တမန်တော်
၂၀ ရုန်းရင်းဆန်ခတ်ဖြစ်နေတာတွေ ရပ်တန့်သွားပြီးနောက် ပေါလုက တပည့်တွေကို ခေါ် ခိုင်းတယ်။ သူတို့ကို အားပေးပြီးနောက် နှုတ်ဆက်စကားပြောပြီး မက်ဆီဒိုးနီးယားပြည်ကို ခရီးဆက်တော့တယ်။ ၂ အဲဒီဒေသတွေတစ်လျှောက် လှည့်လည်သွားလာပြီး တပည့်တွေကို အားပေးစကားပြောတယ်။ အဲဒီနောက် ဂရိပြည်ကို ရောက်လာတယ်။ ၃ ဂရိပြည်မှာ သုံးလနေပြီးနောက် ဆီးရီးယားပြည်ဘက် ရွက်လွှင့်မယ်လုပ်တော့ ဂျူးတွေက သူ့ကိုသတ်ဖို့ လျှို့ဝှက်ကြံစည်နေတဲ့အတွက်+ မက်ဆီဒိုးနီးယားပြည်ကို ဖြတ်ပြီး ပြန်ဖို့ ဆုံးဖြတ်လိုက်တယ်။ ၄ သူနဲ့အတူ ဗေရိမြို့သား ပုရုရဲ့သား သောပတရု၊ သက်သာလောနိတ်မြို့သားတွေဖြစ်တဲ့ အာရိတ္တာခုနဲ့+ သေကုန္ဒု၊ ဒေရဗေမြို့သား ဂါယု၊ တိမောသေ၊+ အာရှနယ်သားတွေဖြစ်တဲ့ တုခိတ်နဲ့+ တရောဖိမ်တို့+ လိုက်ပါသွားတယ်။ ၅ သူတို့က ကျွန်တော်တို့ထက်အရင် ထွက်သွားပြီး တရောမြို့မှာ စောင့်နေတယ်။ ၆ တဆေးမဲ့မုန့်ပွဲတော်အပြီးမှာ+ ဖိလိပ္ပိမြို့ကနေ ကျွန်တော်တို့ ရွက်လွှင့်သွားတယ်။ ငါးရက်ကြာ ခရီးနှင်ပြီးနောက် သူတို့ရှိနေတဲ့ တရောမြို့ကို ရောက်လာတယ်။ အဲဒီမှာ ခုနစ်ရက် နေကြတယ်။
၇ သီတင်းပတ်ရဲ့ ပထမနေ့မှာ ကျွန်တော်တို့ အတူစားသောက်ဖို့ စုဝေးတဲ့အခါ ပေါလုက နောက်တစ်နေ့မှာ ထွက်သွားရမှာဖြစ်လို့ သန်းခေါင်အထိ ဆက်ဟောပြောနေတယ်။ ၈ ကျွန်တော်တို့စုဝေးတဲ့ အထက်ခန်းမှာ မီးခွက်အများကြီး ထွန်းထားတယ်။ ၉ ပေါလု ဟောပြောနေတုန်း ဥတုခုလို့ခေါ်တဲ့ လူငယ်တစ်ယောက် ပြတင်းပေါက်ဘောင်မှာ ထိုင်ရင်း အိပ်ပျော်သွားလို့ တတိယအထပ်ကနေ ပြုတ်ကျသွားတယ်။ လူတွေ ပွေ့ချီလိုက်တဲ့အခါ သူ သေဆုံးနေပြီ။ ၁၀ ပေါလုလည်း အောက်ထပ်ဆင်းလာပြီးနောက် သူ့အပေါ် ကိုယ်ကိုကိုင်းပြီး ပွေ့ဖက်လိုက်တယ်။+ “မစိုးရိမ်ကြပါနဲ့။ သူ အသက်* ပြန်ရှင်လာပြီ”+ လို့ပြောတယ်။ ၁၁ အဲဒီနောက် ပေါလုက အပေါ်ထပ်ကို ပြန်တက်လာပြီး စားသောက်တယ်။ မိုးလင်းတဲ့အထိ အတော်ကြာ စကားပြောဆိုပြီးနောက် ထွက်ခွာသွားတယ်။ ၁၂ သူတို့လည်း အသက်ရှင်နေတဲ့ ဥတုခုကို ခေါ်သွားပြီး အတိုင်းထက်အလွန် စိတ်သက်သာရာ ရသွားကြတယ်။
၁၃ ကျွန်တော်တို့က သင်္ဘောပေါ်တက်နှင့်ပြီး အသုမြို့ဆီ ရွက်လွှင့်သွားလိုက်တယ်။ ပေါလုကတော့ အသုမြို့ကို ကုန်းကြောင်းသွားဖို့ ဆုံးဖြတ်တယ်။ ဒါကြောင့် သူမှာထားတဲ့အတိုင်း အဲဒီမှာ သူ့ကို သင်္ဘောပေါ် ခေါ်တင်ဖို့ ကျွန်တော်တို့ စီစဉ်ထားတယ်။ ၁၄ အသုမြို့မှာ ပေါလုနဲ့ဆုံတော့ သူ့ကို သင်္ဘောပေါ် ခေါ်တင်ပြီး မိတုလင်မြို့ဆီ ဆက်သွားကြတယ်။ ၁၅ မိတုလင်မြို့ကနေ ရွက်လွှင့်ပြီး နောက်တစ်နေ့မှာ ခိအုကျွန်းကို ရောက်လာတယ်။ နောက်တစ်နေ့ သာမုကျွန်းမှာ ခဏကမ်းကပ်တယ်။ နောက်တစ်နေ့ကျတော့ မိလက်မြို့ဆီ ရောက်လာတယ်။ ၁၆ ဖြစ်နိုင်မယ်ဆိုရင် ပင်တေကုတ္တေပွဲနေ့အမီ ဂျေရုဆလင်မြို့ကို ခရီးပြင်းနှင်ပြီး+ အရောက်သွားရမှာဖြစ်လို့ ပေါလုက အာရှနယ်မှာ အချိန်ကုန်မခံဘဲ ဧဖက်မြို့ကိုဖြတ်ပြီး+ ရွက်လွှင့်သွားဖို့ ဆုံးဖြတ်ထားတယ်။
၁၇ ဒါပေမဲ့ ပေါလုက မိလက်မြို့ကနေ ဧဖက်မြို့ကို အကြောင်းကြားပြီး အသင်းတော် အကြီးအကဲတွေကို ခေါ်လိုက်တယ်။ ၁၈ သူတို့ရောက်လာတဲ့အခါ ပေါလုက “အာရှနယ်ကို ရောက်တဲ့နေ့ကစပြီး ခင်ဗျားတို့နဲ့ နေထိုင်ခဲ့ချိန် တစ်လျှောက်လုံးမှာ ကျွန်တော် ဘယ်လိုကျင့်ကြံနေထိုင်ခဲ့မှန်း ခင်ဗျားတို့ ကောင်းကောင်းသိပါတယ်။+ ၁၉ အလွန်နှိမ့်ချတဲ့စိတ်နဲ့ သခင့်အတွက် ကျွန်တော် အစေခံခဲ့တယ်။+ ကျွန်တော့်ကိုသတ်ဖို့ ဂျူးတွေ လျှို့ဝှက်ကြံစည်တဲ့အတွက် စုံစမ်းနှောင့်ယှက်မှုအမျိုးမျိုး ကြုံတွေ့ပြီး မျက်ရည်ကျခဲ့ရတယ်။ ၂၀ ခင်ဗျားတို့အတွက် အကျိုးဖြစ်စေမယ့်အရာ တစ်ခုမှ ကျွန်တော် မထိမ်ချန်ခဲ့ဘူး။ လူအများရှေ့မှာရော၊+ တစ်အိမ်တက်ဆင်း သွားပြီးတော့ရော+ ဟောပြောသွန်သင်ပေးခဲ့တယ်။ ၂၁ နောင်တရပြီး+ ဘုရားသခင်ဆီ ပြန်လှည့်လာဖို့၊ သခင်ယေရှုကို ယုံကြည်ဖို့+ ဂျူးတွေကိုရော ဂရိလူတွေကိုပါ စေ့စေ့စပ်စပ် သက်သေခံခဲ့တယ်။ ၂၂ အခု၊ စွမ်းအားတော် စေခိုင်းချက်အရ ဂျေရုဆလင်မြို့ကို သွားရတော့မယ်။ အဲဒီမြို့မှာ ဘာတွေကြုံရမယ်မှန်း မသိရသေးဘူး။ ၂၃ ဒါပေမဲ့ ထောင်ချခံရမယ်၊ ဆင်းရဲဒုက္ခ ကြုံတွေ့ရမယ်ဆိုပြီး သန့်ရှင်းသော စွမ်းအားတော်က မြို့တိုင်းမှာ အကြိမ်ကြိမ် သတိပေးတာကိုတော့ ကျွန်တော်သိတယ်။+ ၂၄ ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် ဘုရားသခင့်မဟာကရုဏာနဲ့ဆိုင်တဲ့ သတင်းကောင်းအကြောင်း စေ့စေ့စပ်စပ် သက်သေခံဖို့ သခင်ယေရှု ပေးအပ်ထားတဲ့ တာဝန်နဲ့ အမှုဆောင်လုပ်ငန်းကို ပြီးစီးအောင်သာ ဆောင်ရွက်ခွင့်ရမယ်ဆိုရင်+ ကျွန်တော့်အသက်ကိုတောင် ပဓာနမထားပါဘူး။
၂၅ “ဒီတော့ နိုင်ငံတော်အကြောင်း ကျွန်တော်ဟောပြောခဲ့တဲ့ ခင်ဗျားတို့အားလုံးဟာ နောင်ဆိုရင် ကျွန်တော့်မျက်နှာကို မြင်ခွင့်ရတော့မှာ မဟုတ်မှန်း ကျွန်တော်သိနေတယ်။ ၂၆ တစ်ယောက်ယောက် ကယ်တင်ခြင်းမရရင် ကျွန်တော့်အပြစ် မဟုတ်ဘူးဆိုတာ ခင်ဗျားတို့ကို နားလည်စေချင်တယ်။+ ၂၇ ဘုရားသခင်ရဲ့ ရည်ရွယ်ချက်မှန်သမျှ မထိမ်ချန်ဘဲ ခင်ဗျားတို့ကို ကျွန်တော် ပြောပြခဲ့လို့ပဲ။+ ၂၈ ဘုရားသခင်က သားတော်ရင်းရဲ့သွေးနဲ့ ဝယ်ထားတဲ့+ အသင်းတော်ကို ထိန်းကျောင်းဖို့+ ခင်ဗျားတို့ကို ကြီးကြပ်မှူးတွေအဖြစ်+ သန့်ရှင်းသော စွမ်းအားတော်နဲ့ ခန့်အပ်ထားတဲ့အတွက် ကိုယ့်ကိုယ်ကိုယ် သတိထားကြပါ။+ သိုးတော်တစ်စုလုံးကိုလည်း ဂရုတစိုက် ထိန်းကျောင်းကြပါ။ ၂၉ ကျွန်တော်မရှိတဲ့နောက် ဖိနှိပ်တတ်တဲ့ ဝံပုလွေတွေက ခင်ဗျားတို့ထဲဝင်လာပြီး+ သိုးတွေကို မညှာမတာ ဆက်ဆံကြမယ်ဆိုတာ ကျွန်တော် သိတယ်။ ၃၀ တပည့်တွေကို သူတို့နောက်လိုက်ဖြစ်အောင်သွေးဆောင်ဖို့ မှားယွင်းတဲ့အကြောင်းအရာတွေ သွန်သင်ပေးမယ့်သူတွေလည်း ခင်ဗျားတို့အထဲကနေပဲပေါ်လာလိမ့်မယ်။+
၃၁ “ဒါကြောင့် နိုးကြားနေကြပါ။ ကျွန်တော်က ခင်ဗျားတို့အားလုံးကို သုံးနှစ်ပတ်လုံး+ နေ့ညမပြတ် မျက်ရည်နဲ့ ဆုံးမသွန်သင်ပေးခဲ့တာ ပြန်အမှတ်ရကြပါ။ ၃၂ အခု ခင်ဗျားတို့ကို ဘုရားသခင်ဆီ အပ်ထားလိုက်ပြီ။ မဟာကရုဏာတော်နဲ့ဆိုင်တဲ့ သတင်းတရားဆီကိုလည်း အပ်ထားလိုက်ပြီ။ အဲဒီသတင်းတရားက ခင်ဗျားတို့ကို ခွန်အားပေးနိုင်ရုံမက သန့်ရှင်းသူအားလုံးနဲ့အတူ အမွေရစေနိုင်တယ်။+ ၃၃ ကျွန်တော်က သူတစ်ပါးရဲ့ ရွှေငွေ အဝတ်အစားတွေကို မလိုချင်ခဲ့ဘူး။+ ၃၄ ကိုယ်တိုင်နဲ့ အပေါင်းအဖော်တွေရဲ့ လိုအပ်ရာတွေ ရနိုင်ဖို့ ဟောဒီလက်တွေနဲ့ ကိုယ်တိုင်လုပ်ကိုင်ခဲ့တာ+ ခင်ဗျားတို့ အသိပဲ။ ၃၅ ဒီနည်းနဲ့ ခင်ဗျားတို့လည်း အလုပ်ကြိုးစားပြီး+ အားနည်းသူတွေကို ထောက်မပေးဖို့၊ ‘ရယူခြင်းထက် ပေးကမ်းခြင်းက ပိုပျော်ရွှင်စေတယ်’+ ဆိုတဲ့ သခင်ယေရှုရဲ့စကားကို အမြဲအမှတ်ရနေဖို့ အရာရာမှာ ကျွန်တော် ပုံနမူနာပြခဲ့တယ်” လို့ပြောတယ်။
၃၆ ဒီစကားတွေကို ပြောပြီးတဲ့နောက် ပေါလုက သူတို့အားလုံးနဲ့အတူ ဒူးထောက်ပြီး ဆုတောင်းတဲ့အခါ၊ ၃၇ သူတို့လည်း ရှိုက်ကြီးတငင် ငိုကြွေးကြတယ်။ ပေါလုကို ဖက်ပြီး ချစ်ခင်လေးစားတဲ့စိတ်နဲ့ နမ်းကြတယ်။ ၃၈ သူ့မျက်နှာကို မြင်ခွင့်ရတော့မှာ မဟုတ်ဘူးဆိုတဲ့ ပေါလုရဲ့စကားကြောင့် စိတ်ထိခိုက်သွားကြတယ်။+ အဲဒီနောက် ပေါလုကို သင်္ဘောဆီ လိုက်ပို့ကြတယ်။