’n Einde aan oorlog

‘Ons is net 12 jaar oud. Ons kan geen invloed op die politiek en die oorlog uitoefen nie, maar ons wil lewe! Ons wag op vrede. Sal ons dit eendag sien?’—’n Klas graad 5-leerlinge

‘Ons wil skool toe gaan en vir ons vriende en familie gaan kuier sonder om bang te wees dat ons ontvoer sal word. Ek hoop die regering sal luister. Ons wil ’n beter lewe hê. Ons wil vrede hê.’—Alhaji, 14 jaar oud

HIERDIE aangrypende woorde dra die innige hoop oor van jongmense wat al jare lank ly as gevolg van burgerlike onrus. Al wat hulle begeer, is om ’n normale lewe te lei. Maar dit is nie so maklik om hoop in werklikheid te omskep nie. Sal ons ooit ’n wêreld sonder oorlog sien?

In onlangse jare is internasionale pogings aangewend om party burgeroorloë te beëindig deur druk op vyandige partye uit te oefen om vredesverdrae te onderteken. Party lande het ’n vredesmag gestuur om toe te sien dat hierdie ooreenkomste nagekom word. Maar min lande het die geld of die begeerte om verafgeleë lande te monitor waar diepgewortelde haat en wantroue enige ooreenkoms tussen die strydende faksies uiters broos maak. Dikwels vlam die konflik weer op binne net ’n paar weke of maande nadat ’n skietstilstand onderteken is. Soos Stockholm se Internasionale Vredesnavorsingsinstituut toon, “is dit moeilik om vrede te bewerkstellig as die vegtende partye die wil en vermoë het om die stryd voort te sit”.

Hierdie onoplosbare konflikte wat so baie wêrelddele teister, herinner Christene aan ’n Bybelprofesie. Die boek Openbaring praat van ’n kritieke tydperk in die geskiedenis waartydens ’n simboliese perderuiter ‘vrede van die aarde sal wegneem’ (Openbaring 6:4). Hierdie beeld van voortdurende oorlog is deel van ’n saamgestelde teken wat toon dat ons nou in ’n tyd lewe wat in die Bybel as “die laaste dae” beskryf word (2 Timoteus 3:1).a God se Woord verseker ons egter dat hierdie laaste dae ’n tydperk is wat vrede voorafgaan.

Die Bybel verduidelik in Psalm 46:9 dat ware vrede slegs moontlik sal wees as oorlog beëindig word, nie net in een deel van die wêreld nie, maar oor die hele aarde. Daarbenewens meld hierdie selfde psalm spesifiek die vernietiging van die wapens wat in Bybeltye gebruik is—die boog en die spies. Die wapens wat vandag so volop is, moet eweneens vernietig word as die mensdom ooit in vrede wil lewe.

Maar dit is eerder haat en gierigheid as koeëls en gewere wat die vlamme van oorlog aanblaas. Hebsug, of gierigheid, is ’n grondoorsaak van oorlog, en haat lei dikwels tot geweld. Hierdie vernietigende gevoelens kan slegs uitgeroei word as mense hulle denke verander. Hulle moet die weë van vrede geleer word. Daarom sê die eertydse profeet Jesaja tereg dat oorlog slegs sal ophou wanneer mense “nie meer leer om oorlog te voer nie”.—Jesaja 2:4.

Tans lewe ons egter in ’n wêreld wat volwassenes en kinders nie die waarde van vrede leer nie, maar die heerlikheid van oorlog. Ongelukkig word selfs kinders opgelei om dood te maak.

Hulle het geleer om dood te maak

Op 14-jarige ouderdom is Alhaji vrygestel van diens as ’n soldaat. Hy was maar tien jaar oud toe rebelletroepe hom gevange geneem en opgelei het om met ’n AK47-aanvalsgeweer te veg. Hy is gedwing om ’n soldaat te word en het op voedselstrooptogte gegaan en huise afgebrand. Hy het ook mense doodgemaak en vermink. Vandag vind Alhaji dit moeilik om oorlog te vergeet en aan te pas by die burgerlike lewe. Abraham, ’n ander kindersoldaat, het ook geleer om dood te maak en was teësinnig om sy wapen te oorhandig. Hy het gesê: “As hulle vir my sê om sonder ’n wapen hier weg te gaan, weet ek nie wat ek sal doen, hoe ek sal eet nie.”

Meer as 300 000 kindersoldate—seuns sowel as meisies—veg en sterf nog steeds in die voortdurende burgerlike konflikte wat ons planeet teister. Een rebelleleier het verduidelik: “Hulle gehoorsaam bevele; hulle het nie die bekommernis om na hulle vrou of familie terug te keer nie en hulle ken nie vrees nie.” Maar hierdie kinders smag na en verdien ’n beter lewe.

In ontwikkelde lande voel dit dalk of ’n mens ver verwyderd is van die verskriklike situasie van die kindersoldaat. Nietemin leer baie Westerse kinders reg in hulle eie huis om oorlog te voer. Hoe so?

Neem byvoorbeeld José wat in die suidooste van Spanje woon. Hy was ’n tiener wat dit geniet het om die verweerkuns te beoefen. Sy geliefkoosde besitting was ’n samoeraiswaard wat sy vader vir hom as ’n Kersgeskenk gekoop het. En hy was versot op videospeletjies, veral dié wat gewelddadig was. Op 1 April 2000 het hy die aggressie van sy videoheld in die werklike lewe nageboots. In ’n gewelddadige uitbarsting het hy sy vader, sy moeder en sy suster doodgemaak met dieselfde swaard wat sy vader hom gegee het. “Ek wou alleen in die wêreld wees; ek wou nie hê dat my ouers na my soek nie”, het hy aan die polisie verduidelik.

Die skrywer en militêre offisier Dave Grossman het in sy kommentaar oor die uitwerking van gewelddadige vermaak gesê: “Ons bereik daardie stadium van ongevoeligheid waar dit ’n bron van vermaak geword het om pyn en lyding te veroorsaak: dit verskaf ons eerder plesier as dat dit ons walg. Ons leer om dood te maak, en ons leer om daarvan te hou.”

Beide Alhaji en José het geleer om dood te maak. Nie een van hulle wou aanvanklik ander mense doodmaak nie, maar die een of ander vorm van opleiding het hulle denke verwronge laat raak. Hierdie opleiding—hetsy vir kinders of vir volwassenes—saai die saadjies van geweld en oorlog.

Leer vrede in plaas van oorlog

Blywende vrede kan nooit bewerkstellig word terwyl mense leer om ander dood te maak nie. Eeue gelede het die profeet Jesaja geskryf: “Ag, as jy maar aan [God se] gebooie aandag sal skenk! Dan sal jou vrede net soos ’n rivier word” (Jesaja 48:17, 18). Wanneer mense juiste kennis aangaande God se Woord verkry en leer om God se wet lief te hê, word geweld en oorlog vir hulle afstootlik. Ouers kan selfs nou al seker maak dat die speletjies wat hulle kinders speel, nie geweld aanmoedig nie. Volwassenes kan ook leer om haat en gierigheid te oorkom. Jehovah se Getuies het al keer op keer gesien dat God se Woord die krag het om persoonlikhede te verander.—Hebreërs 4:12.

Beskou die voorbeeld van Hortêncio. Hy is as ’n jong man gedwing om ’n soldaat te word. Die doel van militêre opleiding was om “die begeerte by ons in te skerp om ander dood te maak en nie bang te wees om dit te doen nie”, verduidelik hy. Hy het in ’n voortslepende burgeroorlog in Afrika geveg. “Die oorlog het my persoonlikheid beïnvloed”, erken hy. “Tot vandag toe onthou ek nog alles wat ek gedoen het. Ek voel baie sleg oor die dinge wat ek onder dwang moes doen.”

Toe ’n medesoldaat met Hortêncio oor die Bybel gepraat het, het dit sy hart geraak. God se belofte in Psalm 46:9 om alle vorme van oorlog tot ’n einde te bring, het ’n indruk op hom gemaak. Hoe meer hy die Bybel bestudeer het, hoe minder wou hy veg. Kort voor lank is hy en twee van sy makkers uit die leër ontslaan, en hulle het hulle lewe aan Jehovah God toegewy. “Bybelwaarheid het my gehelp om my vyande lief te hê”, verduidelik Hortêncio. “Ek het besef dat ek in werklikheid teen Jehovah sondig deur in die oorlog te veg, want God sê dat ons nie ons naaste moet doodmaak nie. Om hierdie liefde te toon, moes ek my denke verander en mense nie as my vyande beskou nie.”

Sulke ware verhale lig toe dat Bybelonderrigting inderdaad vrede bevorder. Dit is nie verbasend nie. Die profeet Jesaja het gesê dat daar ’n direkte verband tussen goddelike onderrigting en vrede is. Hy het voorspel: “Al jou kinders sal persone wees wat deur Jehovah geleer word, en die vrede van jou kinders sal oorvloedig wees” (Jesaja 54:13). Dieselfde profeet het ’n tyd voorspel wanneer mense uit alle nasies na die suiwer aanbidding van Jehovah God sou stroom om van sy weë te leer. Met watter gevolg? “Hulle sal van hulle swaarde ploegskare moet smee en van hulle spiese snoeimesse. Nasie sal nie teen nasie die swaard ophef nie, en ook sal hulle nie meer leer om oorlog te voer nie.”—Jesaja 2:2-4.

In ooreenstemming met daardie profesie neem Jehovah se Getuies deel aan ’n wêreldwye onderrigtingswerk wat reeds miljoene gehelp het om die haat te oorkom wat die grondoorsaak van die mens se oorloë is.

’n Waarborg vir wêreldvrede

Benewens die onderrigting wat God voorsien, het hy ook ’n regering, of “koninkryk”, opgerig, wat in staat is om wêreldvrede tot stand te bring. Dit is betekenisvol dat die Bybel God se gekose Heerser, Jesus Christus, as die “Vredevors” beskryf. Ons word ook verseker: “Aan die oorvloed van die vorstelike heerskappy en aan vrede sal daar geen einde wees nie.”—Jesaja 9:6, 7.

Watter waarborg het ons dat Christus se heerskappy elke vorm van oorlog met welslae uit die weg sal ruim? Die profeet Jesaja voeg by: “Die ywer van Jehovah van die leërs sal dit doen” (Jesaja 9:7). God het die begeerte en die vermoë om blywende vrede te verseker. Jesus het volle vertroue in hierdie belofte gestel. Daarom het hy sy volgelinge geleer om te bid dat God se Koninkryk kom en dat God se wil op die aarde moet geskied (Matteus 6:9, 10). Wanneer daardie opregte versoek uiteindelik verhoor word, sal oorlog nooit weer die aarde skend nie.

[Voetnoot]

[Prent op bladsy 7]

Bybelonderrigting bevorder ware vrede