21 Në rast se dikush i paraqit Jehovait një flijim në bashkësi,+ si blatim zotimi+ ose si blatim vullnetar, që të miratohet, duhet të sjellë një kafshë të shëndetshme e pa asnjë të metë nga bagëtia e imët ose e trashë.

2 Në rast se një burrë zotohet+ për ndonjë gjë para Jehovait ose betohet+ për shpirtin e tij që t’i mohojë diçka vetes,+ ai nuk duhet ta shkelë fjalën,+ por të plotësojë të gjitha ato për të cilat është zotuar me gojën e vet.+

30 Pastaj Jefteu iu zotua+ Jehovait dhe tha: «Nëse vërtet m’i jep në dorë bijtë e Amonit,

11 Pastaj u zotua:+ «O Jehova i ushtrive, nëse vërtet do ta shohësh brengën e skllaves+ sate e do të më kujtosh,+ nëse nuk do ta harrosh skllaven tënde e do t’i japësh një pasardhës mashkull, unë do të ta jap ty, o Jehova, derisa të ketë jetë dhe në kokën e tij nuk do të kalojë brisku.»+

25 Për njeriun është një lak të thërrasë pa menduar: «E shenjtë!»,+ dhe t’i shqyrtojë zotimet pasi t’i ketë marrë ato.+

4 Sa herë të marrësh një zotim para Perëndisë, mos ngurro ta mbash,+ sepse budallenjtë nuk janë të pëlqyeshëm.+ Zotimin që merr, mbaje.+

23 Prandaj, bëj kështu si po të themi: me ne janë katër burra, që mbajnë mbi vete një zotim.