18 Сезне Йәһвәдән сорарга җибәргән Яһүд патшасына исә әйтегез: „Исраил Аллаһысы Йәһвә болай ди: „Ишеткән сүзләрне 19 сизгер* күңел белән кабул иткәнгә һәм бу җиргә, анда яшәүчеләргә карата әйткән сүзләремне — аларның башкаларда имәнеч хисләр уятырдай бер хәлгә төшәчәкләрен һәм ләгънәт ителүгә дучар булачакларын ишетеп, үзеңне Йәһвә алдында басынкыландырганга+ һәм шулай ук өстеңдәге киемеңне ертып,+ минем алдымда елаганга, мин дә сине ишеттем,— дип әйтә Йәһвә.—

13 Манашше Аллаһыга дога кыла башлады. Аның ялваруыннан тәэсирләнеп, Ул аның мәрхәмәт* күрсәтү турындагы үтенечен кабул кылды һәм аны Иерусалимга кайтарып, патшалыгын аның кулына кире тапшырды.+ Шунда Манашше Йәһвәнең хак Аллаһы булуына төшенде.+

24 Чөнки ул җәбер күрүченең газабына түбәнсетеп, җирәнеп карамады.+

Ул аңардан йөзен бормады.+

Ярдәм сорап аваз салган чагында аны ишетте.+

22 Ә атасы үз хезмәтчеләренә болай дип әйткән: „Тизрәк! Иң яхшы озын киемне алып килеп, аны киендерегез, бармагына йөзек, ә аякларына аяк киеме кидерегез. 23 Шулай ук симертелгән бозауны алып чыгып чалыгыз. Әйдәгез, ашап, бәйрәм итик, 24 чөнки бу улым үле иде һәм терелде,+ югалган иде һәм табылды“. Һәм алар күңел ача башлаганнар.+

13 Ә салым җыючы читтәрәк торган һәм күзләрен күтәреп күккә карарга да батырчылык итмәгән, әмма күкрәгенә суга-суга: „Йа Аллаһы, миңа, гөнаһ кылучыга, мәрхәмәтле бул“+,— дигән. 14 Сезгә шуны әйтәм: бу кеше теге фарисейга караганда үзен күпкә тәкъварак итеп күрсәтеп өенә кайтып киткән,+ чөнки Аллаһы үз-үзен югары күтәрүчене басынкыландырыр, ә үзен басынкы тотучыны югары күтәрер».+