Анҷумани ноҳиявӣ барои ҳифз кардани рӯҳониятамон кӯмак мерасонад
1. Яҳува барои бо муваффақият супориши мавъизаи хушхабарро иҷро кардан, ба мо чиро фароҳам овардааст?
1 Яҳува бо фаровонӣ ба мо дониш медиҳад, моро таълим медиҳад ва қавӣ мегардонад, то ки мавъизаи хушхабарро, ки ба мо супоридааст бо муваффақият иҷро кунем (Мат. 24:14; 2 Тим. 4:17). Анҷумани ноҳиявии ҳарсолаи мо бо ҳамин мақсад тайёр карда мешавад. Дар соли хидматии 2010 номи анҷумани ноҳиявӣ чунин хоҳад буд: «Рӯҳонияти худро ҳифз кунед». Он бар оятҳои Румиён 8:5 ва Яҳудо 17–19 асос ёфтааст. Ин анҷуманҳо соли 2009, аз ҳафтаи аз 31-уми август саршаванда оғоз меёбанд.
2. а) Мо дар анҷумани ноҳиявӣ дар бораи чӣ мефаҳмем? б) Анҷуманҳои ноҳиявии гузашта ба шумо дар хидмат чӣ гуна ёрӣ доданд?
2 Манфиати анҷумани ноҳиявӣ. Ин барнома аз хатарнок будани корҳое хотиррасон мекунанд, ки вақту диққати зиёдро ба худ ҷалб мекунанд ва ба дигар корҳои дар ҳақиқат муҳим халал мерасонанд. Мо аз барнома мефаҳмем, ки чӣ тавр метавонем бо рӯҳияи сустгирӣ мубориза барем. Ҳамчунин дида мебароем, ки кадом хислатҳо ба шахси рӯҳонӣ хосанд. Як қатор нутқҳое, ки рӯзи якшанбе гуфта мешаванд, нишон медиҳанд, ки чӣ тавр ҳар як масеҳӣ метавонад рӯҳонияти худ ва рӯҳонияти оилаашро ҳангоми фишори зиёдшудаистода ва озмоиши сахти имон, муҳофизат намояд. Ин барнома ба мо кӯмак мерасонад, ки дил ва саломатии рӯҳонии худро эҳтиёт кунем. Ва ҳамчунин барои дар хотир нигоҳ доштани баракатҳои беҳисоби онҳое ки рӯҳонияти худро ҳифз мекунанд, кӯмак мерасонад.
3. Анҷумани ноҳиявии навбатӣ кай баргузор мегардад ва шумо бояд ба чӣ тайёр бошед?
3 Ҳамин ки шумо кай ва дар куҷо баргузор гардидани анҷумани ноҳиявии навбатиро фаҳмидед, барои дар ҳар ду рӯзи барнома иштирок намудан ва бодиққат онро гӯш кардан, тайёр бошед. Боварӣ дошта бошед, ки Яҳува кӯшиши шахсони боғайратро баракат медиҳад (Мас. 21:5).
4. Дар анҷумани ноҳиявии омадаистода мо чиро интизорем?
4 Бешубҳа анҷумани ноҳиявӣ — ҳадяи некест аз ҷониби Яҳува. Барномаеро ки ғуломи мӯътамад тайёр кардааст, айнан ҳамон чизест, ки барои иҷрои хидмати масеҳиамон ба мо кӯмак мерасонад. Мо ба Яҳува миннатдорем, ки бо муҳаббат ба мо кӯмак мерасонад, то ки «умеди худро собитқадамона» мавъиза кунем (Ибр. 10:23–25; Яъқ. 1:17).