Van ons lesers

Vertroosting vir die siekes Dankie vir die reeks “Vertroosting vir die siekes” (22 Januarie 2001). Vier jaar gelede was ek in ’n ongeluk betrokke. Ek het al baie keer gevoel dat dit beter sou gewees het as ek eerder gesterf het. Ek ly aan ernstige geheueverlies, en dit laat my baie dae neerslagtig voel. Toe ek hierdie artikels gelees het, is ek aangemoedig.

T. M., Japan

Ek moes al vandat ek 15 is met pynlike gewrigsrumatiek saamleef. Die inligting het my help besef dat ek moet leer om meer op Jehovah te vertrou, aangesien hy “’n toevlug in die dag van benoudheid” is.—Nahum 1:7.

Y.F.R., Colombia

Ek is ’n voltydse evangeliedienaar. Net nadat ek getrek het om in ’n nuwe gebied te gaan dien, het ek uitgevind dat ek suikersiekte het. JulIe het die spyker op die kop geslaan toe julle die verwarrende emosies beskryf het wat diegene met chroniese siekte ervaar! Die artikels het my gehelp om my eie situasie op ’n meer gebalanseerde manier te beskou en om aanpassings in my lewe te maak.

L. A., Italië

Ons is nie siek nie, maar die beginsels in die artikel het ons baie gehelp met ’n probleem wat ons het. Soos so dikwels gebeur, was die tydskrif ’n antwoord op ’n gebed.

R. P. en L. P., Sri Lanka

Ek het ’n paar weke gelede gehoor dat ek ’n kankergeswel op my lewer het. JulIe kan julle net indink watter slag dit vir my was, aangesien ek nog altyd gesond was. Vandag het ek die nommer van 22 Januarie geneem en die artikels verslind. Dit het al my vrese, gedagtes en emosies beskryf, maar het terselfdertyd ook ’n positiewe gesindheid bevorder.

J. E., Spanje

Lewensverhaal Ek skryf na aanleiding van die roerende ondervinding van Bill en Rose Meiners in “Bied terugslae die hoof deur doelwitte te stel” (22 Januarie 2001). Dit is aanmoedigend om te lees dat hulle al meer as ’n halfeeu volhard. Hierdie lewensverhale raak die dieptes van ’n mens se hart. Ek wil graag hê dat Bill en Rose moet weet dat ek spesifiek vir hulle bid.

V. G., Italië

Vir dié van ons wat gesond is, was hierdie verhaal van ’n man wat al meer as 50 jaar lank met sy siekte worstel, ongelooflik aanmoedigelid. Dit het my help besef dat ek as ’n gesonde vrou my gesondheid moet waardeer en my lewe ten volle moet gebruik.

P. V., Tsjeggiese Republiek

My ma is al amper 20 jaar lank siek. Sy is nou moedeloos en wonder waarom sy nie ten minste ’n mate van verligting kan kry nie. Ek het hierdie artikel vir haar gelees, maar dit het my ook gehelp. Nou verstaan ek waarom sy die meeste van die tyd terneergedruk is.

G.O.A., Nigerië

Bill en Rose, en baie ander wat met ernstige siektes moet saamleef, is so moedig! Ek dink dat ons, vir wie dinge soveel makliker is, uit hulle voorbeeld kan leer. Bill en Rose, hou so aan! JulIe is vir ons ’n voorbeeld!

I. S., Duitsland

Tienerafsprake Ek is 15 jaar oud, en ek het die artikel “Jongmense vra . . . Sê nou my ouers dink ek is te jonk om afsprake te maak?” geniet (22 Januarie 2001). By die skool vra die kinders vir my of ek lesbies is omdat ek nie met iemand uitgaan nie. Ek het gewoonlik gesê dat my ouers my nie toelaat nie, maar ek wou hulle nog altyd ’n beter antwoord gegee het. Noudat ek hierdie artikel gelees het, weet ek hoe om hulle vrae te beantwoord. Baie dankie dat julle aan ons as tieners dink.

C. G., Verenigde State