6 Мо дар бораи ғурури Мӯоб, ки ҳақиқатан хеле мағрур аст,+

Дар бораи ҳавобаландӣ, ғурур ва хашми ӯ, шунидаем,+

Вале манманию даҳанкалонии ӯ пуч аст.

10 Зеро дасти Яҳува бар ин кӯҳ қарор мегирад+

Ва Мӯоб дар ҷояш поймол мешавад,+

Чуноне ки коҳро ба саргин андохта, поймол мекунанд.

11 Ӯ дастонашро дароз карда Мӯобро шапалоқ мезанад,

Чуноне ки шиновар бо дастонаш обро зада шино мекунад,

Ва ҳавобаландии+ онро

Бо чобукии дастонаш паст мекунад.

 9 Бинобар ин,— мегӯяд Яҳува, Худои лашкарҳо, Худои Исроил,— ба ҳаёти худ қасам ки,

Мӯоб мисли Садӯм ва Аммӯн мисли Амӯро+

Ҷойи газна, чоҳи намак ва харобазори абадӣ мегардад.+

Бақияи халқи ман онҳоро тороҷ мекунад

Ва боқимондагони халқам молашонро соҳиб мешаванд.

10 Ҳамаи ин аз барои ғурурашон+ ба сари онҳо меояд,

Зеро онҳо халқи Яҳува, Худои лашкарҳоро, паст заданд ва худро аз онҳо боло гирифтанд.