Барои хурсанд кардани дили Худо мо бояд чӣ кор кунем?

Аз бадӣ дурӣ ҷӯед (1 Қӯринтиён 6:9, 10).

Агар мо Яҳуваро дӯст дорем, мо корҳоеро, ки Ӯ аз онҳо нафрат дорад, намекунем.

Яҳува намехоҳад, ки мо ба дуздӣ, майпарастӣ ё нашъамандӣ даст занем.

Худо аз куштор, аборт ва ҳамҷинсбозӣ нафрат дорад. Ӯ намехоҳад, ки мо гурусначашм бошем ё бо одамон ҷанг кунем.

Мо набояд ба бутпарастӣ ё сеҳру ҷоду даст занем.

Дар биҳиште, ки ба наздикӣ барпо мешавад, барои бадкорон ҷое нахоҳад буд.

Некӣ кунед (Матто 7:12).

Барои хурсанд кардани Худо, мо бояд кӯшиш кунем, ки ба Ӯ пайравӣ кунем.

Муҳаббататонро ба дигарон бо он нишон диҳед, ки бо онҳо меҳрубону саховатманд бошед.

Росткору ростгуфтор бошед.

Раҳмдилу бахшанда бошед.

Ба одамон дар бораи Яҳува ва роҳу меъёрҳои Ӯ нақл кунед (Ишаъё 43:10).