Tökum framförum í boðunarstarfinu – hefjum samræður til að boða trúna óformlega

Af hverju er það mikilvægt? Þegar við boðum trúna hús úr húsi eru stundum fáir heima. En við gætum hitt þetta fólk í strætisvagni, á læknabiðstofu, í frímínútum í skólanum eða matartíma í vinnunni og þar fram eftir götunum. Jehóva vill að allir fái tækifæri til að heyra sannleikann. (1. Tím. 2:3, 4) En til þess að segja þeim frá trú okkar þurfum við oftast að hefja samræðurnar.

Hvernig förum við að?

Vertu vakandi fyrir tækifærum. Lítur viðkomandi út fyrir að vera vingjarnlegur og tilbúinn að spjalla? Gera aðstæður þér kleift að spjalla við hann í rólegheitum? Sumir boðberar byrja á því að ná augnsambandi og brosa síðan. Ef viðkomandi brosir á móti reyna þeir að hefja samtal.
Farðu með stutta bæn í hljóði ef þig skortir hugrekki til að tala. – Neh. 2:4; Post. 4:29.
Byrjaðu á því að segja eitthvað stutt, kannski bara að heilsa. Jesús hóf ekki samtalið við samversku konuna á því að tala um Guðsríki. (Jóh. 4:7) Stundum er hægt að hefja samtal á hrósi og segja til dæmis: „Mikið eru börnin þín vel upp alin.“ Það má líka koma samræðum af stað með því að varpa fram spurningu eins og: „Sástu fréttirnar í gærkvöldi?“
Eftir að hafa komið samræðum af stað skaltu vera vakandi fyrir tækifærum til að tala um fagnaðarerindið, en flýttu þér ekki um of. Láttu samræðurnar þróast eðlilega. Þú gætir ef til vill sagt eitthvað sem vekur forvitni og kallar á spurningu. Ef samræðurnar snúast um fjölskyldulífið gætirðu sagt: „Ég veit um góðar leiðbeiningar varðandi barnauppeldi sem er hægt að treysta.“ Ef þú ert að ræða eitthvað úr fréttum gætirðu sagt: „Um daginn las ég gleðilegar fréttir til tilbreytingar.“ Ekki missa móðinn þótt samræðurnar endi áður en þú færð tækifæri til að boða fagnaðarerindið.
Hafðu smárit eða önnur rit meðferðis til að gefa þeim sem sýna sannleikanum áhuga.

Prófaðu eftirfarandi í mánuðinum:

Reyndu að hefja að minnsta kosti eitt samtal í hverri viku með það að markmiði að boða trúna óformlega.