14 Мин аларны — аталарын да, улларын да — бер-берсенә бәреп челпәрәмә китерермен.+ Мин аларны кызганмам, мин үкенмәм, аларга шәфкать тә күрсәтмәм. Аларны тар-мар итүдән мине бернәрсә дә туктатмас“,— дип әйтә Йәһвә“.+

7 „Аннан соң мин,— ди Йәһвә,— Яһүд патшасы Сидкыяне, аның хезмәтчеләрен һәм бу шәһәр кешеләрен — үләттән, кылычтан һәм ачлыктан котылганнарны — Бабыл патшасы Нәбукаднизар кулына, аларның дошманнары кулына һәм җаннарын алырга теләүчеләр кулына бирермен.+ Ул аларны кылычтан кичерер. Ул аларны жәлләмәс, кызганмас һәм һич шәфкать күрсәтмәс“.+

43 Син үзеңә якынлашу юлын ачуың белән капладың.+

Син безне эзәрлекләдең һәм үтердең, һич тә кызганмадың.+

11 „Шуңа күрә үзем белән ант итәм,— дип әйтә Аллаһы Тәгалә Йәһвә,— мин сине кире кагармын, чөнки син минем изге урынымны бар булган җирәнгеч потларың белән һәм бар булган чирканыч эшләрең белән нәҗесләдең.+ Күзем сине кызганмас, һәм мин сиңа рәхимлелек күрсәтмәм.+

6 Картны, егетне, гыйффәтле кызны, кечкенә баланы һәм хатын-кызны — барысын үтерегез.+ Әмма билге куелган кешеләрнең берсенә дә тимәгез.+ Изге урынымнан башлагыз».+ Шунда алар йорт алдында басып торган өлкәннәрдән башладылар.+