സകലവും ദൈവ​മ​ഹ​ത്ത്വ​ത്തി​നാ​യി ചെയ്യു​വിൻ

¹ നമ്മുടെ പ്രിയ​പ്പെട്ട സഹോ​ദ​രീ​സ​ഹോ​ദ​ര​ന്മാ​രു​മൊ​ത്തു സഹവസി​ക്കാൻ സാധി​ക്കു​ന്നത്‌ എത്ര നവോ​ന്മേ​ഷ​പ്ര​ദ​മാണ്‌! (1 കൊരി. 16:17, 18) യോഗ​ങ്ങ​ളി​ലും സമ്മേള​ന​ങ്ങ​ളി​ലും കൺ​വെൻ​ഷ​നു​ക​ളി​ലും വയൽശു​ശ്രൂ​ഷ​യി​ലും നാം അതാണു ചെയ്യു​ന്നത്‌. അതിഥി​കൾ നമ്മുടെ ഭവനം സന്ദർശി​ക്കു​ന്ന​തു​പോ​ലുള്ള അനൗപ​ചാ​രിക സന്ദർഭ​ങ്ങ​ളി​ലും നാം അത്തരം സഹവാ​സ​മാ​സ്വ​ദി​ക്കു​ന്നു. അതു ചെയ്യവേ, നാം ആതിഥ്യ​മ​രു​ളു​ക​യും അന്യോ​ന്യം പ്രോ​ത്സാ​ഹി​പ്പി​ക്കു​ക​യു​മാ​ണു ചെയ്യു​ന്നത്‌. (റോമ. 12:13; 1 പത്രൊ. 4:9) വിവാ​ഹ​വി​രു​ന്നു​കൾ സംഘടി​പ്പി​ക്കു​മ്പോൾ, 1984 ഏപ്രിൽ 15 വീക്ഷാ​ഗോ​പു​ര​ത്തി​ലെ (ഇംഗ്ലീഷ്‌) നല്ല ബുദ്ധ്യു​പ​ദേശം മനസ്സിൽ പിടി​ക്കുക. എല്ലാ സംഗതി​ക​ളും ദൈവ​മ​ഹ​ത്ത്വ​ത്തി​നാ​യി നടക്കേ​ണ്ട​തിന്‌ എത്രയാ​ളു​കൾ കൂടി​വ​രണം, ആൾക്കൂ​ട്ടത്തെ എങ്ങനെ നിയ​ന്ത്രി​ക്കണം എന്നിവ തീരു​മാ​നി​ക്കു​ന്നതു സംബന്ധിച്ച്‌ അതിൽ 19, 20 പേജു​ക​ളിൽ കാണുന്ന ഉപദേശം വിശേ​ഷാൽ ശ്രദ്ധി​ക്കുക.

² സംഘടി​ത​മാ​യുള്ള സാമൂ​ഹിക പ്രവർത്ത​നങ്ങൾ: നമ്മൾ “തിന്നാ​ലും കുടി​ച്ചാ​ലും” നാം “എല്ലാം ദൈവ​ത്തി​ന്റെ മഹത്വ​ത്തി​ന്നാ​യി ചെയ്യ”ണം. (1 കൊരി. 10:31-33) ചിലർ ഈ ബുദ്ധ്യു​പ​ദേശം ബാധക​മാ​ക്കു​ന്നില്ല. അതു​കൊണ്ട്‌, ഉചിത​മാ​യി മേൽനോ​ട്ടം വഹിക്കാൻ കഴിയാത്ത വലിയ സാമൂ​ഹിക കൂടി​വ​ര​വു​കൾ നിമിത്തം പ്രശ്‌നങ്ങൾ വികാസം പ്രാപി​ക്കു​ന്നതു തുടരു​ക​യാണ്‌. ചില കേസു​ക​ളിൽ, ലൗകിക വിനോ​ദങ്ങൾ നടത്ത​പ്പെ​ടുന്ന വിപു​ല​മായ ആഘോ​ഷ​പ​രി​പാ​ടി​കൾക്കു നൂറു​ക​ണ​ക്കിന്‌ ആളുകൾ ക്ഷണിക്ക​പ്പെ​ടു​ന്നു. സംബന്ധി​ക്കു​ന്ന​വ​രോ​ടു ചില​പ്പോൾ പ്രവേശന ഫീസോ മറ്റു ഫീസു​ക​ളോ കൊടു​ക്കാൻ ആവശ്യ​പ്പെ​ട്ടേ​ക്കാം. അത്തരം കൂടി​വ​ര​വു​കൾക്കു ലോക​ത്തി​ന്റെ പരിപാ​ടി​ക​ളു​മാ​യി വളരെ സാമ്യ​മുണ്ട്‌. അന്തസ്സു​ള്ള​തോ ബൈബിൾ തത്ത്വങ്ങൾക്കു ചേർച്ച​യി​ലു​ള്ള​തോ അല്ല അതിന്റെ ആത്മാവ്‌.—റോമ. 13:13, 14; എഫെ. 5:15-20.

³ സാക്ഷി​ക​ളു​ടെ വലി​യൊ​രു കൂട്ടം വാടക​യ്‌ക്കെ​ടുത്ത കെട്ടി​ട​ങ്ങ​ളിൽ ഒരുമി​ച്ചു​കൂ​ടി അനാ​രോ​ഗ്യ​ക​ര​വും ലൗകി​ക​വു​മായ വിനോ​ദ​ങ്ങ​ളിൽ ഏർപ്പെ​ടു​ന്ന​താ​യും ഉചിത​മായ മേൽനോ​ട്ടം ഇല്ലാതി​രി​ക്കു​ന്ന​താ​യും റിപ്പോർട്ടുണ്ട്‌. “യഹോ​വ​യു​ടെ സാക്ഷി” വാരാ​ന്ത്യം എന്ന പരസ്യ​ത്തോ​ടെ സമാന​മായ പരിപാ​ടി​കൾ ഹോട്ട​ലു​ക​ളി​ലോ സുഖവാ​സ​കേ​ന്ദ്ര​ങ്ങ​ളി​ലോ നടത്ത​പ്പെ​ട്ടി​ട്ടുണ്ട്‌. അത്തരം വലിയ കൂട്ടങ്ങ​ളു​ടെ​മേൽ ഉചിത​മായ മേൽനോ​ട്ടം വഹിക്കു​ന്ന​തി​ലുള്ള ബുദ്ധി​മു​ട്ടു​നി​മി​ത്തം പ്രശ്‌നങ്ങൾ ഉണ്ടായി​ട്ടുണ്ട്‌. റൗഡി​ത്ത​ര​വും അമിത മദ്യപാ​ന​വും, എന്തിന്‌, അധാർമി​കത പോലും, ചില​പ്പോ​ഴൊ​ക്കെ ഉണ്ടായി​ട്ടുണ്ട്‌. (എഫെ. 5:3, 4) അത്തരം പെരു​മാ​റ്റ​മുള്ള സാമൂ​ഹിക കൂടി​വ​ര​വു​കൾ യഹോ​വ​യ്‌ക്കു മഹത്ത്വം കരേറ്റു​ന്നില്ല. മറിച്ച്‌, അവ സഭയുടെ സത്‌പ്പേ​രി​നു കളങ്കം ചാർത്തു​ക​യും മറ്റുള്ള​വരെ ഇടറി​ക്കു​ക​യും ചെയ്യുന്നു.—1 കൊരി. 10:23, 24, 29.

⁴ അതിഥി​പ്രി​യം കാണി​ക്കാൻ ക്രിസ്‌ത്യാ​നി​കൾ പ്രോ​ത്സാ​ഹി​പ്പി​ക്ക​പ്പെ​ടു​ന്നുണ്ട്‌. എന്നാൽ ആത്മീയ സംഗതി​കൾ കൈമാ​റു​ന്ന​തി​ലാ​യി​രി​ക്കണം അതിന്റെ ഊന്നൽ. (റോമ. 1:11, 12) സാധാ​ര​ണ​മാ​യി, ചെറിയ കൂടി​വ​ര​വു​ക​ളാണ്‌ ഏറ്റവും നല്ലത്‌. നമ്മുടെ ശുശ്രൂഷ പുസ്‌തകം അതിന്റെ 140-1 പേജു​ക​ളിൽ ഇങ്ങനെ പറയുന്നു: “ചില സമയങ്ങ​ളിൽ ക്രിസ്‌തീയ കൂട്ടാ​യ്‌മ​ക്കു​വേണ്ടി പല കുടും​ബങ്ങൾ ഒരു ഭവനത്തി​ലേക്കു ക്ഷണിക്ക​പ്പെ​ട്ടേ​ക്കാം. . . . ന്യായ​മാ​യി, അങ്ങനെ​യുള്ള സന്ദർഭ​ങ്ങ​ളിൽ ആതി​ഥേ​യ​രാ​യി​രി​ക്കു​ന്നവർ അവിടെ നടക്കു​ന്നതു സംബന്ധിച്ച്‌ വ്യക്തി​പ​ര​മാ​യി ഉത്തരവാ​ദി​ക​ളാ​യി​രി​ക്കണം. ഇതു മനസ്സിൽ പിടി​ച്ചു​കൊണ്ട്‌ വിവേ​ക​മുള്ള ക്രിസ്‌ത്യാ​നി​കൾ അങ്ങനെ​യുള്ള കൂട്ടങ്ങ​ളു​ടെ വലിപ്പ​ത്തെ​യും സമയ​ദൈർഘ്യ​ത്തെ​യും പരിമി​ത​പ്പെ​ടു​ത്തു​ന്ന​തി​ന്റെ ജ്ഞാനം മനസ്സി​ലാ​ക്കി​യി​ട്ടുണ്ട്‌.” നമ്മുടെ സുഹൃ​ത്തു​ക്കളെ ആത്മീയ​മാ​യി പ്രോ​ത്സാ​ഹി​പ്പി​ക്കു​ക​യാണ്‌ ലക്ഷ്യം. അതിനു വിപു​ല​മായ പരിപാ​ടി​ക​ളൊ​ന്നും ആവശ്യ​മി​ല്ലെന്നു യേശു സൂചി​പ്പി​ച്ചു.—ലൂക്കൊസ്‌ 10:40-42.

⁵ സഹക്രി​സ്‌ത്യാ​നി​ക​ളോട്‌ ആതിഥ്യം പ്രകട​മാ​ക്കു​ന്നത്‌ നല്ല കാര്യം​തന്നെ. എന്നിരു​ന്നാ​ലും, നമ്മുടെ ഭവനത്തിൽ നടത്തുന്ന ലളിത​മായ ഒരു കൂടി​വ​ര​വു​പോ​ലെയല്ല വാടക​യ്‌ക്കെ​ടുത്ത കെട്ടി​ട​ങ്ങ​ളിൽ ലൗകിക ആത്മാവി​നെ പ്രതി​ഫ​ലി​പ്പി​ക്കുന്ന വിപു​ല​മായ ഒരു പരിപാ​ടി നടത്തു​ന്നത്‌. അതിനു വലിയ വ്യത്യാ​സ​മുണ്ട്‌. നിങ്ങൾ മറ്റുള്ള​വരെ നിങ്ങളു​ടെ അതിഥി​ക​ളാ​യി ക്ഷണിക്കു​മ്പോൾ, സംഭവി​ക്കുന്ന സംഗതി​ക​ളു​ടെ മുഴു ഉത്തരവാ​ദി​ത്വ​വും നിങ്ങൾക്ക്‌ ഏറ്റെടു​ക്കാൻ സാധി​ക്കു​മെന്നു നിങ്ങൾ ഉറപ്പു​വ​രു​ത്തണം.—1992 ആഗസ്റ്റ്‌ 15 ലക്കം വീക്ഷാ​ഗോ​പു​ര​ത്തി​ന്റെ (ഇംഗ്ലീഷ്‌) 17-20 പേജുകൾ കാണുക.

⁶ സത്‌പ്ര​വൃ​ത്തി​ക​ളിൽ തുടരാൻ നമ്മെ പ്രചോ​ദി​പ്പി​ക്കുന്ന നവോ​ന്മേ​ഷ​പ്ര​ദ​മായ പ്രോ​ത്സാ​ഹനം നൽകുന്ന സാഹോ​ദ​ര്യ​ത്താൽ യഹോവ നമ്മെ സത്യമാ​യും അനു​ഗ്ര​ഹി​ച്ചി​രി​ക്കു​ന്നു. (മത്താ. 5:16; 1 പത്രൊ. 2:12) സാമൂ​ഹിക പ്രവർത്ത​ന​ങ്ങ​ളിൽ മിതത്വ​വും ന്യായ​യു​ക്ത​ത​യും പ്രകട​മാ​ക്കു​ന്ന​തി​ലൂ​ടെ നാം സദാ ദൈവ​ത്തി​നു മഹത്ത്വം കരേറ്റു​ക​യും മറ്റുള്ള​വരെ പരി​പോ​ഷി​പ്പി​ക്കു​ക​യും ചെയ്യും.—റോമ. 15:2.