യേശു “ഉത്ഭവം പണ്ടേയുള്ള” ഭരണാ​ധി​പൻ

വളരെ കാലമാ​യി കാണാ​തി​രുന്ന ഒരു ബന്ധുവി​ന്റെ ആഗമന​ത്തി​നാ​യി കാത്തി​രി​ക്കെ നിങ്ങളാ​കെ ആവേശ​ഭ​രി​ത​നാ​കു​ന്നു. ഒടുവിൽ, അദ്ദേഹം ആഗതനാ​കു​ക​യും നിങ്ങൾ അദ്ദേഹത്തെ ഊഷ്‌മ​ള​മാ​യി എതി​രേൽക്കു​ക​യും ചെയ്യുന്നു. നിങ്ങളെ സന്ദർശി​ക്കാൻ തന്റെ പിതാവ്‌ തന്നെ അയച്ചി​രി​ക്കു​ന്നത്‌ എന്തിനാ​ണെന്ന്‌ അദ്ദേഹം പറയു​മ്പോൾ നിങ്ങൾ ശ്രദ്ധാ​പൂർവം കേൾക്കു​ന്നു. തുടർന്ന്‌, അദ്ദേഹ​ത്തിന്‌ വീട്ടി​ലേക്കു തിരി​ച്ചു​പോ​കാ​നുള്ള സമയം അതി​വേഗം എത്തി​ച്ചേ​രു​ന്നു. നിങ്ങൾ അദ്ദേഹ​ത്തി​നു ദുഃഖ​ത്തോ​ടെ യാത്രാ​മം​ഗളം നേരുന്നു. അദ്ദേഹം സുരക്ഷി​ത​നാ​യി വീട്ടിൽ എത്തി​യെന്ന്‌ അറിയു​മ്പോൾ അദ്ദേഹം വിട്ടു​പോ​യ​പ്പോൾ നിങ്ങൾക്ക്‌ അനുഭ​വ​പ്പെട്ട നഷ്ടബോ​ധം കുറയു​ന്നു.

പിന്നീട്‌, ചില പഴയ എഴുത്തു​കു​ത്തു​കൾ പരി​ശോ​ധി​ക്കവേ, നിങ്ങളെ കണ്ടുമു​ട്ടാ​നാ​യി പുറ​പ്പെ​ടു​ന്ന​തി​നു വളരെ​ക്കാ​ലം മുമ്പ്‌ ആ ബന്ധു ചെയ്‌ത ഉത്‌കൃഷ്ട കൃത്യങ്ങൾ ചുരു​ക്ക​മാ​യി പരാമർശി​ക്കുന്ന ചില കത്തുകൾ നിങ്ങൾ കാണുന്നു. ആ കത്തുകൾ നിങ്ങ​ളോ​ടു പറയുന്ന കാര്യങ്ങൾ അദ്ദേഹ​ത്തി​ന്റെ പശ്ചാത്തലം സംബന്ധിച്ച്‌ രസാവ​ഹ​മായ ഉൾക്കാഴ്‌ച നൽകു​ക​യും അദ്ദേഹ​ത്തി​ന്റെ സന്ദർശ​ന​ത്തോ​ടും ഇപ്പോ​ഴത്തെ വേല​യോ​ടു​മുള്ള നിങ്ങളു​ടെ വിലമ​തി​പ്പു വർധി​പ്പി​ക്കു​ക​യും ചെയ്യുന്നു.

‘പണ്ടേയു​ള്ളത്‌’

ഒന്നാം നൂറ്റാ​ണ്ടി​ലെ യഹൂദ​ന്മാർക്കു ലഭ്യമാ​യി​രുന്ന പഴയ രേഖക​ളിൽ ഏതാണ്ട്‌ എഴുന്നൂ​റു വർഷം മുമ്പ്‌ ദൈവ​ത്തി​ന്റെ പ്രവാ​ച​ക​നായ മീഖാ രേഖ​പ്പെ​ടു​ത്തിയ ലേഖനങ്ങൾ ഉണ്ടായി​രു​ന്നു. ഇവ മിശി​ഹാ​യു​ടെ ജനന സ്ഥലം തിരി​ച്ച​റി​യി​ക്കു​ന്നു. “നീയോ, ബേത്ത്‌ലേ​ഹേം എഫ്രാത്തേ, നീ യെഹൂ​ദാ​സ​ഹ​സ്ര​ങ്ങ​ളിൽ ചെറു​താ​യി​രു​ന്നാ​ലും യിസ്രാ​യേ​ലി​ന്നു അധിപ​തി​യാ​യി​രി​ക്കേ​ണ്ടു​ന്നവൻ എനിക്കു നിന്നിൽനി​ന്നു ഉത്ഭവി​ച്ചു​വ​രും; അവന്റെ ഉത്ഭവം പണ്ടേയു​ള്ള​തും പുരാ​ത​ന​മാ​യ​തും തന്നേ.” (മീഖാ 5:2) ഈ വാക്കുകൾ നിവർത്തി​ച്ചു​കൊണ്ട്‌, ഇന്ന്‌ പൊ.യു.മു. 2 എന്നു വിളി​ക്ക​പ്പെ​ടുന്ന വർഷം യേശു യഹൂദ്യ ഗ്രാമ​മായ ബേത്ത്‌ലേ​ഹേ​മിൽ ജനിച്ചു. എന്നാൽ അവന്റെ ഉത്ഭവം ‘പണ്ടേയു​ള്ളത്‌’ ആയിരി​ക്കാൻ കഴിയു​ന്നത്‌ എങ്ങനെ?

യേശു​വിന്‌ മനുഷ്യ​പൂർവ അസ്‌തി​ത്വം ഉണ്ടായി​രു​ന്നു. കൊ​ലൊ​സ്സ്യ​യി​ലെ ക്രിസ്‌ത്യാ​നി​കൾക്കുള്ള തന്റെ ലേഖന​ത്തിൽ പൗലൊസ്‌ അപ്പോ​സ്‌തലൻ യേശു​വി​നെ “അദൃശ്യ​നായ ദൈവ​ത്തി​ന്റെ പ്രതി​മ​യും സർവ്വസൃ​ഷ്ടി​ക്കും ആദ്യജാ​ത​നും” എന്ന്‌ വർണിച്ചു. (ചെരി​ച്ചെ​ഴു​ത്തു ഞങ്ങളു​ടേത്‌.)—കൊ​ലൊ​സ്സ്യർ 1:15.

ജ്ഞാനത്തി​ന്റെ ഉറവായ യഹോവ തന്റെ ആദ്യ പുത്രനെ തന്റെ “പ്രവൃ​ത്തി​ക​ളു​ടെ ആദ്യമാ​യി” സൃഷ്ടിച്ചു. സദൃശ​വാ​ക്യ​ങ്ങ​ളു​ടെ പുസ്‌ത​ക​ത്തിൽ ശലോ​മോൻ രാജാവ്‌ നിശ്വ​സ്‌ത​ത​യിൽ ആ പദപ്ര​യോ​ഗ​മാണ്‌ ഉപയോ​ഗി​ച്ചി​രി​ക്കു​ന്നത്‌. ഭൂമി​യി​ലെ യേശു​വി​ന്റെ താത്‌കാ​ലിക വാസത്തി​നും സ്വർഗ​ത്തി​ലേ​ക്കുള്ള മടങ്ങി​പ്പോ​ക്കി​നും ശേഷം, തീർച്ച​യാ​യും താൻ “ദൈവ​സൃ​ഷ്ടി​യു​ടെ ആരംഭമാ”യിരു​ന്നെന്ന്‌ അവൻ സാക്ഷ്യ​പ്പെ​ടു​ത്തി. ജ്ഞാനത്തി​ന്റെ മൂർത്തി​മ​ദ്‌ഭാ​വം എന്ന നിലയിൽ മനുഷ്യ​നാ​കു​ന്ന​തി​നു മുമ്പ്‌ യേശു ഇപ്രകാ​രം പ്രഖ്യാ​പി​ച്ചു: “അവൻ [യഹോവ] ആകാശത്തെ ഉറപ്പി​ച്ച​പ്പോൾ ഞാൻ അവിടെ ഉണ്ടായി​രു​ന്നു.”—സദൃശ​വാ​ക്യ​ങ്ങൾ 8:22, 23, 27; വെളി​പ്പാ​ടു 3:14.

തന്റെ പിതാ​വി​നോ​ടൊ​പ്പം ഒരു “ശില്‌പി [“വിദഗ്‌ധ വേലക്കാ​രൻ,” NW]” എന്ന നിലയി​ലുള്ള അതുല്യ​മായ ഒരു നിയമനം ദൈവ​പു​ത്രന്‌ തുടക്കം മുതൽക്കേ ലഭിച്ചു. ഇത്‌ യഹോ​വ​യ്‌ക്ക്‌ എത്ര സന്തോഷം കൈവ​രു​ത്തി! “[ഞാൻ] ഇടവി​ടാ​തെ അവന്റെ [യഹോ​വ​യു​ടെ] മുമ്പിൽ വിനോ​ദി​ച്ചു​കൊ​ണ്ടു ദിന​മ്പ്രതി അവന്റെ പ്രമോ​ദ​മാ​യി​രു​ന്നു [“അവന്‌ വിശേ​ഷാൽ പ്രിയ​മു​ള്ളവൻ ആയിരു​ന്നു,” NW]” എന്ന്‌ സദൃശ​വാ​ക്യ​ങ്ങൾ 8:30 പറയുന്നു.

പിന്നീട്‌, മനുഷ്യ​വർഗ​ത്തി​ന്റെ സൃഷ്ടി​യിൽ പങ്കെടു​ക്കാൻ യഹോവ തന്റെ ആദ്യജാ​തനെ ക്ഷണിച്ചു. അവൻ പ്രഖ്യാ​പി​ച്ചു: “നാം നമ്മുടെ സ്വരൂ​പ​ത്തിൽ നമ്മുടെ സാദൃശ്യ പ്രകാരം മനുഷ്യ​നെ ഉണ്ടാക്കുക.” (ഉല്‌പത്തി 1:26) തത്‌ഫ​ല​മാ​യി മറ്റൊരു പ്രിയം വളർന്നു​വന്നു. “എന്റെ പ്രമോ​ദം [“പ്രിയം,” NW] മനുഷ്യ​പു​ത്ര​ന്മാ​രോ​ടു​കൂ​ടെ ആയിരു​ന്നു” എന്ന്‌ മനുഷ്യ​നാ​കു​ന്ന​തി​നു മുമ്പ്‌ യേശു വിശദീ​ക​രി​ച്ചു. (സദൃശ​വാ​ക്യ​ങ്ങൾ 8:31) മനുഷ്യ​നാ​കു​ന്ന​തി​നു മുമ്പ്‌ യേശു സൃഷ്ടി​യിൽ വഹിച്ച പങ്കി​നെ​ക്കു​റിച്ച്‌ തന്റെ സുവി​ശേ​ഷ​ത്തി​ന്റെ ആരംഭ​ത്തിൽ യോഹ​ന്നാൻ അപ്പോ​സ്‌തലൻ സമ്മതിച്ചു പറഞ്ഞു: “സകലവും അവൻ മുഖാ​ന്തരം ഉളവായി; ഉളവാ​യതു ഒന്നും അവനെ കൂടാതെ ഉളവാ​യതല്ല.”—യോഹ​ന്നാൻ 1:3.

യഹോ​വ​യു​ടെ വക്താവ്‌

ദൈവ​പു​ത്രൻ ആസ്വദിച്ച മറ്റൊരു പദവി​യി​ലേക്ക്‌ യോഹ​ന്നാ​ന്റെ വാക്കുകൾ ശ്രദ്ധ ക്ഷണിക്കു​ന്നു. ഒരു വക്താവാ​യി​രി​ക്കുക എന്ന പദവി​യാണ്‌ അത്‌. തുടക്കം മുതൽ അവൻ വചനമാ​യി സേവിച്ചു. അതു​കൊണ്ട്‌, യഹോവ ആദാമി​നോ​ടു സംസാ​രി​ച്ച​പ്പോ​ഴും പിന്നീട്‌ ആദാമി​നെ​യും ഹവ്വാ​യെ​യും സംബോ​ധന ചെയ്‌ത​പ്പോ​ഴും, അവൻ അതു ചെയ്‌തത്‌ സാധ്യ​ത​യ​നു​സ​രിച്ച്‌ വചനം മുഖാ​ന്തരം ആയിരു​ന്നു. മനുഷ്യ വർഗത്തി​ന്റെ ക്ഷേമത്തി​നാ​യുള്ള ദൈവിക നിർദേ​ശങ്ങൾ അവർക്കു കൈമാ​റാൻ അവരോ​ടു പ്രിയ​മു​ണ്ടാ​യി​രുന്ന ഒരുവ​ന​ല്ലാ​തെ മറ്റ്‌ ആർക്കാണ്‌ കൂടുതൽ യോഗ്യ​ത​യു​ള്ളത്‌?—യോഹ​ന്നാൻ 1:1, 2.

ഹവ്വായും പിന്നീട്‌ ആദാമും തങ്ങളുടെ സ്രഷ്ടാ​വി​നോട്‌ അനുസ​ര​ണ​ക്കേടു കാട്ടി​യത്‌ വചനത്തെ എത്രമാ​ത്രം വേദനി​പ്പി​ച്ചി​രി​ക്കണം! ആ അനുസ​ര​ണ​ക്കേട്‌ അവരുടെ സന്തതി​കൾക്കു കൈവ​രു​ത്തിയ യാതനകൾ പരിഹ​രി​ക്കാൻ അവൻ എത്ര വാഞ്‌ഛി​ച്ചി​ട്ടു​ണ്ടാ​കണം! (ഉല്‌പത്തി 2:15-17; 3:6, 8; റോമർ 5:12) ഹവ്വായെ മത്സരി​ക്കാൻ പ്രോ​ത്സാ​ഹി​പ്പിച്ച സാത്താനെ അഭിസം​ബോ​ധന ചെയ്‌തു​കൊണ്ട്‌ യഹോവ പ്രഖ്യാ​പി​ച്ചു: “ഞാൻ നിനക്കും സ്‌ത്രീ​ക്കും നിന്റെ സന്തതി​ക്കും അവളുടെ സന്തതി​ക്കും തമ്മിൽ ശത്രു​ത്വം ഉണ്ടാക്കും.” (ഉല്‌പത്തി 3:15) ഏദെനിൽ സംഭവി​ച്ച​തി​നു ദൃക്‌സാ​ക്ഷി​യാ​യി​രുന്ന വചനം, സ്‌ത്രീ​യു​ടെ “സന്തതി”യുടെ പ്രഥമ ഭാഗമെന്ന നിലയിൽ താൻ ഉഗ്രമായ വിദ്വേ​ഷ​ത്തി​നു പാത്ര​മാ​കു​മെന്നു മനസ്സി​ലാ​ക്കി. സാത്താൻ ഒരു മാനുഷ കൊല​പാ​തകൻ ആണെന്ന്‌ അവന്‌ അറിയാ​മാ​യി​രു​ന്നു.—യോഹ​ന്നാൻ 8:44.

പിന്നീട്‌ വിശ്വ​സ്‌ത​നായ ഇയ്യോ​ബി​ന്റെ നിർമ​ല​തയെ ചോദ്യം ചെയ്യവേ, തന്റെ പിതാ​വിന്‌ എതിരാ​യി സാത്താൻ നടത്തിയ ദൂഷണ​പ​ര​മായ ആരോ​പ​ണ​ങ്ങ​ളിൽ വചനത്തി​നു കോപം ജ്വലി​ച്ചി​ട്ടു​ണ്ടാ​കണം. (ഇയ്യോബ്‌ 1:6-10; 2:1-4) തീർച്ച​യാ​യും, പ്രധാന ദൂതൻ എന്ന നിലയി​ലുള്ള തന്റെ റോളിൽ വചനം മീഖാ​യേൽ എന്ന്‌ അറിയ​പ്പെ​ടു​ന്നു. ആ പേരിന്റെ അർഥം “ദൈവ​ത്തെ​പ്പോ​ലെ ആരുള്ളൂ?” എന്നാണ്‌. ദൈവ​ത്തി​ന്റെ പരമാ​ധി​കാ​രം കൈവ​ശ​മാ​ക്കാൻ ലക്ഷ്യമി​ടുന്ന ഏവർക്കും എതിരെ അവൻ യഹോ​വ​യ്‌ക്കാ​യി എപ്രകാ​രം പോരാ​ടു​ന്നു​വെന്ന്‌ അതു സൂചി​പ്പി​ക്കു​ന്നു.—ദാനീ​യേൽ 12:1; വെളി​പ്പാ​ടു 12:7-10.

ഇസ്രാ​യേ​ലി​ന്റെ ചരിത്രം ഇതൾ വിരി​ഞ്ഞ​പ്പോൾ, മനുഷ്യ​രെ സത്യാ​രാ​ധ​ന​യിൽനി​ന്നു വ്യതി​ച​ലി​പ്പി​ക്കാ​നുള്ള സാത്താന്റെ ശ്രമങ്ങൾ വചനം നിരീ​ക്ഷി​ച്ചു. ഈജി​പ്‌തിൽനി​ന്നുള്ള പുറപ്പാ​ടി​നെ തുടർന്ന്‌ ദൈവം മോശ​യി​ലൂ​ടെ ഇസ്രാ​യേ​ലി​നോ​ടു ഇപ്രകാ​രം പറഞ്ഞു: “ഇതാ, വഴിയിൽ നിന്നെ കാക്കേ​ണ്ട​തി​ന്നും ഞാൻ നിയമി​ച്ചി​രി​ക്കുന്ന സ്ഥലത്തേക്കു നിന്നെ കൊണ്ടു​പോ​കേ​ണ്ട​തി​ന്നും ഞാൻ ഒരു ദൂതനെ നിന്റെ മുമ്പിൽ അയക്കുന്നു. നീ അവനെ ശ്രദ്ധിച്ചു അവന്റെ വാക്കു കേൾക്കേണം; അവനോ​ടു വികടി​ക്ക​രു​തു; അവൻ നിങ്ങളു​ടെ അതി​ക്ര​മ​ങ്ങളെ ക്ഷമിക്ക​യില്ല; എന്റെ നാമം അവനിൽ ഉണ്ടു.” (പുറപ്പാ​ടു 23:20, 21) ആ ദൂതൻ ആരായി​രു​ന്നു? മനുഷ്യൻ ആയിത്തീ​രു​ന്ന​തി​നു മുമ്പുള്ള യേശു ആയിരു​ന്നി​രി​ക്കാ​നാണ്‌ സാധ്യത.

വിശ്വസ്‌ത വിധേ​യ​ത്വം

പൊ.യു.മു. 1473-ൽ മോശ മരിച്ചു. അവന്റെ ശരീരം “മോവാ​ബ്‌ദേ​ശത്തു ബേത്ത്‌-പെയോ​രി​ന്നെ​തി​രെ​യുള്ള താഴ്‌വ​ര​യിൽ അടക്കി.” (ആവർത്ത​ന​പു​സ്‌തകം 34:5, 6) സാധ്യ​ത​യ​നു​സ​രിച്ച്‌ വിഗ്ര​ഹാ​രാ​ധന ഉന്നമി​പ്പി​ക്കു​ന്ന​തിന്‌ അവന്റെ മൃത​ദേഹം ഉപയോ​ഗി​ക്കാൻ സാത്താൻ ആഗ്രഹി​ച്ചു. മീഖാ​യേൽ അതിനെ എതിർത്തു. അതേസ​മയം അവൻ വിനയ​പൂർവം തന്റെ പിതാ​വായ യഹോ​വ​യു​ടെ അധികാ​ര​ത്തി​നു കീഴ്‌വ​ഴങ്ങി. പിശാ​ചി​നെ​തി​രെ “ഒരു ദൂഷണ​വി​ധി ഉച്ചരി​പ്പാൻ തുനി​യാ​തെ: കർത്താവു [“യഹോവ,” NW] നിന്നെ ഭർത്സി​ക്കട്ടെ” എന്നു പറഞ്ഞു​കൊണ്ട്‌ മീഖാ​യേൽ സാത്താനെ താക്കീതു ചെയ്‌തു.—യൂദാ 9.

ഇസ്രാ​യേൽ അടുത്ത​താ​യി കനാനി​ലെ വാഗ്‌ദ​ത്ത​ദേ​ശ​ത്തി​നു വേണ്ടി​യുള്ള പോരാ​ട്ടം തുടങ്ങി. വചനം ആ ജനതയു​ടെ മേൽനോ​ട്ടം തുടർന്നും വഹിക്കു​ന്നു എന്നതിന്റെ ഉറപ്പ്‌ യരീഹോ നഗരത്തിന്‌ അടുത്തു​വെച്ച്‌ യോശു​വ​യ്‌ക്കു ലഭിച്ചു. അവിടെ അവൻ ഊരി​പ്പി​ടിച്ച വാളു​മാ​യി നിൽക്കുന്ന ഒരുവനെ കണ്ടുമു​ട്ടി. യോശുവ ആ അപരി​ചി​തന്റെ അടു​ത്തേക്കു ചെന്ന്‌ ചോദി​ച്ചു: “നീ ഞങ്ങളുടെ പക്ഷക്കാ​ര​നോ ശത്രു​പ​ക്ഷ​ക്കാ​ര​നോ”? അപ്പോൾ ആ അപരി​ചി​തൻ, “അല്ല, ഞാൻ യഹോ​വ​യു​ടെ സൈന്യ​ത്തി​ന്റെ അധിപ​തി​യാ​യി ഇപ്പോൾ വന്നിരി​ക്കു​ന്നു” എന്നു പറഞ്ഞു​കൊണ്ട്‌ താൻ ആരാ​ണെന്ന്‌ വെളി​പ്പെ​ടു​ത്തി​യ​പ്പോൾ യോശു​വ​യ്‌ക്ക്‌ ഉണ്ടായ ആശ്ചര്യം ഒന്നു സങ്കൽപ്പി​ച്ചു​നോ​ക്കൂ. യഹോ​വ​യു​ടെ ഈ മഹോന്നത പ്രതി​നി​ധി​യു​ടെ, നിസ്സം​ശ​യ​മാ​യും പിന്നീട്‌ “നേതാ​വായ മിശിഹാ” ആയിത്തീ​രു​മാ​യി​രുന്ന മനുഷ്യ​നാ​കു​ന്ന​തി​നു മുമ്പുള്ള യേശു​വി​ന്റെ, മുമ്പാകെ യോശുവ സാഷ്ടാം​ഗം വീണതിൽ അതിശ​യി​ക്കാ​നില്ല.—യോശുവ 5:13-15; ദാനീ​യേൽ 9:25, NW.

ദൈവ​ത്തി​ന്റെ പ്രവാ​ച​ക​നായ ദാനീ​യേ​ലി​ന്റെ കാലത്ത്‌ സാത്താ​നു​മാ​യി കൂടു​ത​ലായ ഒരു ഏറ്റുമു​ട്ടൽ നടന്നു. ആ സന്ദർഭ​ത്തിൽ, പാർസി​രാ​ജ്യ​ത്തി​ന്റെ ഭൂത പ്രഭു ഇരുപ​ത്തൊ​ന്നു ദിവസം ഒരു ദൂത​നോട്‌ “എതിർത്തു​നിന്ന”പ്പോൾ മീഖാ​യേൽ തന്റെ സഹദൂ​തനെ പിന്താങ്ങി. ആ ദൂതൻ ഇങ്ങനെ വിശദീ​ക​രി​ച്ചു: “എങ്കിലും പ്രധാ​ന​പ്ര​ഭു​ക്ക​ന്മാ​രിൽ ഒരുത്ത​നായ മീഖാ​യേൽ എന്നെ സഹായി​പ്പാൻ വന്നു: അവനെ ഞാൻ പാർസി​രാ​ജാ​ക്ക​ന്മാ​രോ​ടു​കൂ​ടെ അവിടെ വിട്ടേച്ചു.”—ദാനീ​യേൽ 10:13, 21.

മനുഷ്യ​പൂർവ-മനുഷ്യ മഹത്ത്വം

യഹൂദ്യ രാജാ​വായ ഉസ്സീയാ​വു മരിച്ച വർഷം, പൊ.യു.മു. 778-ൽ, ദൈവ​ത്തി​ന്റെ പ്രവാ​ച​ക​നായ യെശയ്യാ​വു യഹോവ തന്റെ മഹോന്നത സിംഹാ​സ​ന​ത്തിൽ ഇരിക്കു​ന്ന​തി​ന്റെ ഒരു ദർശനം കണ്ടു. “ഞാൻ ആരെ അയക്കേണ്ടു? ആർ നമുക്കു വേണ്ടി പോകും?” എന്നു യഹോവ ചോദി​ച്ചു. (ചെരി​ച്ചെ​ഴു​ത്തു ഞങ്ങളു​ടേത്‌.) യെശയ്യാ​വു സന്നദ്ധനാ​യി. എന്നാൽ അവന്റെ സഹ ഇസ്രാ​യേ​ല്യർ അവന്റെ പ്രഖ്യാ​പ​ന​ങ്ങ​ളോ​ടു പ്രതി​ക​ര​ണ​മി​ല്ലാ​ത്തവർ ആയിരി​ക്കു​മെന്ന്‌ യഹോവ അവനു മുന്നറി​യി​പ്പു നൽകി. യോഹ​ന്നാൻ അപ്പോ​സ്‌തലൻ ഒന്നാം നൂറ്റാ​ണ്ടി​ലെ അവിശ്വാ​സി​ക​ളായ യഹൂദ​ന്മാ​രെ യെശയ്യാ​വി​ന്റെ നാളിലെ ആളുക​ളോ​ടു താരത​മ്യ​പ്പെ​ടു​ത്തി​യിട്ട്‌ ഇങ്ങനെ പ്രസ്‌താ​വി​ച്ചു: ‘യെശയ്യാ​വു അവന്റെ തേജസ്സു കണ്ടതു​കൊ​ണ്ടാ​കു​ന്നു ഇതു പറഞ്ഞതു.’ ആരുടെ തേജസ്സ്‌? യഹോ​വ​യു​ടെ​യും സ്വർഗീയ സദസ്സിൽ അവനോ​ടൊ​പ്പം ഉണ്ടായി​രുന്ന മനുഷ്യ​നാ​കു​ന്ന​തി​നു മുമ്പുള്ള യേശു​വി​ന്റെ​യും.—യെശയ്യാ​വു 6:1, 8-10; യോഹ​ന്നാൻ 12:37-41.

ഏതാനും നൂറ്റാ​ണ്ടു​കൾ കഴിഞ്ഞ്‌ യേശു​വിന്‌ അന്നുവരെ ലഭിച്ചി​ട്ടു​ള്ള​തി​ലേ​ക്കും ഏറ്റവും വലിയ നിയമനം ലഭിച്ചു. യഹോവ തന്റെ പ്രിയ പുത്രന്റെ ജീവനെ സ്വർഗ​ത്തിൽനിന്ന്‌ മറിയ​യു​ടെ ഗർഭപാ​ത്ര​ത്തി​ലേക്കു മാറ്റി. ഒമ്പതു മാസം കഴിഞ്ഞ്‌ അവൾ ഒരു ആൺകു​ട്ടിക്ക്‌, യേശു​വിന്‌, ജന്മമേകി. (ലൂക്കൊസ്‌ 2:1-7, 21) പൗലൊസ്‌ അപ്പോ​സ്‌ത​ലന്റെ വാക്കു​ക​ളിൽ: ‘കാലസ​മ്പൂർണ്ണത വന്നപ്പോൾ ദൈവം തന്റെ പുത്രനെ സ്‌ത്രീ​യിൽ നിന്നു ജനിച്ച​വ​നാ​യി അയച്ചു.’ (ഗലാത്യർ 4:4) സമാന​മാ​യി യോഹ​ന്നാൻ അപ്പോ​സ്‌തലൻ ഇങ്ങനെ പ്രസ്‌താ​വി​ച്ചു: “വചനം ജഡമായി തീർന്നു, കൃപയും സത്യവും നിറഞ്ഞ​വ​നാ​യി നമ്മുടെ ഇടയിൽ പാർത്തു. ഞങ്ങൾ അവന്റെ തേജസ്സ്‌ പിതാ​വിൽനി​ന്നു ഏകജാ​ത​നാ​യ​വന്റെ തേജസ്സാ​യി കണ്ടു.”—യോഹ​ന്നാൻ 1:14.

മിശിഹാ പ്രത്യ​ക്ഷ​പ്പെ​ടു​ന്നു

തന്റെ സ്വർഗീയ പിതാ​വി​ന്റെ വേല ചെയ്യു​ന്ന​തിൽ താൻ വ്യാപൃ​ത​നാ​യി​രി​ക്ക​ണ​മെന്ന്‌ കുട്ടി​യാ​യി​രുന്ന യേശു, കുറഞ്ഞത്‌ 12 വയസ്സ്‌ ആയപ്പോൾ എങ്കിലും, മനസ്സി​ലാ​ക്കി​യി​രു​ന്നു. (ലൂക്കൊസ്‌ 2:48, 49) ഏതാണ്ട്‌ 18 വർഷം കഴിഞ്ഞ്‌ യേശു സ്‌നാപക യോഹ​ന്നാ​ന്റെ അടുത്തു വന്ന്‌ യോർദാൻ നദിയിൽ സ്‌നാ​പ​ന​മേറ്റു. യേശു പ്രാർഥി​ക്കവേ, സ്വർഗം തുറന്നു, പരിശു​ദ്ധാ​ത്മാവ്‌ അവന്റെ​മേൽ ഇറങ്ങി. വിദഗ്‌ധ വേലക്കാ​രൻ, വക്താവ്‌, ദൈവ​ത്തി​ന്റെ സൈനിക പ്രഭു, പ്രധാന ദൂതനായ മീഖാ​യേൽ എന്നീ നിലക​ളിൽ തന്റെ പിതാ​വി​നോ​ടൊ​പ്പം താൻ സേവിച്ച അസംഖ്യം സഹസ്രാ​ബ്ദ​ങ്ങ​ളെ​ക്കു​റിച്ച്‌ ഓർത്ത​പ്പോൾ അവന്റെ മനസ്സി​ലേക്ക്‌ ഒഴുകി​യെ​ത്തിയ സ്‌മര​ണ​ക​ളു​ടെ പ്രളയം ഒന്നു ഭാവന​യിൽ കാണൂ. അപ്പോ​ഴതാ, സ്‌നാപക യോഹ​ന്നാ​നോ​ടുള്ള തന്റെ പിതാ​വി​ന്റെ വാക്കുകൾ കേൾക്കു​ന്ന​തി​ന്റെ പുളക​പ്ര​ദ​മായ അനുഭവം: “ഇവൻ എന്റെ പ്രിയ​പു​ത്രൻ; ഇവനിൽ ഞാൻ പ്രസാ​ദി​ച്ചി​രി​ക്കു​ന്നു.”—മത്തായി 3:16, 17; ലൂക്കൊസ്‌ 3:21, 22.

യേശു​വി​ന്റെ മനുഷ്യ​പൂർവ അസ്ഥിത്വ​ത്തെ കുറിച്ച്‌ സ്‌നാപക യോഹ​ന്നാന്‌ തീർച്ച​യാ​യും യാതൊ​രു സംശയ​വും ഉണ്ടായി​രു​ന്നില്ല. യേശു അവന്റെ അടു​ത്തേക്കു വന്നപ്പോൾ അവൻ ഉദ്‌ഘോ​ഷി​ച്ചു: “ഇതാ ലോക​ത്തി​ന്റെ പാപം ചുമക്കുന്ന [“എടുത്തു​മാ​റ്റുന്ന,” NW] ദൈവ​ത്തി​ന്റെ കുഞ്ഞാടു.” അവൻ ഇങ്ങനെ കൂട്ടി​ച്ചേർത്തു: “എന്റെ പിന്നാലെ ഒരു പുരുഷൻ വരുന്നു; അവൻ എനിക്കു മുമ്പെ ഉണ്ടായി​രു​ന്ന​തു​കൊ​ണ്ടു എനിക്കു മുമ്പനാ​യി തീർന്നു എന്നു ഞാൻ പറഞ്ഞവൻ ഇവൻ തന്നേ.” (ചെരി​ച്ചെ​ഴു​ത്തു ഞങ്ങളു​ടേത്‌.) (യോഹ​ന്നാൻ 1:15, 29, 30) യോഹ​ന്നാൻ അപ്പോ​സ്‌ത​ല​നും യേശു​വി​ന്റെ പൂർവാ​സ്‌തി​ത്വ​ത്തെ കുറിച്ച്‌ മനസ്സി​ലാ​ക്കി​യി​രു​ന്നു. അവൻ എഴുതി: “മേലിൽനി​ന്നു വരുന്നവൻ എല്ലാവർക്കും മീതെ​യു​ള്ളവൻ; സ്വർഗ്ഗ​ത്തിൽനി​ന്നു വരുന്നവൻ എല്ലാവർക്കും മീതെ​യു​ള്ള​വ​നാ​യി താൻ കാൺക​യും കേൾക്ക​യും ചെയ്‌തതു സാക്ഷീ​ക​രി​ക്കു​ന്നു.” (ചെരി​ച്ചെ​ഴു​ത്തു ഞങ്ങളു​ടേത്‌.)—യോഹ​ന്നാൻ 3:31, 32.

മിശി​ഹാ​യു​ടെ ഭൂമി​യി​ലെ ആഗമന​ത്തി​ന്റെ​യും മഹാപു​രോ​ഹി​തൻ എന്ന നിലയി​ലുള്ള അവന്റെ വേലയു​ടെ​യും മുഴു പ്രാധാ​ന്യ​വും വിലമ​തി​ക്കാൻ പൗലൊസ്‌ അപ്പോ​സ്‌തലൻ പൊ.യു. ഏകദേശം 61-ൽ എബ്രായ ക്രിസ്‌ത്യാ​നി​കളെ ഉദ്‌ബോ​ധി​പ്പി​ച്ചു. വക്താവ്‌ എന്ന നിലയി​ലുള്ള യേശു​വി​ന്റെ ധർമത്തി​ലേക്കു ശ്രദ്ധ ക്ഷണിച്ചു​കൊണ്ട്‌ പൗലൊസ്‌ എഴുതി: “ദൈവം . . . ഈ അന്ത്യകാ​ലത്തു പുത്രൻമു​ഖാ​ന്തരം നമ്മോടു അരുളി​ച്ചെ​യ്‌തി​രി​ക്കു​ന്നു. . . . അവൻ മുഖാ​ന്തരം ലോക​ത്തെ​യും ഉണ്ടാക്കി.” ഇതു പരാമർശി​ക്കു​ന്നത്‌, സൃഷ്ടി​യു​ടെ സമയത്ത്‌ “വിദഗ്‌ധ വേലക്കാ​രൻ” എന്ന നിലയിൽ യേശു​വി​നു​ണ്ടാ​യി​രുന്ന പങ്കി​നെ​യോ മനുഷ്യ​നെ താനു​മാ​യി അനുര​ഞ്‌ജ​ന​പ്പെ​ടു​ത്താൻ വേണ്ടി​യുള്ള ദൈവ​ത്തി​ന്റെ ക്രമാ​നു​ഗ​ത​മായ ക്രമീ​ക​ര​ണ​ങ്ങ​ളി​ലെ അവന്റെ ഉൾപ്പെ​ട​ലി​നെ​യോ ആയിരു​ന്നാ​ലും, പൗലൊസ്‌ ഇവിടെ യേശു​വി​ന്റെ മനുഷ്യ​പൂർവ അസ്‌തി​ത്വ​ത്തി​നു സാക്ഷ്യം നൽകുന്നു.—എബ്രായർ 1:1-6; 2:9.

‘പണ്ടു’മുതലുള്ള വിശ്വ​സ്‌തത

ഒന്നാം നൂറ്റാ​ണ്ടിൽ ഫിലി​പ്പി​യിൽ ഉണ്ടായി​രുന്ന ക്രിസ്‌ത്യാ​നി​കൾക്ക്‌ പൗലൊസ്‌ ഈ ഉദ്‌ബോ​ധനം നൽകി: “ക്രിസ്‌തു​യേ​ശു​വി​ലുള്ള ഭാവം തന്നേ നിങ്ങളി​ലും ഉണ്ടായി​രി​ക്കട്ടെ. അവൻ ദൈവ​രൂ​പ​ത്തിൽ ഇരിക്കെ ദൈവ​ത്തോ​ടുള്ള സമത്വം മുറുകെ പിടി​ച്ചു​കൊ​ള്ളേണം [“ദൈവ​ത്തോട്‌ സമനാ​യി​രി​ക്കണം,” NW] എന്നു വിചാ​രി​ക്കാ​തെ ദാസരൂ​പം എടുത്തു മനുഷ്യ​സാ​ദൃ​ശ്യ​ത്തി​ലാ​യി തന്നെത്താൻ ഒഴിച്ചു വേഷത്തിൽ മനുഷ്യ​നാ​യി വിളങ്ങി തന്നെത്താൻ താഴ്‌ത്തി മരണ​ത്തോ​ളം ക്രൂശി​ലെ മരണ​ത്തോ​ളം തന്നേ, അനുസ​ര​ണ​മു​ള്ള​വ​നാ​യി​ത്തീർന്നു.” (ഫിലി​പ്പി​യർ 2:5-8) യേശു​വി​നെ ഉയിർപ്പി​ച്ചിട്ട്‌ അവനെ തിരികെ സ്വർഗീയ ഭവനത്തി​ലേക്കു സ്വാഗതം ചെയ്‌തു​കൊണ്ട്‌ യഹോവ യേശു​വി​ന്റെ വിശ്വസ്‌ത ഗതി​യോട്‌ സ്‌നേ​ഹ​പൂർവം പ്രതി​ക​രി​ച്ചു. എണ്ണമറ്റ യുഗങ്ങ​ളിൽ ഉടനീളം യേശു നമുക്കാ​യി നിർമ​ല​ത​യു​ടെ എന്തോരു ഉത്തമ ദൃഷ്ടാ​ന്ത​മാണ്‌ വെച്ചി​രി​ക്കു​ന്നത്‌!—1 പത്രൊസ്‌ 2:21.

യേശു​വി​ന്റെ മനുഷ്യ​പൂർവ അസ്‌തി​ത്വ​ത്തെ​ക്കു​റിച്ച്‌ ബൈബിൾ നൽകുന്ന ഹ്രസ്വ വിവര​ണ​ത്തിന്‌ നാം എത്ര നന്ദിയു​ള്ള​വ​രാണ്‌! അവന്റെ വിശ്വസ്‌ത സേവന​ത്തി​ന്റെ ദൃഷ്ടാന്തം അനുക​രി​ക്കാ​നുള്ള നമ്മുടെ നിശ്ചയത്തെ അവ തീർച്ച​യാ​യും ശക്തിമ​ത്താ​ക്കു​ന്നു. വിശി​ഷ്യാ, ഇപ്പോൾ അവൻ ദൈവ​ത്തി​ന്റെ മിശി​ഹൈക രാജ്യ​ത്തി​ന്റെ രാജാ​വാ​യി വാഴു​ന്ന​തി​നാൽ. “ഉത്ഭവം പണ്ടേയുള്ള,” നമ്മുടെ അധിപ​തി​യും ഭരണാ​ധി​പ​നു​മായ “സമാധാന പ്രഭു”വായ യേശു​ക്രി​സ്‌തു​വി​നെ നമുക്കു വാഴ്‌ത്താം.—യെശയ്യാ​വു 9:6; മീഖാ 5:2.

[24-ാം പേജിലെ ചതുരം]

മനുഷ്യ​പൂർവ അസ്‌തി​ത്വ​ത്തി​നുള്ള സാക്ഷ്യം

താഴെ കാണുന്ന പ്രകാ​ര​മുള്ള, യേശു​വി​ന്റെ സ്വന്തം വാക്കുകൾ അവന്റെ മനുഷ്യ​പൂർവ അസ്‌തി​ത്വ​ത്തിന്‌ സമൃദ്ധ​മായ സാക്ഷ്യം നൽകുന്നു:

◻ ‘സ്വർഗ്ഗ​ത്തിൽനി​ന്നു ഇറങ്ങിവന്ന . . . മനുഷ്യ​പു​ത്രൻ അല്ലാതെ ആരും സ്വർഗ്ഗ​ത്തിൽ കയറീ​ട്ടില്ല.’—യോഹ​ന്നാൻ 3:13.

◻ ‘സ്വർഗ്ഗ​ത്തിൽനി​ന്നുള്ള അപ്പം മോ​ശെയല്ല നിങ്ങൾക്കു തന്നതു, എന്റെ പിതാ​വ​ത്രേ സ്വർഗ്ഗ​ത്തിൽനി​ന്നുള്ള സാക്ഷാൽ അപ്പം നിങ്ങൾക്കു തരുന്നതു. ദൈവ​ത്തി​ന്റെ അപ്പമോ സ്വർഗ്ഗ​ത്തിൽനി​ന്നു ഇറങ്ങി​വന്നു ലോക​ത്തി​ന്നു ജീവനെ കൊടു​ക്കു​ന്നതു [“കൊടു​ക്കു​ന്നവൻ,” NW] ആകുന്നു. . . . ഞാൻ എന്റെ ഇഷ്ടമല്ല, എന്നെ അയച്ചവന്റെ ഇഷ്ടമത്രേ ചെയ്‌വാൻ സ്വർഗ്ഗ​ത്തിൽനി​ന്നു ഇറങ്ങി​വ​ന്നി​രി​ക്കു​ന്നതു.’—യോഹ​ന്നാൻ 6:32, 33, 38.

◻ ‘ഇതോ തിന്നു​ന്നവൻ മരിക്കാ​തി​രി​ക്കേ​ണ്ട​തി​ന്നു സ്വർഗ്ഗ​ത്തിൽനി​ന്നു ഇറങ്ങുന്ന അപ്പം ആകുന്നു. സ്വർഗ്ഗ​ത്തിൽനി​ന്നു ഇറങ്ങിയ ജീവനുള്ള അപ്പം ഞാൻ ആകുന്നു; ഈ അപ്പം തിന്നു​ന്നവൻ എല്ലാം എന്നേക്കും ജീവി​ക്കും.’—യോഹ​ന്നാൻ 6:50, 51.

◻ ‘മനുഷ്യ​പു​ത്രൻ മുമ്പെ ഇരു​ന്നേ​ട​ത്തേക്കു കയറി​പ്പോ​കു​ന്നതു നിങ്ങൾ കണ്ടാലോ?’—യോഹ​ന്നാൻ 6:62.

◻ ‘എന്റെ സാക്ഷ്യം സത്യം ആകുന്നു; ഞാൻ എവി​ടെ​നി​ന്നു വന്നു എന്നും എവി​ടേക്കു പോകു​ന്നു എന്നും ഞാൻ അറിയു​ന്നു; . . . നിങ്ങൾ കീഴിൽനി​ന്നു​ള്ളവർ, ഞാൻ മേലിൽനി​ന്നു​ള്ളവൻ; നിങ്ങൾ ഈ ലോക​ത്തിൽ നിന്നു​ള്ളവർ, ഞാൻ ഈ ലോക​ത്തിൽനി​ന്നു​ള്ള​വനല്ല.’—യോഹ​ന്നാൻ 8:14, 23.

◻ ‘ദൈവം നിങ്ങളു​ടെ പിതാവു എങ്കിൽ നിങ്ങൾ എന്നെ സ്‌നേ​ഹി​ക്കു​മാ​യി​രു​ന്നു. ഞാൻ ദൈവ​ത്തി​ന്റെ അടുക്കൽനി​ന്നു വന്നിരി​ക്കു​ന്നു; ഞാൻ സ്വയമാ​യി വന്നതല്ല, അവൻ എന്നെ അയച്ചതാ​കു​ന്നു.’—യോഹ​ന്നാൻ 8:42.

◻ ‘ആമേൻ, ആമേൻ, ഞാൻ നിങ്ങ​ളോ​ടു പറയുന്നു: അബ്രാ​ഹാം ജനിച്ച​തി​ന്നു മുമ്പെ ഞാൻ ഉണ്ടു.’—യോഹ​ന്നാൻ 8:58.

◻ ‘ഇപ്പോൾ പിതാവേ, ലോകം ഉണ്ടാകും​മു​മ്പെ എനിക്കു നിന്റെ അടുക്കൽ ഉണ്ടായി​രുന്ന മഹത്വ​ത്തിൽ എന്നെ നിന്റെ അടുക്കൽ മഹത്വ​പ്പെ​ടു​ത്തേ​ണമേ. പിതാവേ, നീ ലോക​സ്ഥാ​പ​ന​ത്തി​ന്നു മുമ്പെ എന്നെ സ്‌നേ​ഹി​ച്ചി​രി​ക്ക​കൊ​ണ്ടു എനിക്കു നല്‌കിയ മഹത്വം നീ എനിക്കു തന്നിട്ടു​ള്ളവർ കാണേ​ണ്ട​തി​ന്നു ഞാൻ ഇരിക്കുന്ന ഇടത്തു അവരും എന്നോ​ടു​കൂ​ടെ ഇരി​ക്കേണം എന്നു ഞാൻ ഇച്ഛിക്കു​ന്നു.’—യോഹ​ന്നാൻ 17:5, 24.

[23-ാം പേജിലെ ചിത്രം]

യോശുവ യഹോ​വ​യു​ടെ സൈന്യ​ത്തി​ന്റെ അധിപ​തി​യെ കണ്ടുമു​ട്ടു​ന്നു