3 Подшоҳон

22 Байни Арам* ва Исроил се сол ҷанг набуд. 2 Дар соли сеюм Еҳушофоти+ подшоҳи Яҳудо ба назди подшоҳи Исроил рафт.+ 3 Он гоҳ подшоҳи Исроил ба ходимонаш гуфт: «Оё медонед, ки Ромӯт-Ҷилъод+ аз они мост? Мо бошем, ҷуръат намекунем, ки онро аз дасти подшоҳи Арам бигирем». 4 Ӯ ба Еҳушофот гуфт: «Оё бо ман ба Ромӯт-Ҷилъод ба ҷанг меравӣ?» Еҳушофот ба подшоҳи Исроил гуфт: «Меравам. Ману ту якем, халқи ману халқи ту як аст ва аспони ману аспони ту яканд».+

5 Лекин Еҳушофот ба подшоҳи Исроил гуфт: «Илтимос, аввал Яҳуваро бипурс».+ 6 Шоҳи Исроил тақрибан 400 пайғамбарро ҷамъ оварда, ба онҳо гуфт: «Бар зидди Ромӯт-Ҷилъод ба ҷанг бароям ё не?» Онҳо гуфтанд: «Баро ва Яҳува онро ба дасти подшоҳ месупорад».

7 Он гоҳ Еҳушофот гуфт: «Оё дар ин ҷо ягон пайғамбари Яҳува ҳаст? Биё аз ӯ низ бипурсем».+ 8 Шоҳи Исроил ба Еҳушофот гуфт: «Боз як касе ҳаст, ки ба воситаи ӯ Яҳуваро пурсидан мумкин аст,+ лекин ман ӯро чашми дидан надорам,+ чунки ӯ дар бораи ман ҳеҷ гоҳ чизи хубро пешгӯйӣ намекунад, балки фақат чизи бадро.+ Ӯ Микойҳуи писари Имла аст». Аммо Еҳушофот гуфт: «Бигзор подшоҳ чунин нагӯяд».

9 Шоҳи Исроил ходими дарборро назди худ хонда, гуфт: «Зудтар Микойҳуи писари Имларо гирифта биёр».+ 10 Шоҳи Исроил ва Еҳушофоти шоҳи Яҳудо дар хирманҷойи пеши дарвозаи Сомария либоси шоҳона дар тан бар тахт менишастанд ва ҳамаи пайғамбарон дар назди онҳо пешгӯйӣ мекарданд.+ 11 Он гоҳ Сидқиёҳуи писари Канъона барои худ шохҳои оҳанин сохта, гуфт: «Яҳува чунин мегӯяд: “Бо ин шохҳо ту арамиёнро шох мезанӣ, то даме ки онҳоро нобуд созӣ”». 12 Ҳамаи пайғамбарони дигар низ пешгӯйӣ карда мегуфтанд: «Ба Ромӯт-Ҷилъод бирав ва ту комёб хоҳӣ шуд, Яҳува онро ба дасти подшоҳ месупорад».

13 Хабаррасоне, ки барои овардани Микойҳу рафт, ба ӯ чунин гуфт: «Ҳамаи пайғамбарон бо як овоз ба подшоҳ сухани хуш мегӯянд. Илтимос, ту низ мисли онҳо сухани хуш бигӯ».+ 14 Лекин Микойҳу гуфт: «Ба номи Яҳува, Худои зинда, қасам ки, чизе Яҳува бигӯяд, ҳамонро мегӯям». 15 Микойҳу ба назди подшоҳ омад ва подшоҳ аз ӯ пурсид: «Эй Микойҳу, оё бар зидди Ромӯт-Ҷилъод ба ҷанг бароем ё не?» Ӯ ҷавоб дод: «Баро ва ту комёб хоҳӣ шуд, Яҳува онро ба дасти подшоҳ месупорад». 16 Подшоҳ гуфт: «Чанд бор туро қасам диҳам, ки аз номи Яҳува ба ман фақат гапи ростро бигӯӣ?» 17 Он гоҳ ӯ гуфт: «Ман ҳамаи исроилиёнро мисли гӯсфандони бечӯпон дар кӯҳистон пароканда мебинам.+ Яҳува чунин гуфт: “Онҳо соҳибе надоранд. Бигзор ҳар яке сиҳату саломат ба хонаи худ баргардад”».

18 Подшоҳи Исроил ба Еҳушофот гуфт: «Магар нагуфтам: “Вай дар бораи ман чизи хуберо пешгӯйӣ намекунад, балки фақат чизи бадро”?»+

19 Микойҳу гуфт: «Пас, сухани Яҳуваро бишнав: ман Яҳуваро бар тахт нишаста дидам+ ва тамоми лашкари осмон аз тарафи рост ва чапи ӯ меистод.+ 20 Яҳува гуфт: “Кӣ Аҳъобро фиреб медиҳад, то ӯ ба Ромӯт-Ҷилъод рафта, кушта шавад?” Яке як чиз мегуфт ва дигаре чизи дигар. 21 Он гоҳ рӯҳе*+ пеш омада, дар ҳузури Яҳува истод ва гуфт: “Ман Аҳъобро фиреб медиҳам”. Яҳува пурсид: “Чӣ тавр?” 22 Ӯ ҷавоб дод: “Ман рафта, дар даҳони ҳамаи пайғамбарони ӯ рӯҳи фиреб мешавам”.+ Ӯ гуфт: “Ту ӯро фиреб медиҳӣ ва аз уҳдаи ин кор мебароӣ. Бирав ва чунин бикун”. 23 Аз ин рӯ Яҳува ба даҳони ҳамаи ин пайғамбаронат рӯҳи фиреб гузоштааст.+ Вале Яҳува гуфтааст, ки ба сари ту фалокат меорад».+

24 Он гоҳ Сидқиёҳуи писари Канъона пеши Микойҳу омада, ӯро торсакӣ зад ва гуфт: «Чӣ тавр рӯҳи Яҳува аз ман дур шуда, бо ту сухан гуфтааст?»+ 25 Микойҳу дар ҷавоб гуфт: «Рӯзе ки дар хонаи дарунӣ пинҳон шавӣ, инро хоҳӣ фаҳмид». 26 Он гоҳ шоҳи Исроил гуфт: «Микойҳуро гирифта, ба дасти Омӯни мири шаҳр ва Юоши шоҳзода супоред. 27 Ба онҳо бигӯед: “Подшоҳ чунин мегӯяд: “Ин одамро ба зиндон партоед+ ва то дами сиҳату саломат баргаштанам ба ӯ нону оби каме диҳед”». 28 Вале Микойҳу гуфт: «Агар сиҳату саломат баргардӣ, пас, Яҳува бо ман сухан нагуфтааст».+ Ӯ илова кард: «Инро ба хотир гиред, эй мардум».

29 Шоҳи Исроил ва Еҳушофоти шоҳи Яҳудо ба Ромӯт-Ҷилъод равона шуданд.+ 30 Шоҳи Исроил ба Еҳушофот гуфт: «Ман либосамро дигар карда, ба ҷанг медароям, ту бошӣ, либоси шоҳонаатро дар бар кун». Шоҳи Исроил либосашро дигар карда,+ ба ҷанг даромад. 31 Подшоҳи Арам ба 32 сардори аробаҳояш+ амр фармуда гуфт: «Ғайр аз шоҳи Исроил бо хурд ё калоне наҷангед». 32 Ҳамин ки сардорони аробаҳо Еҳушофотро диданд, ба худ гуфтанд: «Шоҳи Исроил ҳамин аст». Онҳо сӯяш равона шуданд, то бо ӯ биҷанганд. Он гоҳ Еҳушофот фарёд зада мадад пурсид. 33 Вақте сардорони аробаҳо диданд, ки ин шоҳи Исроил нест, дарҳол аз вай дур шуданд.

34 Аммо касе таваккалан тир зада ба подшоҳи Исроил, ба ҷойи пайванди ҷавшанаш, расид. Подшоҳ ба аробакаши худ гуфт: «Ҷилавро гардонда, маро аз майдони ҷанг* берун бар, зеро сахт захмдор шудаам».+ 35 Ҷанг дар он рӯз авҷ гирифт ва лозим омад, ки подшоҳро дар аробааш рӯ ба рӯйи арамиён ба по хезонда нигоҳ доранд. Хуни ҷароҳаташ ба даруни ароба мерехт ва бегоҳ ӯ мурд.+ 36 Қарибиҳои ғуруби офтоб дар урдугоҳ фарёд зада гуфтанд: «Ҳар кас ба шаҳри худ, ба замини худ, баргардад!»+ 37 Подшоҳ мурд ва ӯро ба Сомария оварда, дар он ҷо гӯронданд. 38 Мувофиқи сухани Яҳува,+ вақте аробаи ҷангии шоҳро дар назди ҳавзи Сомария шустанд, сагон хуни ӯро лесиданд ва фоҳишагон дар он ҷо шустушӯ мекарданд*.

39 Воқеаҳои дигари ҳаёти Аҳъоб, дар бораи ҳамаи корҳои ӯ, қасре, ки ӯ аз устухони фил+ сохт, ва ҳамаи шаҳрҳое, ки ӯ бино кард, дар таърихномаи шоҳони Исроил навишта шудааст. 40 Аҳъоб ором гирифта бо бобоёни худ хобид+ ва писараш Аҳазё+ ба ҷойи ӯ подшоҳ шуд.

41 Еҳушофоти+ писари Осо дар соли чоруми Аҳъоби шоҳи Исроил дар Яҳудо подшоҳ шуда буд. 42 Еҳушофот дар 35-солагиаш подшоҳ шуд ва 25 сол дар Ерусалим ҳукмронӣ кард. Модари ӯ Азубои духтари Шилҳӣ буд. 43 Еҳушофот дар ҳама чиз ба падараш Осо+ пайравӣ мекард ва аз роҳи ӯ дур нашуд. Ӯ ҳар он чиро, ки дар назари Яҳува дуруст буд, ба амал меовард.+ Аммо баландиҳо барҳам дода нашуданд ва халқ ҳанӯз бар баландиҳо+ қурбонӣ оварда дуд мекард. 44 Байни Еҳушофот ва подшоҳи Исроил сулҳ буд.+ 45 Воқеаҳои дигари ҳаёти Еҳушофот, қудрати ӯ ва чӣ тавр ҷангидани ӯ дар таърихномаи шоҳони Яҳудо навишта шудааст. 46 Ӯ ҳамчунин мардони танфурӯшро*,+ ки аз рӯзҳои падараш Осо боқӣ монда буданд, аз мамлакат пеш кард.+

47 Он вақт дар Адӯм+ подшоҳ набуд ва ба ҷойи подшоҳ амалдор ҳукм меронд.+

48 Еҳушофот ҳамчунин киштиҳои таршишӣ* сохт, то аз Ӯфир тилло орад,+ аммо онҳо то он ҷо нарасиданд, зеро дар Эсюн-Ҷобар+ шикастанд. 49 Ин ҳамон вақте буд, ки Аҳазёи писари Аҳъоб ба Еҳушофот чунин гуфт: «Бигзор хизматгорони ман бо хизматгорони ту дар киштиҳо бираванд», аммо Еҳушофот розӣ нашуд.

50 Еҳушофот ором гирифта бо бобоёни худ хобид+ ва дар Шаҳри Довуди падараш бо падаронаш гӯронда шуд ва писараш Еҳуром+ ба ҷойи ӯ подшоҳ шуд.

51 Аҳазёи+ писари Аҳъоб дар соли 17-уми Еҳушофоти шоҳи Яҳудо дар Сомария подшоҳи Исроил шуд ва ду сол бар Исроил ҳукмронӣ кард. 52 Ӯ он чиро, ки дар назари Яҳува бад буд, ба амал меовард ва ба падару+ модараш+ ва Ёробъоми писари Набот, ки Исроилро ба гуноҳ тела дода буд, пайравӣ мекард.+ 53 Ӯ мисли падараш ба Баал+ саҷда намуда ба ӯ хизмат мекард ва Яҳува, Худои Исроилро,+ ба хашм меовард.