’n Tiener wat trots is op sy godsdiens

TOE Andrew 13 jaar oud was, moes hy op skool ’n taak oor sy kultuurerfenis doen. Hy sê: “Ek het eers gedink om oor my oupa te skryf, maar toe het ek gedink: ‘Wag so ’n bietjie! Ek is een van Jehovah se Getuies. Dit is ’n wonderlike geleentheid om van my geloof te getuig!’

“Die tema van my taak was ‘Wees standvastig’, en ek het ’n groot plakkaat gemaak wat die wrede vervolging uitgebeeld het wat Jehovah se Getuies in Nazi-Duitsland ondervind het. As visuele hulpmiddels het ek onder meer ’n replika van ’n uniform met ’n pers driehoek en verskeie foto’s en briewe van die Kusserow-gesin gebruik.a Ek het afskrifte uitgedeel van die brief wat Jehovah se Getuies aan die Duitse regering gestuur het, wat nie ’n politieke mening uitgespreek het nie, maar die onregverdige behandeling van Jehovah se Getuies nogtans veroordeel het. Langs die taak het die video Jehovah’s Witnesses Stand Firm Against Nazi Assault heeltyd gespeel. Ek het ook Bybels, brosjures en traktate uitgestal.

“Ons take is eers in die gimnasium aan al die leerlinge en personeel van die skool vertoon. Die volgende aand is familie en vriende uitgenooi. Baie mense het vrae gevra, want hulle het nooit besef dat Jehovah se Getuies deur die Nazi’s vervolg was nie.”

Andrew erken dat dit moed geverg het om oor sy geloof te praat. “Ek het geweet party mense sal my spot,” sê hy, “maar ek sou vreeslik gevoel het as ek dit nie gedoen het nie. Hier was mense wat hulle lewe opgeoffer het om hulle geloof in Jehovah te verdedig, toe het ek gedink die minste wat ek kan doen, is om ’n bietjie kritiek te verduur.”

Andrew was op die ou end bly dat hy hierdie geleentheid benut het om te getuig. “Ek het baie gesprekke gehad oor waarom ons nie oorlog maak nie en het Bybels, boeke en traktate by belangstellendes gelaat”, sê hy, en hy voeg by: “Ek kan nie dink aan ’n tyd dat ek trotser was om een van Jehovah se Getuies te wees nie.”

[Voetnoot]