БА МАСЕҲ ПАЙРАВӢ КУНЕД

«Натиҷаҳои мавъиза бо аробачаи адабиётдор»

Дар Аъмол, боби 5, навишта шудааст, ки дар асри як масеҳиён барои хушхабарро расондан ба маъбад, ки ҷойи серодам буд, мерафтанд (Ам 5:19–21, 42). Имрӯз низ хушхабар дар ҷойҳои ҷамъиятӣ расонида мешавад ва ин натиҷаҳои хуб меорад.

ВИДЕОНАВОРИ «НАТИҶАҲОИ МАВЪИЗА БО АРОБАЧАИ АДАБИЁТДОР»-РО ТАМОШО КАРДА, БА САВОЛҲОИ ЗЕРИН ҶАВОБ ДИҲЕД:

Ми Ҷонг Ю дар пеши аробачаи адабиётдор мавъиза карда истодааст; Ҳакоб Саломе; Аниз ва шавҳараш дар ҷойи ҷамъиятӣ бо аробача мавъиза мекунанд

Чӣ тавр ва кай Шоҳидони Яҳува бо аробачаи адабиётдор мавъиза намуданро сар карданд?
Чаро истифодаи аробача назар ба мизи адабиётдор беҳтар аст?
Аз мисоли Ми Ҷонг Ю мо чӣ мефаҳмем?
Чӣ тавр мисоли Ҳакоб Саломе самаранок будани хизмат бо аробачаро нишон медиҳад?
Аниз ва шавҳараш чӣ кор карданд, то дар хизмат бо аробачаи адабиётдор натиҷаҳои хуб ба даст оранд?