Дигарон моро мушоҳида карда, чиро меомӯзанд?
1. Шогирдони Исо аз ӯ чиро омӯхтанд?
1 Исо гуфт: «Юғи Маро ба гардани худ гиред ва аз Ман таълим ёбед» (Мат. 11:29). Ӯ на танҳо бо суханон, ҳамчунин бо намунаи худ таълим медод. Андеша кунед, ки шогирдони Исо аз устоди худ чиро омӯхтанд. Ӯ шахси меҳрубон, нек ва мулоим буд (Мат. 8:1–3; Марқ. 6:30–34). Ӯ дар ҳақиқат фурӯтан буд (Юҳ. 13:2–5). Вақте ки шогирдони Исо бо ӯ дар хизмат ҳамроҳ буданд, онҳо мушоҳида менамуданд, ки ӯ ба одамон ҳақиқатро таълим дода, бисёр меҳнат мекард (Луқ. 8:1; 21:37, 38). Хизмати мо ба дигарон чӣ гуна таъсир мерасонад?
2. Намуди зоҳириву рафторамон ба онҳое ки мавъиза мекунем, чӣ гуна таъсир мерасонад?
2 Ба онҳое, ки мавъиза мекунем. Либоси хоксорона, рафтори боодобона ва таваҷҷӯҳ ба одамон метавонад ба ҳамсӯҳбатамон таъсири хуб расонад (2 Қӯр. 6:3; Фил. 1:27). Онҳо мебинанд, ки мо ба Китоби Муқаддас тез–тез ишора мекунем ва оятҳои мувофиқро аз он мехонем. Ва вақте ки боэҳтиромона онҳоро гӯш мекунем, ин ба онҳо таъсир мерасонад. Ин намунаҳои хуб, ки одамонро ба хушхабари Салтанат ҷалб мекунанд, ҳеҷ вақт камаҳамият нестанд.
3. Мо ба бародарону хоҳарон чӣ гуна таъсир расонда метавонем?
3 Бародарону хоҳарони мо. Ҳамчунин андеша намоед, ки чӣ гуна ба бародарону хоҳарон таъсири мусбӣ расонда метавонед. Ҷидду ҷаҳди мо дар хизмат гузаранда аст. Чуноне ки «оҳан оҳанро тез мекунад», ҳамчунин пешниҳодоти хуб тайёркардаи мо дигаронро бармеангезад, ки маҳорати худро дар хидмат беҳтар гардонанд (Мас. 27:17). Вақте мо дар дафтарчаамон оиди онҳое ки шавқ зоҳир мекунанд муфассал қайд менамоем ва сипас онҳоро зуд боздид мекунем, ҳамроҳамон аз ин барои худ дарс гирифта, чунин амал мекунад. Вақте ки бародарону хоҳарон мебинанд, ки мо хизмати худро пурра иҷро мекунем, онҳо одатҳои хуби моро қабул мекунанд (2 Тим. 4:5).
4. Барои чӣ вақт аз вақт мо дар бораи намунаи худ бояд андеша ронем?
4 Хуб мебуд, ки вақт аз вақт оиди фикрҳои зерин андеша намоем: чӣ мегӯям, чӣ кор мекунам ва ман ба атрофиён чӣ гуна намуна мегузорам? Намунаи хуби мо Яҳуваро шод мегардонад ва мо мисли Павлуси расул чунин гуфта метавонем: «Ба ман тақлид кунед, чунон ки ман ба Масеҳ тақлид мекунам» (1 Қӯр. 11:1).