Зәбур

3 Ул сине кош аулаучының тозагыннан,

Һәлакәтле кизүдән коткарыр.

4 Үз каурыйлары белән сине каплап торыр,*

Аның канатлары астында син сыеныч табарсың.+

5 Син төн дәһшәтләреннән дә,+

Көндез очкан уклардан да курыкмассың.+

6 Караңгылыкта качып-посып килүче кизүдән дә,

Көпә-көндез харап итүче һәлакәттән дә курыкмассың.

7 Меңәү — синең яныңда,

Ун меңәү уң ягыңда егылыр,

Әмма сиңа берни булмас.+

8 Син бары тик карап кына торырсың

Һәм явызларның җәзага тартылуына шаһит булырсың.

9 «Йәһвә — сыенычым минем»,— диеп,

Син Аллаһы Тәгаләне үз яшәү урының* иттең.+

10 Башыңа һичбер кайгы-хәсрәт төшмәс,+

Чатырыңа һичнинди бәла-каза якынлашмас.

11 Чөнки ул үз фәрештәләренә+ синең турында боерык бирер,

Сине бар юлларыңда сакларга кушар.+

12 Алар сине, аякларың ташка бәрелмәсен өчен,+

Кулларына күтәреп алып барачак.+

13 Син яшь арысланга һәм кобрага басарсың,

Яллы арысланны һәм зур еланны таптарсың.+

16 Аны озын гомер белән туендырырмын,+

Аңа коткару китерүче эшләремне күрсәтермен».+