Маҳорати худро дар хизмат беҳтар мегардонем. Шавқмандонро боздид кунед

ЧАРО ИН МУҲИМ АСТ? Бисёри одамоне, ки ба хушхабар шавқ зоҳир мекунанд, ҳақиқатро дар бораи Худо меҷӯянд (Иш 55:6). Барои он ки шахс бо Худо наздик шавад мо бояд гаштаву баргашта ӯро хабар гирем. Одамон бо ҳар хел душвориҳо рӯ ба рӯ мешаванд, аз ин рӯ мо метавонем бо роҳҳои гуногун шавқи онҳоро зиёд гардонем. Хизмати мо ҳамон вақт самар меорад, агар барои ҳар як боздид нақша кашида хуб тайёрӣ бинем. Ва мақсад монем, ки омӯзиш сар кунем.

ИНРО ЧӢ ТАВР БОЯД КАРД?

• Кӯшиш кунед, ки ҳар чӣ зудтар, шояд дар байни ду се рӯз, шахсро боздид кунед (Мт 13:19)

• Шахсро ҳурмат кунед ва муносибати дӯстона дошта бошед. Ба ҳаяҷон наафтед

• Бо шахс самимона саломуалек кунед. Ҳангоми сӯҳбат номи шахсро гирифта муроҷиат кунед. Ба ӯ хотиррасон кунед, ки чаро омадед. Масалан барои ба савол ҷавоб додан, маҷаллаи нав мондан, вебсайтамон, видеонавор ва ё тарзи гузарондани омӯзиши Китоби Муқаддасро нишон додан. Агар ба шахс дигар мавзӯъ шавқовар бошад, ҳамонро ба ӯ фаҳмонед (Фп 2:4)

• Ба воситаи Китоби Муқаддас ё гузоштани адабиёт тухми ҳақиқатро, ки дар дили шахс кошта шудааст, об диҳед (1Қр 3:6). Кӯшиш кунед, то бо ӯ дар алоқа бошед

• Барои боздиди навбатӣ асос гузоред