സാക്ഷീ​ക​രി​ക്കു​ന്ന​തിൽനിന്ന്‌ അവർ ഒഴിഞ്ഞു​നി​ന്നി​ട്ടില്ല

¹ യഹോ​വ​യു​ടെ സാക്ഷികൾ എന്ന നമ്മുടെ പേര്‌ നമ്മെ തിരി​ച്ച​റി​യി​ക്കു​ക​യും നാം ചെയ്യുന്ന കാര്യത്തെ വർണി​ക്കു​ക​യും ചെയ്യുന്നു. നാം നമ്മുടെ ദൈവ​മായ യഹോ​വ​യു​ടെ മാഹാ​ത്മ്യ​ങ്ങൾക്കു സാക്ഷ്യം വഹിക്കു​ന്നു. (യെശ. 43:10, 12) സഭയിലെ ഒരു അംഗമാ​യി​രി​ക്ക​ണ​മെ​ങ്കിൽ ഓരോ വ്യക്തി​യും ഈ സാക്ഷീ​ക​ര​ണ​ത്തിൽ പങ്കുപ​റ​റണം. സാക്ഷീ​ക​രണം നടത്തു​ന്നത്‌ മുഖ്യ​മാ​യും നമ്മുടെ പരസ്യ​ശു​ശ്രൂ​ഷ​യി​ലൂ​ടെ​യാണ്‌, അതിൽ വീടു​തോ​റും സന്ദർശി​ക്കു​ന്ന​തും തെരു​വു​വേ​ല​യിൽ ഏർപ്പെ​ടു​ന്ന​തും മടക്കസ​ന്ദർശ​ന​ങ്ങ​ളും ബൈബി​ള​ധ്യ​യ​ന​ങ്ങ​ളും നടത്തു​ന്ന​തും ഉൾപ്പെ​ടു​ന്നു. ഒരു പൂർണ പങ്കുണ്ടാ​യി​രി​ക്കു​ന്ന​തിന്‌ എത്തിപ്പി​ടി​ക്കാൻ നാമെ​ല്ലാ​വ​രും ഉചിത​മാ​യി പ്രോ​ത്സാ​ഹി​പ്പി​ക്ക​പ്പെ​ട്ടി​രി​ക്കു​ന്നു.—1 കൊരി. 15:58.

² എന്നിരു​ന്നാ​ലും, സഭയിലെ ചില അംഗങ്ങൾ അവർക്കു ചെയ്യാൻ കഴിയുന്ന കാര്യ​ത്തിൽ പരിമി​തി​യു​ള​ള​വ​രാണ്‌. ഗുരു​ത​ര​മായ രോഗ​മോ വൈക​ല്യ​മോ അവരുടെ സ്വാത​ന്ത്ര്യ​ത്തെ പരിമി​ത​പ്പെ​ടു​ത്തി​യേ​ക്കാം. എതിർപ്പു​ളള ബന്ധുക്കൾ ശക്തമായ പ്രതി​ബ​ന്ധങ്ങൾ സൃഷ്ടി​ച്ചേ​ക്കാം. അവിശ്വാ​സി​യായ പിതാ​വോ മാതാ​വോ ഒരു യുവവ്യ​ക്തി​യെ തടഞ്ഞേ​ക്കാം. യാത്രാ​സൗ​ക​ര്യ​ങ്ങ​ളി​ല്ലാത്ത ഒററപ്പെട്ട പ്രദേ​ശത്തു താമസി​ക്കുന്ന വ്യക്തി​കൾക്കു സാക്ഷീ​ക​ര​ണ​ത്തിൽ ഏർപ്പെ​ടുക അസാധ്യ​മാ​ണെന്നു തോന്നി​യേ​ക്കാം. സ്വാഭാ​വി​ക​മായ ലജ്ജ ധൈര്യ​മി​ല്ലാ​ത്ത​വരെ പിന്തി​രി​പ്പി​ച്ചേ​ക്കാം. ക്രിസ്‌ത്യാ​നി​കൾ എന്നനി​ല​യി​ലു​ളള യോഗ്യ​ത​ക​ളിൽ തങ്ങൾ എത്തി​ച്ചേ​രു​ന്നി​ല്ലെന്ന്‌ ഇത്തരം സാഹച​ര്യ​ങ്ങ​ളിൽ അഥവാ സമാന​മായ സാഹച​ര്യ​ങ്ങ​ളിൽ ഉളള ചില പ്രസാ​ധ​കർക്കു തോന്നി​യേ​ക്കാം, കാരണം അവർക്കു ചെയ്യാൻ കഴിയു​ന്നത്‌ മററു​ള​ളവർ ചെയ്യു​ന്ന​തി​നെ​ക്കാ​ളും തങ്ങൾ യഥാർഥ​ത്തിൽ ചെയ്യാൻ ആഗ്രഹി​ക്കു​ന്ന​തി​നെ​ക്കാ​ളും കുറവാണ്‌. സ്വന്തം ശ്രമങ്ങളെ തുച്ഛീ​ക​രി​ക്കാൻ അവർക്ക്‌ യാതൊ​രു കാരണ​വു​മില്ല. (ഗലാ. 6:4) ഏതു സാഹച​ര്യ​ത്തി​ലാ​യി​രു​ന്നാ​ലും തങ്ങളുടെ പരമാ​വധി ചെയ്യു​മ്പോൾ യഹോവ സന്തോ​ഷി​ക്കു​ന്നു​വെന്ന അറിവിൽ അവർക്ക്‌ ആശ്വസി​ക്കാൻ കഴിയും.—ലൂക്കൊ. 21:1-4.

³ പങ്കുപ​റ​റു​ന്ന​തി​നു​ളള ഒരു മാർഗം കണ്ടെത്തൽ: പ്രയാ​സ​ക​ര​മായ സാഹച​ര്യ​ത്തി​ലു​ളള വ്യക്തികൾ സാക്ഷീ​ക​രണം നടത്തു​ന്ന​തിൽനി​ന്നു തങ്ങളെ തടയാൻ പ്രതി​ബ​ന്ധ​ങ്ങളെ അനുവ​ദി​ക്കാ​തി​രു​ന്നി​ട്ടു​ള​ളത്‌ എങ്ങനെ​യെന്നു പ്രകട​മാ​ക്കുന്ന ആയിര​ക്ക​ണ​ക്കിന്‌ അനുഭ​വങ്ങൾ വിവരി​ക്ക​പ്പെ​ട്ടി​ട്ടുണ്ട്‌. സംഭാ​ഷ​ണ​ത്തി​നു തുടക്ക​മി​ടാ​നു​ളള തങ്ങളുടെ പ്രാപ്‌തി ഉപയോ​ഗി​ച്ചു​കൊണ്ട്‌ അനൗപ​ചാ​രിക സാക്ഷീ​ക​രണം നടത്തു​ന്ന​തി​നു​ളള അനേകം രീതികൾ അവർ മെന​ഞ്ഞെ​ടു​ത്തി​ട്ടുണ്ട്‌. സാക്ഷീ​ക​ര​ണ​ത്തി​നു​ളള വിശാ​ല​മായ ഒരു വാതിൽ തുറക്കാൻ വീട്ടിൽ കഴിഞ്ഞു​കൂ​ടേ​ണ്ടി​വ​രു​ന്നവർ ഫോൺ ഉപയോ​ഗ​പ്പെ​ടു​ത്തി​യി​ട്ടുണ്ട്‌. സന്ദർശനം നടത്തുന്ന ഓരോ ആളെയും, ശ്രദ്ധി​ക്കാൻ സാധ്യ​ത​യു​ളള ഒരുവ​നാ​യി വീക്ഷി​ക്കു​ന്നു. എതിർപ്പു​ളള കുടും​ബ​ത്തി​ലെ ഒരു ഭാര്യ​യ്‌ക്ക്‌ ഭവനത്തിൽ സാക്ഷീ​ക​രണം നടത്താൻ കഴിയു​ന്നി​ല്ലെ​ങ്കിൽപ്പോ​ലും അയൽക്കാ​രോ​ടും തന്റെ പതിവു ജോലി​ക്കി​ട​യിൽ കണ്ടുമു​ട്ടുന്ന മററു​ള​ള​വ​രോ​ടും സംസാ​രി​ക്കു​ന്ന​തി​നു​ളള അവസര​ങ്ങളെ അവൾ പ്രയോ​ജ​ന​പ്പെ​ടു​ത്തു​ന്നു.

⁴ നമ്മുടെ പരസ്യ​സാ​ക്ഷീ​ക​ര​ണ​ത്തിൽ ഏർപ്പെ​ടാൻ പാടി​ല്ലെന്ന്‌ അവിശ്വാ​സി​യായ പിതാ​വോ മാതാ​വോ ഒരു യുവവ്യ​ക്തി​യെ വിലക്കി​യി​ട്ടു​ണ്ടാ​യി​രി​ക്കാം. തരണം ചെയ്യാൻ കഴിയാത്ത ഒരു പ്രതി​ബ​ന്ധ​മാ​യി അതിനെ സ്വീക​രി​ക്കു​ന്ന​തി​നു പകരം, തന്റെ വ്യക്തി​പ​ര​മായ “പ്രദേശ”മായി സഹപാ​ഠി​ക​ളെ​യും അധ്യാ​പ​ക​രെ​യും അവൻ വീക്ഷി​ച്ചേ​ക്കാം. നല്ലൊരു സാക്ഷ്യം നൽകാ​നും ഒരുപക്ഷേ ബൈബി​ള​ധ്യ​യ​നങ്ങൾ നടത്താൻ പോലും അവനു കഴി​ഞ്ഞേ​ക്കും. കത്തുകൾ എഴുതു​ന്നതു മുഖാ​ന്തരം സാക്ഷീ​ക​ര​ണ​ത്തിൽ പങ്കെടു​ക്കാൻ ഒററപ്പെട്ട പ്രദേ​ശ​ങ്ങ​ളിൽ താമസി​ക്കുന്ന അനേകർക്കു കഴിഞ്ഞി​ട്ടുണ്ട്‌. ക്രിസ്‌തീയ തീക്ഷ്‌ണ​ത​യാൽ പ്രചോ​ദി​പ്പി​ക്ക​പ്പെ​ടു​ന്നവർ “യേശു​ക്രി​സ്‌തു​വി​ന്റെ പരിജ്ഞാ​നം സംബന്ധി​ച്ചു ഉത്സാഹ​മി​ല്ലാ​ത്ത​വ​രും നിഷ്‌ഫ​ല​രും” ആയിത്തീ​രു​ന്ന​തൊ​ഴി​വാ​ക്കാൻ എപ്പോ​ഴും എന്തെങ്കി​ലും മാർഗം കണ്ടെത്തും.—2 പത്രൊ. 1:8.

⁵ സാക്ഷീ​ക​ര​ണ​വേ​ല​യി​ലെ നമ്മുടെ പങ്കിന്റെ കാര്യം വരു​മ്പോൾ നമു​ക്കെ​ല്ലാ​വർക്കും വേണ്ടി യഹോവ ഐകരൂ​പ്യ​മു​ളള ഒരു നിലവാ​രം വെച്ചി​ട്ടുണ്ട്‌, അതായത്‌, നാം “മുഴു​ദേ​ഹി​യോ​ടെ” പ്രവർത്തി​ക്കണം. (കൊലോ. 3:23, NW) നാം ചെലവ​ഴി​ക്കുന്ന സമയവും കൈവ​രി​ക്കുന്ന നേട്ടവും വ്യത്യാ​സ​പ്പെ​ട്ടി​രി​ക്കു​മെ​ങ്കി​ലും, അന്തർലീ​ന​മാ​യി​രി​ക്കുന്ന പ്രചോ​ദനം ഒന്നുത​ന്നെ​യാണ്‌—“പൂർണ്ണ​ഹൃ​ദയ”ത്തിൽനിന്ന്‌ ഉത്ഭൂത​മാ​കുന്ന യഥാർഥ സ്‌നേഹം. (1 ദിന. 28:9; 1 കൊരി. 16:14) നാം നമ്മുടെ പരമാ​വധി നൽകു​ന്നു​വെ​ങ്കിൽ, നമുക്കു ചെയ്യാൻ കഴിയുന്ന തുച്ഛമായ അളവു നിമിത്തം നാം വിശ്വാ​സ​ത്തിൽ കുറവു​ള​ള​വ​രാ​ണെ​ന്നോ സഭയിലെ അംഗങ്ങ​ളെന്ന നിലയിൽ ഉപയോ​ഗ​മി​ല്ലാ​ത്ത​വ​രാ​ണെ​ന്നോ തോന്നേണ്ട യാതൊ​രു കാരണ​വും നമുക്കു​ണ്ടാ​യി​രി​ക്ക​യില്ല. ‘പ്രയോ​ജ​ന​മു​ള​ളതു ഒന്നും മറെച്ചു​വെ​ക്കാ​തെ പരസ്യ​മാ​യി അറിയി’ക്കുന്നതിൽനി​ന്നു വിട്ടു​നി​ന്നി​ട്ടില്ല എന്നു പൗലോ​സി​നെ​പ്പോ​ലെ നമുക്കും സത്യസ​ന്ധ​മാ​യി പറയാൻ കഴിയും.—പ്രവൃ. 20:20.