Wasze zebrania służby
TYDZIEŃ PO 11 MARCA
12 min. Słowa wstępne i sprawy lokalne. Przemówienie na temat: „Czy już próbowałeś?”. Jeśli ktoś z obecnych ma jakieś doświadczenia w tego rodzaju służbie, poproś, żeby podzielił się swymi spostrzeżeniami.
24 min. „Przygotowania do Pamiątki” — omówienie za pomocą pytań i odpowiedzi.
10 min. Odczytanie i omówienie Listu od Braci. Można to też przedstawić w formie rozmowy małżeństwa po otrzymaniu Naszej Służby Królestwa.
14 min. Uwagi końcowe. Omów krótko pierwsze „Pytanie Czytelników” ze Strażnicy 23/XCIX, s. 22 oraz umów najbliższe zbiórki do służby polowej. Czy w waszym ośrodku podjął ktoś w marcu pomocniczą służbę pionierską? Jakie kroki zostały podjęte, aby pomóc tej osobie w osiągnięciu celu? Czy ktoś planuje pomocniczą służbę pionierską na kwiecień?
TYDZIEŃ PO 18 MARCA
Temat: Naśladuj ‛Boga wszelkiej pociechy’ (2 Kor. 1:3)
12 min. Przemówienie na temat przymiotów Jehowy, ‛Boga wszelkiej pociechy’ (2 Kor. 1:3). Dzieło stworzenia świadczy o Jego zainteresowaniu pomyślnością wszystkich ludzi. Ponadto ze sprawozdania o Jego sposobie postępowania możemy czerpać pociechę i zapewnienie, że nie jesteśmy osamotnieni ani pozostawieni bez żadnej nadziei (Rzym. 15:4, 5). Jezus obiecał przynieść pociechę ludziom, których dręczy niegodziwość obecnego systemu rzeczy i którzy wyznają swoje grzechy i proszą o ich przebaczenie (Mat. 5:4). Czy naśladujemy Jehowę w pocieszaniu innych?
28 min. Nadal „zachęcajcie się wzajemnie”. Omówienie z udziałem wszystkich obecnych. (Niektóre sceny można przedstawić w formie pokazu). Wszyscy możemy zachęcać się wzajemnie. Paweł zachęcał swoich braci i pomagał im trwać w wierności (1 Tes. 2:11, 12). My również powinniśmy tak czynić (1 Tes. 5:11). Co byśmy powiedzieli albo jak byśmy postąpili w niżej opisanych wypadkach?
(1) Niewierzący mąż utrudnia siostrze wychodzenie na zebrania i do służby polowej. (Druga siostra udziela jej rady na podstawie materiału ze Strażnicy 14/XCIX, s. 11, 12).
(2) Chłopiec czuje się zniechęcony tym, że się odróżnia od swych kolegów (NSK z października 1978, s. 7, 8; ks. Młodość, roz. 8).
(3) Głosiciel w starszym wieku odczuwa brak energii i często choruje (Hebrajczyków 6:10) (St 4/XCIX, s. 7).
(4) Brata zniechęciła udzielona mu rada (St 19/XCIX, s. 15, par. 26-34; w ramach wizyty pasterskiej odwiedza go starszy zboru).
(5) Inny brat jest zmartwiony, że w miejscu pracy wywiera się na niego nacisk, żeby pogwałcił swoje sumienie (Hebr. 13:5, 6, 18) (NSK 10/1978, s. 5-7; Strażnica 8/XCIX, s. 9-11, par. 14-16).
(6) Osoba samotna (wdowa) chciałaby wyjść za mąż, nie może jednak znaleźć odpowiedniego partnera wśród chrześcijan (1 Kor. 7:28; St 24/XCVIII).
Czy jesteśmy szczerze zmartwieni, gdy zauważymy coś takiego? Co robimy, żeby takiej osobie przyjść z pomocą? Kiedy ostatnio staraliśmy się pocieszyć względnie zachęcić członka rodziny lub współwyznawcę, potrzebującego zachęty lub podniesienia na duchu? Dobrze jest naśladować w tym Jehowę (2 Kor. 1:3, 4).
20 min. Pocieszanie drugich daje świetne wyniki. Dyskusja z udziałem obecnych i ewentualnie przeprowadzenie wywiadów. Chrześcijanie pocieszają nie tylko swoich współwyznawców. Nieodłączną częścią głoszenia dobrej nowiny jest niesienie pociechy, jak to czynił Jezus (Izaj. 61:2; Łuk. 4:16-21). Czy niektórzy ludzie napotkani w służbie od domu do domu nie opowiadają o zmartwieniach i trudnościach, z którymi muszą się borykać, albo czy nie są zaniepokojeni upadkiem moralności? Nastręcza to sposobność dodania im otuchy na podstawie Słowa Bożego.
A jak byś postąpił, gdyby ci ktoś powiedział, że niedawno śmierć nawiedziła jego rodzinę? Trzeba się przy tym kierować rozeznaniem i taktem. Pokrzepiające wersety biblijne mogą utorować drogę do odwiedzin ponownych (Jana 11:19, 31). Czy ktoś ma w tej dziedzinie jakieś doświadczenia? Co powiedziałeś? Jaka była reakcja?
Przeprowadź wywiad z kilkoma głosicielami lub poproś ich, żeby opowiedzieli swoje przeżycia: (1) Jak zareagowali na prawdę, gdy ktoś ich pocieszył z Biblii, albo jak zachęta pomogła im w robienia dalszych postępów. (2) Jakiej radości doznali, gdy mogli pocieszać drugich (swoich braci lub innych ludzi), jakie to dało korzystne wyniki. Uwagi końcowe i modlitwa.
TYDZIEŃ PO 25 MARCA
28 min. Słowa wstępne oraz przemówienie połączone z dyskusją na temat doniosłej roli wymiany myśli między naszymi braćmi. Starszy najpierw wygłasza przemówienie, a potem prowadzi dyskusję na podstawie niżej podanych pytań.
(5 min.) Jako słudzy Jehowy widzimy potrzebę dokonywania swobodnej i serdecznej wymiany myśli. Gdy nie ma wymiany myśli między członkami rodziny, krewnymi, współbraćmi lub przyjaciółmi, wtedy powstają trudności, wywołuje to napięcia. Z drugiej strony wydawanie owoców ducha znacznie ułatwia porozumiewanie się z drugimi i sprawia, że nasze życie staje się o wiele szczęśliwsze. Słowo Boże mówi, że pomiędzy braćmi nie powinno być „różnic” (Jak. 2:1-9). Czy nie dajesz braciom powodu, żeby się wystrzegali rozmów z tobą? Czy nie stronisz od kogoś w rodzinie lub zborze? (Prz. 18:1). Jeżeli twoim zdaniem w zborze jest brak miłości, to czy ty sam okazujesz drugim miłość? Jeżeli stwierdzamy, że trudno nam przychodzi nawiązanie rozmowy z drugimi, to czy zanim zaczniemy przypisywać winę innym nie należałaby najpierw zbadać samych siebie? (Mat. 7:1-5). A jak postąpić, gdy po takim zbadaniu okaże się, że przynajmniej część winy leży po naszej stronie? Co należałoby wtedy zrobić? Przede wszystkim trzeba zbadać, co na ten temat mówi Słowo Boże, a następnie skrupulatnie zastosować się do rady, która dotyczy szczególnie nas (Mar. 11:25; Kol. 3:13; Prz. 6:20, 22; Rzym. 14:19).
(15 min.) Poproś o odpowiedzi na poniższe pytania, podkreślając fakt, że zawsze powinniśmy być gotowi uważnie wysłuchać, co nasi bracia mają nam do powiedzenia. Przecież my też cieszylibyśmy się, gdyby nasi bracia zechcieli nas wysłuchać, gdy chcemy z nimi porozmawiać. (1) Jak nasz sposób reagowania na zachęty bądź też rady może utrudniać swobodną wymianę myśli? Co w tym wypadku mogłoby się przyczynić do poprawienia sytuacji? (Jak. 1:19, 20; Efez. 4:26; Prz. 15:1, 2, 4). (2) Jak poniższe wersety biblijne mogą być pomocne w przeprowadzeniu wymiany myśli z innymi członkami zboru w razie powstania nieporozumień, których podłożem jest różnica osobowości? (Prz. 17:9; Kohel. 7:8, 9; Mat. 7:12; 5:23, 24; 1 Jana 4:20, 21). (3) Jakie obustronne korzyści może przynieść reagowanie starszych na inicjatywy innych członków zboru? (Prz. 15:31; Rzym. 12:16). (4) Pod jakim względem przyczynia się to do umocnienia trzody, gdy starsi swobodnie omawiają między sobą sprawy związane z fizycznymi i duchowymi potrzebami członków zboru? (1 Kor. 12:25, 26; Ps. 146:7-9). Zakończ omówieniem Listu do Rzymian 8:28.
16 min. „Słuchanie rad Bożych przynosi szczęście” — przemówienie połączone z odczytaniem doświadczeń. (Jeżeli pozwoli wam na to czas, możecie dołączyć kilka krótkich doświadczeń osób mieszkających na waszym terenie, które przeżywały podobne trudności. Na przykład można uwypuklić potrzebę wielkoduszności i cierpliwości albo potrzebę przebaczania. Jak dzięki robieniu postępów w prawdzie i ciągłemu zważaniu na rady Boże zdołano rozwiązać istniejące problemy i poprawić stosunki w małżeństwie).
14 min. „Czy pojąłeś sens tego” — odczytanie i przedyskutowanie. Poproś kogoś o odczytanie tego artykułu, a następnie zadaj kilka pytań mających uwypuklić główne myśli. Na zakończenie poproś o doświadczenia tych, którzy zastosowali praktycznie jakąś radę z programu kongresowego. Możesz też podsunąć myśl, jak jeszcze teraz można wprowadzić w życie niektóre z podanych wtedy rad.
8 min. Krótkie przemówienie zachęcające do pamiętania o celu, jaki chcemy osiągnąć w kolejnej kwietniowej kampanii Strażnicy. Trwa ona obecnie przez trzy miesiące w roku, w styczniu, kwietniu i lipcu. W przemówieniu tym można szerzej rozwinąć następujące myśli: (1) Dzięki słowu drukowanemu zostaliśmy pobłogosławieni nabyciem wiedzy o prawdzie oraz o dziełach Jehowy Boga. Przez całe lata korzystamy z objaśnień znaczenia Pisma Świętego (Prz. 4:18). (2) Szczerze pragniemy dzielić się z drugimi wiedzą, która oznacza życie, aby i oni mogli docenić ‛głębokość bogactwa i mądrości’, jakie się kryje w wiedzy o Jehowie Bogu (Rzym. 11:33, NP). (3) Wybierz kilka ciekawych myśli z artykułów głównych względnie z innych artykułów Strażnicy, na które można by zwrócić uwagę zainteresowanych przy wypożyczaniu im tej publikacji. Poproś kogoś względnie sam opowiedz jakieś doświadczenie mające związek z bieżącą kampanią. Uwagi końcowe i modlitwa.
TYDZIEŃ PO 1 KWIETNIA
16 min. „Lojalne pełnienie świętej służby przez całe życie” — omówienie za pomocą pytań i odpowiedzi.
12 min. „Doznawanie radości w dobrze zorganizowanej służbie” — przemówienie.
16 min. „PRZEDSTAWIANIE DOBREJ NOWINY — Będąc uważnymi słuchaczami”. — odczytanie i przedyskutowanie.
16 min. Sprawy lokalne i uwagi końcowe. Przedstaw i omów wyniki pracy z marca oraz plan pracy na kwiecień. Czy rozpoczęły się już wycieczki na teren oddalony? Czy u was był ktoś pionierem pomocniczym? Kto zamierza osiągnąć ten cel w kwietniu? Czy wszyscy mają tereny osobiste? Umów codzienne zbiórki na tydzień pamiątkowy oraz wszystkie sprawy związane z tą uroczystością. Uwagi końcowe i modlitwa.