Die onskuldige slagoffers van kindermolestering

“EK IS nou amper 40”, sê Eilene.a “En al is my probleem meer as 30 jaar oud spook dit steeds by my. Die woede, die skuldgevoelens, die probleme in my huwelik! Mense probeer verstaan, maar hulle kan net nie.” Eilene se probleem? Sy is as kind seksueel misbruik, en vir haar is die gevolge blywend.

Eilene is beslis nie alleen nie. Opnames toon dat ’n angswekkende aantal vroue—en mans—so mishandel is.b Die seksuele misbruik van kinders is dus nie ’n seldsame daad van afwykende gedrag nie, maar dit is ’n algemene probleem; een wat alle sosiale, ekonomiese, godsdiens- en rassegroepe binnedring.

Die oorgrote meerderheid van mans en vroue sal gelukkig nooit eers daaraan dink om ’n kind so te mishandel nie. Maar ’n gevaarlike minderheid het hierdie walglike neiging. En in teenstelling met stereotipes is min kindermolesteerders kwylende, gevaarlike kranksinniges wat by speelplekke wegkruip. Die meerderheid is mense wat ’n oortuigende voorkoms van normaliteit ontwikkel het. Hulle bevredig hulle perverse begeertes deur naïewe, goedgelowige, weerlose kinders—gewoonlik hulle eie dogters—te misbruik.c Hulle behandel die kinders in die openbaar dalk goed en sag. Agter geslote deure word die kinders aan dreigemente, geweld en vernederende, verlagende vorme van seksuele aanranding onderwerp.

Dit is weliswaar moeilik om te begryp dat sulke gruwels kan voorkom in so baie huise wat blykbaar ordentlik is. Maar selfs in Bybelse tye is kinders gebruik “vir die kortstondige bevrediging van . . . wellustige hartstog”. (The International Critical Commentary; vergelyk Joël 3:3.) Die Bybel het voorspel: “Maar weet dit, dat daar in die laaste dae swaar tye sal kom. Want die mense sal liefhebbers van hulleself wees . . . sonder natuurlike liefde . . . bandeloos, wreed, sonder liefde vir die goeie.” Ons moet dus nie verbaas wees dat kindermolestering vandag op so ’n groot skaal plaasvind nie.—2 Timotheüs 3:1, 3, 13.

Kindermolestering laat dalk geen liggaamlike littekens nie. En nie alle volwassenes wat as kinders misbruik is, lyk uiterlik asof hulle in pyn verkeer nie. Maar soos ’n ou spreuk sê: “Ook onder gelag kan die hart pyn ly” (Spreuke 14:13). Ja, baie slagoffers het diep emosionele littekens—innerlike wonde wat bly sweer. Maar waarom saai kindermolestering soveel verwoesting onder party mense? Waarom word die letsels daarvan nie altyd deur slegs die verloop van tyd genees nie? Die omvang van hierdie pynlike probleem vereis dat ons ons aandag daarop vestig. Dit is waar dat van die informasie wat volg dalk onaangenaam sal wees om te lees—veral as jy ’n slagoffer van kindermolestering was. Maar wees verseker daarvan dat daar hoop is en dat jy kan herstel.

[Voetnote]