ለሙዚቀኞች ቡድን መሪ። የዳዊት መዝሙር። ማህሌት።
139 ይሖዋ ሆይ፣ በሚገባ መርምረኸኛል፤ ደግሞም ታውቀኛለህ።+
2 አንተ ስቀመጥም ሆነ ስነሳ ታውቃለህ።+
ሐሳቤን ከሩቅ ታስተውላለህ።+
3 ስጓዝም ሆነ ስተኛ በሚገባ ታየኛለህ፤
መንገዶቼን ሁሉ ታውቃለህ።+
4 ይሖዋ ሆይ፣ ገና ቃል ከአፌ ሳይወጣ፣
እነሆ፣ አንተ ሁሉን ነገር አስቀድመህ በሚገባ ታውቃለህ።+
5 ከኋላም ከፊትም ከበብከኝ፤
እጅህንም በላዬ ላይ ታደርጋለህ።
6 እንዲህ ያለው እውቀት እኔ ልረዳው ከምችለው በላይ ነው።
በጣም ከፍ ያለ ከመሆኑ የተነሳ ልደርስበት አልችልም።+
7 ከመንፈስህ ወዴት ላመልጥ እችላለሁ?
ከፊትህስ ወዴት ልሸሽ እችላለሁ?+
8 ወደ ሰማይ ብወጣ አንተ በዚያ አለህ፤
በመቃብር አልጋዬን ባነጥፍም እነሆ፣ አንተ በዚያ ትኖራለህ።+
9 እጅግ ርቆ በሚገኝ ባሕር አቅራቢያ ለመኖር፣
በንጋት ክንፍ ብበር፣
10 በዚያም እንኳ እጅህ ትመራኛለች፤
ቀኝ እጅህም ትይዘኛለች።+
11 “በእርግጥ ጨለማ ይሰውረኛል!” ብል፣
በዚያን ጊዜ በዙሪያዬ ያለው ሌሊት ብርሃን ይሆናል።
12 ጨለማው ለአንተ አይጨልምብህም፤
ይልቁንም ሌሊቱ እንደ ቀን ብሩህ ይሆናል፤+
ጨለማ ለአንተ እንደ ብርሃን ነው።+
13 አንተ ኩላሊቴን ሠርተሃልና፤
በእናቴ ማህፀን ውስጥ ጋርደህ አስቀመጥከኝ።+
14 በሚያስደምም ሁኔታ ግሩምና ድንቅ ሆኜ ስለተፈጠርኩ+ አወድስሃለሁ።
ሥራዎችህ አስደናቂ ናቸው፤+
ይህን በሚገባ አውቃለሁ።
15 በስውር በተሠራሁ ጊዜ፣
በማህፀን ውስጥ እያደግኩ በነበረበት ወቅት፣
አጥንቶቼ ከአንተ አልተሰወሩም ነበር።+
16 ፅንስ እያለሁ እንኳ ዓይኖችህ አዩኝ፤
የአካሌ ክፍሎች በሙሉ በመጽሐፍህ ተጻፉ፤
አንዳቸውም ወደ ሕልውና ከመምጣታቸው በፊት፣
የተሠሩባቸውን ቀኖች በተመለከተ በዝርዝር ተጻፈ።
17 ሐሳቦችህ ለእኔ ምንኛ ውድ ናቸው!+
አምላክ ሆይ፣ ቁጥራቸው ምንኛ ብዙ ነው!+
18 ልቆጥራቸው ብሞክር ከአሸዋ ይልቅ ይበዛሉ።+
ከእንቅልፌ ስነቃም ገና ከአንተው ጋር ነኝ።+
19 አምላክ ሆይ፣ ምነው ክፉውን በገደልከው!+
በዚያን ጊዜ ጨካኞች ከእኔ ይርቁ ነበር፤
20 እነሱ በተንኮል ተነሳስተው በአንተ ላይ ክፉ ነገር ይናገራሉ፤
ስምህን በከንቱ የሚያነሱ ጠላቶችህ ናቸው።+
21 ይሖዋ ሆይ፣ አንተን የሚጠሉትን እጠላ የለም?+
በአንተ ላይ የሚያምፁትንስ እጸየፍ የለም?+
22 እጅግ ጠላኋቸው፤+
ለእኔ የለየላቸው ጠላቶች ሆነዋል።
23 አምላክ ሆይ፣ በሚገባ ፈትሸኝ፤ ልቤንም እወቅ።+
መርምረኝ፤ የሚያስጨንቁኝንም ሐሳቦች እወቅ።+
24 በውስጤ ጎጂ የሆነ ዝንባሌ ካለ እይ፤+
በዘላለምም መንገድ ምራኝ።+