Van ons lesers
VVV’s Ons vereniging ondersoek die afgelope 18 jaar sogenaamde VVV-waarnemings, en die meeste waarnemings kan as wanvertolkings verklaar word. Aangesien ons VVV-lektuur uit alle dele van die wêreld met mekaar vergelyk, was julle artikel (8 November 1990) ’n welkome verandering. Ons kan nie anders as om die skrywers van so ’n feitelike en objektiewe beskrywing geluk te wens nie. Hoewel ons oor die algemeen nie met julle godsdiensopvattings saamstem nie, wil ons ons waardering vir hierdie artikel uitspreek.
H. K., Sentrale Navorsingsnetwerk vir Buitengewone Hemelse Verskynsels, Duitsland
Eetversteurings Baie dankie vir julle artikels oor eetversteurings (22 Desember 1990). Ek het twee jaar gelede aan anoreksie gely, en ek vind dat ek nou nog soms in my vorige weë en gesindhede verval. Om tot Jehovah te nader, het my beslis gehelp. Dit is goed om te sien hoe die Ontwaak! diegene wat aan eetversteurings ly op so ’n liefdevolle en simpatieke wyse help en ondersteun.
L. H., Engeland
Ek is gewoonlik beïndruk met die manier waarop julle tydskrif kontroversiële onderwerpe dek wat dikwels deur ons as Katolieke geïgnoreer word. Maar die artikel oor eetversteurings het my teleurgestel. Ek het al 11 jaar lank anoreksie. Julle noem dit ’n swakheid en stel voor dat ons ons tot God wend om vergifnis. Maar anoreksie is nie net ’n swakheid nie; dit is ’n ernstige siekte. Dit is meer as ’n obsessie om ander tevrede te stel; dit is ’n poging om die vrees dat jy onbemind is te bowe te kom.
J. W., Duitsland
Ons het nie die erns van eetversteurings gekleineer nie, maar het getoon dat dit weens ‘diepliggende emosionele probleme’ ontstaan. Die ‘vrees dat jy onbemind is’, weerspieël byvoorbeeld dikwels ’n lyer se basiese gevoel van ontoereikendheid. Ons artikel het dus die aandag gevestig op ’n gevoel van eiewaarde wat op Bybelwaardes gebou is en op ’n vriendskap wat ons met God sluit. As daar terugslae is wanneer die lyer die siekte probeer te bowe kom, kan hy getroos word deur die wete dat God vergewensgesind is en die oorsaak van ons swakhede goed verstaan.—RED.
Vervreemde ouers Die artikel “Hoe moet ek my ouer behandel wat die huis verlaat het?” (8 November 1990), het my herinner aan gevoelens wat ek in my kinderdae ondervind het toe my pa ons verlaat het. Ek was nege jaar oud en het verraai, verlate en kwaad gevoel. Ek het so gevoel totdat ek eendag Psalm 27:10 gelees het. Ek het toe besef dat Jehovah as ’n Vader na my omsien.
H. S., Verenigde State
Die psalm lui: “Want my vader en my moeder het my verlaat, maar die HERE sal my aanneem.”—RED.
Ek en my man het drie jaar gelede geskei. Verlede jaar het hy weggetrek sonder om sy kinders te groet. Hulle het emosioneel verskriklik gely en dink dat hy hulle haat. Die artikel was baie goed omdat dit getoon het dat die kinders nie kwalik geneem kan word nie. Ek hoop hulle sal dit mettertyd ook glo.
L. M., Verenigde State
Ek is ’n ma met drie kinders, en ek vind dat ek in die stryd van my ouers se egskeiding verwikkel is. Julle artikels het my gehelp om my denke van afbrekend tot opbouend te verander. Ek het so pas ’n brief aan my pa geskryf, en ek probeer die gaping tussen ons oorbrug.
K. Y., Japan
Kwadrupleeg Baie dankie vir die artikel “Hulle het vir my gesê ek sal nooit weer loop nie!” (22 Augustus 1990). Ná ’n ernstige ongeluk in 1980 is ek ook ’n kwadrupleeg. Dit is te begrype dat die meeste mense nie weet wat dit beteken en behels nie. Maar die artikel gee al die informasie wat mense nodig het om ander te help wat weens die gevolge van ’n tragiese ongeluk ly.
W. K., Verenigde State