Иди Раҳоӣ барои масеҳиён чӣ аҳамият дорад?

12:5–7, 12, 13, 24–27

Исроилиён барои он ки худро аз натиҷаи харобиовари балои даҳум ҳимоя кунанд, бояд мувофиқи дастуроти Яҳува амал мекарданд (Хр 12:28). 14-уми нисон, баъди ғуруби офтоб, оилаҳои исроилӣ бояд дар хонаҳои худ ҷамъ мешуданд. Онҳо бояд барра ё бузи яксолаеро, ки беайб буд, мекуштанд ва хунашро дар паҳлӯдариҳо мемолиданд. Сипас бояд онро пурра бирён карда тез-тез мехӯрданд. То саҳар бояд ҳеҷ кас аз хона намебаромад (Хр 12:9–11, 22).

Мисол оред, ки чӣ тавр имрӯз итоаткорӣ моро ҳимоя мекунад?