Jeremía
46 Þetta er orð Jehóva sem kom til Jeremía spámanns varðandi þjóðirnar:+ 2 gegn Egyptalandi+ varðandi her Nekós+ faraós Egyptalandskonungs sem var við Efratfljót og beið ósigur við Karkemis fyrir Nebúkadnesari* Babýlonarkonungi á fjórða stjórnarári Jójakíms+ Jósíasonar Júdakonungs:
3 „Hafið til reiðu bæði litlu skildina* og þá stóru
og leggið til bardaga.
4 Spennið hestana fyrir og stígið á bak, þið riddarar.
Takið ykkur stöðu og setjið á ykkur hjálmana.
Fægið spjótin og klæðist brynjum.
5 ‚Af hverju sé ég þá lafhrædda?
Þeir hörfa, hermenn þeirra eru gersigraðir.
Þeir flýja í ofboði, hermenn þeirra líta ekki við.
Skelfingin er allt um kring,‘ segir Jehóva.
6 ‚Hinir fljótu geta ekki flúið og hermennirnir komast ekki undan.
Í norðri, á bökkum Efratfljóts,
hrasa þeir og falla.‘+
7 Hver brýst fram eins og Níl,
eins og ólgandi fljót?
8 Egyptaland brýst fram eins og Níl,+
eins og ólgandi fljót,
og segir: ‚Ég ætla að brjótast fram og þekja jörðina,
eyða borginni og íbúum hennar.‘
9 Af stað, hestar!
Æðið áfram, stríðsvagnar!
10 Þetta er dagur alvalds Drottins, Jehóva hersveitanna, hefndardagur þegar hann hefnir sín á óvinum sínum. Sverðið mun gleypa þá og seðjast og svala þorsta sínum með blóði þeirra því að alvaldur Drottinn, Jehóva hersveitanna, heldur fórnarhátíð* í landinu í norðri, við Efratfljót.+
11 Farðu upp til Gíleaðs og sæktu þér balsam,+
meyjan, dóttirin Egyptaland.
Þú hefur reynt ótal lyf án árangurs
því að engin lækning er til handa þér.+
12 Þjóðirnar hafa frétt af niðurlægingu þinni+
og hróp þitt berst um allt landið.
Einn hermaður hrasar um annan
og þeir falla báðir saman.“
13 Þetta er orðið sem Jehóva flutti Jeremía spámanni um að Nebúkadnesar* Babýlonarkonungur kæmi til að ráðast á Egyptaland:+
14 „Tilkynnið þetta í Egyptalandi, boðið það í Migdól.+
Boðið það í Nóf* og Takpanes.+
Segið: ‚Takið ykkur stöðu og verið viðbúin
því að sverðið mun gleypa allt í kringum ykkur.
15 Hvers vegna hefur sterkum mönnum ykkar verið sópað burt?
Þeir héldu ekki velli
því að Jehóva steypti þeim um koll.
16 Þeir hrasa og falla í hrönnum
og segja hver við annan:
„Stattu upp! Snúum aftur til þjóðar okkar og heimalands
því að sverðið er vægðarlaust.“‘
17 Þar hrópuðu þeir:
‚Faraó Egyptalandskonungur er ekkert nema hávær vindbelgur
18 ‚Svo sannarlega sem ég lifi,‘ segir konungurinn sem ber nafnið Jehóva hersveitanna:
19 Taktu saman farangur þinn fyrir útlegðina,
þú dóttir sem býrð í Egyptalandi,
því að Nóf* verður að hryllilegum stað,
20 Egyptaland er eins og falleg kvíga
en broddflugur ráðast á hana úr norðri.
21 Jafnvel málaliðar hennar eru eins og alikálfar
en þeir hafa einnig snúið við og flúið allir sem einn.
22 ‚Hún hvæsir eins og höggormur sem skríður burt
þegar þeir ráðast gegn henni af alefli og með öxum
eins og skógarhöggsmenn.*
23 Þeir fella skóg hennar,‘ segir Jehóva, ‚þótt hann virðist ómögulegur yfirferðar
því að þeir eru fleiri en engisprettur, óteljandi.
24 Dóttirin Egyptaland verður niðurlægð
og gefin í hendur þjóðarinnar úr norðri.‘+
25 Jehóva hersveitanna, Guð Ísraels, segir: ‚Nú beini ég sjónum mínum að Amón+ frá Nó*+ og að faraó, að Egyptalandi, guðum þess+ og konungum – já, að faraó og öllum sem treysta á hann.‘+
26 ‚Ég gef þá í hendur þeirra sem vilja drepa þá, í hendur Nebúkadnesars* Babýlonarkonungs+ og þjóna hans. En eftir það verður aftur byggð í Egyptalandi eins og fyrr á tímum,‘ segir Jehóva.+
27 ‚En þú, þjónn minn, Jakob, óttastu ekki
og vertu ekki hræddur, Ísrael,+
því að ég frelsa þig úr fjarlægu landi
og afkomendur þína úr landinu þar sem þeir eru í útlegð.+
Jakob snýr aftur heim og býr við frið og öryggi,
enginn mun hræða hann.+
28 Vertu því ekki hræddur, þjónn minn, Jakob,‘ segir Jehóva, ‚því að ég er með þér.