Fangavörður kynnist sannleikanum

Í Filippí var þjónustustúlka sem illur andi var í. Illi andinn lét hana segja spádóma um framtíðina og þeir sem áttu þjónustustúlkuna græddu mikinn pening á því. Þegar Páll og Sílas komu til Filippí elti hún þá í marga daga. Illi andinn lét hana kalla: „Þessir menn eru þjónar hins hæsta Guðs.“ Að lokum sagði Páll við illa andann: ‚Ég segi þér í nafni Jesú að fara úr henni!‘ Illi andinn fór þá úr stelpunni.

Þegar þeir sem áttu stelpuna föttuðu að þeir gætu ekki lengur grætt peninga á henni voru þeir mjög reiðir. Þeir drógu Pál og Sílas til þeirra sem réðu í borginni og sögðu: ‚Þessir menn eru að brjóta lögin og æsa upp alla í borginni!‘ Ráðamennirnir sögðu að það ætti að berja Pál og Sílas og henda þeim í fangelsi. Fangavörðurinn setti þá í dimmasta klefann lengst inni í fangelsinu og festi fæturna á þeim í stokk.

Páll og Sílas sungu fyrir Jehóva og hinir fangarnir hlustuðu á þá. Allt í einu, um miðja nóttina, varð sterkur jarðskjálfti sem hristi allt fangelsið. Dyrnar á fangelsinu opnuðust og keðjurnar og stokkarnir sem fangarnir voru fastir í losnuðu. Fangavörðurinn flýtti sér innst inn í fangelsið og sá að dyrnar voru opnar. Hann var viss um að allir fangarnir hefðu sloppið þannig að hann tók upp sverð til að drepa sig.

Þá kallaði Páll: ‚Ekki meiða sjálfan þig! Við erum allir hérna!‘ Fangavörðurinn flýtti sér inn til þeirra og beygði sig fyrir Páli og Sílasi. Hann spurði þá: „Hvað þarf ég að gera til að bjargast?“ Þeir svöruðu honum: ‚Þú og allir heima hjá þér verðið að trúa á Jesú.‘ Síðan kenndu Páll og Sílas þeim orð Jehóva og fangavörðurinn og allir heima hjá honum létu skírast.