Чӣ тавр бо онҳое ки маҷалла гирифтанд, омӯзиши Китоби Муқаддас оғоз намоем
1. Мақсади мо аз пешниҳоди маҷаллаҳо чист?
1 Одатан дар рӯзҳои шанбе мо дар хидмат маҷаллаҳои «Бурҷи дидбонӣ» ва «Бедор шавед!»–ро пешниҳод мекунем. Аммо ин фақат қадами аввал аст дар роҳи расидан ба мақсади таълим додани ҳақиқат ба одамони самимӣ. Дар зер баъзе пешниҳодоти чӣ тавр ҳангоми боздид китоби “Таълимоти Китоби Муқаддас”–ро пешкаш намуда, омӯзиши Китоби Муқаддасро оғоз кардан мумкин аст, оварда шудаанд. Онҳоро метавонед ба маҳаллатон мутобиқ гардонида, бо суханони худ ифода намоед. Ё пешниҳоди дигари таъсирбахшро истифода карда метавонед.
2. Саҳифаҳои муқаддимавии “Таълимоти Китоби Муқаддас”–ро чӣ гуна барои оғоз намудани омӯзиш истифода бурда метавонем?
2 Аз саҳифаҳои муқаддимавии китоб истифода кунед. Ҳангоми боздид метавонед бигӯед: “Маҷаллаҳое, ки ман ба шумо дода будам, диққатро ба Китоби Муқаддас равона мекунанд. Бубинед, ки чаро мутолиаи ин китоб ин қадар муҳим аст”. Ишаъё 48:17, 18; Юҳанно 17:3 ё ояти дигари мувофиқро хонед. Сипас, баъд аз ба соҳибхона нишон додани китоби “Таълимоти Китоби Муқаддас” ва супоридани нусхаи он ба дасти ӯ, метавонед сӯҳбатро чунин давом диҳед:
◼ “Китоби Муқаддас ба мо умеди воқеие бар оянда медиҳад”. Саҳифаҳои 4, 5–ро ба соҳибхона нишон дода, пурсед: “Иҷрошавии кадоме аз ин ваъдаҳоро дидан мехостед?”. Баъд аз интихоби ӯ, агар иҷозат диҳад, боберо, ки дар он ин ваъдаи Навиштаҳои Муқаддас муҳокима мешавад, кушода, як ё ду сархатро ба таври кӯтоҳ дида бароед.
◼ Ё метавонед гӯед: “Китоби Муқаддас ба саволҳои муҳимтарини ҳаёт ҷавоб медиҳад”. Таваҷҷӯҳи соҳибхонаро ба саҳифаи 6 равона сохта, бипурсед, ки оё ӯ оиди ягон саволи дар поёни саҳифабуда андеша кардааст. Боберо ки ба он савол ҷавоб медиҳад, кушода, як ё ду сархатро кӯтоҳ муҳокима кунед.
◼ Ё метавонед баъзе сарлавҳаҳоро аз мундариҷаи китоб ба соҳибхона нишон дода бипурсед, ки ба кадоме аз ин мавзӯъҳо шавқ дорад. Сипас он бобро кушода, кӯтоҳ тарзи гузаштани омӯзиши Китоби Муқаддасро нишон диҳед.
3. Чӣ гуна бо касе омӯзиши Китоби Муқаддасро оғоз намуда метавонем, агар маҷаллаҳои додаамон дар мавзӯъҳои: а) торафт бад шудани вазъи ҷаҳонӣ; б) ҳаёти оилавӣ; в) эътимоднокии Китоби Муқаддас,— бошанд?
3 Ҳангоми ташрифи аввал саволеро боз гузоред. Тарзи дигар, ин гузоштани замина барои боздид ҳангоми ташрифи аввал аст. Баъд аз маҷаллаҳоро гирифтани соҳибхона, саволеро бардоред ва ваъда диҳед, ки дафъаи оянда ба он ҷавоб медиҳед. Бикӯшед, ки оиди боздид аниқ гуфтугӯ карда, ҳатман оед (Мат. 5:37). Ҳангоми боздид ба соҳибхона саволи дафъаи гузашта бардоштаатонро хотиррасон кунед ва аз китоби Таълимоти Китоби Муқаддас ҷавоби онро хонда, кӯтоҳ муҳокима намоед. Нусхаи китобро ба вай диҳед, то ӯ ҳам диққат карда тавонад. Ин ҷо чанд намуна оварда мешаванд:
◼ Агар дар маҷаллаи додаатон бадшавии вазъи ҷаҳонӣ муҳокима шавад, метавонед бигӯед: «Дафъаи дигар мо метавонем ҷавоби Китоби Муқаддасро ба саволи “Худо бар рӯи замин чӣ дигаргуниҳо хоҳад овард?” муҳокима намоем». Ҳангоми боздид аз саҳифаҳои 4, 5 истифода кунед. Ё метавонед саволи зеринро бардоред: “Оё фоҷиаҳо хости Худоянд?”. Ҳангоми боздид ба соҳибхона сархатҳои 7, 8–и боби 1–ро нишон диҳед.
◼ Агар мавзӯи маҷаллаи додаатон ҳаёти оилавӣ бошад, пеш аз рафтан метавонед ин саволро бардоред: “Чӣ гуна ҳар аъзои оила ҳаёти онро хушбахттар карда метавонад?” Ҳангоми боздид сархати 4–и боби 14–ро дида бароед.
◼ Агар дар маҷаллаи додаатон эътимоднокии Китоби Муқаддас баррасӣ шавад, барои муҳокимаи оянда метавонед ин саволро диҳед: “Оё Китоби Муқаддас аз нуқтаи назари илм дақиқ аст?” Ҳангоми боздид сархати 8–и боби 2–ро дида бароед.
4. Чӣ бояд кард, агар соҳиби хона китоби “Таълимоти Китоби Муқаддас”–ро гирифтан нахоҳад?
4 Дар охири ҳар муҳокима саволи дигарро бардоред, то ба он дафъаи оянда ҷавоб диҳед. Ҳангоми мунтазам шудани омӯзиши Китоби Муқаддас, бобҳоро паи ҳам аз аввал то ба охири китоб гузаред. Агар соҳиби хона китоби “Таълимоти Китоби Муқаддас”–ро нагирад–чӣ? Ба ҳар ҳол метавонед овардани маҷаллаҳо ва муҳокима дар асоси Навиштаҳоро бо ӯ идома диҳед. Азбаски шумо шавқу рағбати соҳибхонаро инкишоф медиҳед, шояд бо гузашти вақт вай ба омӯхтани Китоби Муқаддас розӣ шавад.
5. Чаро бояд кӯшиш намоем, ки кори бештаре кунем аз танҳо пешкаш кардани маҷаллаҳо ба одамон?
5 Маҷаллаҳои «Бурҷи дидбонӣ» ва «Бедор шавед!» метавонанд дар шахс хоҳиши омӯхтани таълимоти Китоби Муқаддасро бедор кунанд. Аз ин рӯ, кӯшишҳои бахусусе барои шурӯъ кардан ба омӯзиши Китоби Муқаддас бо онҳое, ки маҷаллаҳоро мегиранд, бикунед. Бо ин роҳ шумо ба амри Исо «шогирд созед», итоат хоҳед кард — Мат. 28:19, 20.