Jeschräwen von Lukas
21 Aus Jesus oppkjikjt, sach hee de Dinja toom Jelt enlajen un woo de Rikje doa Jelt enläden. 2 Dan sach hee eene oame Wätfru, waut doa twee kjliene Zenten* nennläd, waut mau sea weinich wieet wieren. 3 Dan säd hee: “Ekj saj junt daut soo, aus et es: Dise oame Wätfru haft mea enjelajcht, aus aule aundre deeden, 4 wiels aul dise jeewen von daut, waut äant äwableef. Oba dise Fru, wan see uk soo oam es*, jeef aules, waut see toom läwen haud.”
5 Lota, aus eenje doaräwa räden, woo schmock de Tempel utjestraumt wia met besondre Steena un Sachen, dee Gott äwajäft wieren, 6 säd Jesus: “De Tiet woat komen, daut aul daut, waut jie hia nu seenen, woat doljebroaken woaren. Doa woat nich een Steen opp dän aundren bliewen.” 7 Dan fruagen dee am: “Liera, wanea woat aul dit passieren un aun waut fa een Tieekjen woa wie seenen kjennen, daut dee Tiet bat naun es?” 8 Jesus säd: “Paust opp, daut jie nich veleit woaren, wiels doa woaren väle en mienen Nomen komen un sajen: ‘Ekj sie dee’, un: ‘De bestemde Tiet es aul dicht bie’, oba horcht nich no dee. 9 Un dan uk noch, wan jie von Kjrich un Orru* hieren, dan habt nich too Angst, wiels daut sent aules soone Dinj, waut ieescht passieren motten. Oba daut Enj woat dan noch nich fuaz komen.”
10 Dan säd hee to äant: “Eene Sort Menschen* woat jäajen de aundre Sort Menschen feiten un een Launt* jäajen daut aundre. 11 Daut woat groote Ieedbäben jäwen; doa woat opp eene Städ no de aundre Hungaschnoot sennen un äwaschlapende Krankheiten*. Un doa woaren Sachen to seenen sennen, waut toom grulen sent, un de Menschen woaren groote Tieekjens seenen vom Himmel komen.
12 Oba ea aul dit passieet, woaren de Menschen junt faustnämen un junt vefoljen. Dee woaren junt no de Juden äare Vesaumlungshiesa* brinjen toom junt rechten un junt enstoppen. Un wäajen jie miene Nofolja sent, woaren se junt ver Kjennichs un Harscha brinjen. 13 Dit woat doatoo fieren, daut jie kjennen Zeichnis jäwen. 14 Doawäajen moakt junt nich em verut Jedanken doaräwa, woo jie junt veteidjen kjennen. 15 Wiels ekj woa junt de Wieed un de Weisheit jäwen, wua june Fiend aulatoop nich woaren jäajen strieden kjennen. 16 Buta daut woa jie mau rajcht von Elren, von Breeda, von Frintschoft un von Frind verot woaren. Un dee woaren eenje von junt dootmoaken. 17 Un wäajen jie miene Nofolja sent, woaren aule Menschen junt schlajcht lieden kjennen. 18 Un doch woat junt bie aul dit nich mol eene Hoa vom Kopp faulen. 19 Oba wan jie staunthauft bliewen, dan woa jie doaderch jun Läwen raden*.
20 Un wan jie seenen, daut Jeru̱salem runtom met Soldoten besat es, dan weet jie, daut de Staut boolt woat venicht woaren. 21 Dan sellen dee, waut en Judä̱a sent, sikj aunfangen fuattobrinjen no de Boaj. Un dee, waut en Jeru̱salem sent, sellen doa veloten. Un dee, waut butakaunt Staut sent, sellen doa nich trigj nenngonen. 22 Wiels dauts eene Tiet, wua Gott de Menschen bestrofen woat*, soo daut sikj aules erfelt, waut doa oppjeschräwen es. 23 Weehee de Frues, waut to dee Tiet schwanga sent, un dee, waut een Bäbe besorjen! Wiels daut woat eene sea schwoare Tiet sennen em Launt un de Menschen woaren äare Strof kjrieen. 24 Dee woaren met daut Schwieet omjebrocht woaren un von aundre Velkja faustjenomen un metjenomen woaren. Un de Velkja* woaren opp Jeru̱salem romklunjen, bat de Velkja* äare bestemde Tiet to Enj es.
25 Doa woaren uk Tieekjens bie de Sonn, de Mon un de Stierns to seenen sennen. Un oppe Ieed woaren de Menschen ut groote Angst nich ut noch en weeten wäajen daut orruje un toobende Mäa. 26 De Menschen woaren ut Angst beschwiemen wäajen aul daut, waut äware gaunze Welt komen woat. Wiels de Machten vom Himmel woat jescheddat woaren. 27 Un dan woaren see dän Menschensän en de Wolkjen* met Macht un groote Harlichkjeit komen seenen. 28 Oba wan aul dit aunfangt to passieren, dan stot opp un häft june Kjap opp, wiels june Radunk es dicht bie.”
29 Dan vetald Jesus äant een Jlikjnis un säd: “Kjikjt no dän Fiejenboom un no aul de aundre Beem. 30 Wan dee utloten, dan kjenn jie daut selfst seenen un weeten, daut de Somma dicht bie es. 31 Krakjt soo uk, wan jie dise Sachen seenen passieren, dan weet jie, daut Gott sien Kjennichrikj dicht bie es. 32 Ekj saj junt daut soo, aus et es: Dise Jennerazion* woat gaunz secha noch doa sennen, bat aul dit passieet. 33 De Himmel un Ieed woaren vegonen, oba miene Wieed woaren gaunz secha nich vegonen.
34 Oba paust no junt selfst opp, daut jun Hoat nich belot woat met too väl äten un too väl drinkjen un met de Sorjen von dit Läwen. Sest woat dee Dach plazlich äwa junt komen 35 soo aus eene Schlenj. Wiels dis Dach woat äwa jiedren eenen oppe Ieed komen. 36 Doawäajen, blieft waka un hieet nich opp, emma wada iernstlich to bäden, soo daut jie aul daut, waut doa komen mott, utem Stich gonen kjennen un daut jie ver dän Menschensän stonen kjennen.”
37 Äwadach lieed hee emma em Tempel un zeowes jinkj hee doa wajch no eenen Boajch, waut Oliewen-Boajch jenant woat, un bleef doa Nacht. 38 Un aule Menschen kjeemen emma tiedich zemorjes nom Tempel, om am tootohorchen.