Enkelouergesinne aan die toeneem

“Baie aande bid ek met trane in my oë tot God en sê ek vir hom: ‘Ek weet nie wat ek môre gaan doen nie.’”—GLORIA, ’N ENKELMOEDER MET DRIE KINDERS.

ENKELOUERGESINNE het vandag ’n permanente en merkbare kenmerk in baie gemeenskappe geword.a Namate die tradisionele gesinstruktuur van ’n man, ’n vrou en kinders vervang word deur ander vorme van gesinslewe, vra demograwe en sosioloë in baie wêrelddele waarom dit gebeur.

Die sosiologieprofessors Simon Duncan en Rosalind Edwards sê dat “langtermynveranderinge plaasvind in gesinspatrone en die verhoudinge tussen die geslagte”. Waarom? Party waarnemers sê dat dit die gevolg is van mense se keuses oor hoe hulle hulle lewe lei, binne ’n konteks van ekonomiese, kulturele en maatskaplike verandering.

Kom ons ondersoek van hierdie veranderinge sowel as die keuses wat mense maak. Die druk van die lewe is ’n groot faktor wat ’n invloed op mense se lewe het. Die buitewêreld maak elke minuut van die dag inbreuk op hulle lewe. Tyd wat voorheen saam met die gesin deurgebring is, word nou op die Internet, voor die TV, op die telefoon, in die motor en aan ’n mag der menigte ander bedrywighede bestee.

Ekonomiese druk eis ook ’n tol. Moderne geriewe kos geld, en daarom werk meer ouers. Ons mobiele samelewing het daartoe gelei dat baie gesinslede ver van die ondersteuningstelsel van hulle uitgebreide familie en in sommige gevalle selfs ver van hulle huweliksmaat woon en werk. In baie lande word die situasie ook nie verbeter deur die algemeen aanvaarde kultuur nie, aangesien dit dikwels instellings wat ’n gevoel van stabiliteit verleen, soos die huwelik en die gesin, afbreek.b

Die nuwe enkelmoeder

Vandag se enkelmoeder pas nie noodwendig by die ou stereotipe beeld van ’n ongetroude tiener wat van welsynsdienste afhanklik is nie. Ongehude moederskap het baie van die stigma verloor wat daaraan gekleef het, en word selfs opgehemel deur beroemdes wat as rolmodelle beskou word. Daarbenewens het baie vroue ’n beter opvoeding en is hulle in ’n beter posisie om hulleself te onderhou—die huwelik is dus nie meer ’n finansiële voorvereiste vir moederskap nie.

Party enkelmoeders, veral die volwasse kinders van geskeide ouers, bly ongetroud omdat hulle hulle kinders die pyn wil spaar wat veroorsaak word deur ’n ouer wat die gesin verlaat. Ander vroue word enkelmoeders omdat hulle mans hulle verlaat, nie uit eie keuse nie. “Enkelouerskap is nie gewoonlik ’n selfsugtige en doelbewuste keuse nie”, sê die Joseph Rowntree-stigting van Brittanje, “en kinders in enkelouergesinne word nie verwaarloos nie en is nie ongedissiplineerd nie.”

Dit is nogtans kommerwekkend dat daar soveel enkelouergesinne is, aangesien enkelouers en hulle kinders met emosionele spanning, ekonomiese probleme en sosiale struikelblokke te kampe kan hê. Sommige mense wonder dalk of dit vir een ouer moontlik is om kinders suksesvol groot te maak. Wat is party van die unieke uitdagings waarvoor enkelouergesinne te staan kom? Hoe kan ’n Christen die uitdaging om kinders as ’n enkelouer groot te maak, suksesvol te bowe kom?

[Voetnote]

[Venster op bladsy 4]

Die definisie van die woord “enkelmoeder”

Die woord “enkelmoeder” word soms gebruik om na ’n moeder te verwys wat nog nooit getroud was nie, terwyl dit ook gebruik word om na moeders in verskeie ander omstandighede te verwys wat hulle kinders sonder ’n man in die huis grootmaak. Dalk is hierdie moeders geskei, bly hulle nie meer saam met hulle man nie of is hulle weduwees.

In hierdie reeks gebruik ons die uitdrukkings “enkelouer” en “enkelmoeder” om na ouers te verwys wat hulle kinders sonder ’n huweliksmaat grootmaak.

[Venster/Kaart op bladsy 4, 5]

ENKELOUERSKAP—’N TENDENS IN BAIE LANDE

Verenigde State: “Die aantal enkelmoeders het tussen 1970 en 2000 van 3 miljoen tot 10 miljoen toegeneem; gedurende dieselfde periode het die aantal enkelvaders ook van 393 000 tot 2 miljoen toegeneem.”—Amerikaanse Sensusburo.

Mexiko: Volgens die koerant La Jornada verteenwoordig tienermoeders ongeveer 27 persent van die totale aantal swangerskappe in die land.

Ierland: Die aantal enkelouergesinne het van 5,7 persent in 1981 tot 7,9 persent in 1991 toegeneem. “Die verbrokkeling van die huwelik bly ’n baie belangrike oorsaak van enkelmoederskap.”—Single Mothers in an International Context, 1997.

Brittanje: “Enkelouergesinne verteenwoordig vir die eerste keer meer as 25 persent van alle huishoudings, wat dui op ’n geweldige toename in die aantal moeders wat nog nooit getroud was nie, en ’n aansienlike styging in die egskeidingsyfer oor die laaste 30 jaar.”—The Times, Londen, 2 Maart 2000.

Frankryk: “Sedert die laat 1970’s het die persentasie enkelouergesinne met meer as 50 persent vermeerder.”—Single Mothers in an International Context, 1997.

Duitsland: “Die aantal enkelouers het gedurende die laaste twee dekades verdubbel. In feitlik alle enkelouerhuishoudings . . . staan die moeder aan die hoof van die gesin.”—Single Mothers in an International Context, 1997.

Japan: ‘Sedert die 1970’s neem die aantal enkelmoedergesinne toe.’ In 1997 het enkelmoeders aan die hoof gestaan van 17 persent van alle huishoudings.—Single Mothers in an International Context, 1997; The World’s Women 2000: Trends and Statistics.

Griekeland: “Sedert 1980 het die aantal ongehude moeders in [Griekeland] met 29,8 persent toegeneem. In 1997 was die persentasie buite-egtelike kinders 3,3 persent, terwyl dit in 1980 net 1,1 persent was, volgens inligting wat deur die Europese Unie voorsien is.”—Die koerant Ta Nea, Atene, 4 September 1998.

Australië: Byna 1 uit 4 kinders woon by slegs een van hulle biologiese ouers. Dit is gewoonlik omdat die ouers se huwelik of verhouding verbrokkel het. Na raming sal enkelouergesinne oor ’n tydperk van 25 jaar met 30 tot 66 persent toeneem.—Australiese Statistiekburo.