Панднома
30 Паёми муҳими Огури писари Ёқе ба Итиил, ба Итиил ва Ухол.
2 Ман аз ҳама нодонтарам+
Ва ақлу фаҳми одамӣ надорам.
3 Ман хирадро наомӯхтаам
Ва дониши Худованди Покро надорам.
4 Кӣ ба осмон баромадаасту фуруд омадааст?+
Кӣ бодро дар ҳар ду мушташ ҷамъ овардааст?
Кӣ обҳоро дар либоси худ печондааст?+
Кӣ гӯшаву канори заминро муқаррар кардааст?+
Оё медонӣ номи ӯ чист ва номи писараш чист?
5 Ҳар сухани Худо покиза аст.+
Ӯ барои паноҳбаронаш сипар аст.+
7 Ду чизро аз ту металабам —
То дами марг онҳоро аз ман дареғ надор:
8 Фиреб ва дурӯғро аз ман дур соз.+
Ба ман на қашшоқӣ бидеҳу на боигарӣ,
Танҳо ризқу рӯзиямро ба ман ато кун,+
9 Мабодо пулмаст шуда, аз ту рӯ гардонам ва бигӯям:
«Яҳува кист?»+
Маро қашшоқ низ нагардон, то ба дуздӣ даст зада, номи Худоямро беҳурмат насозам.
10 Хизматгорро пеши хӯҷаинаш туҳмат накун,
То туро дуои бад накунаду гунаҳкор нашавӣ.+
11 Насле ҳаст, ки бар падари худ лаънат мехонад
Ва барои модари худ баракат намехоҳад.+
12 Насле ҳаст, ки дар назари худ пок аст,+
Вале аз ахлоти худ шуста нашудааст.
13 Насле ҳаст, ки назарашон касеро намегирад
Ва чашмони ҳавобаланд доранд.+
14 Насле ҳаст, ки дандонҳояшон мисли шамшер аст
Ва даҳонашон мисли кордҳои қассобӣ.
Онҳо бечорагони дунё
Ва мардуми камбағалро фурӯ мебаранд.+
15 Шуллук ду духтар дорад, ки мегӯянд: «Бидеҳ! Бидеҳ!»
Се чиз ҳаст, ки сер намешавад,
Ва чор чизе, ки намегӯяд: «Бас аст!» —
16 Яке гӯр,+ дигаре шиками нозой,
Сеюмӣ замини беоб
Ва чорумӣ оташ, ки ҳеҷ гоҳ «Бас!» намегӯяд.
17 Чашме, ки падари худро масхара кунад ва аз итоати модар нафрат кунад,+
Зоғони водӣ онро нӯл зада, мекананд
Ва уқоббачагон онро мехӯранд.+
18 Се чизе ҳаст, ки аз ақли ман берун аст,
Ва чор чизе, ки ба он сарфаҳм намеравам:
19 Роҳи уқоб дар осмон,
Роҳи мор бар кӯҳпора,
Роҳи киштӣ дар баҳр
Ва роҳи мард сӯйи ҷавондухтар.
20 Чунин аст роҳи зани зинокор:
Ӯ мехӯрад, даҳонашро пок мекунаду мегӯяд:
«Ман ягон кори бад накардам».+
21 Се чизе ҳаст, ки заминро ба ларза меорад,
Ва чор чизе, ки замин ба он тоб оварда наметавонад:
22 Вақте ғулом подшоҳӣ мекунад+
Ва аблаҳ хӯроки фаровон дорад,
23 Вақте занеро, ки дӯсташ намедоранд, ба занӣ мегиранд
Ва, вақте каниз ҷойи хонумашро мегирад.+
24 Чор чиз дар замин аз хурдтаринҳоянд,
Вале дорои хиради табиӣ ҳастанд:+
29 Се ҷонзоди хушхиром ҳаст
Ва чор ҷонзоде, ки ҳаракаташон ҳайратангез аст:
30 Шер ки дар миёни ҷонварон зӯртарин асту
Пеши касе қафо намегардад,+
31 Саги шикорӣ, нарбуз
Ва подшоҳ бо сипоҳи худ.