന​ങ്ങളെ നേരി​ടാ​നുള്ള സഹായ​ത്തി​നും വേണ്ടി യഹോ​വ​യോ​ടു അപേക്ഷി​ക്കുക. നമ്മളിൽ പലരും ശാരീ​രി​ക​വും മാനസി​ക​വും ആയ വിഷമങ്ങൾ അനുഭ​വി​ക്കു​ന്ന​വ​രാണ്‌. മറ്റു ചിലർക്കു പ്രിയ​പ്പെ​ട്ട​വരെ മരണത്തിൽ നഷ്ടപ്പെ​ട്ടി​ട്ടു​ണ്ടാ​കാം. ഇനി, വേറേ ചിലർ കുടും​ബ​പ്ര​ശ്‌ന​ങ്ങ​ളോ ഉപദ്ര​വ​മോ മറ്റു ബുദ്ധി​മു​ട്ടു​ക​ളോ നേരി​ടു​ന്ന​വ​രാ​കാം. മഹാമാ​രി​യും യുദ്ധങ്ങ​ളും ഇത്തരം പ്രശ്‌നങ്ങൾ സഹിച്ചു​നിൽക്കു​ന്നതു കൂടുതൽ ബുദ്ധി​മു​ട്ടാ​ക്കി​യി​രി​ക്കു​ന്നു. അതു​കൊണ്ട്‌ നിങ്ങളു​ടെ സങ്കടങ്ങ​ളും വിഷമ​ങ്ങ​ളും എല്ലാം യഹോ​വ​യോ​ടു തുറന്നു​പ​റ​യുക, ഒരു അടുത്ത സുഹൃ​ത്തി​നോ​ടു സംസാ​രി​ക്കു​ന്ന​തു​പോ​ലെ. യഹോവ “നിനക്കു​വേണ്ടി പ്രവർത്തി​ക്കും” എന്ന വാക്കു​ക​ളിൽ വിശ്വാ​സ​മു​ണ്ടാ​യി​രി​ക്കുക. (സങ്കീ. 37:3, 5) മടുത്ത്‌ പിന്മാ​റാ​തെ പ്രാർഥി​ച്ചു​കൊ​ണ്ടി​രി​ക്കു​ന്നതു ‘കഷ്ടതകൾ ഉണ്ടാകു​മ്പോൾ സഹിച്ചു​നിൽക്കാൻ’ നമ്മളെ സഹായി​ക്കും. (റോമ. 12:12) തന്റെ ദാസന്മാർ ഏതെല്ലാം സാഹച​ര്യ​ങ്ങ​ളി​ലൂ​ടെ​യാ​ണു കടന്നു പോകു​ന്ന​തെന്ന്‌ യഹോ​വ​യ്‌ക്ക്‌ അറിയാം. “സഹായ​ത്തി​നാ​യുള്ള അവരുടെ നിലവി​ളി” ദൈവം കേൾക്കു​ന്നുണ്ട്‌.—സങ്കീ. 145:18, 19. w23.05 5–6 ¶12-15

ജീവി​ത​ത്തിൽ പ്രധാ​ന​പ്പെട്ട തീരു​മാ​ന​ങ്ങ​ളെ​ടു​ക്കേണ്ടി വരു​മ്പോൾ നമ്മൾ “യഹോ​വ​യു​ടെ ഇഷ്ടം എന്താ​ണെന്ന്‌” മനസ്സി​ലാ​ക്കി അതിനു ചേർച്ച​യിൽ പ്രവർത്തി​ക്കണം. (എഫെസ്യർ 5:17) നമ്മുടെ സാഹച​ര്യ​ത്തോ​ടു ബന്ധപ്പെട്ട ബൈബിൾത​ത്ത്വ​ങ്ങൾ കണ്ടുപി​ടി​ക്കു​മ്പോൾ, ശരിക്കും ആ കാര്യ​ത്തെ​ക്കു​റിച്ച്‌ യഹോവ എന്താണ്‌ ചിന്തി​ക്കു​ന്ന​തെന്നു മനസ്സി​ലാ​ക്കാൻ നമ്മൾ ശ്രമി​ക്കു​ക​യാണ്‌. എന്നിട്ട്‌ ആ തത്ത്വങ്ങൾ ബാധക​മാ​ക്കു​ന്നെ​ങ്കിൽ നല്ല തീരു​മാ​ന​ങ്ങ​ളെ​ടു​ക്കാൻ നമുക്കു കഴിയും. ‘ദുഷ്ടനായ’ സാത്താൻ ആഗ്രഹി​ക്കു​ന്നത്‌, നമ്മൾ ഈ ലോക​ത്തി​ലെ കാര്യ​ങ്ങൾക്കു പിന്നാലെ പോയി പരമാ​വധി സമയം കളയാ​നാണ്‌. അങ്ങനെ​യാ​കു​മ്പോൾ ദൈവ​സേ​വ​ന​ത്തി​നു നമുക്ക്‌ ഒട്ടും സമയം കിട്ടി​ല്ല​ല്ലോ. (1 യോഹ. 5:19) യഹോ​വയെ സേവി​ക്കാ​നുള്ള കൂടുതൽ അവസര​ങ്ങ​ളി​ലേക്കു നോക്കു​ന്ന​തി​നു പകരം ഒരു ക്രിസ്‌ത്യാ​നി​യു​ടെ ശ്രദ്ധ വസ്‌തു​വ​കകൾ, വിദ്യാ​ഭ്യാ​സം, ജോലി പോലുള്ള കാര്യ​ങ്ങ​ളി​ലേക്കു വളരെ എളുപ്പം മാറി​പ്പോ​യേ​ക്കാം. അങ്ങനെ സംഭവി​ച്ചാൽ, ലോക​ത്തി​ന്റെ ചിന്ത അദ്ദേഹത്തെ സ്വാധീ​നി​ച്ചു​തു​ടങ്ങി എന്നതിന്റെ സൂചന​യാ​യി​രി​ക്കും അത്‌. ശരിയാണ്‌, ഈ കാര്യ​ങ്ങ​ളൊ​ന്നും ഒരു തെറ്റല്ല. പക്ഷേ, അവയൊ​ന്നും നമ്മുടെ ജീവി​ത​ത്തിൽ ഒന്നാമതു വരാൻ അനുവ​ദി​ക്ക​രുത്‌. w24.03 24 ¶16-17