Сезгә тагы да күбрәк сабырлык кирәкме? Кирәк булса, моның турында догада сорагыз. Түземлек — рух җимешенең өлеше (Гәл. 5:22, 23). Шуңа күрә безгә изге рух турында дога кылырга һәм Йәһвәдән аның җимешен үстерер өчен ярдәм сорарга кирәк. Түземлегебез сыналганда, сабыр булып калыр өчен, безгә изге рухны «бертуктаусыз сорарга» кирәк (Лүк 11:13). Шулай ук без Йәһвәдән берәр мәсьәләгә аның күзлегеннән карарга булышсын дип сорый алабыз. Дога кылганнан соң, безгә көннән-көн түземле булыр өчен тырышлыклар куярга кирәк. Сабырлык турында күбрәк дога кылсак һәм бу сыйфатны күрсәтергә тырышсак, ул безнең йөрәгебездә тамыр җәер һәм шәхесебезнең аерылгысыз өлеше булып китәр. Сезгә тагын Изге Язмалардагы мисаллар турында уйлану булышыр. Изге Язмаларда күп кенә сабыр кешеләрнең мисаллары китерелә. Аларның тормышлары турында уйланып, без сабырлык күрсәтергә өйрәнербез. w23.08 22, абз. 10; 23, абз. 11

Терелтелгәч, Гайсә рәсүл Петергә һәм башка рәсүлләргә могҗизалы рәвештә балык тотарга булышкан һәм, шулай итеп, Йәһвәнең Петерне калдырмаячагына ышандырган (Яхъя 21:4—6). Бу могҗиза Петерне Йәһвә аның материаль ихтыяҗлары турында кайгыртачагына ышандырган. Бәлки, шул чакта Петер Гайсәнең сүзләрен исенә төшергәндер. Гайсә Патшалыкны беренче урынга куеп яшәгән хезмәтчеләрен Йәһвәнең кайгыртачагы турында әйткән булган (Мат. 6:33). Нәтиҗәдә, Петер тормышын балык тоту эшенә түгел, ә вәгазь эшенә багышлаган. Б. э. 33 елының Илленче көн бәйрәмендә ул, кыюлык белән вәгазьләп, меңләгән кешегә яхшы хәбәрне кабул итәргә ярдәм иткән (Рәс. 2:14, 37—41). Ул шулай ук самариялеләргә һәм башка халык кешеләренә Мәсихнең шәкертләре булып китәргә булышкан (Рәс. 8:14—17; 10:44—48). Әйе, Йәһвә җыелышка төрле-төрле кешеләрне китерер өчен Петерне кулланган. w23.09 20, абз. 1; 23, абз. 11

Бабыллылар Иерусалимны юк иткәннән соң, якынча ике ел үткәч, Нәбукаднизар патша төшендә зур сын күргән һәм бу төш аны борчуга салган. Ул сараендагы бар акыл ияләренә, шул исәптән Даниялга, бу төшне юрарга кушкан. Ә моны эшли алмасалар, аларны үлем көткән (Дан. 2:3—5). Тоткарланмыйча эш итеп, Даниял патша янына барган һәм «төшне юрау өчен вакыт бирүен сораган» (Дан. 2:16). Даниялның моңа кадәр төшләрне беркайчан да юраганы булмаган, күрәсең. Моны исәпкә алсак, патша янына барыр өчен, аңа зур кыюлык һәм иман кирәк булган. Даниял дусларын «күкләр Аллаһысына бу серне ачып, мәрхәмәт күрсәтүе турында дога кылырга сораган» (Дан. 2:18). Йәһвә бу догаларга җавап биргән. Аның ярдәме белән Даниял Нәбукаднизарның төшен аңлата алган. Нәтиҗәдә, ул үзе һәм аның дуслары исән калган. w23.08 3, абз. 4