Oorvloedige vrygewigheid bring vreugde mee
AS ’N liefdevolle Christenopsiener het die apostel Paulus die belange van sy medegelowiges op die hart gedra (2 Korintiërs 11:28). Toe hy dus in die middelvyftigerjare van die eerste eeu van ons Gewone Jaartelling ’n geldelike insameling vir behoeftige Christene in Judea gehou het, het hy die geleentheid gebruik om hulle ’n nuttige les in vrygewigheid te leer. Paulus het beklemtoon dat Jehovah groot waarde heg aan iemand wat met blymoedigheid gee: “Laat elkeen doen net soos hy hom in sy hart voorgeneem het, nie teësinnig of onder dwang nie, want God het ’n blymoedige gewer lief.”—2 Korintiërs 9:7.
In diep armoede, en tog vrygewig
Die meeste eerste-eeuse Christene het nie vername posisies in die samelewing beklee nie. Paulus het gesê dat daar “nie baie magtiges” onder hulle was nie. Hulle was “die swak dinge van die wêreld”, “die onedele dinge van die wêreld” (1 Korintiërs 1:26-28). Die Christene wat in Masedonië gewoon het, was byvoorbeeld in “diep armoede” en “onder verdrukking”. En tog het daardie nederige Masedoniërs gesmeek om die voorreg te hê om finansieel by te dra tot “die bediening wat vir die heiliges bestem is”; en wat hulle gegee het, het Paulus getuig, was “bo hulle ware vermoë”!—2 Korintiërs 8:1-4.
Maar hierdie vrygewigheid is nie geoordeel volgens die bedrag wat gegee is nie. Die dryfveer, gewilligheid om te deel en die hartstoestand was eerder belangrik. Paulus het vir die Christene in Korinte getoon dat die verstand sowel as die hart daarby betrokke is wanneer ’n mens bydraes gee. Hy het gesê: “Ek ken julle bereidwilligheid waaroor ek aangaande julle by die Masedoniërs roem, . . . en julle ywer het die meeste van hulle aangevuur.” Hulle het ‘in hulle hart voorgeneem’ om milddadig te gee.—2 Korintiërs 9:2, 7.
‘Hulle gees het hulle aangedryf’
Die apostel Paulus het moontlik ’n vroeëre voorbeeld van vrygewigheid in gedagte gehad, wat meer as 15 eeue voor sy tyd in die woestyn plaasgevind het. Die 12 stamme van Israel is uit slawerny in Egipte verlos. Hulle was toe aan die voet van die berg Sinai, en Jehovah het hulle beveel om ’n tabernakel vir aanbidding te bou en dit met voorwerpe vir aanbidding toe te rus. Dit sou baie materiële middele verg, en die nasie is gevra om by te dra.
Hoe het die Israeliete gereageer? “Elkeen wie se hart hom opgewek en elkeen wie se gees hom aangedryf het, het gekom: hulle het die offergawe van die HERE gebring vir die werk aan die tent van samekoms” (Exodus 35:21). Het die nasie milddadig gegee? Baie beslis! Die volgende verslag is aan Moses gegee: “Die volk bring meer as wat nodig is vir die uitvoering van die werk waarvan die HERE die vervaardiging beveel het.”—Exodus 36:5.
Wat was die finansiële posisie van die Israeliete in daardie tyd? Kort tevore was hulle ongelukkige slawe, wat ‘met harde arbeid verdruk’ is, en het hulle ’n ‘bitter lewe’ gelei, ’n lewe van “ellende” (Exodus 1:11, 14; 3:7; 5:10-18). Dit is dus onwaarskynlik dat hulle materieel welvarend was. Die Israeliete het wel die land van hulle slawerny met kleinvee en beeste verlaat (Exodus 12:32). Maar dit was moontlik nie veel nie, aangesien hulle nie lank nadat hulle Egipte verlaat het nie, gekla het dat hulle nie vleis of brood het om te eet nie.—Exodus 16:3.
Waar het die Israeliete dan die kosbare artikels gekry wat hulle tot die bou van die tabernakel bygedra het? By hulle vorige meesters, die Egiptenaars. Die Bybel sê: “Die kinders van Israel . . . het van die Egiptenaars silwergoed en goue goed en klere geëis; . . . [Die Egiptenaars] het hulle versoek ingewillig.” Hierdie vrygewigheid van die Egiptenaars was ’n seën van Jehovah, nie van Farao nie. Die Goddelike verslag sê: “Die HERE het aan die volk guns verleen in die oë van die Egiptenaars, en dié het hulle versoek ingewillig.”—Exodus 12:35, 36.
Stel jou net voor hoe die Israeliete gevoel het. Geslagte het as gevolg van bittere slawerny en ontberings gely. Nou was hulle vry en het hulle baie materiële besittings gehad. Hoe sou hulle daaroor voel om van hierdie besittings weg te gee? Hulle kon gevoel het dat hulle dit verdien het en die reg gehad het om dit te hou. Maar toe hulle gevra is om finansieel by te dra om rein aanbidding te ondersteun, het hulle dit gedoen—en nie onwillig of op ’n suinige wyse nie! Hulle het nie vergeet dat Jehovah dit vir hulle moontlik gemaak het om daardie materiële dinge te besit nie. Daarom het hulle oorvloedig van hulle silwer en goud en vee gegee. Hulle was ‘gewillig in hulle hart’. Hulle ‘hart het hulle opgewek’. ‘Hulle gees het hulle aangedryf.’ Dit was waarlik ’n “vrywillige offergawe aan die HERE”.—Exodus 25:1-9; 35:4-9, 20-29; 36:3-7.
Bereidwilligheid om te gee
Die grootte van ’n bydrae is nie noodwendig ’n ware weerspieëling van die gewer se vrygewigheid nie. Jesus Christus het eenkeer gekyk hoe mense geld in die tempel se skatkiste ingegooi het. Ryk mense het baie muntstukke ingegooi, maar Jesus was beïndruk toe hy ’n behoeftige weduwee twee muntstukkies van baie min waarde sien ingooi. Hy het gesê: “Hierdie weduwee het, hoewel sy arm is, meer as hulle almal ingegooi. . . . [Sy] het in haar gebrek al die middele vir lewensonderhoud ingegooi wat sy gehad het.”—Lukas 21:1-4; Markus 12:41-44.
Paulus se woorde aan die Korintiërs was in ooreenstemming met hierdie gedagte van Jesus. Paulus het die volgende gesê oor bydraes wat gemaak word om behoeftige medegelowiges te help: “As die bereidheid eerste daar is, is dit veral aanneemlik volgens wat ’n mens het, nie volgens wat ’n mens nie het nie” (2 Korintiërs 8:12). Ja, bydraes word nie gegee met die doel om mee te ding of om dit met ander s’n te vergelyk nie. ’n Persoon gee volgens sy middele, en ’n gees van vrygewigheid behaag Jehovah.
Hoewel niemand Jehovah, wat alles besit, in werklikheid kan verryk nie, het aanbidders die geleentheid om hulle liefde vir hom te toon wanneer hulle bydraes gee (1 Kronieke 29:14-17). Bydraes wat nie gegee word om ander te beïndruk of om ander selfsugtige redes nie, maar met die regte gesindheid en om ware aanbidding te bevorder, bring vreugde mee en daarmee saam God se seën (Matteus 6:1-4). Jesus het gesê: “Dit verskaf groter geluk om te gee as om te ontvang” (Handelinge 20:35). Ons kan ook daardie geluk smaak as ons ons kragte in Jehovah se diens gebruik en van ons materiële middele opsy sit om ware aanbidding te ondersteun en verdienstelikes te help.—1 Korintiërs 16:1, 2.
Bereidwilligheid om te gee in ons tyd
Vandag is Jehovah se Getuies verheug om die wêreldwye vooruitgang in die verkondiging van “hierdie goeie nuus van die koninkryk” te sien (Matteus 24:14). Gedurende die laaste dekade van die 20ste eeu is meer as 3 000 000 mense gedoop om hulle toewyding aan Jehovah God te simboliseer, en sowat 30 000 nuwe gemeentes is gestig. Ja, een derde van die gemeentes van Jehovah se Getuies wat vandag bestaan, is gedurende die laaste tien jaar gestig! Hierdie vermeerdering is meestal die gevolg van die harde werk van opregte Christenmans en -vroue wat hulle tyd en energie daaraan bestee om hulle medemens te besoek en hulle van Jehovah se voornemens te vertel. Die vermeerdering is ook deels die gevolg van die werk van sendelinge, wat hulle huise verlaat en na verafgeleë lande reis om daar die Koninkrykspredikingswerk te help doen. Die vermeerdering het daartoe gelei dat nuwe kringe georganiseer moes word, wat die aanstelling van nuwe kringopsieners genoodsaak het. Daarbenewens was meer Bybels nodig om in die predikingswerk en in persoonlike studie te gebruik. Meer gedrukte lektuur was nodig. En in die een land na die ander moes takkantore vergroot word of met groter fasiliteite vervang word. Met behulp van die vrywillige bydraes van Jehovah se volk is daar in al hierdie bykomende behoeftes voorsien.
’n Behoefte aan Koninkryksale
’n Groot behoefte wat met die toename in die aantal Getuies van Jehovah duidelik geword het, is dié aan Koninkryksale. Opnames wat vroeg in die jaar 2000 gedoen is, het getoon dat daar ’n behoefte aan meer as 11 000 Koninkryksale in ontwikkelende lande is, waar geld skaars is. Dink byvoorbeeld aan Angola. Ondanks jare van burgeroorlog is daar elke jaar ’n gemiddelde vermeerdering van ongeveer 10 persent in die aantal Koninkryksverkondigers in daardie land. Maar die meeste van die 675 gemeentes in hierdie groot Afrikaland kom in die ope lug byeen. Daar is net 22 Koninkryksale in die land, en net 12 van hierdie Koninkryksale het die een of ander soort dak.
’n Soortgelyke situasie bestaan in die Demokratiese Republiek van die Kongo. Hoewel daar byna 300 gemeentes in die hoofstad Kinshasa is, is daar net tien Koninkryksale. Regoor die land is daar ’n onmiddellike behoefte aan meer as 1 500 Koninkryksale. Weens die vinnige groei in Oos-Europese lande het Rusland en die Oekraïne tesame ’n behoefte aan honderde Koninkryksale. Die uitstekende groei in Latyns-Amerika kan veral gesien word in Brasilië, waar daar meer as ’n halfmiljoen Getuies en ’n groot behoefte aan nog Koninkryksale is.
Om in die behoeftes van hierdie lande te voorsien, het Jehovah se Getuies ’n versnelde program om Koninkryksale te bou in werking gestel. Hierdie program word deur die milddadige bydraes van die wêreldwye broederskap gefinansier, sodat selfs die armste gemeentes ’n geskikte sentrum van aanbidding sal kan hê.
Soos in die tyd van eertydse Israel kan baie verrig word omdat opregte Christene ‘Jehovah eer met hulle waardevolle dinge’ (Spreuke 3:9, 10, NW). Die Bestuursliggaam van Jehovah se Getuies wil graag van hierdie geleentheid gebruik maak om hulle innige dankbaarheid uit te spreek teenoor almal wie se hart hulle opgewek het om vrywillig te gee. En ons kan vol vertroue wees dat Jehovah se gees sal voortgaan om die harte van sy volk te beweeg om die immer toenemende Koninkrykswerk te ondersteun.
Mag ons, namate die wêreldwye vermeerdering voortgaan, voortdurend na geleenthede soek om ons blymoedigheid te toon, sowel as ons gewilligheid om van ons kragte, ons tyd en ons middele te gee. En mag ons die ware vreugde smaak wat sulke mededeelsaamheid meebring.
[Venster op bladsy 29]
‘GEBRUIK DIT WYSLIK!’
“Ek is tien jaar oud. Ek stuur vir julle hierdie geld sodat julle papier of enigiets anders kan koop om boeke te maak.”—Cindy.
“Ek stuur baie graag vir julle hierdie geld om vir ons nog boeke te maak. Ek het hierdie geld verdien toe ek my pappie gehelp het. Daarom moet julle dit wyslik gebruik!”—Pam, sewe jaar oud.
“Ek was hartseer oor die orkaan. Ek hoop julle is veilig. Hierdie geld [R14] is al die geld in my spaarvarkie.”—Allison, vier jaar oud.
“My naam is Rudy en ek is 11 jaar oud. My boetie Ralph is ses. En my sussie Judith is twee en ’n half. Ons spaar al drie maande lank ’n deel van ons sakgeld om ons broers in [’n oorloggeteisterde gebied] te help. Ons kon 20 dollar [R138] spaar, wat ons nou stuur.”
“Ek voel jammer vir die broers [wat deur ’n orkaan getref is]. Ek het 17 dollar [R117] verdien toe ek saam met my pa gewerk het. Ek stuur nie die geld vir enigiets spesifieks nie, en daarom kan julle maar daaroor besluit.”—Maclean, agt jaar oud.
[Venster op bladsy 31]
Maniere waarop party
TOT DIE WÊRELDWYE WERK BYDRA
Baie sit ’n bedrag opsy wat hulle in die bydraebussies plaas wat gemerk is “Bydraes vir die Genootskap se wêreldwye werk—Matteus 24:14.” Gemeentes stuur elke maand hierdie bydraes na die wêreldhoofkwartier in Brooklyn, New York, of na die plaaslike takkantoor.
Vrywillige geldelike bydraes kan ook regstreeks aan die Rekeningafdeling, Watch Tower Bible and Tract Society of Pennsylvania, Privaatsak X2067, Krugersdorp, 1740, Suid-Afrika, of na die Genootskap se takkantoor in die land waar jy woon, gestuur word. Juwele of ander kosbare artikels kan ook geskenk word. ’n Kort brief wat meld dat dit ’n regstreekse skenking is, moet hierdie bydraes vergesel.
REËLING VIR VOORWAARDELIKE SKENKINGS
Geld kan onder ’n spesiale reëling aan die Wagtoringgenootskap gegee word op voorwaarde dat dit aan die skenker teruggegee sal word indien hy dit self nodig sou kry. Tree asseblief in verbinding met die Rekeningafdeling van die plaaslike takkantoor vir verdere inligting.
BEPLANDE SKENKINGS
Benewens regstreekse en voorwaardelike skenkings van geld is daar ander maniere waarop ’n mens kan gee om Koninkryksdiens in alle wêrelddele te bevorder. Dit sluit in:
Versekering: Die Wagtoringgenootskap kan as die begunstigde van ’n lewensversekeringspolis of in ’n aftree-/pensioenskema benoem word.
Aandele en obligasies: Aandele en obligasies kan aan die Wagtoringgenootskap geskenk word, hetsy as ’n regstreekse skenking of ooreenkomstig ’n reëling waarvolgens die inkomste steeds aan die skenker betaal word.
Vaste eiendom: Verkoopbare vaste eiendom kan regstreeks aan die Wagtoringgenootskap geskenk word of dit kan geskenk word op voorwaarde dat die skenker gedurende sy of haar leeftyd daar kan bly woon. Voordat enige vaste eiendom aan die Genootskap oorgedra word, moet ’n mens eers met die Genootskap in aanraking kom.
Testamente: Eiendom of geld kan deur ’n wettige testament aan die Wagtoringgenootskap bemaak word of die Genootskap kan as ’n begunstigde in ’n trustooreenkoms benoem word.
REKENINGAFDELING
Watch Tower Bible and Tract Society of Pennsylvania
Privaatsak X2067, Krugersdorp, 1740
Telefoon: (011) 761 1000