Kapitel 16

Bewies diene Leew to Gott

Om enne Lenjd eenen Frint to behoolen, motst du die met am unjahoolen. Wan jie junt unjahoolen, woascht du am jieren toohorchen, un hee woat uk die toohorchen. Du vetalst uk fein von am. Dautselwje es, wan eena een Frint met Gott es. Paus emol opp no waut de Bibel doaräwa sajcht:

Räd räajelmässich met Jehova em Jebäd. „Siet . . . aunhoolent em Jebäd“ (Reema 12:12).

Läs en Gott sien Wuat, de Bibel. „Aule Schreft von Gott jejäft, es wieetvoll ons to belieren, ons uttobätren, ons trajchttowiesen“ (2. Timotäus 3:16).

Belia aundre äwa Gott. „Dan got nu no de Velkja von de Welt un moakt an to Lieelinja . . . Lieet an aules to doonen, waut ekj junt befolen hab“ (Matäus 28:19-20).

Hool die dicht aun Gott siene Frind. „Wäa daut met weise Menschen helt, woat weis“ (Spricha 13:20).

Go no de Toopkomes em Vesaumlungshus von Jehova siene Zeijen. „Well wie toophoolen un ons unjarenaunda aunspornen, en goode Woakjen, Leew to bewiesen . . . [un] ons unjarenaunda Moot toospräakjen“ (Hebräa 10:24-25).

Halp met, daut Woakj fa daut Kjennichrikj to unjastetten. „Een jiedra saul daut, waut hee sikj em Hoat väajenomen haft, met Freiden jäwen un nich bemott. Gott es dee goot, dee met Freid jäwen“ (2. Korinta 9:7).