Зәбур
ל [ләмид]
10 И Йәһвә, ник син еракта торасың?
Нишләп кайгы-хәсрәт күргән чакларымда үзеңне яшерәсең?+
3 Чөнки явыз үзенең җан теләге* белән мактана+
Һәм комсызны мактый.*
נ [нун]
Ул Йәһвәне санга сукмый.
4 Тәкәббер булганга, явыз кеше Аллаһыны эзләми.
Ул Аллаһының барлыгына ышанмый.+
Ул бар дошманнарыннан мәсхәрәләп көлә.
Әмма мин һич тә бәла-каза күрмәм»,— дип әйтә.+
פ [пе]
ע [әйин]
Аның күзләре үзенең корбанын сагалый.+
9 Ул, куаклыктагы арыслан шикелле, яшеренгән урынында көтеп ята,+
Ярдәмчесез кешене эләктерергә дип, көтеп утыра.
Ятьмәсен тартып, аны эләктереп ала.+
10 Корбаны хәлсезләнеп, сыгылып төшә,
Бәхетсезләр аның үткен тырнагына эләгә.
11 Күңеленнән ул: «Аллаһы моны онытты.+
Ул йөзен читкә борды,
Һич тә игътибар итми»,— дип әйтә.+
ק [коф]
12 И Йәһвә, күтәрел.+ И Ходаем, кулыңны күтәр.+
Ярдәмчесез кешеләрне онытма.+
13 Ник явыз адәм Аллаһыны санга сукмый?
Күңеленнән ул: «Аллаһы миннән хисап сорамас»,— ди.
ר [реш]
Мескен корбан сиңа ялвара.+
Син — атасыз ятимгә ярдәмче.+
ש [шин]
16 Йәһвә — мәңге-мәңге Патша.+
Халыклар җир йөзеннән юкка чыкты.+
ת [тау]
17 Әмма син, и Йәһвә, юашларның үтенечен ишетерсең.+
Син аларның йөрәкләрен какшамас итәрсең+ һәм аларны игътибар белән тыңларсың.+