“Die wettelose mens” word geïdentifiseer
“Dan sal die wettelose self op die toneel verskyn. Maar wanneer die Here Jesus kom, sal Hy hom . . . verdelg.”—2 THESSALONICENSE 2:8, “NAV”.
1, 2. Waarom is dit lewensbelangrik dat ons die wettelose mens identifiseer?
ONS lewe in ’n era van wetteloosheid. Dit is ’n wêreldwye verskynsel. Oral is daar vrees vir wettelose rowers en die bedreiging wat hulle vir ons persoon en eiendom inhou. Maar daar is ’n baie listiger wettelose element wat al baie eeue lank aan die werk is. In die Bybel word dit “die wettelose mens” genoem.
2 Dit is lewensbelangrik dat ons hierdie wettelose mens identifiseer. Waarom? Omdat hy daarop uit is om ons goeie posisie voor God en ons hoop op die ewige lewe te ondermyn. Hoe? Deur ons so ver te kry dat ons die waarheid versaak en onwaarhede in die plek daarvan glo, sodat ons ophou om God “in gees en waarheid” te aanbid (Johannes 4:23). Die optrede van hierdie spesifieke wettelose element toon duidelik dat hy God en sy voornemens, asook sy toegewyde volk, teenstaan.
3. Hoe vestig die Bybel ons aandag op die wettelose?
3 Die Bybel meld hierdie wettelose mens in 2 Thessalonicense 2:3 (NAV). Onder inspirasie van God se gees het die apostel Paulus geskryf: “Laat niemand julle op watter manier ook al mislei nie. Die dag van die Here [waarop hy hierdie goddelose stelsel gaan vernietig] sal nie aanbreek voordat die laaste afvalligheid gekom het en die wettelose mens . . . sy verskyning gemaak het nie.” Hier het Paulus geprofeteer dat afvalligheid sou ontwikkel en ’n wettelose mens sou verskyn voor die einde van hierdie stelsel. Trouens, Paulus het in vers 7 (NAV) gesê: “Die geheime krag [of, “verborgenheid”, AB] van die wetteloosheid is al aan die werk.” In die eerste eeu het hierdie wettelose hom dus reeds begin openbaar.
Die wettelose mens se oorsprong
4. Wie is vir die wettelose mens se ontstaan verantwoordelik en het hom deurentyd gesteun?
4 Wie is vir hierdie wettelose mens se ontstaan verantwoordelik en het hom deurentyd gesteun? Paulus antwoord: “Deur die werking van die Satan sal die verskyning van die wettelose gepaard gaan met groot magsvertoon en allerhande valse tekens en wonders en met gruwelike misleiding van dié wat verlore gaan, omdat hulle nie die waarheid liefgehad en tot hulle redding aanvaar het nie” (2 Thessalonicense 2:9, 10, NAV). Satan is dus die vader en onderhouer van die wettelose mens. En net soos Satan is die wettelose mens, hetsy hy dit besef of nie, teen Jehovah, Sy voornemens en Sy volk gekant.
5. Watter lot sal die wettelose en diegene wat hom volg, tref?
5 Diegene wat die wettelose mens steun, sal deur dieselfde lot as hy getref word—vernietiging: “Dan sal die wettelose self op die toneel verskyn. Maar wanneer die Here Jesus kom, sal Hy hom . . . verdelg en deur die glans van sy verskyning vernietig” (2 Thessalonicense 2:8, NAV). Daardie tyd vir die vernietiging van die wettelose mens en sy ondersteuners (“dié wat verlore gaan”) sal eersdaags aanbreek by “die openbaring van die Here Jesus uit die hemel met sy magtige engele in vuur en vlam, wanneer Hy wraak uitoefen op die wat God nie ken nie en op die wat aan die evangelie van onse Here Jesus nie gehoorsaam is nie. Hulle sal as straf ondergaan ’n ewige verderf.”—2 Thessalonicense 1:6-9.
6. Watter verdere informasie verstrek Paulus oor die wettelose?
6 Paulus beskryf hierdie wettelose verder deur te sê: “Hy sal hom verset teen al wat God genoem word of wat as heilig vereer word, en hy sal hom bo hulle verhef. Hy sal selfs in die tempel van God gaan sit en voorgee dat hy God [of, “’n god”, NW] is” (2 Thessalonicense 2:4, NAV). Paulus waarsku dus dat Satan ’n wettelose sou verwek, ’n vals voorwerp van verering, wat homself selfs bo God se wet sou stel.
Die wettelose geïdentifiseer
7. Waarom kan ons die gevolgtrekking maak dat Paulus nie van ’n enkele individu gepraat het nie, en wat is die wettelose mens?
7 Het Paulus van ’n enkele individu gepraat? Nee, want hy sê dat hierdie “mens” in Paulus se dag teenwoordig was en sou voortbestaan totdat Jehovah hom tydens die einde van hierdie stelsel vernietig. Hy bestaan dus al baie eeue lank. Dit spreek vanself dat geen letterlike mens reeds so lank lewe nie. Daarom moet die uitdrukking “wettelose mens” na ’n liggaam, of groep, mense verwys.
8. Wie is die wettelose mens, en wat is party van sy kenmerke?
8 Wie is hulle? Die getuienis toon dat hulle die trotse, ambisieuse geestelikes van die Christendom is, wat reeds soveel eeue lank eiemagtig optree. Dit blyk uit die feit dat daar duisende verskillende godsdienste en sektes in die Christendom is, waarvan elkeen sy geestelikes het maar nogtans in een of ander opsig van al die ander verskil wat leerstellings of gebruike betref. Hierdie verdeeldheid is ’n duidelike bewys dat hulle nie God se wet nakom nie. Hulle kon onmoontlik uit God ontstaan het. (Vergelyk Miga 2:12; Markus 3:24; Romeine 16:17; 1 Korinthiërs 1:10.) Daar is een ding wat al hierdie godsdienste gemeen het, naamlik dat hulle nie by die Bybel se leringe bly nie aangesien hulle die reël “Moenie verder gaan as die dinge wat geskryf is nie” geskend het.—1 Korinthiërs 4:6, NW; sien ook Mattheüs 15:3, 9, 14.
9. Met watter onskriftuurlike leringe het die wettelose Bybelwaarhede vervang?
9 Hierdie wettelose is dus ’n samegestelde persoon: die geestelikes van die Christendom. Hulle almal, hetsy pouse, priesters, patriarge of Protestantse predikers, deel die aanspreeklikheid vir die godsdienssondes van die Christendom. Hulle het die waarhede van God vir heidense leuens verruil en verkondig onskriftuurlike leerstellings soos die onsterflikheid van die mensesiel, die helse vuur, vaevuur en die Drie-eenheid. Hulle is soos die godsdiensleiers vir wie Jesus gesê het: “Julle is kinders van die duiwel; hy is julle vader, en julle wil doen wat julle vader wil hê julle moet doen. . . . Hy is ’n leuenaar en die vader van die leuen” (Johannes 8:44, NAV). Hulle dade toon ook dat hulle wetteloos is, want hulle neem aan bedrywighede deel wat God se wette skend. Jesus sê vir sulke mense: “Gaan weg van My, julle wat die ongeregtigheid werk!”—Mattheüs 7:21-23.
Hoe hulle hulself verhef
10. Watter verhouding het die wettelose met politieke heersers gehad?
10 Die geskiedenis toon dat diegene wat hierdie “wettelose mens”-klas uitmaak so trots en verwaand was dat hulle selfs vir die heersers van die wêreld voorgeskryf het. Die geestelikes het die leerstelling oor ‘godgewilde koningskap’ as voorwendsel gebruik en beweer dat hulle die onmisbare middelaar tussen die heersers en God is. Hulle het konings en keisers gekroon en onttroon en kon die volksmassas manipuleer om heersers te steun of teen te staan. Hulle het as ’t ware dieselfde gesê as die Joodse owerpriesters wat Jesus verwerp het: “Ons het geen koning behalwe die keiser nie” (Johannes 19:15). Tog het Jesus duidelik geleer: “My koninkryk is nie van hierdie wêreld nie.”—Johannes 18:36.
11. Hoe het die geestelikes hulle verhef?
11 Hierdie wettelose klas het ander klere begin dra, gewoonlik swart, om hulle selfs verder bo die gewone mense te verhef. Daarbenewens het hulle hul versier met allerhande imposante ampsierade, asook met krone, kruise en myters. (Vergelyk Mattheüs 23:5, 6.) Maar Jesus en sy volgelinge het nie sulke gewade gehad nie; hulle het soos die gewone mense aangetrek. Die geestelikes het hulle ook titels soos “Vader”, “Heilige Vader”, “Eerwaarde”, “Seereerwaarde”, “Sy Eksellensie” en “Sy Eminensie” toegeëien, wat daartoe bydra dat hulle hul ‘bo almal verhef’. Tog het Jesus aangaande godsdienstitels geleer: “Julle moet niemand op die aarde julle vader noem nie” (Mattheüs 23:9). Toe Elihu Job se geveinsde vertroosters weerlê het, het hy insgelyks gesê: “Laat my asseblief nie partydigheid vir ’n mens toon nie; en aan ’n aardse mens sal ek geen titel verleen nie.”—Job 32:21, NW.
12. Wie het Paulus gesê dien die geestelikes in werklikheid?
12 Toe Paulus in sy dag gesê het dat die wettelose mens reeds met sy bedrywighede begin het, het hy ook die volgende gesê oor diegene wat hierdie “mens” se wettelose gesindheid weerspieël: “Want sulke mense is valse apostels, bedrieglike arbeiders wat hulleself verander in apostels van Christus. En geen wonder nie! Want die Satan self verander hom in ’n engel van die lig. Dit is dus niks besonders wanneer sy dienaars hulle ook voordoen as dienaars van geregtigheid nie. Maar hulle einde sal wees volgens hulle werke.”—2 Korinthiërs 11:13-15.
’n Opstand teen ware aanbidding
13. Wat is die afvalligheid wat Paulus voorspel het?
13 Paulus het gesê dat hierdie wettelose mens en afvalligheid sy aan sy sou ontwikkel. Trouens, die eerste leidraad wat Paulus oor die identiteit van hierdie wettelose klas gegee het, is dat “die dag van die Here [wanneer Jehovah hierdie goddelose stelsel van dinge vernietig] . . . nie [sal] aanbreek voordat die laaste afvalligheid gekom het” nie (2 Thessalonicense 2:2, 3, NAV). Maar wat word met “afvalligheid” bedoel? In hierdie verband beteken dit nie net afdwaling of versaking weens geestelike swakheid nie. Die Griekse woord wat hier vir “afvalligheid” gebruik is, het onder andere ’n “daad van oorlopery” of ’n “opstand” beteken. Verskeie vertalings gee dit weer met “rebellie”. William Barclay se vertaling sê: “Daardie dag kan nie kom totdat die Groot Rebellie plaasgevind het nie.” The Jerusalem Bible noem dit “die Groot Opstand”. In die konteks van wat Paulus bespreek, beteken “afvalligheid” dus ’n opstand teen ware aanbidding.
14. Wanneer het die afvalligheid in erns begin ontwikkel?
14 Hoe het hierdie afvalligheid, hierdie rebellie, ontwikkel? In 2 Thessalonicense 2:6 (NAV) het Paulus, met betrekking tot sy dag, geskryf van iets wat die wettelose “teëhou”. Wat was dit? Dit was die teëhoudende krag van die apostels. Hulle teenwoordigheid, gepaard met hulle kragtige gawes wat hulle deur heilige gees ontvang het, het verhoed dat afvalligheid op daardie tydstip ’n epidemie geword het (Handelinge 2:1-4; 1 Korinthiërs 12:28). Maar nadat die apostels om en by die einde van die eerste eeu afgesterf het, was daar niks meer om dit teë te hou nie.
’n Onskriftuurlike geestelikeklas ontwikkel
15. Watter reëling het Jesus vir die Christengemeente ingestel?
15 Die gemeente wat deur Jesus gestig is, het gedurende die eerste eeu onder die leiding van ouere manne (opsieners) en bedieningsknegte ontwikkel (Mattheüs 20:25-27; 1 Timotheüs 3:1-13, vgl. NW; Titus 1:5-9). Hierdie persone het uit die gemeente self gekom. Hulle was bekwame geestelike manne met geen spesiale teologiese opleiding nie, net soos Jesus nie sulke opleiding gehad het nie. Trouens, sy teenstanders het gewonder: “Hoe kom Hy aan die geleerdheid terwyl Hy geen onderwys ontvang het nie?” (Johannes 7:15). En die godsdiensheersers het dieselfde aangaande die apostels opgemerk: “Toe hulle die vrymoedigheid van Petrus en Johannes sien en verstaan dat hulle ongeleerde en eenvoudige manne was, was hulle verwonderd en het hulle as metgeselle van Jesus herken.”—Handelinge 4:13.
16. Hoe het die afvalligheid ’n afwyking van die eerste-eeuse Christelike patroon van gemeenteorganisasie veroorsaak?
16 Die afvalligheid het egter idees ingebring wat van die Joodse geestelikes en later van heidense Rome se godsdiensstelsel afkomstig was. Met die verloop van tyd en namate al hoe meer mense ware geloof versaak het, het ’n onskriftuurlike geestelikeklas ontwikkel. ’n Gekroonde pous het oor ’n kollege van kardinale begin regeer, wat op hulle beurt uit honderde biskoppe en aartsbiskoppe gekies is, en dié weer is uit die geledere van kweekskoolopgeleide priesters bevorder. Nie lank na die eerste eeu nie het ’n mistieke geestelikeklas dus die leiding in die Christendom oorgeneem. Hierdie klas was nie op dieselfde lees as die eerste-eeuse Christen- ouere manne en bedieningsknegte geskoei nie, maar was geskoei op die lees van heidense godsdiensstelsels.
17. Veral wanneer is die wettelose se mag gekonsolideer?
17 Reeds in die derde eeu G.J. is die gewone gelowiges tot ’n tweederangse lekestatus verlaag. Die afvallige wettelose mens het geleidelik die magsposisie ingeneem. Hierdie mag is tydens die heerskappy van die Romeinse keiser Konstantyn, veral na die Konsilie van Nicea in 325 G.J., gekonsolideer. Dit was toe dat Kerk en Staat saamgesmelt is. Sodoende het die wettelose mens—die geestelikes van die Christendom—’n eeuelange opeenvolging van afvalliges geword wat teen die ware God, Jehovah, in opstand is. Die wette en reëlings wat hulle gevolg het, is hulle eie en nie God s’n nie.
Heidense leringe
18. Watter lasterlike heidense leringe het die wettelose aangeneem?
18 Die ontwikkelende wettelose mens het ook heidense leringe oorgeneem. Byvoorbeeld, ’n raaiselagtige, onbegryplike Drie-enige god is in die plek gestel van die Een wat sê: “Ek is Jehovah. Dit is my naam; en aan niemand anders sal ek my eie heerlikheid gee nie.” “Ek is Jehovah, en daar is geen ander nie. Behalwe my is daar geen God nie” (Jesaja 42:8, NW; 45:5, NW). Hierdie vervanging van God se waarhede met menslike, selfs heidense, begrippe het tot ’n verdere lastering gelei: die verering van die Bybel se nederige Maria as die Christendom se “Moeder van God”. Sodoende het diegene wat sulke valse leringe bevorder het, die geestelikeklas, die weligste van “die onkruid” geword wat Satan gesaai het om die goeie saad wat Christus gesaai het te probeer verstik.—Mattheüs 13:36-39.
19. Hoe het die Christendom deur die eeue heen versplinter, maar wat is in die lewe gehou?
19 Namate skismas en skeurings ontstaan het, het die Christendom in honderde godsdienste en sektes versplinter. Maar op enkele uitsonderings na het elke nuwe godsdiens of sekte sy onderskeid tussen geestelikes en leke behou. Sodoende is die “wettelose mens”-klas tot in ons tyd in die lewe gehou. En hy verhef hom steeds met sy kenmerkende kleredrag en hoogdrawende titels bo die gewone mense. Dit is duidelik dat Paulus nie oordryf het toe hy gesê het dat die “wettelose mens”-klas homself sou verheerlik en tot ’n goddelike posisie sou verhef nie.
Die pousdom
20. Hoe beskryf ’n Katolieke publikasie die pous?
20 Die pousdom van Rome is ’n voorbeeld van sulke verheerliking. ’n Kerkwoordeboek deur Lucio Ferraris, wat in Italië uitgegee is, beskryf die pous as “so waardig en verhewe dat hy nie bloot ’n mens is nie maar as ’t ware God, en die Stedehouer van God”. Sy kroon is ’n drievoudige kroon “as koning van die hemel, aarde en van die hel”. Dieselfde woordeboek sê voorts: “Die pous is as ’t ware God op aarde, die enigste vors van die gelowiges van Christus, die grootste koning van alle konings.” Dit voeg by: “Die pous kan partymaal die goddelike wet teëgaan.” The New Catholic Dictionary sê ook aangaande die pous: “Sy ambassadeurs het die voorrang bo ander lede van die diplomatieke liggaam.”
21. Vergelyk die dade van die pous met dié van Petrus en ’n engel.
21 Anders as Jesus se dissipels dra die pous dikwels baie swierige klere en verwelkom hy mense se vleiery. Die pous laat mense toe om voor hom neer te buig, sy ring te soen en hom in ’n spesiale stoel op hul skouers te dra. Watter ydelheid het pouse tog deur die eeue heen geopenbaar! Wat ’n kontras vorm dit tog met die nederige eenvoud van Petrus, wat vir Cornelius, die Romeinse leëroffisier wat voor Petrus se voete gekniel het om hom te vereer, gesê het: “Staan op, . . . ek is per slot van rekening net ’n mens!” (Handelinge 10:25, 26, die Katolieke Jerusalem Bible). En wat ’n kontras met die engel wat die apostel Johannes die Openbaring gegee het! Johannes het hom op aanbiddende wyse voor daardie engel probeer neerbuig, maar die engel het gesê: “Moenie! want ek is ’n mededienskneg van jou en van jou broeders, die profete, en van hulle wat die woorde van hierdie boek bewaar. Aanbid God.”—Openbaring 22:8, 9.
22. Met behulp van watter skriftuurlike reël kan die wettelose geïdentifiseer word?
22 Is hierdie evaluasie van die geestelikeklas te kras? Ons kan die antwoord vind deur die reël toe te pas wat Jesus gegee het om valse profete te identifiseer: “Aan hulle vrugte sal julle hulle ken” (Mattheüs 7:15, 16). Watter vrugte het die geestelikes dan deur die eeue heen en in ons eie 20ste eeu voortgebring? Wat sal die lot van hierdie wettelose mens wees, en wie sal daardie lot deel? Watter verantwoordelikheid het diegene wat God werklik vrees ten opsigte van hierdie wettelose? Die volgende artikels gaan hierdie gedagtes bespreek.
Hersieningsvrae:
◻ Wat is die wettelose mens, en wanneer is dit geopenbaar?
◻ Hoe identifiseer die Bybel die een wat vir hierdie wettelose klas se ontstaan verantwoordelik is?
◻ Hoe het die geestelikes hulle bo die mense verhef?
◻ Watter afvallige leringe en gebruike is deur die geestelikes ontwikkel?
◻ Watter kontras vorm die gesindheid van pouse met dié van Petrus en ’n engel?
[Prent op bladsy 14]
Anders as die pouse het die apostel Petrus nie toegelaat dat ’n mens hom vereer nie