’n Winterkombers

HET jy al ooit, vol verwondering, na vallende sneeu gestaar? Indien wel, sal jy ongetwyfeld saamstem dat dit een van die mooiste en rustigste gesigte is—veral as jy veilig en warm binnenshuis is en nie dringend hoef te reis nie. Terwyl die wit kombers dikker word, lyk dit of dit heerlike rus en vrede oral versprei. Selfs die gedreun van die stad word gedemp terwyl die sagte vlokkies by die miljoene val.

Maar is dit nie verstommend dat iets wat oënskynlik so sag soos ’n sneeuval is verwoestend kan word nie? Bedrywige stede soos New York—wat dikwels beskryf word as “die stad wat nooit slaap nie”—kan tot ’n vernederende stilstand gebring word as die sneeu hoog genoeg ophoop.

Dit is dan geen wonder nie dat God vir die getroue man Job gevra het: “Het jy gekom by die skatkamers van die sneeu? En het jy die skatkamers van die hael gesien, wat Ek opgespaar het vir die tyd van benoudheid, vir die dag van stryd en oorlog?” (Job 38:22, 23). Sneeu kan inderdaad in die hande van die Skepper daarvan, Jehovah God, ’n gedugte wapen wees.

Maar sneeu speel dikwels eerder ’n rol daarin om lewe te bewaar as om vernietiging te bring. Die Bybel sê byvoorbeeld dat God ‘sneeu soos wol gee’ (Psalm 147:16). Hoe is sneeu soos wol? Die Bybel gebruik sneeu sowel as wol om witheid en reinheid af te beeld (Jesaja 1:18). Maar daar is ’n ander belangrike ooreenkoms. Sneeu en wol dien albei as isolasie. The World Book Encyclopedia sê: “Wol . . . isoleer teen koue sowel as hitte.” En die World Book sê dat sneeu ook “as ’n goeie isolasie dien. Sneeu help om plante, sowel as diere wat in ’n winterslaap is, teen die koue winterlug te beskerm.”

Wanneer jy dus weer kyk hoe sneeu uit die lug val, wil jy dalk aan God se ontsagwekkende krag dink. Of jy verkies dalk om te dink aan die sagte beskerming wat hy voorsien wanneer hy ’n wit kombers oor sy skepping uitsprei, baie soos ’n liefdevolle ouer ’n kind veilig in sy bed sal toemaak.