Әюп

2 «Әй, акыллылар да үзегез,*

Сез үлгәч, зирәклек тә бетәр!

4 Тәкъва һәм саф булсам да,

Мин, Аллаһыдан җавап көткән кеше,+

Иптәшләрем алдында көлкегә калдым.+

5 Гамьсез кеше кайгы-хәсрәткә җирәнеп карый,

Аяклары какшаган* кешеләр генә аңа дучар була дип уйлый ул.

6 Юлбасарларның чатырлары имин,+

Аллаһының ачуын чыгаручылар,

Илаһларын кулларында йөртүчеләр тыныч яши.+

7 Ләкин хайваннардан сорап кара, алар сине өйрәтер;

Я күктәге кошлардан — алар сиңа әйтер.

8 Җир турында уйлап кара,* ул сине өйрәтер,

Һәм диңгездәге балыклар сиңа хәбәр итәр.

9 Моның барысын Йәһвә булдырган икәнен

Аларның кайсысы белми?

10 Һәрбер тере җанның гомере,

Һәрбер кешенең рухы* аның кулында.+

11 Тел ризыкның тәмен сизгән кебек,

Колак та сүзләрне аера түгелме?+

12 Әллә картларның — зирәклеге,+

Олыларның аңлау сәләте юкмы?

13 Аллаһыда зирәклек һәм кодрәт,+

Аның нияте һәм аңлау сәләте бар.+

14 Ул җимергәнне яңадан торгызып булмый;+

Ул япканны һичкем ача алмый.

15 Суларны туктатса, бөтен нәрсә корый;+

Суларны җибәрсә, алар җирне тутыра.+

16 Аңарда куәт һәм зирәклек;+

Юлдан язучы да, юлдан яздыручы да аның кулында;

17 Ул киңәшчеләрне яланаяк* калдыра,

Хөкемчеләрне акылсыз итә.+

18 Ул патшалар салган богауларны чишә,+

Аларның билләренә билбау буа.

19 Ул руханиларны яланаяк калдыра,+

Хакимлекләрен нык урнаштырганнарны бәреп төшерә,+

20 Ышанычлы киңәшчеләрне сүзсез калдыра,

Картларны* акыллылыктан мәхрүм итә.

21 Ул мирзаларга җирәнүен белдерә,+

Көчлеләрне көчсез итә,*

22 Тирәнлекләрне караңгылыктан чыгара,+

Дөм караңгылыкка яктылык сибә.

23 Ул халыкларны бетерер өчен бөек итә,

Милләтләрне сөргенгә алып барыр өчен ишәйтә.

24 Ул башлыкларны аңлау сәләтеннән мәхрүм итә,

Аларны юлсыз чүлләрдән йөртә.+

25 Алар караңгыда, яктылык булмаган җирдә капшанып йөри,+

Ул аларны адашып йөрүче исеректәй итә.+