25 Jehóva Guð Ísraels, efndu nú líka loforðið sem þú gafst þjóni þínum, Davíð föður mínum, þegar þú sagðir: ‚Einn af afkomendum þínum mun alltaf sitja frammi fyrir mér í hásæti Ísraels svo framarlega sem synir þínir gæta að hegðun sinni og þjóna mér í trúfesti eins og þú hefur gert.‘+

Brennandi ákafi Jehóva hersveitanna kemur því til leiðar.

20 „Jehóva segir: ‚Ef þið gætuð rofið sáttmála minn við daginn og sáttmála minn við nóttina svo að dagur og nótt kæmu ekki á réttum tíma,+ 21 aðeins þá væri hægt að rjúfa sáttmála minn við Davíð þjón minn+ svo að enginn af sonum hans ríkti sem konungur í hásæti hans.+ Hið sama má segja um sáttmála minn við Levítaprestana, þjóna mína.+

27 Þegar Jesús fór þaðan eltu hann tveir blindir menn+ og kölluðu: „Miskunnaðu okkur, sonur Davíðs!“

69 Hann hefur reist okkur horn frelsunar*+ af ætt Davíðs þjóns síns+

30 Hann var spámaður og vissi að Guð hafði svarið honum eið að því að setja afkomanda hans í hásæti hans.+ 31 Þess vegna sá hann fyrir og talaði um upprisu Krists, að hann yrði hvorki skilinn eftir í gröfinni* né að hold hans yrði rotnun að bráð.+

22 Þegar Guð hafði sett hann af gerði hann Davíð að konungi yfir þeim.+ Hann vitnaði um hann og sagði: ‚Ég hef fundið Davíð Ísaíson,+ mann eftir mínu hjarta,+ og hann mun gera allt sem ég vil að hann geri.‘ 23 Af afkomendum þessa manns hefur Guð gefið Ísrael frelsara, Jesú, eins og hann lofaði.+