Саннар
20 Беренче айда исраиллеләрнең бөтен җәмгыяте Сыйн чүленә килде, һәм халык Кадышта+ яши башлады. Анда Мириа́м+ вафат булды, һәм аны җирләделәр.
2 Җәмгыятькә эчәргә су булмады,+ һәм алар Муса белән Һарунга каршы җыелды. 3 Халык Муса белән болай дип талашты:+ «Кардәшләребез Йәһвә алдында үлгәндә, эх, без дә үлгән булсак иде! 4 Нигә сез Йәһвәнең җыелышын монда китердегез? Без дә, малыбыз да үләбез бит монда.+ 5 Нишләп сез безне Мисырдан чыгарып, бу әшәке урынга алып килдегез?+ Монда ашлык та, инҗир дә, йөзем дә, анар да, эчәргә су да юк».+ 6 Шунда Муса белән Һарун җыелыш яныннан очрашу чатырының керү урыны янына килеп, җиргә йөзтүбән егылды, һәм аларга Йәһвәнең даны күренде.+
7 Йәһвә Мусага болай диде: 8 «Таякны ал, һәм абыең Һарун белән бергә җыелышны җыегыз. Аларның күз алдында бу кыяга су бирергә кушыгыз. Бу кыядан алар өчен су чыгарып, аны җыелышка һәм малларына эчәргә бирегез».+
9 Шунда Муса, үзенә кушылганча, Йәһвә алдыннан таякны алды.+ 10 Аннары Муса белән Һарун җыелышны кыя янына чакырды, һәм Муса аларга әйтте: «Тыңлагыз, фетнәчеләр! Нәрсә, бу кыядан сезгә су чыгарып бирикме?»+ 11 Шулай диеп, Муса кулын күтәрде дә ике мәртәбә таягы белән кыяга сукты. Шунда күп итеп су ага башлады. Җәмгыять һәм аларның маллары эчә башлады.+
12 Соңрак Йәһвә Муса белән Һарунга: «Миңа иман итмәгәнгә һәм Исраи́л халкы алдында мине изгеләндермәгәнгә, сез бу җыелышны мин аларга бирәчәк җиргә кертмәячәксез»+,— диде. 13 Бу — Мәрибә́* сулары.+ Анда исраиллеләр Йәһвә белән талашты. Шул чакта ул халык алдында үз исемен изгеләндерде.
14 Аннары Муса Кадыштан Эдо́м патшасына хәбәрчеләр җибәрде һәм болай дип әйтергә кушты:+ «Кардәшең Исраил+ болай ди: „Син без кичергән бөтен авырлыкларны яхшы беләсең. 15 Безнең ата-бабаларыбыз Мисырга барган иде.+ Без Мисырда күп еллар яшәдек.+ Мисырлылар безнең белән һәм ата-бабаларыбыз белән начар мөгамәлә итте.+ 16 Ахыр чиктә без Йәһвәгә кычкырып ялвардык,+ һәм ул безне ишетеп, фәрештә җибәрде+ һәм безне Мисырдан чыгарды. Хәзер без синең җирең чигендәге Кады́ш шәһәрендә. 17 Зинһар, безгә үзеңнең җиреңнән үтәргә рөхсәт итче. Без кырлар, йөзем бакчалары аша үтмәбез һәм коелардан су эчмәбез. Без, синең җирең аша үткәнче, уңга да, сулга да борылмыйча, Патша юлыннан барырбыз“».+
18 Әмма Эдом аңа: «Безнең җиребездән үтмә. Юкса мин каршыңа кылыч белән чыгармын»,— диде. 19 Исраиллеләр исә аңа болай диде: «Без олы юлдан барырбыз, һәм үзебез һәм малларыбыз суыңны эчсәк, аның өчен түләрбез.+ Без нибары җирең аша үтәргә генә телибез».+ 20 Әмма Эдом патшасы: «Юк, үтмисең»,— диеп,+ аңа каршы күп кешеләр һәм көчле гаскәр белән чыкты. 21 Шулай итеп Эдом Исраилгә үз җире аша үтәргә рөхсәт итмәде. Шуңа күрә Исраил аңардан читкә борылды.+
22 Исраил халкы — бөтен җәмгыять — Кадыштан китте һәм Һор тавына+ килеп җитте. 23 Шунда Йәһвә Эдом җиренең чигендә — Һор тавында — Муса белән Һарунга болай диде: 24 «Һарун үз халкына кушылсын.*+ Ул мин исраиллеләргә бирәчәк җиргә кермәс, чөнки сез икегез дә минем Мәрибә сулары турындагы әмеремә каршы чыктыгыз.+ 25 Һарун белән аның улы Илгазарны ал да аларны Һор тавына алып мен. 26 Һарунның рухани киемнәрен+ салдырып, аларны аның улы Илгазарга+ кидер, һәм Һарун шунда үлсен».
27 Шунда Муса нәкъ Йәһвә кушканча эшләде, һәм алар бөтен җәмгыять алдында Һор тавына менде. 28 Муса Һарунның рухани киемнәрен салдырып, аның улы Илгазарга кидерде. Шуннан соң Һарун шунда тау башында үлде,+ ә Муса белән Илгаза́р таудан төште. 29 Бөтен җәмгыять Һарунның үлгәнен белгәч, Исраилнең бар йорты Һарун өчен 30 көн кайгырып елады.+