നിങ്ങളു​ടെ പതിവ്‌ എന്താണ്‌?

¹ യഹോവയുടെ ആരാധ​ന​യി​ലെ ഒരു സുപ്ര​ധാന ഭാഗമാണ്‌ ക്രിസ്‌തീയ യോഗങ്ങൾ. “ചിലർ ചെയ്യു​ന്ന​തു​പോ​ലെ” [“ചിലർക്കുള്ള പതിവു​പോ​ലെ,” NW] നമ്മുടെ സഭാ​യോ​ഗ​ങ്ങളെ ഉപേക്ഷി​ക്ക​രുത്‌ എന്ന്‌ അപ്പൊ​സ്‌ത​ല​നായ പൗലൊസ്‌ തികച്ചും ഉചിത​മാ​യി​ത്തന്നെ ഉദ്‌ബോ​ധി​പ്പി​ച്ചു.—എബ്രാ. 10:24.

² ക്രിസ്‌തീയ യോഗ​ങ്ങ​ളിൽ സഹോ​ദ​ര​ങ്ങ​ളോ​ടൊ​ത്തു സഹവസി​ക്കു​ന്നതു സംബന്ധിച്ച്‌ സമാന​മായ മനോ​ഭാ​വ​മാ​ണോ നിങ്ങൾക്കു​ള്ളത്‌? ഈ കാര്യ​ത്തിൽ നിങ്ങളു​ടെ പതിവ്‌ എന്തു വെളി​പ്പെ​ടു​ത്തു​ന്നു? സഭാ പുസ്‌തക അധ്യയനം ഉൾപ്പെടെ എല്ലാ യോഗ​ങ്ങൾക്കും നിങ്ങൾ ക്രമമാ​യി ഹാജരാ​കു​ന്നു​ണ്ടോ? അതോ യോഗങ്ങൾ മുടക്കു​ന്നത്‌ നിങ്ങളു​ടെ ഒരു പതിവ്‌ ആയിത്തീർന്നി​ട്ടു​ണ്ടോ? നിങ്ങളു​ടെ ജീവി​ത​ത്തിൽ യോഗ​ങ്ങൾക്ക്‌ എന്തു സ്ഥാനമുണ്ട്‌? യോഗ​ങ്ങൾക്കു ക്രമമാ​യി കൂടി​വ​രാൻ നിങ്ങൾ മറ്റുള്ള​വരെ പ്രോ​ത്സാ​ഹി​പ്പി​ക്കു​ന്നു​ണ്ടോ? യോഗ​ങ്ങൾക്കു ക്രമമാ​യി കൂടി​വ​രാൻ സ്‌മാ​ര​ക​ത്തി​നു ഹാജരാ​കു​ന്ന​വരെ നിങ്ങൾ പ്രോ​ത്സാ​ഹി​പ്പി​ക്കു​ന്നു​ണ്ടോ?

³ നമ്മുടെ ദൈനം​ദിന ജീവി​ത​ചര്യ എന്തുതന്നെ ആയിരു​ന്നാ​ലും പൗലൊ​സി​ന്റെ ബുദ്ധി​യു​പ​ദേശം നമുക്കു നിസ്സാ​ര​മാ​യി കാണാ​നാ​വില്ല. മോശ​മായ ആരോ​ഗ്യ​മോ നമ്മുടെ നിയ​ന്ത്ര​ണ​ത്തി​ല​ല്ലാത്ത ചില സാഹച​ര്യ​ങ്ങ​ളോ നിമിത്തം ഇടയ്‌ക്കൊ​ക്കെ യോഗങ്ങൾ മുട​ക്കേണ്ടി വന്നേക്കാം എന്നതു ശരിയാ​ണെ​ങ്കി​ലും, അത്‌ ഒരു പതിവാ​ക്ക​രുത്‌. (റോമ. 2:21) നിരവധി ഉത്തരവാ​ദി​ത്വ​ങ്ങൾ നിർവ​ഹി​ക്കാ​നു​ള്ള​തി​നാൽ—അതിൽ വിവിധ ദിവ്യാ​ധി​പത്യ പ്രവർത്ത​ന​ങ്ങ​ളും ഉൾപ്പെ​ട്ടി​രു​ന്നേ​ക്കാം—കൂടുതൽ പ്രാധാ​ന്യ​മുള്ള കാര്യങ്ങൾ എന്താ​ണെന്ന്‌ ഒരു ക്രിസ്‌ത്യാ​നി ഉറപ്പു​വ​രു​ത്തണം. (ഫിലി. 1:10, NW) ഒരു ക്രിസ്‌ത്യാ​നി​യെ സംബന്ധി​ച്ചി​ട​ത്തോ​ളം കൂടുതൽ പ്രാധാ​ന്യ​മുള്ള കാര്യ​ങ്ങ​ളിൽ ഉൾപ്പെ​ടു​ന്ന​താണ്‌ യോഗങ്ങൾ. അവ നമ്മുടെ ആത്മീയ ക്ഷേമത്തിന്‌ അത്യന്താ​പേ​ക്ഷി​ത​മാണ്‌.

അന്യോ​ന്യം പ്രോ​ത്സാ​ഹി​പ്പി​ക്കുക

⁴ പൗലൊസ്‌ റോമാ​ക്കാർക്ക്‌ എഴുതി​യ​പ്പോൾ, അവൻ അവരെ കാണാൻ അതിയാ​യി വാഞ്‌ഛി​ക്കു​ന്ന​താ​യി പറഞ്ഞു. എന്തിന്‌? അവർ ‘ഉറപ്പു​ള്ള​വ​രാ​യി’ തീരേ​ണ്ട​തിന്‌ ആത്മീയ ദാനങ്ങൾ പകർന്നു​കൊ​ടു​ക്കു​ന്ന​തിന്‌. (റോമ. 1:11, NW) സഹവാസം പ്രധാ​ന​മാ​ണെന്ന്‌ അവനു തോന്നി, അതേ, അത്‌ ആവശ്യ​മാ​യി​രു​ന്നു. കാരണം അവൻ തുടർന്നു പറഞ്ഞു: “പരസ്‌പര പ്രോ​ത്സാ​ഹന കൈമാ​റ്റം ഉണ്ടാ​കേ​ണ്ട​തി​നു​തന്നെ,” അഥവാ റഫറൻസ്‌ ബൈബി​ളി​ന്റെ അടിക്കു​റിപ്പ്‌ പറയു​ന്ന​തു​പോ​ലെ, “ഒന്നിച്ചു പ്രോ​ത്സാ​ഹി​ത​രാ​കു​ന്ന​തി​നു​തന്നെ.” (റോമ. 1:12, NW) ഒരു അപ്പൊ​സ്‌ത​ല​നാ​യി​രുന്ന പൗലൊസ്‌ പോലും ക്രിസ്‌തീയ സഹവാ​സ​ത്തി​ലൂ​ടെ​യുള്ള പ്രോ​ത്സാ​ഹ​ന​ത്തി​ന്റെ ആവശ്യം തിരി​ച്ച​റി​ഞ്ഞു.

⁵ അതുപോലെ നമ്മുടെ യോഗ​ങ്ങ​ളി​ലും നാം അന്യോ​ന്യം സ്‌നേ​ഹ​ത്തി​നും സത്‌പ്ര​വൃ​ത്തി​കൾക്കും ഉത്സാഹം വർധി​പ്പി​ക്കണം. സൗഹാർദ​പൂർവ​ക​മായ പുഞ്ചി​രി​ക്കും ഊഷ്‌മ​ള​മായ ആശംസ​യ്‌ക്കും മറ്റുള്ള​വ​രു​ടെ​മേൽ ക്രിയാ​ത്മക ഫലം ഉളവാ​ക്കാൻ കഴിയും. കെട്ടു​പണി ചെയ്യുന്ന അഭി​പ്രാ​യങ്ങൾ, നന്നായി തയ്യാറാ​യി അവതരി​പ്പി​ക്കുന്ന പരിപാ​ടി​കൾ, മറ്റുള്ള​വ​രു​ടെ ആത്മീയ പുരോ​ഗതി നിരീ​ക്ഷി​ക്കൽ, യോഗ​ങ്ങ​ളിൽ കേവലം സഹോ​ദ​ര​ങ്ങ​ളോ​ടൊ​പ്പം ആയിരി​ക്കൽ, ഇവയ്‌ക്കെ​ല്ലാം വളരെ പ്രോ​ത്സാ​ഹ​ജ​നകം ആയിരി​ക്കാൻ കഴിയും. ദിവസ​ത്തി​ന്റെ അവസാ​ന​ത്തിൽ നാം ക്ഷീണി​ത​രാ​ണെ​ങ്കി​ലും, യോഗ​ത്തി​നു ഹാജരായ ശേഷം ഒരു പ്രത്യേക ഉത്സാഹം തോന്നു​ന്ന​താ​യി നാം സാധാരണ കണ്ടെത്താ​റുണ്ട്‌. ക്രിസ്‌തീയ സൗഹൃ​ദ​വും സഹോ​ദ​രങ്ങൾ നമ്മോടു കാണി​ക്കുന്ന സ്‌നേ​ഹ​വും ‘നമുക്കു മുമ്പിൽ വെച്ചി​രി​ക്കുന്ന ഓട്ടം സ്ഥിരത​യോ​ടെ ഓടാൻ’ നമ്മെ പ്രോ​ത്സാ​ഹി​പ്പി​ക്കും. (എബ്രാ. 12:1) ദൈവ​വ​ചനം അതീവ​ശ്ര​ദ്ധ​യോ​ടെ കേൾക്കു​ക​വഴി, ചഞ്ചലരാ​കാ​തെ നമ്മുടെ പ്രത്യാ​ശ​യു​ടെ പരസ്യ​പ്ര​ഖ്യാ​പനം മുറുകെ പിടി​ക്കാൻ നമുക്ക്‌ ഒരുങ്ങി​യി​രി​ക്കാൻ കഴിയും. തീർച്ച​യാ​യും, യോഗ​ങ്ങ​ളിൽ ഹാജരാ​കു​ന്ന​തി​ലൂ​ടെ നമുക്ക്‌ അനേകം അനു​ഗ്ര​ഹങ്ങൾ ലഭിക്കു​ന്നു.

⁶ മുമ്പെന്നത്തെക്കാൾ നാം നമ്മുടെ വിശ്വാ​സം മുറുകെ പിടി​ക്കു​ക​യും സ്‌നേ​ഹ​ത്തി​നും സത്‌പ്ര​വൃ​ത്തി​കൾക്കും മറ്റുള്ള​വ​രു​ടെ ഉത്സാഹം വർധി​പ്പി​ക്കു​ക​യും വേണം. നമ്മുടെ സഭാ​യോ​ഗ​ങ്ങളെ ഉപേക്ഷി​ക്കുന്ന ഒരു പതിവ്‌ അഥവാ ശീലം വളർത്തി​യെ​ടു​ക്കാൻ നാം ആഗ്രഹി​ക്കു​ന്നില്ല. സ്‌മാ​ര​ക​ത്തി​നു ഹാജരാ​കു​ന്നവർ ഉൾപ്പെ​ടെ​യുള്ള മറ്റുള്ള​വരെ യോഗ​ങ്ങൾക്കു ക്രമമാ​യി വരുന്ന​തി​നു പ്രോ​ത്സാ​ഹി​പ്പി​ക്കാ​നും സഹായി​ക്കാ​നും നാം ബോധ​പൂർവ​ക​മായ ശ്രമം ചെയ്യണം. ഈ വിധത്തിൽ മറ്റുള്ള​വ​രോ​ടുള്ള സ്‌നേ​ഹ​വും ക്രിസ്‌തീയ യോഗ​ങ്ങ​ളോ​ടുള്ള വിലമ​തി​പ്പും നാം പ്രകട​മാ​ക്കും.