ഗോഥിക്‌ ബൈബിൾ—ഒരു അസാധാ​രണ നേട്ടം

ജർമനിക്‌ ഗോ​ത്ര​ങ്ങ​ളു​ടെ ഒരു സംഖ്യ​മാ​യി​രു​ന്നു ഗോഥ്‌ വംശജർ. ഒരുപക്ഷേ സ്‌കാൻഡി​നേ​വി​യ​യിൽനിന്ന്‌ ആയിരി​ക്കാം അവരുടെ ഉത്ഭവം. നമ്മുടെ പൊതു​യു​ഗ​ത്തി​ന്റെ ആദിമ നൂററാ​ണ്ടു​ക​ളിൽ തെക്കോട്ട്‌ കരിങ്കടൽ, ഡാന്യൂബ്‌ നദി എന്നിവി​ടം​വ​രെ​യും റോമാ​സാ​മ്രാ​ജ്യ​ത്തി​ന്റെ പുറം​കാ​വൽ സൈന്യ​ങ്ങളെ ഏർപ്പെ​ടു​ത്തി​യി​രു​ന്നി​ടം​വ​രെ​യും അവർ കുടി​യേ​റി​പ്പാർത്തു.

ഏതെങ്കി​ലും ഒരു ജർമനിക്‌ ഭാഷയിൽ രചിക്ക​പ്പെട്ട ആദ്യത്തെ സാഹി​ത്യ​കൃ​തി​യാണ്‌ ബൈബിൾ. ഇന്ന്‌ ഈ പരിഭാ​ഷ​യു​ടെ ഏതാനും നുറു​ങ്ങു​കൾ മാത്രമേ ശേഷി​ക്കു​ന്നു​ള്ളൂ. എന്നിരു​ന്നാ​ലും, അത്‌ ഇപ്പോ​ഴും തിരു​വെ​ഴു​ത്തു​ക​ളു​ടെ അനുപ​മ​വും അനർഘ​വു​മായ ഒരു ഭാഷാ​ന്ത​ര​മാണ്‌. എന്തു​കൊണ്ട്‌?

മിഷന​റി​യും ബൈബിൾ പരിഭാ​ഷ​ക​നു​മായ ഉൾഫലാസ്‌

ഈ ബൈബി​ളി​ന്റെ പരിഭാ​ഷ​ക​നാണ്‌ ഉൾഫലാസ്‌. എന്നാൽ അദ്ദേഹ​ത്തി​ന്റെ ഗോഥിക്‌ നാമം വുൾഫല എന്നായി​രു​ന്നു. ചരി​ത്ര​കാ​ര​നായ ഫിലസ്‌റേ​റാർഗീ​യസ്‌ പറയു​ന്ന​ത​നു​സ​രിച്ച്‌, ഒരു ഗോഥിക്‌ ആക്രമ​ണ​ത്തെ​ത്തു​ടർന്നു കപ്പഡോ​ഷി​യ​യി​ലേക്കു തടവു​കാ​രാ​യി കൊണ്ടു​പോ​ക​പ്പെ​ട്ട​വ​രു​ടെ പിൻഗാ​മി​യാണ്‌ ഉൾഫലാസ്‌. കപ്പഡോ​ഷിയ ഇപ്പോൾ കിഴക്കൻ ടർക്കി​യു​ടെ ഒരു ഭാഗമാണ്‌. ഏകദേശം പൊ.യു. 311-നു ജനിച്ച ഇദ്ദേഹ​ത്തിന്‌ ഏതാണ്ട്‌ 30 വയസ്സു​ള്ള​പ്പോൾ നിക്കോ​മീ​ഡി​യാ​യി​ലെ യുസീ​ബീ​യ​സിൽനി​ന്നു പട്ടം ലഭിച്ചു. കൂടാതെ ഇദ്ദേഹ​ത്തി​നു ഗോഥ്‌ വംശജ​രു​ടെ ഇടയിൽ മിഷന​റി​യാ​യി പ്രവർത്തി​ക്കാ​നുള്ള പരിശീ​ല​ന​വും കിട്ടി.

“പുതു​വി​ശ്വാ​സി​കളെ പ്രബോ​ധി​പ്പി​ക്കാ​നും പെരു​പ്പി​ക്കാ​നും​വേണ്ടി രാജാ​ക്കൻമാ​രു​ടെ പുസ്‌തകം ഒഴിച്ച്‌ ബൈബി​ളി​ലെ എല്ലാ പുസ്‌ത​ക​ങ്ങ​ളും അദ്ദേഹം ഗ്രീക്കിൽനി​ന്നു ഗോഥിക്‌ ഭാഷയി​ലേക്കു പണി​പ്പെട്ടു പരിഭാ​ഷ​പ്പെ​ടു​ത്തി” (വിശ്വാ​സ​ത്തി​ന്റെ യുഗം [ഇംഗ്ലീഷ്‌]) എന്നു ചരി​ത്ര​കാ​ര​നായ വിൽ ഡ്യൂറൻറ്‌ പറയുന്നു. ഇന്ന്‌, ഗോഥിക്‌ ബൈബിൾ കയ്യെഴു​ത്തു​പ്ര​തി​ക​ളു​ടെ ഏതാനും ഭാഗങ്ങളേ നമുക്കു​ള്ളൂ, നെഹെ​മ്യാവ്‌ പുസ്‌ത​ക​ത്തി​ന്റെ ഒരു ഭാഗവും ക്രിസ്‌തീയ ഗ്രീക്കു​തി​രു​വെ​ഴു​ത്തു​ക​ളു​ടെ ഭാഗങ്ങ​ളും മാത്രം.

ഗോഥിക്‌ ഒരു എഴുത്തു​ഭാഷ ആയിരു​ന്നില്ല. അതു​കൊണ്ട്‌, പരിഭാഷ ഉൾഫലാ​സിന്‌ ഒരു വെല്ലു​വി​ളി​യാ​യി​രു​ന്നു. അതിന്‌ അനിത​ര​സാ​ധാ​ര​ണ​മായ സാമർഥ്യം ആവശ്യ​മാ​യി​രു​ന്നു. മുഖ്യ​മാ​യും ഗ്രീക്ക്‌-ലത്തീൻ അക്ഷരമാ​ല​ക​ളിൽ അധിഷ്‌ഠി​ത​മായ 27 പ്രതീ​ക​ങ്ങ​ളുള്ള ഗോഥിക്‌ അക്ഷരമാല കണ്ടുപി​ടി​ച്ച​തി​നുള്ള മഹത്ത്വം പുരാതന സഭാച​രി​ത്ര​കാ​രൻമാർ ഇദ്ദേഹ​ത്തി​നു കൊടു​ക്കു​ന്നു. കൂടാതെ, ദ ന്യൂ എൻ​സൈ​ക്ലോ​പീ​ഡിയ ബ്രിട്ടാ​നിക്ക ഇങ്ങനെ അഭി​പ്രാ​യ​പ്പെ​ടു​ക​യും ചെയ്യുന്നു: “അദ്ദേഹം ഒരു ജർമനിക്‌ ക്രിസ്‌തീയ സംജ്ഞാ​ശാ​സ്‌ത്രം കണ്ടുപി​ടി​ച്ചു. അവയിൽ ചിലത്‌ ഇപ്പോ​ഴും ഉപയോ​ഗി​ച്ചു​വ​രു​ന്നു.”

ഗോഥിക്‌ ബൈബി​ളി​ന്റെ ആദ്യകാല ചരിത്രം

പൊ.യു. 381-നു മുമ്പായി ഉൾഫലാസ്‌ തന്റെ പരിഭാഷ ചെയ്‌തു​തീർത്തു. രണ്ടോ മൂന്നോ വർഷത്തി​നു​ശേഷം അദ്ദേഹം മൃതി​യ​ട​യു​ക​യും ചെയ്‌തു. അദ്ദേഹ​ത്തി​ന്റെ കൃതിക്കു ലഭിച്ച ജനസമ്മി​തി​യെ ദ എൻ​സൈ​ക്ലോ​പീ​ഡിയ അമേരി​ക്കാ​നാ സാക്ഷ്യ​പ്പെ​ടു​ത്തു​ന്നുണ്ട്‌. “സ്‌പെ​യി​നി​ലേ​ക്കും ഇററലി​യി​ലേ​ക്കും കുടി​യേ​റി​പ്പാർത്ത ഗോഥ്‌ വംശജർ പൊതു​വേ ഉപയോ​ഗി​ച്ചി​രു​ന്നത്‌ ഈ പരിഭാ​ഷ​യാണ്‌” എന്ന്‌ അതു പറയുന്നു. അവശേ​ഷി​ക്കുന്ന ഭാഗങ്ങ​ളു​ടെ എണ്ണം കണക്കി​ലെ​ടു​ക്കു​മ്പോൾ ഗോഥിക്‌ ബൈബി​ളു​ക​ളു​ടെ അനേകം പ്രതികൾ ഉണ്ടാക്കി​യി​രു​ന്നി​രി​ക്കണം എന്നു തോന്നു​ന്നു. റാവന, വേറോന എന്നീ നഗരങ്ങ​ളു​ടെ എഴുത്ത​റ​ക​ളിൽ അനേകം കയ്യെഴു​ത്തു​പ്ര​തി​കൾ ഉണ്ടാക്കി​യി​രി​ക്കണം. അവി​ടെ​യാ​യി​രു​ന്നു ഗോഥ്‌ വംശജർ തങ്ങളു​ടേ​തായ ഒരു രാജ്യം പടുത്തു​യർത്തി​യത്‌. കയ്യെഴു​ത്തു​പ്ര​തി​കൾ എഴുതു​ക​യും പകർപ്പെ​ടു​ക്കു​ക​യും ചെയ്‌തി​രുന്ന ആശ്രമ​മു​റി​ക​ളാ​യി​രു​ന്നു ആ എഴുത്ത​റകൾ.

പൊ.യു. 555-ൽ ബൈസാൻറ​യിൻ ചക്രവർത്തി​യായ ജസ്‌റ​റീ​നി​യൻ ഒന്നാമൻ ഇററലി​യെ വീണ്ടും പിടി​ച്ച​ട​ക്കി​യ​പ്പോൾ, അത്‌ ഒരു ജനതയെന്ന നിലയിൽ ഗോഥ്‌ വംശജ​രു​ടെ അന്ത്യത്തെ കുറിച്ചു. ടോൺസ്‌ ക്ലാബർഗ്‌ ഇങ്ങനെ പറയുന്നു: അവരുടെ തിരോ​ധാ​ന​ത്തി​നു​ശേഷം “ഗോഥിക്‌ ഭാഷയും ഗോഥിക്‌ പാരമ്പ​ര്യ​വും ഇററലി​യിൽനിന്ന്‌ അപ്രത്യ​ക്ഷ​മാ​യി. യാതൊ​ന്നും അവശേ​ഷി​ച്ചില്ല. ഗോഥിക്‌ കയ്യെഴു​ത്തു​പ്ര​തി​ക​ളോട്‌ ആർക്കും താത്‌പ​ര്യ​മി​ല്ലാ​താ​യി. . . . അവയിൽ നല്ല പങ്കും എടുത്ത്‌ അതിലെ എഴുത്തു​കൾ മായി​ച്ചു​ക​ള​ഞ്ഞിട്ട്‌ ആ വിലപി​ടിച്ച തോൽക്ക​ട​ലാസ്‌ മററു പുതിയ സംഗതി​കൾ എഴുതാൻ ഉപയോ​ഗി​ച്ചു.”

അവശേ​ഷി​ക്കുന്ന കയ്യെഴു​ത്തു​പ്ര​തി​കൾ

ഈ കയ്യെഴു​ത്തു​പ്ര​തി​ക​ളിൽ ചിലതിൽ മായി​ച്ചു​ക​ളയൽ ശരിക്കും നടന്നി​ല്ലാ​യി​രു​ന്നു. അതിനാൽ ആദ്യത്തെ എഴുത്തു​കൾ മങ്ങിയ​രീ​തി​യിൽ പിന്നെ​യും കാണാ​മാ​യി​രു​ന്നു. പാലിം​പ്‌സെ​സ്‌റ​റ്‌സ്‌ എന്നു വിളി​ക്ക​പ്പെ​ടുന്ന ഇവയിൽ പലതും കണ്ടെത്തി തെളി​യാ​തെ കിടന്നി​രു​ന്നത്‌ എന്തെന്നു തിട്ട​പ്പെ​ടു​ത്തു​ക​യു​ണ്ടാ​യി. പ്രശസ്‌ത​മായ ആർജ​ന്റേ​യോസ്‌ കയ്യെഴു​ത്തു​പു​സ്‌തകം കേടു​കൂ​ടാ​തെ സൂക്ഷി​ക്ക​പ്പെ​ട്ടി​രു​ന്നു എന്നത്‌ എടുത്തു​പ​റ​യേ​ണ്ട​തു​തന്നെ. അതിൽ മത്തായി, യോഹ​ന്നാൻ, ലൂക്കോസ്‌, മർക്കോസ്‌ എന്നീ ക്രമത്തിൽ നാലു സുവി​ശേ​ഷങ്ങൾ ഉൾക്കൊ​ണ്ടി​രു​ന്നു.

ഈ വിശ്രു​ത​മായ കയ്യെഴു​ത്തു​പു​സ്‌തകം ഉടലെ​ടു​ത്തത്‌ പൊ.യു ആറാം നൂററാ​ണ്ടി​ന്റെ ആരംഭ​ത്തിൽ റാവന​യി​ലെ എഴുത്ത​റ​യി​ലാ​ണെന്നു കരുത​പ്പെ​ടു​ന്നു. അതിനെ “രജത​ഗ്രന്ഥം” എന്നർഥ​മുള്ള ആർജ​ന്റേ​യോസ്‌ കയ്യെഴു​ത്തു​പു​സ്‌തകം എന്നാണു പറയു​ന്നത്‌. കാരണം അത്‌ എഴുതി​യി​രു​ന്നത്‌ വെള്ളി​മഷി ഉപയോ​ഗി​ച്ചാ​യി​രു​ന്നു. അതിന്റെ തോൽപ്പാ​ളി​ക​ളിൽ കരിഞ്ചു​വപ്പു നിറം പൂശി​യി​രു​ന്നു. ഒരുപക്ഷേ, അത്‌ ഒരു രാജാ​വി​ന്റെ ഉപയോ​ഗ​ത്തി​നു​വേണ്ടി പറഞ്ഞു​ണ്ടാ​ക്കി​ച്ച​താ​വാം എന്നാണ്‌ അതു സൂചി​പ്പി​ക്കു​ന്നത്‌. ഓരോ സുവി​ശേ​ഷ​ത്തി​ന്റെ​യും ആദ്യത്തെ മൂന്നു വരിക​ളും ഓരോ അധ്യാ​യ​ത്തി​ന്റെ​യും ആരംഭ​വും സ്വർണ​ലി​പി​ക​ളാൽ ശോഭാ​ന​മ​യ​മാണ്‌. ഓരോ എഴുത്തു​കോ​ള​ത്തി​നും അടിയിൽ കൊടു​ത്തി​ട്ടുള്ള നാലു സമാന്തര “ആർച്ചുകൾ”ക്കു മുകളി​ലാ​യി സുവി​ശേ​ഷ​മെ​ഴു​ത്തു​കാ​രു​ടെ പേരുകൾ പ്രത്യ​ക്ഷ​പ്പെ​ടു​ന്ന​തും സ്വർണ​ലി​പി​ക​ളിൽത്തന്നെ. ഇവ സുവി​ശേ​ഷ​ത്തി​ലെ സമാന്തര ഖണ്ഡിക​കളെ കുറിച്ചു പരാമർശങ്ങൾ നൽകുന്നു.

ഗോഥിക്‌ ബൈബിൾ കയ്യെഴു​ത്തു​പ്ര​തി​കൾ വീണ്ടെ​ടു​ക്കൽ

ഗോഥിക്‌ ജനത നാനാ​വി​ധ​മാ​യ​തി​നെ തുടർന്ന്‌ അമൂല്യ​മായ ആർജ​ന്റേ​യോസ്‌ കയ്യെഴു​ത്തു​പു​സ്‌തകം അപ്രത്യ​ക്ഷ​മാ​യി. പിന്നീട്‌ അതു കണ്ടെത്തു​ന്നത്‌ 16-ാം നൂററാ​ണ്ടി​ന്റെ മധ്യത്തിൽ ജർമനി​യി​ലെ കോ​ളോ​ണി​ന​ടു​ത്തുള്ള വെർഡൻ ആശ്രമ​ത്തി​ലാണ്‌.

1569-ൽ കർത്താ​വി​ന്റെ പ്രാർഥ​ന​യു​ടെ ഗോഥിക്‌ ഭാഷ്യം പ്രസി​ദ്ധീ​ക​രി​ച്ചു. ഇതാകട്ടെ, അതിന്റെ ആധാര​ബൈ​ബി​ളി​ലേക്കു ശ്രദ്ധ ക്ഷണിക്കു​ക​യും ചെയ്‌തു. അങ്ങനെ ആർജ​ന്റേ​യോസ്‌ കയ്യെഴു​ത്തു​പു​സ്‌തകം എന്ന പേര്‌ ആദ്യമാ​യി 1597-ൽ അച്ചടി​ച്ചു​വന്നു. വെർഡ​നിൽനിന്ന്‌ ഈ കയ്യെഴു​ത്തു​പ്രതി പ്രാഗി​ലുള്ള ചക്രവർത്തി​യു​ടെ ചിത്ര​ശേ​ഖ​ര​ത്തിൽ എത്തി​ച്ചേ​രാ​നി​ട​യാ​യി. എന്നിരു​ന്നാ​ലും, 1648-ൽ, അതായത്‌ മുപ്പതു​വർഷ-യുദ്ധത്തി​ന്റെ അവസാ​ന​ത്തിൽ വിജയ​ശ്രീ​ലാ​ളി​ത​രായ സ്വീഡൻകാർ മററു നിധി​ക​ളോ​ടൊ​പ്പം ഇതും കടത്തി. 1669 മുതൽ ഈ കയ്യെഴു​ത്തു​പു​സ്‌തകം സ്വീഡന്റെ ഉപ്‌സാല യൂണി​വേ​ഴ്‌സി​ററി ലൈ​ബ്ര​റി​യിൽ ഭദ്രമാ​യി​രി​ക്കു​ന്നു.

ആർജ​ന്റേ​യോസ്‌ കയ്യെഴു​ത്തു​പു​സ്‌ത​ക​ത്തിന്‌ ആരംഭ​ത്തിൽ ഉണ്ടായി​രു​ന്നത്‌ 336 താളു​ക​ളാ​യി​രു​ന്നു. അതിൽ 187 എണ്ണം ഉപ്‌സാ​ല​യിൽ ഇരിപ്പുണ്ട്‌. മർക്കോ​സി​ന്റെ സുവി​ശേ​ഷ​ത്തി​ന്റെ അവസാ​ന​ത്തേ​തായ മറെറാ​രു താൾ 1970-ൽ ജർമനി​യി​ലെ ഷ്‌​പൈ​റിൽനി​ന്നു കണ്ടെടു​ത്തു.

കയ്യെഴു​ത്തു​പു​സ്‌തകം വീണ്ടും ലഭ്യമാ​യ​തോ​ടെ ഗോഥിക്‌ എന്ന മൃതഭാ​ഷ​യു​ടെ അർഥം വെളി​ച്ച​ത്തു​കൊ​ണ്ടു​വ​രാൻ പണ്ഡിതൻമാർ അതിലെ എഴുത്തു​കൾ പഠിക്കാൻ തുടങ്ങി. ലഭ്യമായ കയ്യെഴു​ത്തു​പ്ര​തി​ക​ളും പുസ്‌തകം വീണ്ടെ​ടു​ക്കാൻ നടത്തിയ മുൻകാല ശ്രമങ്ങ​ളും ഉപയോ​ഗ​പ്പെ​ടു​ത്തി​ക്കൊണ്ട്‌ ജർമൻ പണ്ഡിത​നായ വില്‌ഹം ഷ്‌​ട്രൈ​റ​റ്‌ബർക്‌ 1908-ൽ “ഡീ ഗോറ​റിഷ്‌ ബീബൽ” (ഗോഥിക്‌ ബൈബിൾ) എന്ന പേരിൽ ഒരു സമാഹാ​രം പ്രസി​ദ്ധീ​ക​രി​ച്ചു. അതിന്റെ ഒരു വശത്ത്‌ ഗ്രീക്കും മറേറ​വ​ശത്ത്‌ ഗോഥിക്‌ വാക്യ​ങ്ങ​ളു​മാ​യി​രു​ന്നു.

ഇന്ന്‌, മുഖ്യ​മാ​യും പണ്ഡിതൻമാർ ഈ ഗോഥിക്‌ ബൈബി​ളിൽ താത്‌പ​ര്യം കാണി​ക്കു​ന്നു. ഇതു ബൈബിൾ പരിഭാ​ഷ​യു​ടെ ആദിമ കാലഘ​ട്ട​ത്തിൽ ഉണ്ടാക്ക​പ്പെ​ട്ട​തും മതി​പ്പോ​ടെ സൂക്ഷി​ക്ക​പ്പെ​ട്ട​തു​മാ​ണെന്ന വസ്‌തുത അന്നത്തെ ആധുനിക ഭാഷയി​ലേക്ക്‌ ദൈവ​വ​ചനം പരിഭാ​ഷ​പ്പെ​ടു​ത്തണം എന്ന ഉൾഫലാ​സി​ന്റെ ആഗ്രഹ​ത്തെ​യും ദൃഢനി​ശ്ച​യ​ത്തെ​യും സാക്ഷ്യ​പ്പെ​ടു​ത്തു​ന്നു. ഇതിലൂ​ടെ മാത്രമേ ഗോഥിക്‌ ജനതയ്‌ക്കു ക്രിസ്‌തീയ സത്യം മനസ്സി​ലാ​ക്കാൻ പ്രതീ​ക്ഷി​ക്കാ​നാ​വൂ എന്ന്‌ അദ്ദേഹം ശരിയാ​യി​ത്തന്നെ തിരി​ച്ച​റി​ഞ്ഞു.

[9-ാം പേജിലെ ചിത്ര​ത്തി​നു കടപ്പാട്‌]

Courtesy of the Uppsala University Library, Sweden