Барнома барои ҳафтаи аз 27-уми июн
ҲАФТАИ АЗ 28-УМИ ИЮН САРШАВАНДА
Суруди 131
□ Омӯзиши Китоби Муқаддас дар ҷамъомад
□ Мактаби таълими мавъиза
Хониши Китоби Муқаддас: 3 Подшоҳон 3–6
ТТакрори мавзӯъҳои Мактаби таълими мавъиза
□ Вохӯрии хидматӣ
Суруди 90
5 дақ. Эълонҳо.
15 дақ. Сӯҳбат дар асоси Китоби Муқаддас. Пешниҳодоти саҳифаи 4-ро дида бароед. Яке аз онҳоро нишон диҳед ва дар пешниҳоди хотимавӣ нишон диҳед, ки чӣ гуна ҳангоми боздид танҳо ба воситаи Китоби Муқаддас омӯзиш сар кардан мумкин аст.
15 дақ. Фарзандонатонро аз кӯдакӣ таълим диҳед. Муҳокима бо шунавандагон. Тимотиюс чун воизи боғайрату болаёқат маълум буд (Фил. 2:20–22). Барои чунин шахс гардидан ба Тимотиюс аз як ҷиҳат таълими рӯҳоние, ки модару модаркалонаш ба ӯ аз кӯдакӣ дода буданд, кӯмак расонд (2 Тим. 1:5; 3:15). Маслиҳатҳои зерини бар Китоби Муқаддас асосёфта ба волидон кӯмак мерасонанд, ки фарзандонашонро таълим диҳанд, то ки онҳо воизи хуб гарданд. 1) Ҳар чӣ барвақттар фарзандатонро бо худ ба мавъиза гиред; ба ӯ мувофиқи синну сол ва лаёқаташ мавъизакуниро ёд диҳед (Мас. 22:6). 2) Хизматро дар ҳаётатон дар ҷои аввал гузошта, ба онҳо намунаи ибрат бошед (Фил. 1:9, 10). 3) Дар вақти омӯзиши оилавӣ ва дигар мавридҳо дар фарзандонатон дӯст доштан ва қадр кардани кори мавъизаро инкишоф диҳед (Такр. Ш. 6:6, 7). 4) Бигзор муносибати хуби шумо нисбати мавъиза дар рафтору гуфторатон маълум шавад (Фил. 3:8; 4:8; 1 Тим. 1:12). 5) Ҳамроҳи оила мунтазам мавъиза карданро ба одат дароред (Аъм. 5:41, 42). 6) Бо воизони боғайрат муошират кунед (Мас. 13:20). Ҳозиронро даъват кунед то нақл кунанд, ки чӣ тавр волидонашон ба онҳо кӯмак мекарданд, то ки хизматро дӯст доранд ва дар он самаранок иштирок кунанд.
Суруди 88