തൊഴി​ലി​ല്ലായ്‌മ എന്ന മഹാമാ​രി

ഇറ്റലിയിലെ ഉണരുക! ലേഖകൻ

അനേകം വികസിത രാജ്യ​ങ്ങ​ളിൽ അതു സത്വര നടപടി ആവശ്യ​മായ ഒന്നാണ്‌—എന്നാൽ വികസ്വര രാജ്യ​ങ്ങളെ അതു വ്യാകു​ല​പ്പെ​ടു​ത്തു​ക​യും ചെയ്യുന്നു. ഒരുകാ​ലത്ത്‌ അതില്ലാ​യി​രു​ന്നു​വെന്നു തോന്നി​യി​രു​ന്നി​ട​ങ്ങ​ളിൽ അതു പ്രത്യ​ക്ഷ​പ്പെ​ട്ടി​രി​ക്കു​ന്നു. കോടി​ക്ക​ണ​ക്കിന്‌ ആളുകളെ അതു ബാധി​ക്കു​ന്നു—അവരി​ല​നേ​ക​രും മാതാ​ക്ക​ളും പിതാ​ക്കൻമാ​രു​മാണ്‌. ഇറ്റലി​ക്കാ​രിൽ മൂന്നിൽ രണ്ടു ഭാഗത്തി​നും അത്‌ “ഒന്നാം നമ്പർ ഭീഷണി”യാണ്‌. അതു പുതിയ സാമൂ​ഹ്യ​രോ​ഗങ്ങൾ സൃഷ്ടി​ക്കു​ന്നു. ഭാഗി​ക​മാ​യി, മയക്കു​മ​രു​ന്നു​ക​ളിൽ അകപ്പെ​ട്ടി​രി​ക്കുന്ന അനേകം യുവജ​ന​ങ്ങ​ളു​ടെ പ്രശ്‌ന​ങ്ങ​ളു​ടെ കടയ്‌ക്കൽ അതാണു​ള്ളത്‌. അതു ലക്ഷങ്ങളു​ടെ ഉറക്കം കെടു​ത്തു​ന്നു, മറ്റു ലക്ഷങ്ങളെ സംബന്ധി​ച്ചി​ട​ത്തോ​ളം അത്‌ അവരെ സമീപ​ഭാ​വി​യിൽ പിടി​കൂ​ടി​യേ​ക്കാം ...

“തൊഴി​ലി​ല്ലായ്‌മ നമ്മുടെ നാളു​ക​ളി​ലെ മിക്കവാ​റും ഏറ്റവും വ്യാപ​ക​മാ​യി ഭയപ്പെ​ടുന്ന പ്രതി​ഭാ​സ​മാണ്‌” എന്നു സാമ്പത്തിക സഹകര​ണ​ത്തി​നും വികസ​ന​ത്തി​നു​മാ​യുള്ള സംഘടന (ഒഇസിഡി) സ്ഥിരീ​ക​രി​ക്കു​ന്നു. “ഈ പ്രതി​ഭാ​സ​ത്തി​ന്റെ വ്യാപ്‌തി​യും പരിണ​ത​ഫ​ല​ങ്ങ​ളും വിശ്രു​ത​മാണ്‌.” എന്നാൽ “അതുമാ​യി ഇടപെ​ടു​ന്നതു ദുഷ്‌ക​ര​മാണ്‌” എന്നു യൂറോ​പ്യൻ സമൂഹ​ങ്ങ​ളു​ടെ കമ്മീഷൻ എഴുതു​ന്നു. അതു “പഴയ ഭൂഖണ്ഡ​ത്തി​ന്റെ തെരു​വു​കളെ വിടാതെ പിൻതു​ടർന്നു​കൊ​ണ്ടി​രി​ക്കുന്ന ഒരു ഭൂത”മാണെന്ന്‌ ഒരു വിദഗ്‌ധൻ പറയുന്നു. യൂറോ​പ്യൻ യൂണി​യ​നിൽ (ഇയൂ) തൊഴിൽര​ഹി​ത​രു​ടെ എണ്ണം ഇപ്പോൾ ഏതാണ്ടു രണ്ടു കോടി​യാണ്‌; 1994 ഒക്ടോ​ബ​റിൽ, ഇറ്റലി​യിൽ മാത്ര​മാ​യി അവരെ ഔദ്യോ​ഗി​ക​മാ​യി എണ്ണിയ​പ്പോൾ അത്‌ 27,26,000 ആയിരു​ന്നു. യൂറോ​പ്യൻ യൂണിയൻ കമ്മീഷണർ പോത്‌​റൈഗ്‌ ഫ്‌ളിന്റെ അഭി​പ്രാ​യ​മ​നു​സ​രിച്ച്‌ “തൊഴി​ലി​ല്ലായ്‌മ പ്രശ്‌നം പരിഹ​രി​ക്കു​ക​യെ​ന്ന​താ​ണു നാം അഭിമു​ഖീ​ക​രി​ക്കുന്ന ഏറ്റവും പ്രധാ​ന​പ്പെട്ട സാമൂ​ഹി​ക​വും സാമ്പത്തി​ക​വു​മായ വെല്ലു​വി​ളി.” നിങ്ങൾ തൊഴിൽര​ഹി​ത​നാ​ണെ​ങ്കി​ലോ നിങ്ങളു​ടെ ജോലി നഷ്ടപ്പെ​ടു​ന്ന​തി​ന്റെ അപകട​ത്തി​ലാ​ണെ​ങ്കി​ലോ അതു കാരണ​മാ​ക്കുന്ന ഭയത്തെ​ക്കു​റി​ച്ചു നിങ്ങൾക്ക​റി​യാം.

എന്നാൽ തൊഴി​ലി​ല്ലായ്‌മ കേവല​മൊ​രു യൂറോ​പ്യൻ പ്രശ്‌നമല്ല. എല്ലാ അമേരി​ക്കൻ രാജ്യ​ങ്ങ​ളെ​യും അതു കഷ്ടപ്പെ​ടു​ത്തു​ന്നു. അത്‌ ആഫ്രി​ക്ക​യെ​യോ ഏഷ്യ​യെ​യോ ഓഷ്യാ​നി​യ​യെ​യോ ഒഴിവാ​ക്കു​ന്നില്ല. സമീപ വർഷങ്ങ​ളിൽ പൂർവ യൂറോ​പ്യൻ രാഷ്ട്ര​ങ്ങ​ളിൽ ഇതിന്റെ വേദന അനുഭ​വ​പ്പെ​ട്ടു​കൊ​ണ്ടി​രി​ക്കു​ക​യാണ്‌. അത്‌ ഒരേവി​ധ​ത്തിൽ എല്ലായി​ട​ത്തും പ്രത്യ​ക്ഷ​പ്പെ​ടു​ന്നി​ല്ലെ​ന്നു​ള്ളതു സത്യമാണ്‌. എന്നാൽ ചില സാമ്പത്തിക വിദഗ്‌ധർ പറയു​ന്ന​ത​നു​സ​രിച്ച്‌, യൂറോ​പ്പി​ലും വടക്കേ അമേരി​ക്ക​യി​ലും തൊഴി​ലി​ല്ലായ്‌മ നിരക്കു​കൾ കഴിഞ്ഞ ദശകങ്ങ​ളി​ലേ​തി​നെ​ക്കാൾ കൂടുതൽ ഉയർന്നു ദീർഘ​കാ​ലം നിലനിൽക്കും.a “തൊഴിൽക്കു​റ​വി​ന്റെ വർധന​വും ലഭ്യമായ തൊഴി​ലു​ക​ളു​ടെ ഗുണ​മേ​ന്മ​യി​ലുള്ള വ്യാപ​ക​മായ അധഃപ​ത​ന​വും” അവസ്ഥയെ “വഷളാക്കു”ന്നുവെന്നു സാമ്പത്തിക വിദഗ്‌ധ​നായ റെനോ​റ്റോ ബ്രൂ​നെ​റ്റോ ചൂണ്ടി​ക്കാ​ണി​ക്കു​ന്നു.

ഒരു വഴങ്ങാത്ത മുന്നേറ്റം

തൊഴി​ലി​ല്ലായ്‌മ സമ്പദ്‌വ്യ​വ​സ്ഥ​യു​ടെ എല്ലാ മേഖല​ക​ളെ​യും ഒന്നൊ​ന്നാ​യി ബാധി​ച്ചി​ട്ടുണ്ട്‌: ഒന്നാമതു വർധിച്ച യന്ത്രവൽക്ക​ര​ണ​ത്തോ​ടു​കൂ​ടിയ കൃഷി ജനങ്ങളെ ജോലി​യി​ല്ലാ​ത്ത​വ​രാ​ക്കു​ന്നു; പിന്നീടു വ്യവസാ​യം, 1970-കൾ തൊട്ടുള്ള ഊർജ പ്രതി​സ​ന്ധി​കൾ അതിനെ ബാധി​ച്ചി​ട്ടുണ്ട്‌. ഇപ്പോൾ, സേവന മേഖല—വാണി​ജ്യം, വിദ്യാ​ഭ്യാ​സം—അതി​ക്ര​മി​ച്ചു​ക​ട​ക്കാൻ കഴിയാ​ത്ത​തെന്നു മുമ്പു കരുതി​യി​രുന്ന ഒരു മേഖല. ഇരുപതു വർഷങ്ങൾക്കു​മുമ്പ്‌ 2-ഓ 3-ഓ ശതമാ​ന​ത്തി​ല​ധി​ക​മായ ഒരു തൊഴി​ലി​ല്ലായ്‌മ നിരക്കു വലിയ ഞെട്ടൽ ഉളവാ​ക്കു​മാ​യി​രു​ന്നു. ഇന്ന്‌ 5-ഓ 6-ഓ ശതമാ​ന​ത്തി​നു താഴെ തൊഴി​ലി​ല്ലാ​യ്‌മയെ ഒതുക്കി​നിർത്താൻക​ഴി​ഞ്ഞാൽ തങ്ങൾ വിജയി​ച്ചു​വെന്ന്‌ ഒരു വ്യവസാ​യ​വൽകൃത രാഷ്ട്രം കരുതു​ന്നു; എന്നാൽ അനേകം വികസിത രാഷ്ട്ര​ങ്ങൾക്കും കൂടുതൽ ഉയർന്ന നിരക്കു​ക​ളാ​ണു​ള്ളത്‌.

സാർവ​ദേ​ശീ​യ തൊഴിൽ സംഘടന (ഐഎൽഒ) പറയു​ന്ന​ത​നു​സ​രിച്ച്‌ ഒരു തൊഴിൽര​ഹി​ത​നായ വ്യക്തി ജോലി​യി​ല്ലാത്ത ഒരുവ​നാണ്‌, ജോലി ചെയ്യാൻ സന്നദ്ധനായ ഒരുവ​നാണ്‌, ഉത്സാഹ​പൂർവം ജോലി​യ​ന്വേ​ഷി​ച്ചു​കൊ​ണ്ടി​രി​ക്കുന്ന ഒരുവ​നാണ്‌. എന്നാൽ സ്ഥിരമായ ഒരു മുഴു​സമയ ജോലി​യി​ല്ലാ​ത്ത​തോ ആഴ്‌ച​യിൽ കേവലം ചുരു​ക്കം​ചില മണിക്കൂ​റു​കൾ മാത്രം ജോലി ചെയ്യു​ന്ന​തോ ആയ ഒരു വ്യക്തിയെ സംബന്ധി​ച്ചെന്ത്‌? അംശകാല ജോലി ഓരോ രാജ്യ​ങ്ങ​ളി​ലും പരിഗ​ണി​ക്ക​പ്പെ​ടു​ന്നതു പല വിധങ്ങ​ളി​ലാണ്‌. ചില രാജ്യ​ങ്ങ​ളിൽ യഥാർഥ​ത്തിൽ തൊഴിൽര​ഹി​ത​രായ ചിലർ തൊഴി​ലു​ള്ള​വ​രാ​യി ഔദ്യോ​ഗി​ക​മാ​യി എണ്ണപ്പെ​ടു​ന്നു. തൊഴി​ലും തൊഴി​ലി​ല്ലാ​യ്‌മ​യും തമ്മിലുള്ള അപര്യാ​പ്‌ത​മായ നിർവചന അവസ്ഥകൾ, ആരാണു യഥാർഥ​ത്തിൽ തൊഴിൽര​ഹി​തൻ എന്നു തീരു​മാ​നി​ക്കു​ന്നതു വിഷമ​ക​ര​മാ​ക്കു​ന്നു. ഈ കാരണ​ത്താൽ സ്ഥിതി​വി​വ​ര​ക്ക​ണ​ക്കു​കൾ യാഥാർഥ്യ​ത്തി​ന്റെ ഭാഗം മാത്രം വിവരി​ക്കു​ന്നു. “[ഒഇസിഡി രാജ്യ​ങ്ങ​ളി​ലെ] 3 കോടി 50 ലക്ഷം തൊഴിൽര​ഹി​ത​രു​ടെ ഔദ്യോ​ഗിക സംഖ്യ​പോ​ലും തൊഴി​ലി​ല്ലാ​യ്‌മ​യു​ടെ മുഴു വ്യാപ്‌തി​യും പ്രതി​ഫ​ലി​പ്പി​ക്കു​ന്നി​ല്ലെ”ന്ന്‌ ഒരു യൂറോ​പ്യൻ പഠനം പറയുന്നു.

തൊഴി​ലി​ല്ലാ​യ്‌മ​യു​ടെ വലിയ വില

എന്നാൽ സംഖ്യകൾ മുഴു​വി​ശ​ദാം​ശ​ങ്ങ​ളും തരുന്നില്ല. “തൊഴി​ലി​ല്ലാ​യ്‌മ​യു​ടെ സാമ്പത്തി​ക​വും സാമൂ​ഹി​ക​വു​മായ നഷ്ടങ്ങൾ ഭീമമാണ്‌” എന്നു യൂറോ​പ്യൻ സമൂഹ​ങ്ങ​ളു​ടെ കമ്മീഷൻ പറയുന്നു. പ്രസ്‌തുത നഷ്ടങ്ങളാ​കട്ടെ “തൊഴിൽര​ഹി​തർക്കാ​യുള്ള ദുരി​താ​ശ്വാ​സം കൊടു​ക്ക​ലി​ന്റെ നേരി​ട്ടുള്ള ചെലവി​ന്റേതു മാത്രമല്ല, തൊഴിൽര​ഹി​തർ തൊഴിൽ ചെയ്‌തി​രു​ന്നെ​ങ്കിൽ നികു​തി​യി​ന​ത്തിൽ കൊടു​ക്കു​മാ​യി​രുന്ന വരുമാ​നം ലഭിക്കാ​ത്ത​തി​ന്റെ​യും” ഫലമാണ്‌ എന്ന്‌ അതു തുടരു​ന്നു. തൊഴി​ലി​ല്ലാ​യ്‌മാ​വേ​തനം വർധിച്ച അളവിൽ ഭാരമു​ള്ള​താ​യി​ത്തീ​രു​ന്നു, ഗവൺമെൻറു​കൾക്കു മാത്രമല്ല വർധിച്ച അളവി​ലുള്ള നികു​തി​കൾക്കു വിധേ​യ​രാ​ക്ക​പ്പെ​ടുന്ന തൊഴിൽ ചെയ്യു​ന്ന​വർക്കും​കൂ​ടെ.

തൊഴി​ലി​ല്ലായ്‌മ കേവലം വസ്‌തു​ത​ക​ളു​ടെ​യും സംഖ്യ​ക​ളു​ടെ​യും ഒരു സംഗതി​യല്ല. വ്യക്തി​പ​ര​മാ​യി, ഓരോ​രു​ത്തർക്കു​മുള്ള ദുരി​ത​ങ്ങ​ളാ​ണു പരിണ​ത​ഫലം, കാരണം ഈ മഹാമാ​രി ജനങ്ങളെ—ഏതൊരു സാമൂ​ഹിക വർഗത്തി​ലും​പെട്ട പുരു​ഷ​ന്മാ​രെ​യും സ്‌ത്രീ​ക​ളെ​യും യുവാ​ക്ക​ളെ​യും—ബാധി​ക്കു​ന്നു. ഈ “അന്ത്യനാ​ളുക”ളുടെ മറ്റെല്ലാ പ്രശ്‌ന​ങ്ങ​ളോ​ടു​മൊ​പ്പം തൊഴി​ലി​ല്ലാ​യ്‌മ​കൂ​ടി​യാ​കു​മ്പോൾ അത്‌ ഒരു ഭയങ്കര​മായ ഭാരം തന്നെയാ​ണെന്നു തെളി​ഞ്ഞേ​ക്കാം. (2 തിമോ​ത്തി 3:1-5, NW; വെളി​പ്പാ​ടു 6:5, 6) പ്രത്യേ​കി​ച്ചും “ദീർഘ​കാല തൊഴി​ലി​ല്ലായ്‌മ”യാണു ബാധി​ക്കു​ന്ന​തെ​ങ്കിൽ, ആ അവസ്ഥയെ ബാധി​ക്കുന്ന മറ്റു ഘടകങ്ങ​ളി​ല്ലെ​ങ്കിൽ, ദീർഘ​നാ​ളാ​യി തൊഴി​ലി​ല്ലാ​തി​രി​ക്കുന്ന വ്യക്തി ഒരു ജോലി കണ്ടുപി​ടി​ക്കു​ന്നതു കൂടുതൽ വിഷമ​ക​ര​മാ​ണെ​ന്നു​പോ​ലും കണ്ടെത്തും. ദുഃഖ​ക​ര​മെന്നു പറയട്ടെ, ചിലർക്കു വീണ്ടു​മൊ​രി​ക്ക​ലും തൊഴിൽ ലഭിക്കു​ക​യി​ല്ലാ​യി​രു​ന്നേ​ക്കാം.b

ഇന്നത്തെ തൊഴിൽര​ഹി​ത​രു​ടെ ഇടയിൽ മനോ​രോ​ഗ​പ​ര​വും മനഃശാ​സ്‌ത്ര​പ​ര​വു​മായ പ്രശ്‌ന​ങ്ങ​ളും അതു​പോ​ലെ​തന്നെ വൈകാ​രിക അസ്ഥിര​ത​യും ഇച്ഛാഭം​ഗ​വും വളരുന്ന നിർവി​കാ​ര​ത​യും ആത്മാഭി​മാന നഷ്ടവും വർധി​ച്ചു​കൊ​ണ്ടി​രി​ക്കു​ന്നു​വെന്നു മനഃശാ​സ്‌ത്ര​ജ്ഞ​ന്മാർ കണ്ടെത്തു​ന്നു. കുട്ടി​ക​ളു​ടെ സംരക്ഷ​ണ​ച്ചു​മ​ത​ല​യുള്ള ഒരു വ്യക്തി​യു​ടെ ജോലി നഷ്ടപ്പെ​ടു​മ്പോൾ അത്‌ അതിദാ​രു​ണ​മാണ്‌, വ്യക്തി​പ​ര​മായ ദുരന്ത​മാണ്‌. ലോകം അവർക്കു​ചു​റ്റു​മാ​യി നിലം​പ​തി​ച്ചി​രി​ക്കു​ന്നു. ഭദ്രത അപ്രത്യ​ക്ഷ​മാ​യി​രി​ക്കു​ന്നു. ഇന്ന്‌, വാസ്‌ത​വ​ത്തിൽ, ഒരുവന്റെ ജോലി നഷ്ടപ്പെ​ടു​ന്ന​തി​ന്റെ സാധ്യ​ത​യോ​ടു ബന്ധപ്പെട്ട “പ്രതീ​ക്ഷിത ഉത്‌കണ്‌ഠ”യുടെ ആവിർഭാ​വം ചില വിദഗ്‌ധർ കുറി​ക്കൊ​ള്ളു​ന്നു. ഈ ഉത്‌ക​ണ്‌ഠ​യ്‌ക്കു കുടുംബ ബന്ധങ്ങളെ കാര്യ​മാ​യി ബാധി​ക്കു​ന്ന​തി​നും, തൊഴിൽര​ഹി​ത​രായ വ്യക്തി​ക​ളു​ടെ അടുത്ത​കാ​ലത്തെ ആത്മഹത്യ​കൾ സൂചി​പ്പി​ച്ചേ​ക്കാ​വു​ന്ന​തു​പോ​ലെ കൂടുതൽ ദുരന്ത​ഫ​ല​ങ്ങൾക്കി​ട​യാ​ക്കു​ന്ന​തി​നു​പോ​ലും കഴിയും. അതിലു​പ​രി​യാ​യി, ആദ്യമാ​യി ഒരു ജോലി കിട്ടു​ന്ന​തി​ന്റെ വൈഷ​മ്യ​മാ​ണു യുവജ​ന​ങ്ങ​ളു​ടെ അക്രമ​ത്തി​ന്റെ​യും ഒറ്റപ്പെ​ട​ലി​ന്റെ​യും സംഭാ​വ്യ​മായ കാരണങ്ങൾ.

‘ഒരു വഴിപി​ഴച്ച വ്യവസ്ഥി​തി​യു​ടെ തടവു​കാർ’

ജോലി നഷ്ടപ്പെട്ട അനേകം ആളുക​ളു​മാ​യി ഉണരുക! അഭിമു​ഖം നടത്തു​ക​യു​ണ്ടാ​യി. തന്നെ സംബന്ധി​ച്ചി​ട​ത്തോ​ളം “30 വർഷത്തെ വേലയു​ടെ പ്രയത്‌നം വിഫല​മാ​കു​ന്നതു കാണു​ന്ന​തി​നെ​യും വീണ്ടും തുടക്ക​മി​ടു​ന്ന​തി​നെ​യും” അർഥമാ​ക്കി​യെ​ന്നും “ഒരു വഴിപി​ഴച്ച വ്യവസ്ഥി​തി​യു​ടെ തടവു​കാ​ര​നെ​പ്പോ​ലെ”തോന്നി​യെ​ന്നും അൻപതു വയസ്സു​കാ​ര​നായ ഓർമോൺടോ പറഞ്ഞു. ഫ്രോ​ഞ്ചേ​സ്‌ക്കോ ‘ലോകം തന്റെ മുകളി​ലേക്കു തകർന്നു വീഴു​ന്ന​താ​യി കണ്ടു.’ സ്റ്റേഫോ​നോ​യ്‌ക്ക്‌ “ഈ വ്യവസ്ഥി​തി​യിൽ ആഴമായ നിരാ​ശാ​ബോ​ധം തോന്നി.”

മറുവ​ശത്ത്‌, ഒരു പ്രധാ​ന​പ്പെട്ട ഇറ്റാലി​യൻ ഓട്ടോ​മൊ​ബൈൽ വ്യവസാ​യ​ത്തി​ന്റെ സാങ്കേ​തിക മാനേ​ജ്‌മെൻറിൽ 30 വർഷ​ത്തോ​ളം ജോലി​ചെ​യ്‌ത​തി​നു​ശേഷം ലൂക്കോ​നോ​യെ പിരി​ച്ചു​വി​ട്ടു; “തന്റെ അനേക വർഷക്കാ​ലത്തെ പ്രയത്‌ന​ങ്ങ​ളും നിഷ്‌കർഷ​യുള്ള പെരു​മാ​റ്റ​വും വിശ്വ​സ്‌ത​ത​യും മൂല്യ​ര​ഹി​ത​മാ​യി കണക്കാ​ക്കി​യതു കണ്ടപ്പോൾ കോപ​വും മിഥ്യാ​ബോ​ധ​വും” അദ്ദേഹത്തെ “മഥിച്ചു.”

പ്രവച​ന​ങ്ങ​ളും നൈരാ​ശ്യ​ങ്ങ​ളും

ചില സാമ്പത്തിക വിദഗ്‌ധർ വളരെ വ്യത്യ​സ്‌ത​മായ സ്ഥിതി​വി​ശേ​ഷങ്ങൾ പ്രതീ​ക്ഷി​ച്ചി​രു​ന്നു. 1930-ൽ സാമ്പത്തിക വിദഗ്‌ധ​നായ ജോൺ മേനോർഡ്‌ കേൻസ്‌ അടുത്ത 50 വർഷത്തി​നു​ള്ളിൽ “എല്ലാവർക്കും തൊഴിൽ” എന്നു ശുഭാ​പ്‌തി​വി​ശ്വാ​സ​ത്തോ​ടെ മുൻകൂ​ട്ടി​പ്പ​റ​ഞ്ഞി​രു​ന്നു. എല്ലാവർക്കും തൊഴിൽ എന്നതു ദശകങ്ങ​ളാ​യി ഒരു പ്രാപ്യ​മായ ലക്ഷ്യമാ​യി കണക്കാ​ക്കി​യി​രു​ന്നു. 1945-ൽ ഐക്യ​രാ​ഷ്ട്ര സംഘട​ന​യു​ടെ ചാർട്ടർ ത്വരി​ത​ഗ​തി​യിൽ എല്ലാവർക്കും തൊഴി​ലു​ണ്ടാ​ക്കി​ക്കൊ​ടു​ക്കു​ന്നത്‌ ഒരു ലക്ഷ്യമാ​യി വെച്ചി​രു​ന്നു. ഈ അടുത്ത​കാ​ലം​വരെ പുരോ​ഗതി ഒരു തൊഴി​ലി​നെ​യും എല്ലാവർക്കും കുറഞ്ഞ മണിക്കൂ​റു​ക​ളി​ലെ ജോലി​യെ​യും അർഥമാ​ക്കു​മെന്നു വിശ്വ​സി​ച്ചി​രു​ന്നു. എന്നാൽ കാര്യങ്ങൾ ആ വിധത്തിൽ പരിണ​മി​ച്ചില്ല. കഴിഞ്ഞ ദശകത്തി​ലെ ഗൗരവാ​വ​ഹ​മായ വ്യാപാ​ര​മാ​ന്ദ്യം “30-കളിലെ വലിയ സാമ്പത്തി​ക​മാ​ന്ദ്യം​മു​തൽ ഏറ്റവും മോശ​മായ ആഗോള തൊഴിൽ പ്രതി​സ​ന്ധി​യ്‌ക്ക്‌” ഇടയാ​ക്കി​യി​ട്ടു​ണ്ടെന്ന്‌ ഐഎൽഒ പറയുന്നു. ദക്ഷിണാ​ഫ്രി​ക്ക​യിൽ, ഏതാണ്ട്‌ 30 ലക്ഷം കറുത്ത ആഫ്രി​ക്ക​ക്കാ​രുൾപ്പെടെ, കുറഞ്ഞ​പക്ഷം 30.6 ലക്ഷം ജനങ്ങൾ തൊഴിൽര​ഹി​ത​രാണ്‌. കഴിഞ്ഞ വർഷം 20 ലക്ഷത്തി​നു​മേൽ തൊഴിൽര​ഹി​ത​രു​ണ്ടാ​യി​രുന്ന ജപ്പാൻപോ​ലും ഒരു പ്രതി​സ​ന്ധി​ഘ​ട്ട​ത്തി​ലൂ​ടെ കടന്നു​പൊ​യ്‌ക്കൊ​ണ്ടി​രി​ക്കു​ക​യാണ്‌.

തൊഴി​ലി​ല്ലായ്‌മ അത്തര​മൊ​രു വിപു​ല​വ്യാ​പക മഹാമാ​രി ആയിരി​ക്കു​ന്ന​തെ​ന്തു​കൊണ്ട്‌? അതിനെ നേരി​ടു​ന്ന​തി​നു നിർദേ​ശി​ക്ക​പ്പെ​ട്ടി​രി​ക്കുന്ന പരിഹാ​ര​മാർഗങ്ങൾ എന്തെല്ലാം?

[അടിക്കു​റി​പ്പു​കൾ]

[2,3 പേജു​ക​ളി​ലെ ഭൂപടം]

(പൂർണ​രൂ​പ​ത്തിൽ കാണു​ന്ന​തി​നു പ്രസി​ദ്ധീ​ക​രണം നോക്കുക.)

കാനഡ—9.6 ശതമാനം

യു.എസ്‌.എ.—5.7 ശതമാനം

കൊളംബിയ—9 ശതമാനം

അയർലൻഡ്‌—15.9 ശതമാനം

സ്‌പെയിൻ—23.9 ശതമാനം

ഫിൻലൻഡ്‌—18.9 ശതമാനം

അൽബേനിയ—32.5 ശതമാനം

ദക്ഷിണാഫ്രിക്ക—43 ശതമാനം

ജപ്പാൻ—3.2 ശതമാനം

ഫിലിപ്പീൻസ്‌—9.8 ശതമാനം

ഓസ്‌ട്രേലിയ—8.9 ശതമാനം

[കടപ്പാട്‌]

Mountain High Maps™ copyright © 1993 Digital Wisdom, Inc.