DELAJAHU

[Jehovai ka nxjerrë (për të çliruar)].

1. Prift nga linja e Aaronit në kohën e Davidit, i caktuar me short si kreu i ndarjes së 23-të priftërore.​—1Kr 24:1, 5, 18.

2. Biri i Shemajahut; një nga princat e oborrit të mbretit Jehojakim që dëgjuan Barukun tek lexonte librin e shkruar nga Jeremia dhe më pas, me sa duket, i raportuan mbretit. Më vonë, kur rrotulla u lexua para Jehojakimit, Delajahu dhe dy princa të tjerë iu lutën mbretit të mos e digjte, por më kot.​—Jr 36:11-26.

3. Paraardhësi i disa prej atyre që u kthyen në Jerusalem me Zorobabelin në vitin 537 p.e.s., por që nuk mund të dëshmonin me prova se ishin izraelitë.​—Ezd 2:1, 59, 60; Ne 7:61, 62.

4. Biri i Mehetabelit dhe i ati i Shemajahut të cilin e pagoi Sanballati dhe Tobia për të trembur guvernatorin Nehemia.​—Ne 6:10-13.

5. Një nga shtatë bijtë e Elioenait; pasardhës i Davidit nga Solomoni.​—1Kr 3:10, 24.