Jehowa siene Haunt es kjeenmol too kort

1. Woo wees Moses, daut hee opp Jehowa vetrud, aus hee de Israeliten ut Ägipten rutleid?

DAUT Bibelbuak Hebräa rät von väle, waut Gloowen aun Jehowa hauden. Eena von dee, wia Moses; dee haud eenen butajeweeneljen Gloowen (Heb. 3:​2-5; 11:​23-25). Hee wees Gloowen, aus hee de Israeliten ut Ägipten rutleid. Hee leet sikj nich von Farao un siene Armee engrulen. Hee veleet sikj gaunz opp Jehowa un leid daut Volkj derch daut Roode Mäa un enne Wiltnis nenn (Heb. 11:​27-29). De mieeschte Israeliten hieeden opp, doaropp to vetruen, daut Jehowa fa äant sorjen wudd, oba Moses nich. Aun waut es to seenen, daut Moses sien Gloowen nich vejäfs wia? Gott jeef daut Volkj Wota un Äten toom dee enne Wiltnis aum Läwen hoolen (2. Mo. 15:​22-25; Psa. 78:​23-25).a

2. Wuarom fruach Gott Moses: “Es däm HARN siene Haunt … too kort?” (4. Mose 11:​21-23).

² Waut passieed rom een Joa nodäm, daut Jehowa de Israeliten derch een Wunda friemuak? Wan Moses uk eenen stoakjen Gloowen haud, funk hee aun to twiewlen, aus Jehowa werkjlich wudd sien Volkj Fleesch jäwen kjennen. Moses kunn sikj daut nich utdenkjen, woo Jehowa een poa Millionen Menschen enne Wiltnis jenuach Fleesch jäwen wudd. Doawäajen fruach Jehowa Moses: “Es däm HARN siene Haunt dan too kort?” (Läs 4. Mose 11:​21-23.) Wan daut hia von “däm HARN siene Haunt” rät, es doa Gott sien heilja Jeist met jemeent, aulsoo siene Macht. En aundre Wieed fruach Jehowa Moses: “Jleefst du werkjlich, daut ekj nich kaun daut doonen, waut ekj saj?”

3. Wuarom sell wie ons de Jeschicht von Moses un de Israeliten unjastonen?

³ Hast du mol jewundat, aus Jehowa die un diene Famielje daut Needje em Tieteljen jäwen woat? Endoont aus du hast ooda nich, wie wellen ons daut Biespel von Moses un de Israeliten unjastonen, waut nich doaropp vetruden, daut Jehowa fa äant sorjen kunn. Wie woaren ons eenje Bibelvarzhen unjastonen, waut ons Vetruen doaropp stoakjen, daut Jehowa siene Haunt kjeenmol too kort es.

LIA VON MOSES UN DE ISRAELITEN

4. Wuarom twiewelden eenje veleicht, aus Jehowa äant wudd vesorjen kjennen?

⁴ Denkj wie mol aun de Omstend. Daut Volkj Israel un “väle, dee nich Israeliten wieren,” wieren aul een Stoot enne Wiltnis jewast oppem Wajch no daut vesproakne Launt (2. Mo. 12:38; 5. Mo. 8:15). De Israeliten un uk de aundre wia daut aul enoolent jeworden, Mauna to äten; doawäajen grunzten dee jäajen Moses (4. Mo. 11:​4-6). Dee wenschten sikj daut Äten, waut daut en Ägipten jeef. Wäajen Moses sikj unja Druck von de Menschen feeld, docht veleicht, daut hee äant selfst met Fleesch vesorjen sull (4. Mo. 11:​13-14).

5-6. (a) Waut deed de Enstalunk von soone, waut nich Israeliten wieren, aun daut Volkj? (b) Waut kjenn wie doavon lieren?

⁵ Dee, waut nich Israeliten wieren, wieren ondankboa, un daut brocht de Israeliten woomäajlich bat doa, uk soo to sennen. Ons kaun daut krakjt soo gonen. Wan de Menschen rom ons ondankboa sent, kjenn wie doaderch ondankboa woaren äwa daut, waut Jehowa ons jeft. Waut kaun daut bat doa brinjen? Wan wie ons no daut bangen, waut wie ea hauden, ooda ons daut wenschen, waut aundre haben. Oba wan wie lieren, met daut tofräd to sennen, waut wie nu haben, dan woa wie mea Freid haben.

⁶ De Israeliten hauden sult aun daut denkjen, waut Gott äant vesechat haud. Hee säd, daut see noch wudden een deel em Tieteljen haben – oba mau en daut vesproakne Launt, nich enne Wiltnis. Krakjt soo mott wie äwa daut nodenkjen, waut Jehowa ons fa de niee Welt vesproaken haft, enne Städ äwa daut, waut wie nu jroz nich haben. Wie kjennen uk äwa Bibelvarzhen nodenkjen, waut ons halpen, emma dolla opp Jehowa to vetruen.

7. Wuarom kjenn wie ons secha sennen, daut Jehowa ons emma halpen kaun?

⁷ Veleicht wundascht du doawäajen noch, wuarom Gott Moses fruach: “Es däm HARN siene Haunt dan too kort?” Veleicht wull Jehowa Moses doaderch tweeatlei lieren: (1) Siene Krauft haft kjeen Enj un (2) hee kaun siene Krauft aulawäajen brucken, mau rajcht opp soone Städen, waut sea wiet auf sent. Gott kunn de Israeliten äwajenuach Fleesch jäwen, wan dee uk wiet auf enne Wiltnis wieren. Gott wees äant siene Krauft soo to sajen met “eene jewaultje Haunt un een utjestrakjten Oarm” (Psa. 136:​11-12). Wan wie derch Schwoaret gonen, dan sell wie doa nich aun twiewlen, daut Jehowa siene Haunt nich bat ons rieekjen woat (Psa. 138:​6-7).

8. Waut woat ons halpen, nich dänselwjen Fäla to moaken, waut de Mieeschte enne Wiltnis muaken? (See uk daut Bilt.)

⁸ Jehowa kjeem daut meist fuaz no, waut hee vesproaken haud, un jeef de Menschen grulich väl Väajel, waut dee äten kunnen. Oba de Israeliten dankten Gott nich fa dit Wunda; väle wieren bloos bejierich. Dee schauften fa eent un haulwen Dach, onen eemol opptohieren, om soo väl Väajel aus mäajlich to saumlen. Jehowa wort dee sea doll, waut soo bejierich wieren, un stroft äant doafäa (4. Mo. 11:​31-34). Waut kjenn wie von dit Biespel lieren? Wie motten oppaussen, daut wie nich bejierich woaren. Endoont aus wie rikj ooda oam sent, wie sellen doano ut sennen, ons soont to saumlen, waut “em Himmel wieetvoll es”, doaderch daut wie goode Frind met Jehowa un Jesus woaren (Mat. 6:​19-20; Luk. 16:9). Wan wie daut doonen, kjenn wie gaunz doaropp vetruen, daut Jehowa fa ons sorjen woat.

9. Äwa waut kjenn wie ons secha sennen?

⁹ Jehowa strakjt siene Haunt ut, om siene Deena vondoag dän Dach to halpen. Oba daut bediet nich, daut wie emma woaren jenuach to äten haben ooda daut wie kjeenmol waut em Tieteljen velieren woaren.b Oba wie kjennen ons secha sennen, daut Jehowa ons kjeenmol veloten woat. Hee woat ons biestonen, endoont waut wie fa Schwoaret derchmoaken. Woo kjenn wie wiesen, daut wie doaropp vetruen, daut Jehowa fa ons sorjen woat? Räd wie mol von twee Loagen: (1) Wan ons daut em Tieteljen knaup jeit un (2) wan wie ons fa dee Tiet reedmoaken, wan wie ieescht ella sent.

WAN ONS DAUT EM TIETELJEN KNAUP JEIT

10. Waut kaun daut schwoa moaken, jenuach em Tieteljen to haben?

¹⁰ Je noda daut Enj von dise Welt kjemt, je schwanda kaun daut en ons Läwen woaren wäajen Orru enne Politikj, Kjrich, Owwadasch ooda wiet vespreede Krankheiten. Dit kaun Onkosten jäwen, wua wie nich met jeräakjent haben, ooda veleicht velia wie onse Oabeit ooda ons Hab un Goot ooda wie motten no eene aundre Städ trakjen, om fa daut Needje to sorjen. Waut kaun ons dan halpen, soone Entscheidungen to moaken, waut wiesen, daut wie doaropp vetruen, daut Jehowa siene Haunt nich too kort es?

11. Waut kaun die halpen, doamet foadich to woaren, wan die daut em Tieteljen knaup jeit? (Lukas 12:​29-31).

¹¹ Daut Ieeschte un waut väl halpt, es, Jehowa diene Sorjen to vetalen (Spr. 16:3). Froag am no Weisheit, daut du kaust goode Entscheidungen moaken. Un froag am no Help, daut du kaust ruich bliewen, soo daut du die nich brukst “äwamotich Sorjen” moaken äwa diene Loag (läs Lukas 12:​29-31). Pracha Jehowa doarom, daut dee die halpt, met daut Needichste tofräd to sennen (1. Tim. 6:​7-8). Sieekj die uk en onse Bieekja waut no, waut die halpt, doamet foadich to woaren, wan die daut em Tieteljen knaup jeit. Väle sajen, daut äant de Videos un Artikjels opp jw.org jeholpen haben, waut sikj von Jelt-Trubbels haundlen.

12. Waut vonne Froagen kjennen ons halpen, de baste Entscheidunk fa onse Famielje to moaken?

¹² Eenje sent sikj eenich jeworden, eene Oabeit auntonämen, wua see musten von de Famielje wajchtrakjen. Oba väle sent lota enjeworden, daut et eene schlajchte Entscheidunk wia. Ea du eene niee Oabeit aunnemst, saust du nich bloos äwa daut nodenkjen, woo daut em Tieteljen utkomen woat, oba uk woo daut em Jeisteljen utkomen woat (Luk. 14:28). Äwalaj mol: “Waut woat daut aun mienen Ehestaunt doonen, wan ekj woa wiet wajch sennen von mienen Ehepoatna? Woa ekj Tiet haben fa de Toopkomes un fa dän Prädichtdeenst?” Un wan du Kjinja hast, dan kaust du mol äwa dise wichtje Froag nodenkjen: “Woa ekj miene Kjinja ‘met Jehowa siene Trajchtwiesunk un sienen Rot’ opptrakjen kjennen, wan ekj nich bie dee sie?” (Efs. 6:4). Recht die no Jehowa sienen Rot enne Städ no diene Famielje ooda Frind äaren, waut sikj nich no de Schreft rechten.c Tony, waut en Wast-Asien wont, kjrieech miere Oabeiten em Utlaunt aunjeboden. Oba nodäm daut hee jebät un met siene Fru doaräwa jerät haud, wort hee sikj eenich, dee nich auntonämen. Oba enne Städ daut sagen see doano, met weinja Jelt foadich to woaren. Tony kjikjt nu trigj un sajcht: “Ekj hab daut Väarajcht jehaut, een deel Menschen to halpen, Jehowa kjanen to lieren, un onse Kjinja sent uk gaunz schaftich enne Woarheit. Onse Famielje haft jelieet, daut Jehowa emma fa ons sorcht, soo lang aus wie de Wieed en Matäus 6:33 nokomen.”

WAN WIE ONS FA DEE TIET REEDMOAKEN, WAN WIE IEESCHT ELLA SENT

13. Waut kjenn wie nu aul doonen, om ons fa dee Tiet reedtomoaken, wan wie ieescht ella sent?

¹³ Wie kjennen uk wiesen, daut wie met Jehowa siene Haunt räakjnen, wan wie ons fa dee Tiet reedmoaken, wan wie ieescht ella sent. De Bibel rot ons too, flietich to schaufen, soo daut wie daut Needje haben, wan wie ieescht ella sent (Spr. 6:​6-11). Wie motten derchjedocht sennen un wesset Jelt tosied lajen fa lota, wan daut mäajlich es. Jelt kaun en jewesse Stekjen een Schutz sennen (Liera 7:12). Oba wie wellen nich tooloten, daut daut Jelt fa ons daut wichtichste em Läwen woat.

14. Wuarom sell wie äwa Hebräa 13:5 nodenkjen, wan wie ons fa dee Tiet reedmoaken, wan wie ieescht ella sent?

¹⁴ Jesus sien Jlikjnis wiest, daut et nich kluak es, sikj een deel Jelt tooptospoaren, wan eena “fa Gott to beseenen nich rikj es” (Luk. 12:​16-21). Kjeena weet, waut morjen sennen woat (Spr. 23:​4-5; Jak. 4:​13-15). Jesus säd uk, daut aul dee, waut doa wellen siene Nofolja sennen, motten reed sennen, sikj “von aul äare Sachen loostomoaken” (Luk. 14:33). Dauts, woo daut bie de ieeschtemmasche Christen en Judäa wia; dee deeden wellich aules oppjäwen (Heb. 10:34). Vondoag dän Dach haben väl Breeda waut em Tieteljen veloaren, wäajen dee sikj enne Politikj opp kjeene Sied stalden (Opb. 13:​16-17). Waut holp dee, daut to doonen? Dee vetruden gaunz opp Jehowa sien Vespräakjen: “Ekj woa die kjeenmol veloten un die kjeenmol em Stäakj loten” (läs Hebräa 13:5). Wie doonen ons Bastet un plonen fa dee Tiet, wan wie ieescht ella sent, oba wan doa onverhofs waut oppkjemt, dan vetru wie doaropp, daut Jehowa ons halpen woat.

15. Woo sellen christelje Elren äwa äare Kjinja denkjen? (See uk daut Bilt.)

¹⁵ En eenje Kulturen seenen de Elren äare Kjinja soo to sajen aus äare Auldpenschen. Dee haben hauptsechlich Kjinja, om daut dee lota fa de Elren em Tieteljen sorjen kjennen, wan dee ieescht ella sent. Oba de Bibel sajcht, daut de Elren sellen fa daut oppkomen, waut äare Kjinja brucken (2. Kor. 12:14). Secha woat de Elren daut aun de Help von äare Kjinja fälen, wan dee ieescht oolt sent, un väle Kjinja unjastetten äare Elren wellich opp dise Wajch (1. Tim. 5:4). Oba christelje Elren sent sikj em Kloaren doaräwa, daut et väl schaftja moakt, äare Kjinja opp dee Wajch opptotrakjen, daut dee Jehowa deenen, un nich bloos daut dee lota fa äant em Tieteljen sorjen sellen (3. Joh. 4).

16. Woo kjennen de Elren äare Kjinja halpen, sikj reedtomoaken, lota fa sikj selfst to sorjen? (Efeesa 4:28).

¹⁶ Wan jie june Kjinja lieren, woo dee lota fa sikj selfst sorjen kjennen, dan halpt dee met jun ieejnet Biespel, opp Jehowa to vetruen. Lieet dee von junk aun, daut et goot es, flietich to schaufen (Spr. 29:​21, NW; läs Efeesa 4:28). Wan dee een bät ella woaren, dan halpt dee, äa Bastet enne School to doonen. Christelje Elren sellen sikj biblische Gruntsauzen nosieekjen, om äare Kjinja to halpen, weise Entscheidungen to moaken äwa sikj utlieren loten. Opp dise Wajch woaren de Kjinja fa sikj selfst sorjen kjennen un uk Tiet fa dän Deenst haben.

17. Äwa waut kjenn wie ons secha sennen?

¹⁷ Jehowa siene true Deena kjennen doaropp vetruen, daut hee dän Wunsch haft un daut uk kaun, ons met daut vesorjen, waut ons fält. Je noda daut Enj von dise Welt kjemt, je dolla woat ons Vetruen opp Jehowa aufjeprooft woaren. Oba endoont waut doa noch kjemt, wie wellen ons gaunz eenich sennen, doaropp to vetruen, daut Jehowa siene Macht brucken woat, fa ons em Tieteljen to sorjen. Wie kjennen ons gaunz secha sennen, daut siene majchtje Haunt un sien utjestrakjta Oarm kjeenmol woaren too kort sennen, om ons to halpen.