Намуна барои пешниҳодот

Сар кардани омӯзиши Китоби Муқаддас дар якум шанбеи моҳи апрел

«Дунёи имрӯза пур аз мушкилиҳост. Миллионҳо одамон аз сабаби бемориҳо, қашшоқӣ, порахӯрӣ ва дигар бадиҳо азоб мекашанд. Кӣ ба мо мадад расонда метавонад? [Ба ҷавоб гӯш диҳед.] Мо боварӣ дорем, ки Худо моро дӯст медорад. Диққат диҳед, ки дар Каломи Худо чӣ гуфта шудааст. [Ишаъё 49:15-ро хонед.] Муҳаббати Худо аз меҳри модар ҳам бузургтар аст. Оё ин тасаллибахш нест? Иброҳим–пайғамбар инро медонист ва ба Худо имон дошт. [Яъқуб 2:23-ро хонед.] Бале, доштани имони ҳақиқӣ моро хушбахт мегардонад ва барои бомуваффақият ҳал кардани мушкилиҳоямон ба мо кӯмак мерасонад». Дар бораи вохӯрии навбатӣ маслиҳат кунед, то ки саволи зеринро муҳокима намоед: «Имони ҳақиқӣ чист ва онро чӣ тавр инкишоф додан мумкин аст?»

Сӯҳбат дар асоси Китоби Муқаддас

◼ Бо касе ки гап назанем, мебинем, ки ҳама мушкилиҳои худро доранд. Аз ин сабаб баъзе одамон дар фикр мезананд, ки маънои ҳаёт дар чист? Ба фикри шумо, барои хушбахт будан чӣ асосан халал мерасонад?

Забур 89:10 — Дар Каломи Худо ба таври аниқ гуфта шудааст, ки ҳаёти имрӯзаи мо чӣ гуна аст.

Ваҳй 21:4 — Худо ваъда медиҳад, ки ба қарибӣ мушкилиҳои имрӯзаро бартараф мекунад.

◼ Зӯроварӣ дар оила проблемаи умумиҷаҳонӣ мебошад. Аз рӯи гуфтаи баъзеҳо омилҳое, ки ба ин мусоидат мекунанд, инҳоянд: маданияти шахс, оилае, ки ӯ дар он ба воя расидааст ва вақтхушиҳое, ки зӯроварӣ доранд. Ба фикри шумо, сабаби асосии зӯроварӣ дар оила чист?

Масалҳо 29:11 — Китоби Муқаддас ҳамаи моро ба инкишоф додани худдорӣ бармеангезад.

Масалҳо 17:14 — Агар шахс бинад, ки ӯ худро идора карда наметавонад, бояд ҷои моҷароро тарк кунад.